65
Fikrimizcə, «ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI»nın «Xəzər dənizinin dəniz
təsirinin qiymətləndirilməsi» və «Monitorinq» maddələri xüsusi maraq doğurur.
Birinci maddəyə əsasən «Xəzər dəniz mühitinə xeyli mənfi təsir göstərə biləcək
hər hansı planlaşdırılan fəaliyyətin təsirini qiymətləndirmək qaydalarının tətbiqi
üçün bütün zəruri tədbirlərin həyata keçirilməsi» nəzərdə tutulur. İkinci maddəyə
əsasən isə «Tərəflər Xəzər dənizinin dəniz mühitinin vəziyyətinin müvafiq
müstəqil və yaxud birgə monitorinq proqramlarının yaradılması və həyata
keçirilməsi üçün səy göstərirlər».
Ümumiyyətlə, 37 maddədən ibarət «ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI»
Xəzəryanı dövlətlər arasında Xəzər dənizinin mühafizəsi ilə bağlı ilk iri anlaşma
sənədi kimi əməkdaşlığın inkişafı üçün əlverişli şərait yaradır. Belə ki, Xəzər
dənizinin hüquqi statusu haqqındakı yaranmış mövcud anlaşılmazlığın aradan
qaldırılmasında «ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI»nın bəzi müddəalarından istifadə
etmək məqsədəuyğun hesab oluna bilər.
«ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI» və buna bənzər digər beynəlxalq
razılaşmalara əməl olunması üçün Xəzəryanı dövlətlərin hər biri ayrılıqda Xəzər
dənizinin və ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı ölkə daxili müvafiq qanunlar qəbul
etməlidir. Yalnız bu halda Xəzər regionunun mühafizəsinə dair dövlətlərarası
anlaşmanın real nəticələri olar.
2006-cı il aprelin 4-ündə «ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI» Milli Məclisdə
ratifikasiya olunmuş və Azərbaycan Respublikası Prezidenti tərəfindən təsdiq
edilərək aprelin 18-dən qüvvəyə minmişdir. Beləliklə, Xəzəryanı dövlətlər
tərəfindən «ÇƏRÇİVƏ KONVENSİYASI»nın ratifikasiya olunması, regionda
dövlətlərarası anlaşmanın əldə edilməsində ilk uğurlu addım hesab oluna bilər.
Xəzər dənizinin nadir ekosistem olduğunu və onun mühafizəsinin vacibliyini
nəzərə alaraq Avropa İttiafaqı və iri beynəlxalq maliyyə qurumlarının dəstəyi ilə
1995-ci ildə «Xəzər ekoloji proqramı» həyata keçirilməyə başlandı. Proqramın
reallaşdırılması üçün Xəzəryanı ölkələrin müvafiq dövlət və qeyri-dövlət
təşkilatları işə cəlb olunmuşlar.
66
Xəzər regionunda dayanıqlı inkişaf üçün şərait yaradan və ətraf mühitin
mühafizəsinə dəstək verən bu proqram Xəzər dənizinin ümumi problemlərinə aid
layihələrlə yanaşı, hər bir sahilyanı bölgə üçün də kiçik layihələr həyata keçirir.
Artıq 9 aprel 1999-cu ildə Azərbaycan Respublikasının «Ətraf mühitlə
məsələlərdə məlumatın əldə edilməsi, qəbul olunan qərarlarda ictimaiyyətin iştirakı
və ədalət məhkəməsinin açıq keçirilməsi haqqında» BMT-nin müvafiq
konvensiyasına qoşulması barədə Azərbaycan Respublikasının qanunu qəbul
olunmuşdur. Bu qanun ekoloji vəziyyətlə bağlı ictimaiyyəti narahat edən lazımi
məlumatların əldə edilməsinə şərait yaradır.
Xəzər dənizinin mühafizəsinə gəlincə, Xəzəryanı dövlətlərin arasında razılıq
əldə edilməsi üçün ilk öncə Xəzərin hüquqi statusu məsələsi həll olunmalıdır.
Lakin bu vaxta qədər hələ də hər bir Xəzəryanı dövlət dənizin mühafizəsi
istiqamətində özlərinin milli proqramlarını tərtib edir. Belə ki, Azərbaycanda
«neftin axıdılmasının qarşısının alınması üçün milli fəaliyyət planı» tərtib
olunmuşdur. Qazaxıstanda isə 2004-2015 illər ərzində «Ekoloji təhlükəsizlik
konsepsiyası» artıq həyata keçirilməkdədir.
Bütün bunlarla yanaşı daha çox mənimsənilmiş ərazilərdə ekoloji vəziyyət
ağır olaraq qalır. Məsələn, Abşeronda 33,3 min hektar sahə tullantılar altındadır və
6,2 min hektar çirkab sulardan yaranmış göllərdir. Təbii ki, belə vəziyyəti aradan
qaldırmaq üçün ardıcıl olaraq müvafiq bərpaedici tədbirlər həyata keçirilməlidir.
İranda iri şəhərlərdə də ekoloji gərginlik mövcuddur. Belə vəziyyəti nəinki
Tehran şəhərində, hətta Xəzəryanı Rəşt şəhərində də müşahidə etmək olar. Bu
istiqamətdə əldə olunmuş razılaşmalar bir tərəfdən ekoloji gərginliyin aradan
qaldırılması üçün şərait yaradacaq, digər tərəfdənsə Xəzəryanı ölkələr arasında
əməkdaşlığın inkişaf etməsinə birbaşa təsir göstərəcəkdir.
Azərbaycan təbii sərvətlərin səmərəli istifadəsi və ətraf mühitin mühafizəsi
ilə bağlı bir çox beynəlxalq konvensiyaları qəbul etmişdir. Onlardan Xəzər
dənizinin problemləri ilə bağlı daha əhəmiyyətli olanlar aşağıdakılardır:
— «Bioloji müxtəliflik haqqında» konvensiya;
67
— «Transsərhəd su axınlarının və beynəlxalq göllərin istifadəsi və
mühafizəsi haqqında» konvensiya;
— «Yox olma və təhlükə altında olan nadir fauna və flora növlərinin
beynəlxalq ticarəti haqqında» konvensiya;
— «Quraqlıq və səhralaşma ilə mübarizə haqqında» BMT-nin konvensiyası;
— «Cəmilərdən çirklənmənin qarşısının alınmasına dair» konvensiya;
— Beynəlxalq əhəmiyyətli su-bataqlıq sahələri haqqında» YUNESKO-nun
konvensiyası.
Azərbaycanın yuxarıda sadaladıqlarımızla yanaşı, digər beynəlxalq
konvensiyalara qoşulması və ölkə daxilində ətraf mühitlə bağlı 20-yə yaxın qanun
qəbul etməsi çox əhəmiyyətli məsələdir. Bu qanunların təxminən yarısının Xəzər
dənizinin və onu əhatə edən ərazilərin problemlərinə birbaşa aidiyyəti var. Qəbul
olunmuş qanunlardan Xəzər dənizi üçün ən vacibləri aşağıdakılar hesab oluna
bilər:
1. Ətraf mühitin mühafizəsi haqqında qanun (08.06.1999).
2. Ekoloji təhlükəsizlik haqqında qanun (08.06.1999).
3. Yeraltı sərvətlər haqqında qanun (13.02.1998).
4. Balıqçılıq haqqında qanun (27.03.1998).
Xəzəryanı ölkələr regionda ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı əməkdaşlığı
bir neçə vacib istiqamətdə aparırlar. Bunlardan ən əsasları aşağıdakılardır:
— balıq ehtiyatlarının istifadəsi və mühafizəsi;
— neft-qaz ehtiyatlarının istifadəsi və mühafizəsi;
— nəqliyyat-iqtisadi əlaqələrin inkişafı;
— rekreasiya ehtiyatlarının inkişafı;
— dənizə axıdılan çirkab sularının və başqa tullantıların azaldılması
istiqamətində birgə əməkdaşlıqı.
1991-ci ilin dekabr ayından başlayaraq Rusiya Xəzərdə öz nüfuzunu və təsir
imkanlarını əldə saxlamaq məqsədi ilə müxtəlif təkliflər irəli sürür (10, 15, 45
mililik dəniz sahili akvatoriyasında müstəqil hüquqların təmin edilməsi) və dənizin
Dostları ilə paylaş: |