İbtidai təhsilin məzmununun nəzəri-pedaqoji problemləri
65
uşaqlara həssaslıq, estetik və bədii zövq, əxlaqi-mənəvi keyfiy-
yətlər, fiziki mədəniyyət və özünəxidmət bacarıqları aşılamaq” (14,
s.132).
Adətən ənənəvi təhsil proqramlarında konkret məqsədlər göstə-
rilmir, lakin məzmun verilir, məzmunun reallaşdırılması üçün konkret
məqsədlərin müəyyənləşdirilməsi tövsiyə olunur.
Məşhur psixoloq alim B.Blum kurikulum nəzəriyyəsini özünün
yaratdığı taksonomiyalarla zənginləşdirərkən qeyd edir ki, arabanı atın
qarşısına qoşmaq mümkün olmadığı kimi məzmunu da məqsəddən
əvvəl müəyyənləşdirmək olmaz (127, s.45). Təbii ki, belə yanaşma
yanlışlığa gətirib çıxaracaqdır. Psixoloqların fikrinə görə, “məqsəd
insan fəaliyyətinin yönəlmiş olduğu nəticənin dərk olunmuş surətidir”
(20, s. 395). Ona görə də məqsədlərə əsasən müəyyən olunmuş
nəticələr bilavasitə onlara aid olmaqla həmin məqsədlərdən təşəkkül
tapdığını açıq-aydın göstərir.
İbtidai təhsilin məzmununa daxil edilmiş məqsədlər də çox
düzgün olaraq əvvəlcədən müəyyənləşdirilmişdir. Göründüyü kimi, bu
məqsədlərdə ən zəruri həyati bacarıqlar, təbiət və cəmiyyətə aid
biliklər, təfəkkür elementlərinin formalaşdırılması, hissi-emosional və
fiziki inkişafla bağlı keyfiyyətlər əhatə edilmişdir. Bu məqsədlərdən
doğan və bilavasitə onlarla əlaqəliliyi aydın şəkildə göstərən nəticələr
verilmişdir. İbtidai təhsil üzrə belə ümumi nəticələrin sayı ondur.
Araşdırmalar onu göstərir ki, nəticələrin hansı prinsiplərə və ya
tələblərə əsasən seçildiyi məlum deyildir. Orada yalnız ənənəvi
təcrübəyə istinad olunmuş və bu nəticələr müəllimlərin bəzi empirik
qənaətləri əsasında formalaşdırılmışdır. Həmin nəticələrdə struktur və
məzmun cəhətdən mürəkkəblik nəzərə çarpır. Məsələn, “zəruri riyazi
bilikləri həyatda tətbiq etmək” dedikdə hansi zəruri biliklərdən söhbət
getdiyi, “müstəqil və məntiqi düşünmək” dedikdə bunun hansı
səviyyəsinin məqbul hesab edildiyi, “öz vəzifələrini yerinə yetirmək”
tezisində hansı vəzifələrdən söhbət getdiyi məlum olmur.