59
otarılması nəticəsində bitki örtüyü xeyli seyrəkləşmiş, hərəkət edən qum sahələri
əmələ gəlmiş və beləliklə, səhralaşmış ərazilər yaranmışdır.
Volqa və Terek çayları arasındakı sahil bölgəsində, əsasən də çökəklik
sahələrində vaxtaşırı subasma prosesləri baş verir. Elə buna görədir ki sahilyanı
ərazilərin torpaqları öz münbistliyini itirmiş və bitki aləmi xeyli dərəcədə
qıtlaşmışdır.
Sahilyanı ərazilərin ayrı-ayrı sahələrində əhali əkinçiliklə məşğul olur.
Quraqlıq yerlərdə suvarılma tətbiq olunduğundan təkrar duzlaşma müşahidə edilir.
Bu, daha çox suvarma kanalları ətrafında nəzərə çarpır. Təkcə Kalmıkiya
sahillərində təkrar duzlaşmış torpaqların sahəsi 105 min hektar keçib.
Səhralaşmanın daha qabarıq şəkildə özünü büruzə verməsi bitki aləminin
deqradasiyasında əks olunur. Quru çöllərdə bitki müxtəlifliyinin azalması
heyvandarlığın intensiv inkişafı ilə əlaqədardır. Bitki örtüyünün qıtlaşması eyni
dərəcədə Volqa çayının sol sahillərində və Xəzərin Dağıstan sahilində də müşahidə
olunur. Burada sahələrin bəzi yerlərində torpağın şumlanmasına baxmayaraq,
əkinçiliyin inkişaf etdirmək yenə də mümkün deyil. Azərbaycanın sahilyanı
əraziləri şimaldan Qusar-Dəvəçi öndağ çökəkliyindən başlanır. Samur, Qusarçay
və Qudyalçay kimi iri çaylar məhz bu sahə ilə axaraq dənizə tökülür. Meyvə-
tərəvəzçiliyin və heyvandarlığın inkişafı həmin ərazinin kifayət qədər
mənimsənilməsinə dəlalət edir.
Son on il ərzində səhralaşma prosesinin güclənməsinə təsir göstərən
amillərdən biri də meşələrin sistemsiz şəkildə qırılmasıdır. Bütövlükdə isə Qusar-
Dəvəçi çökəkliyində deqradasiyaya uğramış meşə sahələri mövcuddur. Meşə
sahələrinin azalması yeni əkin sahələrinin təşkili üçün əlverişli imkan yaratmışdır.
Lakin təbii şəraitin dəyişməsi səhralaşmanın sahilyanı ərazilərdə genişlənməsində
təkanverici rol oynaya bilər.
Beşbarmaq dağından başlayaraq Pirsaatçaya qədər sahilyanı ərazilərdə quru
çöl və səhralaşmış sahələr göz işlədikcə uzanıb gedir. Bu bölgədə meşə zolağının
yox olmasına uzun illər insanların heyvandarlığı və əkinçiliyi inkişaf etdirmələri
60
səbəb olmuşdur. Şübhəsiz, kəskin dəyişən relyef sahələrində su eroziyası yaxşı
torpaqların münbitliyinin azalmasına və səhralaşan bölgələrin formalaşmasına
zəmin yaradır.
Sumqayıt çayından cənubda Abşeron yarımadasının mərkəzi hissəsində
Qobustan çölləri yerləşir. Buradan dənizsahili zonasına irəlilədikcə abrazion
akkumulyativ düzənlik nəzərə çarpır. Eol mənşəli qum dyunları və təpəcikləri çöl
sahələrinin yarımsəhra landşatfları ilə əvəz olunmasına şərait yaradır. Məhz bu
zonada çoxsaylı şoran gölməçələr və çuxurlar müşahidə olunur.
Xəzər dənizinin qərb sahilində Abşeron yarımadası sənayenin intensiv
inkişafına görə xüsusilə fərqlənir. Bu bölgədə sahilyanı ərazilərin yüksək
səviyyədə
mənimsənilməsi
ətraf
mühitə
texnogen
təsirin
artması
ilə
nəticələnmişdir. Bu tip səhralaşma prosesi daha çox Bakı şəhəri ətrafındakı
ərazilərdə aydın görünməkdədir.
Bir tərəfdən daş karxanalarının (Qaradağ və Şüvəlan) istismarı, digər
tərəfdənsə neft mədənlərinin kifayət qədər geniş ərazidə yayılması səhralaşmış
bölgələrin əmələ gəlməsinə səbəb olmuşdur. Belə ərazilərin ümumi sahəsi 10 min
hektardan çoxdur.
Bütün bunlarla yanaşı, Abşeron və Qobustanda arid iqlim şəraiti yarımsəhra
və səhra areallarının yayılmasına əlverişli şərait yaradır. Digər tərəfdən çox
təkrarlanan isti cənub və bəzən qasırğaya çevrilən soyuq şimal küləkləri eol
proseslərinin səhralaşan ərazilərdə mühüm rol oynadığını göstərir.
Səhər ətrafında yaşayan insanlar heyvandarlığa meyl etdiklərindən onsuz da
qıtlığı ilə fərqlənən yarımsəhra landşaftlarında bitki örtüyü tamam məhv olur.
Beləliklə, Abşeronda səhralaşan ərazilər daha da genişlənir.
Xəzər dənizinin digər sahilyanı bölgələrində olduğu kimi, Azərbaycanın da
sahil zonasında dənizin səviyyəsinin qalxması bu sahələrin bəzi yerlərdə suyun
altında qalmasına gətirib çıxarmışdır. Eyni zamanda, sahilboyu bir çox sahələrdə
torpaqların şoranlaşması müşahidə olunur. Bu proseslər Kür-Araz düzənliyinin,
Cənub-şərqi Şirvanın, Qızılağac körfəzinin, Lənkəran rayonunun sahil zonalarında
61
özünü daha aydın büruzə verir.
Kür-Araz ovalığının və Qusar-Dəvəçi çökəkliyinin sahil zolağında qrunt
sularının səviyyəsi 1-2 metr təşkil edir. Bunun nəticəsində sözügedən bölgələrdəki
əkin sahələri və otlaqlar şoranlaşmışdır.
Yüksək temperatur rejimi, atmosfer yağıntılarının az olması (150-300 mm)
və ümumiyyətlə, arid iqlim şəraiti Kür-Araz ovalığında yarımsəhra landşaftlarının
geniş yayılmasına səbəb olmuşdur. Mövcud təbii şərait və üstəlik, insanların
təsərrüfat fəaliyyətləri və yarımsəhra ərazilərin tədricən səhralara çevrilməsinə
zəmin yaratmışdır.
İranın sahilyanı əraziləri subtropik zonada olduğu üçün burada səhralaşma
prosesi əsasən antropogen xüsusiyyət daşıyır. İnliyə kimi sahil zonasının təxminən
1/3-i səhralaşma prosesinin təsirinə məruz qalmışdır. Bu sahə başlıca olaraq sahilin
cənub-qərb hissəsini əhatə edir. Türkmənistanla həmsərhəd bölgədə iqlim quraqlıq
olduğu üçün səhralaşma prosesinin sürətini artırır. Bütün bunlarla yanaşı, İran
sahilində əhalinin yüksək sıxlığı və bu ərazilərin intensiv mənimsənilməsi
antropogen səhralaşmanın yayılmasında çox mühüm amil sayılmalıdır.
Bununla belə, bütövlükdə Əlburus dağlarının yamaclarında cərəyan edən
meşəqırma bitki örtüyünün deqradasiyası ilə nəticələnmişdir. Böyük sahələrdə
meşələrin qırılması bir tərəfdən odun (yanacaq) problemini həll edirsə, digər
tərəfdən dəmyə əkinçilik üçün əlavə torpaq deməkdir.
Nəhayət, sahil xətti boyunca yayılmış çoxsaylı yaşayış məntəqələri ətrafında
kolluqlar qırılır və həddən artıq mal-qara otarılır. Nəticəsi də bu olur ki, çox
əlverişli təbii şəraitə malik İran sahillərində səhralaşma prosesi gedir.
Dağətəyi rayonlarda su eroziyası daha intensiv gedir. Meşələrin qırılması
münbit torpaq örtüyünün yox olmasına və mikroiqlimin dəyişməsinə birbaşa təsir
göstərir. Belə sahələr sahilyanı ərazilərdə səhralaşmanın inkişaf etdiyi əsas areallar
hesab oluna bilər.
İran-Türkmənistan
sərhəd
bölgəsinin
Xəzərsahili
ərazisində
də
nəzərəçarpacaq səhralaşma prosesi gedir. Dəniz səviyyəsinin mütəmadi tərəddüdü
Dostları ilə paylaş: |