71
məcburiyyətindədir. Xəzəryanı regionda belə vəziyyətdə olan ikinci bir dövlət
yoxdur.
Xəzərin hüquqi statusu probleminin həllində Qazaxıstan tərəfinin mövqeyi
Azərbaycan tərəfinin mövqeyi ilə əsasən üst-üstə düşür. Xəzər dənizinin orta xətt
prinsipi üzrə bölünməsində Qazaxıstan tərəfi hamıdan çox maraqlıdır. Çünki bu
halda Qazaxıstanın payı Xəzərdə başqa ölkələrin hər birindən çox, 29% təşkil edir.
Qazaxıstan yeganə ölkədir ki, özü ilə hər üç həmsərhəd Xəzəryanı dövlətlə dənizdə
sektorların sərhədlərini müəyyən etmiş və Azərbaycan, Rusiya və Türkmənistanla
müvafiq razılaşmalar imzalanmışdır.
Dənizdə orta xətt üzrə sərhədlərin müəyyən edilməsi Qazaxıstan tərəfini öz
sektorunu və ərazi sularını mühafizə məqsədi ilə hərbi dəniz donanması yaratmaq
məcburiyyəti qarşısında qoymuşdur. Qazaxıstanın bu istiqamətdə apardığı işlər ilk
növbədə Rusiyanı qıcıqlandırır.
Rusiya Xəzər dənizində güclü hərbi dəniz donanmasına malik olaraq digər
Xəzəryanı dövlətlərin hərbi dəniz qüvvələrinin artmasına mənfi yanaşır. Özlərinin
dominantlıq etdiyi dənizdə yeni yaranmış Xəzəryanı dövlətlərin hərbi dəniz
qüvvələrinin formalaşması təbii bir proses kimi qəbul olunmalıdır. Qeyd etmək
lazımdır ki, hələ 1998-ci ildə Azərbaycan rəhbərliyinin irəli sürdüyü Xəzər
dənizinin hərbiləşmədən azad olunması təklifini həm Rusiya, həm də digər
Xəzəryanı dövlətlər cavabsız qoydu.
Xəzəryanı ölkələrdən – Azərbaycan, Rusiya və Qazaxıstan Xəzər dənizinin
hüquqi statusu məsələsində kifayət qədər irəliləyiş əldə edərək qarşılıqlı anlaşmalar
imzalamışlar. Beynəlxalq müşahidəçilərin fikrincə, Türkmənistanın mövqeyi bəzi
hallarda anlaşılmazlığı ilə fərqlənir.
Türkmənistanın rəhbərliyi hərdən qısa müddət ərzində bir-birinə zidd
bəyanatlarla çıxış etmişdir. Bunun əsas səbəbi isə Xəzərin hüquqi statusu
məsələsində Türkmənistanın ardıcıl siyasətinin olmamasıdır. Bütövlükdə isə son
illər Türkmənistan da Xəzərin orta xətt prinsipinə uyğun sektorlara bölünməsi
tərəfdarıdır. Lakin Türkmənistanın əsas iddiaları orta xəttin müəyyən edilməsi
72
prinsiplərinədir. Bu səbəbdən Türkmənistanla Azərbaycan arasında münasibətlər
soyuqlaşmışdır. Belə ki, Türkmənistanın baxışına görə, orta xətt üzərində yerləşən
Kəpəz yatağı onun sektoruna aiddir. Eyni dərəcədə iddialar Azərbaycanın Azəri və
Günəşli yataqları ilə bağlıdır. Əlbəttə, belə mübahisəli məsələlər yalnız beynəlxalq
hüquq normalarına uyğun və qarşılıqlı anlaşma əsasında həll oluna bilər.
Türkmənistanın digər mübahisəli sahəsi dənizdə İranla həmsərhəd Zarit
strukturudur. Türkmənistan və Rusiya arasında əldə olunmuş razılaşmaya əsasən,
Cənubi Xəzərdə perspektivli Zarit yatağında birgə kəşfiyyat işlərinin aparılması
nəzərdə tutulmuşdur. Lakin İran tərəfi bu yatağın Türkmənistana aid olmasını
mübahisəli hesab edir. Rusiya və Türkmənistanın İran tərəfinə bu yatağı birgə
istifadə etmək təklifinə sonuncu rədd cavabı vermişdir.
Xəzərin hüquqi statusu problemi ilə bağlı İran tərəfi, yuxarıda qeyd
olunduğu kimi, əksər hallarda heç bir kompromisə getmir. Uzun müddət İran tərəfi
Rusiyanın müttəfiqi kimi Xəzər dənizinin sektorlara bölünməsinin əleyhinə çıxış
edirdi. Lakin Rusiyanın Qazaxıstan və Azərbaycanla dənizin dibinin sektorlara
bölünməsi haqda müqavilələr imzalaması İranın bu məsələdə tək qalması ilə
nəticələndi. Bu müqavilələrin imzalanmasını İran narazılıqla qarşıladı, hətta
onların tanınmaması haqda bəyanat da verdi.
Beynəlxalq müqaviləyə əsasən, BP şirkəti 2001-ci iln iyul ayında Alov-
Şərq-Araz yataqları blokunda kəşfiyyat işlərinin aparılması üçün «Geofizika-3
Azərbaycan gəmisindən istifadə edirdi. Azərbaycan sektorunda yerləşən sözügedən
yataqları İran öz iddiasını təsdiqləyərək hərbi hava qüvvələrini bu sahəyə
yönəltmiş və gəminin buradan getməsini tələb etmişdi, əks halda silahdan istifadə
edəcəyi ilə hədələmişdi.
İran tərəfinin bölgədə özünün hərbi gücünü «nümayiş» etdirməsi, əlbəttə,
regionda gərginliyin artmasına səbəb oldu. Rəsmi Bakı Azərbaycanın hava
məkanını pozan İran hərbi təyyarələrinə qarşı lazımi cavab veriləcəyini bəyan etdi.
Eyni zamanda, İranın Azərbaycana təzyiqi digər dövlətlər tərəfindən də cavabsız
qalmadı.
73
Son illər İran tərəfi Xəzərin 5 bərabər hissəyə bölünməsi təklifi ilə çıxış edir.
Digər Xəzəryanı ölkələr bu fikirlə razı deyillər. Bu halda Türkmənistan
Cənubi Xəzərdəki perspektivli yataqlarını «itirir». İran tərəfi öz təklifinin
absurdluğunu anlayaraq şüurlu surətdə belə iddialarla çıxış edir. Məqsəd —
gələcək kompromislərdən kifayət qədər güzəştlər əldə etməkdir.
İran tərəfinin təklif etdiyi «hər Xəzəryanı ölkəyə dənizin 20%-i ayrılsın»
prinsipinin həm metodoloji, həm də texniki cəhətdən həlli, demək olar ki, mümkün
deyil. Çünki dəniz səviyyəsinin mütəmadi dəyişməsi və sahil xətlərinin xeyli
girintili-çıxıntılı olması hövzəsinin bərabər bölünməsi üçün akvatoriyada mərkəzi
nöqtənin tapılmasını mümkünsüz edir. Təbii ki, Xəzərin hüquqi statusunda
irəliləyiş əldə olunması üçün tərəflər siyasətini reallığa və yaranmış vəziyyətə
uyğun qurmalıdır. Belə ki, bu məsələdə Türkmənistan digər Xəzəryanı dövlətlərlə
razılaşma əldə etsə, İran tərəfi təcrid olunmuş vəziyyətdə qala bilər. Dörd keçmiş
SSRİ dövlətinin isə Xəzərin hüquqi statusu ilə bağlı ümumi fikrə gəlməsi, çox
güman ki, İranın mövqeyində dəyişikliklərə səbəb ola bilər. Hər halda, böyük
ehtimalla qeyd etmək olar ki, bu şərait bütövlükdə Xəzəryanı dövlətlər arasında
konsensusa nail olmaq üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edəcəkdir.
74
Nəticə və təkliflər
1. Xəzərin mineral resursları, onların mənimsənilməsi tarixi, perspektivli
neft-qaz yataqları, onların xarici investorlarla birlikdə hasilatının sosial-iqtisadi
aspektləri, həmçinin hasilat prosesində ətraf mühitə vurulan real mənfi təsirlər (su
hövzəsinə, torpaq, örtüyünə, təbii göllərə). Xəzəryanı ölkələr üzrə ayrılıqda təhlil
olunmuş və Xəzər ekosisteminin mühafizəsi üzrə dövlətlərarası əməkdaşlığın
genişləndirilməsi təklif edilmişdir.
2. Xəzər dənizinin bioresursları qiymətləndirilmiş, onun 1839 növü
heyvanat, 733 növü isə bitki aləminə aid olduğu müəyyənləşdirilmişdir. Heyvanat
aləmində əsas iqtisadi əhəmiyyət daşıyanları nərə cinsli balıqlar, xulkimilər,
çəkikimilər, siyənəkkimilər, suitilər olduğu və onların da 46%-nin endemik olduğu
aşkarlanmışdır. Xəzərin kilkə balıq növünün ilbəil azalması və bunun səbəbinin
əsasən tənzimlənməyən qanunsuz ovun və Qara dənizdən Xəzərə daxil olmuş
mneopsisin olduğu müəyyənləşmişdir. Xəzərin neft və neft məhsulları, digər
sənaye çirkab suları ilə çirklənməsi, iri çaylar üzərində bəndlərin tikilməsi və
qanunsuz ovlar nərəkimilərin kəskin azalmasına səbəb olmuşdur. Çirklənmə və
qanunsuz ovlar suitilərin də ilbəil azalması səbəblərindəndir. Xəzərin gərgin
ekoloji durumunu sağlamlaşdırmaq, mneopsislərlə mübarizə aparmaq, süni
balıqyetişdirmə müəssisələrini artırmaq və balıq ovunu tənzimləmək məqsədi ilə
Xəzəryanı ölkələr birgə əməkdaşlığı Beynəlxalq hüquq normaları çərçivəsində
aparılması məqsədəuyğun hesab olunur.
3. Xəzər sahillərinin müxtəlif təbii iqlim şəraiti, çöl, yarımsəhra, səhra, quru
və rütubətli landşaftları, səviyyə tərəddüdü, ərazinin rekreasiya ehtiyatlarının
mənimsənilməsini çətinləşdirsə də Xəzərin qumlu sahilləri, sahilə yaxın
ərazilərdəki meşələr, 10-dan çox karbonatlı, hidrokarbonatlı, hidrogen- sulfidli,
natrium-xlorlu mineral və termal sular, vulkan palçıqları, qoruq və milli parklar,
tarixi abidələr, dağ landşaftları və s. Xəzəryanı ölkələrdə ekoturrizmin, sağlamlıq
turizminin, məcarə və tarixi turizmin, kənd yaşıl turizmin,alpinizmin inkişafı üçün
75
böyük imkanlar yaradır. Həmin imkanlardan xarici təcrübə nəzərə alınmaqla
istifadə olunması region ölkələrinə turist axınını gücləndirəcək ki, bu da kurort-
rekreasiya imkanlarından daha səmərəli istifadə və əhalinin sosial-iqtisadi
vəziyyətinin yaxşılaşdırılmasına imkan yaradacaqdır.
4. «Böyük İpək Yolu»nun üzərində yerləşən Xəzər regionunun təbii-resurs
potensialının mənimsənilməsində nəqliyyat şəbəkəsinin əhəmiyyəti araşdırılmış,
onun
yenidən
qurulması
və
inkişafının
ekoloji-iqtisadi
aspektləri
qiymətləndirilmişdir. Qeyd edilmişdir ki, Avropa-Qafqaz-Mərkəzi Asiya nəqliyyat
dəhlizi (TRACECA) vasitəsilə əsasən neft və neft məhsulları, pambıq, metal filizi,
xalq istehlakı malları və s. daşınır ki, bu yolun gələcəkdə Avropadan Çin və
Yaponiyaya qədər uzadılması nəzərdə tutulur. Yük daşımalarının iqtisadi
əhəmiyyəti ilə yanaşı ərazidə ekoloji gərginliyin yaranma səbəblərindən biri
olduğu da müəyyənləşmişdir. Dəniz, boru kəmər, dəmir yolu və avtomobil
nəqliyyatı ilə yükdaşımaların artması baş verən qəzaların sayını da artırmışdır ki,
bu da ekosistemə mənfi təsirlərdən biri kimi qeyd olunmuşdur. Bunun aradan
qaldırılması üçün ekoloji məsələlərin həllində ekoloji nəzarət və normativlərə, bu
sahədə birgə əməkdaşlığa fikir verilməsi təklif edilir.
5. Tarixi mənbələrin araşdırılması Xəzər regionunda qədim sivilizasiya
ocaqlarının olmasını təsdiq etmişdir. Müasir dövrdə Xəzər regionunda
məskunlaşmış xalqlar içərisində türkdilli xalqların üstünlüyü qeyd edilmişdir.
Xəzər sahillərində əhali məskunlaşmasında təbii resursların, xüsusən də neft və qaz
ehtiyatlarının, digər təbii şərait amillərinin əhəmiyyətli rolu göstərilmişdir.
Sahilyanı ərazilərdə əsas təsərrüfat sahələri kimi neft sənayesi, rekreasiya, liman
təsərrüfatı və balıqçılıq inkişaf etmişdir ki, bu da yerli əhalinin əsas məşğuliyyət
sahələridir.
Xəzər dənizinin sahil ərazilərində əhalinin sayının və sıxlığının ilbə-il
artması ətraf mühitə antropogen təsirin güclənməsinə səbəb olur ki, bunun da
başlığa səbəbi dənizə axıdılan çirkab sularının tam təmizlənməməsi və sənaye-
məişət tullantılarının utilizasiya vəziyyəti ilə bağlıdır. Yalnız ətraf mühiti mühafizə
76
edəcək rekultivasiya tədbirlərini həyata keçirməklə sahil boyu ərazilərdə ekoloji
tarazlığı təmin etmək mümkündür.
6. Xəzər sahillərində səhralaşma prosesinin artmasının həm təbii proseslər
(iqlim dəyişmələri), həm də insanın təsərrüfat fəaliyyətinin təsiri ilə baş verdiyi
müəyyənləşmişdir. Səhralaşma prosesinin qarşısının alınması üçün ən mühüm
tədbirlər kimi həm təsərrüfat sahələrində ekoloji normativlərə əməl etmək, həm də
fitomeliorativ tədbirlərin həyata keçirilməsi təklif edilmişdir.
7. Xəzəryanı ölkələr regionda ətraf mühitin mühafihzəsi və ekoloji durumu
yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə aşağıdakı istiqamətlərdə əmkdaşlığı həyata
keçirməlidirlər: neft-qaz ehtiyatlarının, balıq, rekreasiya ehtiyatlarının, nəqliyyat-
iqtisadi ədaqələrin inkişafı, istifadəsi və mühafizəsi, həmçinin dənizə axıdılan
çirkab sularının və digər tullantıların azaldılması istiqamətində birgə əməkdaşlıq.
Bütün bu tədbirlərin həyata keçirilməsi üçün Xəzərin hüquqi statusu məsələsi
Beynəlxalq normalar əsasında həll olunmalıdır.
77
Ədəbiyyat siyahısı
1. Əliyev İlham. Azərbaycanın neft strategiyası. Bakı, 2004.
2. Abbasov C.R. Xəzər dənizinin iqtisadi problemləri. Bakı, 2002.
3. Babaxanov N.F. Təbii fəlakətləri ram etmək olarmı? Bakı, 2006.
4. Budaqov B.Ə. Xəzər dənizinin müasir problemlərinə dair. Xəzər
dənizinin müasir problemlərinə həsr olunmuş konfrans. Bakı, 1993, s.3-9.
5. Qasımov Ə.H. Xəzər dənizinin planktonlarının ekologiyası. Bakı, 2004.
6. Çoyçaylı Ş.Y. Coğrafiyanın və coğrafi ekologiyanın problemləri. Bakı,
2004.
7. Müseyibov M.A. Azərbaycanın fiziki coğrafiyası. Bakı, 1998.
8. Nadirov A.A. Neft strategiyası uğurlu davam edir – Dirçəliş, 2004, №73.
9. Rəsulzadə E.Ə. və b. Xəzər və neft. Bakı, 1999.
10. Şirinov N.Ş. və b. Xəzərin, onun sahillərinin təbiəti və ekologiyası. Bakı,
1998.
11. Əfəndiyev V.Ə. Urbanizasiya və Azərbaycanın şəhər yaşayış
məskənləri. Bakı, 2002.
12. Алиев И., Мурадвердиев А. Азербайджанская нефть в политике
мира. Баку, 1997.
13. Алиев Н.К. и др. Экологические проблемы бассейна Каспия.
Махачкала, 1997.
14. Актауский морской торговый порт – Вестник Каспия, июль-август,
2003.
15. Борликов Т.М. и др. Опустывание засушливых земель
Прикаспийского региона. Ростов-на-Дону, 2000.
16. Гумилев Л.Н. Тысячелетие вокруг Каспия. М., 1994.
17. Гюль А.К. Проблемы зягрязнения Каспицского моря. Баку, 2003.
18. Ергин Д. Добыча. Всемирная история борьбы за нефть, деньги и
власть. М., 2001.
78
19. Зонн И.С., Жильцов С.С. Каспийский регион: география,
экономика, политика, сотрудничество. М., 2004.
20. Зонн И.С. Очерки по истории изучения Каспийского моря. М., 2005.
21. Иванов В.П. Биологические ресурсы Каспийского моря. Астрахань,
2000.
22. Исмаилов Ч.Н. Развитие производственной инфраструктуры
нефтяной индустрии в Прикаспийском регионе – Материалы III Междунар.
науч.конф. «Россия и Восток». Астрахань, 2005, с.398-402.
23. Исмаилов Ч.Н. Нефтной комплекс Прикаспийского региона:
проблемы функционирования и развития. Баку, 2000.
24. Касымов А.Г. Экология Каспицского моря. Баку, 1994.
25. Леонтьев О.К. и др. Геоморфология берегов и дна Каспийского
моря. М., 1977.
26.
Лымарев
М.А.
Береговое
природопользование
вопросы
методологии, теории, практики. Санкт-Петербург, 2000.
27.
Мамедов
Р.М.
Изменчивость
гидрофизических
полей
и
распространение загразнителей в каспийском море. Баку, 2000.
28. Мамедов Р.Ф. Междунородно-правовая делимитация Каспийского
моря. Баку, 2001.
29. Мехтиев А.Ш., Гюль А.К. Заграязнение грунтоф азербайджанской
акватории Каспия. Баку, 1999.
30. Панин Г.Н., Мамедов Р.М., Митрофанов И.В. Современое
состояние Каспицского моря. М., 2005.
31. Рзаев Р.Ш. Обеспечение безопастности мореплавания в Мировом
океане и в Каспийском море. Баку, 2003.
32. Эйгенсон М.С. Будущее Каспийского моря. Проблемы Каспийского
моря. Баку, 1963.
79
РЕЗЮМЕ
В диссертации исследуются современное состояние освоения и
использования природных ресурсов Каспийского моря. Особенности
размещения населения в прибрежной зоне, отрицательное воздействие на
окружающую среду и здоровье населения интенсивно развивающегося
транспорта, приводятся мероприятия, направленные против процессов
опустынивания прибрежных территорий, а также, оценка их социально –
экономической и экологической эффективности.
Большое внимание уделяется освоению нефтегазовых, биологических и
рекреационных
ресурсов
Каспия
и
прибрежных
территорий,
межгосударственным соглашениям в этой области, юридическому статусу
Каспия и решению экологических проблем.
В диссертации
рассматриваются оценка
ущерба, нанесенного
природным объектам в результате использования природных ресурсов
Каспия, трудности, связанные с использованием рекреационных ресурсов
Каспия и окружающей территории.
SUMMARY
The thesis examines the current state of development and utilization of
natural resources of the Caspian Sea. Features of the distribution of population in
the coastal zone, the negative impact on the environment and human health rapidly
developing transport activities are directed against the desertification of coastal
areas, as well as an assessment of their socio - economic and environmental
efficiency.
More attention is paid to the development of oil and gas, biological and
recreational resources of the Caspian Sea and the coastal areas, inter-state
agreements in this area, the legal status of the Caspian Sea and the solution of
environmental problems.
The dissertation discusses damage assessment of natural objects to the use of
natural resources of the Caspian Sea, the difficulties associated with the use of
recreational resources of the Caspian Sea and surrounding area.
Dostları ilə paylaş: |