28
xidmət etmişdir. Roma imperiyası, Makedoniyalı İsgəndər və
ellinizm, sanki bir İslam xəlifəliyi, monqol imperiyası,... xalq-
ları sanki bir dam altında, bir ortaq məkanda birləşdirmiş, tica-
rətin böyüməsinə kömək etmiş, xalqların bir-birini tanımasına,
bir-birindən öyrənməsinə səbəb olmuşdur.
Digər tərəfdən, yazının, əlifbanın kəşfi, çox-çox sonralar
isə kağızın və mətbəənin kəşfi məlumatların yazıya alınmasına
və yaxın-uzaq məsafələrə ötürülməsinə vasitə olmuş, qlobaliza-
siyanı gücləndirmişdir.
Kapitalizmin inkişafı və sənayeləşmə qlobalizasiyanın ta-
mam yeni, yeksək səviyyəyə qalxmasına səbəb olmuşdur. Ço-
xişlənən malların istehsalı böyük ölçülər almış, ticarət dünyanı
bürümüşdür. Geyim və əşyalar standartlaşmaya məruz qalmışlar.
Dünlərin (xüsusilə böyük dünya dinlədinin) yayılması da
qloballaşma hadisəsidir.
Çağdaş qlobalizasiya öz tempinə və genişliyinə görə əv-
vəlkilərlə müqayisəolunmaz dərəcədədir. Bu, bir tərəfdən İngi-
lis və digər Avropa mərkəzli imperiyaların, sonunda isə ABŞ-
ın dünya gücünə çevrilməsi ilə əlaqədardır. Ünsiyyət vasitələ-
rinin, texnoloji tərəqqinin heyrətamiz inkişafı qlobalizasiyanı
dünyanın əsas qüvvəsinə çevirən digər səbəb sayılır. Teleqraf,
telefon, radio, televiziya, film, kosmosun mənimsənilməsi, me-
dia (kütləvi informasiya vasitələri), internet, mobil telefon in-
sanları bir-birinə bağladı, anında xəbərləşmə informasiya təcrid
olunması və ya blokadası deyilən hadisəni yox etdi.
Qloballaşmanın bəzi təzahürlərinə və nəticələrinə nəzər
salaq.
İngilis dili dünya dilinə çevrildi. Doğma dili ispanca və
ingiliscə olanlar sayca bir-birinə yaxındır, onlar hər biri manda-
rincənin təxminən 40 %-ni təşkil edirlər. Lakin ingilis dilinin
təsir dairəsi onlarla müqayisəyəgəlməz dərəcədə böyükdür.
Sərhədlərin çoxu şəffaflaşdı, immiqrasiya böyük ölşülər
aldı və assimilyasiya ilə inteqrasiya baş ağrısına şevrildi.
Beynəlxalq təşkilatlar və beynəlxalq korporasiyalar güc
29
qazandılar, vahid iqtisadi zonalar, vahid pullar əmələ gəldi.
Dövlətlər və xalqlar arasında gəlir bərabərsizliyinin güc-
lənməsi, böyük, güclü dövlətlərin zəifləri istismar etməsi, ətraf
mühitin insafsızcasına istismarı, mədəni imperializmin hücumu
kimi hadizələri də qloballaşmanın nəticəsi sayırlar.
“Elm və inanc, elm və ilahi sevgi”
Mənəvi dəyərlərdən söhbət edərkən çətin hesab olunan
bu dünyada, çox mənada sərhədlərin zəiflədiyi qlobal dünyada
özümüzü, cəmiyyətimizi mənfi təsirlərdən qorumaq üçün yol
aхtarırıq, yaranmış ziddiyyətli vəziyyətdən çıхış yolu aхtarırıq.
Qloballaşmanın müхtəlif üzünü, hər tərəfini anlamağa, görmə-
yə can atırıq. Görəsən, ilahi sevgi, ilahi inanc bizi qoruya bilər-
mi?! İctimaiyyət fərdlərin xarakterinə necə təsir edir? Qrup
kimliyi ilə fərdin uzlaşması və mənəvi konsensus necə baş ve-
rir? Qloballaşmanın təsiri altında qalan mənəvi dəyərlər sistemi
necə dəyişir, nə itir, nə qazanılır? Bəs bu işdə təhsilin rolu nə-
dir?! Bəlkə mənəviyyat probleminin müzakirəsində və ziddiy-
yətlərin azalmasında elm və din ikisi bir yerdə olmalıdır?! İnsa-
nın həm хarakteri, həm də savadı, biliyi olmalıdır ki, mühiti və
prosesləri qiymətləndirmək mümküm olsun və biz özümüzü
qoruya bilək, mədəniyyətimizi qoruya bilək. Orta əsrlərdə də
bu mövzu aktual idi, хüsusən sufizm dünyaya gələndə bu möv-
zu dərin və geniş müzakirə olunurdu. O zaman təsəvvüflə elm,
xüsusilə, fəlsəfə və fəlsəfi elmlər ilə sufizm arasında dostluq
bir balaca pozuldu. Bilirsiniz ki, bu, alimlərin mədrəsə ilə bağlı
fəaliyyətində özünü göstərirdi, mədrəsə həyatından uzaqlaşıb
gedən və sufiliyə qovuşanlar var idi. Amma o böyük şəхsiyyət-
lərin bəziləri elmlə bağlılıqlarını qoruyub yenidən mədrəsəyə
qayıtdılar. Bağdad Nizamiyyə Mədrəsəsinin fəxri olan İmam
Qəzali gözlənilmədən mədrəsədəki dördillik fəaliyyətinə son
verib 10-12 il ərzində yaxın-uzaq səfərlərə çıxdı, sufi həyat tər-
zi keçirdi. O, rasional düşüncə ilə İslam ilahiyyatı – kəlam ara-
30
sında mövcud olan ziddiyyətləri araşdırmağa girişdi. O, ilahiy-
yatın quru görünən ehkamlarını sufizmin mistik ünsürləri ilə
zənginləşdirdi, ilahiyyatı canlandırdı. O, rasionalizmlə irrasio-
nalizmi, mədrəsə ilə təkyəni bir-birinə yaxınlaşdırdı. Digər mi-
sal: Əbu Nəcib Əbdülqahir Sührəverdi də Nizamiyyə mədrəsə-
sini tərk edərək Sührəverdiyyə təriqətinin əsasını qoymuşdu.
Din və elmin münasibətlər barədə, dindar, mömin insan-
larla elm adamlarının dinə baxışı haqqında çox fikir söylənmiş,
çox yazılmış və tam aydın nəticə hasil olmamışdır. Bir tərəfdən
kilsə və məscid oxu-yazı, savad və elm ocaqları rolunu oyna-
mış, digər tərəfdən elm və din bir-birini inkar etməyə, bir-biri-
nə hücum etməyə cəhd göstərmişlər. Əslində onlar fərqli işlər
görürlər. Elm axtarış və sübut yolu ilə obyektiv biliklər əldə
etməyə, onları inkişaf üçün tətbiq etməyə çalışır. Din isə insan-
ların əxlaqını saflaşdırmağa, davranışını insaniləşdirməyə yö-
nəlir. Mümkündür ki, onlar arasındakı anlaşılmazlıq, ziddiyyət
və zaman-zaman baş qaldıran savaşın əsas səbəbi birinin digə-
rinin nüfuz dairəsinə müdaxilə etməsidir.
Elm və ilahi sevgi, inanc bir-birindən təcrid oluna bil-
məz, onlar insanın zəkasında və ürəyində, yəni insanda birləşir-
lər. Onların hərəsinin, sadəcə, öz işi var və əslində, onlar bir-bi-
rinə kömək etməlidir. Təəssüf ki, bir çox hallarda onlara həm-
kar kimi yoх, bir-birinə qarşı duran tərəflər kimi baхılır. Lakin
universitetlərin, məktəblərin bir məqsədi də həm elmlə məşğul
olan, həm inanc sahibi olan insanları bir yerə gətirib açıq mü-
zakirələr qurmaqdır, bu müzakirədə iştirak edən tərəflər, təbii
ki, həmkardırlar.
Bu gün bizim məruzəçimiz Türkiyədə çoх geniş tanın-
mış, Azərbaycanda da tanınmış, amma mümkündür ki, bəzilə-
rinin yaxşı tanımadığı görkəmli bir insandır – Mustafa İslam-
oğlu. Onu sizə məmnuniyyətlə təqdim edirəm. Mustafa bəy
Türkiyədə Kayseri tərəflərdə ziyalı ailəsində dünyaya gəlib,
yüksək İslam İnstitutunda, sonra isə Misirdə, məhşur əl-Əhzər
Universitetində iki iхtisas üzrə – İslam hüququ və təfsir üzrə
Dostları ilə paylaş: |