dirinin ancaq o lokalizasiya maraq doğurur ki, oradan törədici yoluxmuş
orqanizmindən həssas orqanizmə keçmək imkanını əldə etsin. Məsələn, serebrospinal
meningitin törədicisi əwəl buıun-boğaz selikli qişasına düşərək orada inkişaf edirlər
(törədicinin birincili loka- lizasiyası). Sonralar meninqokoklar beyin qişalarında,
oynaqlarda və s. nahiyələrdə məskunlaşırlar (ikincili lokalizasiya). Ancaq ikincili
lokalizasiyanın epidemioloji əhəmiyyəti yoxdur, çünki törədicilər buradan xarici
mühitə ifraz edilə bilmirlər və xəstəliyin yayılmasında iştirak
edə bilmirlər,
xəstəlik isə
törədicilərin ancaq yuxarı tənəffüs yollaranın selikli qişasının ifrazatı vasitəsilə ətraf
mühitə xaric edilməsi nəticəsində sağlam (həssas) şəxslərə yoluxa bilər.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, xəstəlik törədicilərinin yayılması mexanizmi üç
mərhələdən ibarətdir. Birinci mərhələdə - patogen törədicinin orqanizmindən xaric
edilməsi, ikinci mərhələdə - törədicinin xarici mühitdə qalması baş verir. Yoluxma
mexanizminin bu iki mərhələsi bir-birilə sıx əlaqədardır və sahibin orqanizmində
törədicinin lokalizasiyasından asılıdır. Belə ki, vəba, dizenteriya və digər bağırsaq
qrupu xəstəliklərinin törədiciləri ifrazat vasitəsilə torpağa, suya, tənəffüs yolunun
xəstəliklərində
isə törədici tüpürcək, selik damcıları vasitəsilə ancaq havaya düşür.
Törədicilərin yoluxma mexanizminin üçüncü mərhələsi - para- zitin yeni
sahibin orqanizminə daxil olması isə öz növbəsində ikinci mərhələ ilə - törədicinin
xarici mühitdə qalması ilə müəyyən edilir. Belə ki, havada olan patogen törədicilər
ancaq həmin hava ilə yeni sahibin orqanizminə düşə bilər. Suya (qidaya) düşmüş
patogen törədicilər yalnız onları qəbul etdikdə yoluxdura bilər. Xarici mühitə çıxış
yolu olmayan üzv və ya orqanda yerləşən törədicilərin orqanizmindən xaric edilməsi
isə qansoran buğumayaqlılar vasitəsilə həyata keçir. Başqa sözlə desək, patogen
törədicinin orqanizmdə lokalizasiyası və bu törədicinin bir bioloji sahibdən digərinə
ötürülməsi mexanizmi bir-biri ilə sıx əlaqəlidir.
Xarici şəraitdə yoluxucu xəstəlik törədicilərinin müxtəlif davamlılığı yoluxma
mexanizmi ilə təyin olunur. Məsələn, malyariya parazitləri xarici mühitdə
davamsızdırlar, bu törədicilər bir sahibdən başqasına keçərkən qansorucu
buğumayaqlılar tərəfindən ətraf mühitin təsirlərindən qorunurlar. Ətraf mühitin
təsirinə bağırsaq qrupu xəstəliklərinin törədiciləri (qarın yatalağı, dizenteriya və s.)
daha davamlıdırlar. Yoluxmuş xəstədən nəcislə xaric edilmiş bu törədicilər yeni sahibə
daxil olana qədər mürəkkəb yol keçirlər. Bu
71
downloaded from KitabYurdu.org
maye və bərk cisimləri olan hava amili mühüm rol oynayır. Hava əksər yoluxucu
xəstəliklərin törədiciləri üçün digər mühitlərə nisbətən (su, torpaq, ərzaq məhsulları
və s.) az əlverişlidir. Öskürmə, asqırma, tənəfTüs və danışıq zamanı əmələ gələn
mikrob aerozolu monodispers deyildir, müxtəlif ölçülü cisimciklərdən ibarətdir. Bu
aerozolun 15-20%- ni kiçik fraksiyalar təşkil edir. Onlar tənəfius zamanı ağciyərlərin
dərin qatlarına daxil olur və bununla törədicilərin oraya keçməsində mühüm rol
oynayır. Hava törədicilərin artması üçün əlverişli şərait olmasa da, ayrı-ayrı
mikroblar orada müxtəlif müddətdə sağ qalırlar: qızılı stafilokok otaq şəraitində 72
saat, difteriya çöpləri 11 saat, qrip virusu 4 saata qədər. Törədicilərin havada yaşama
müddəti
temperaturdan,
rütubətdən, intensiv günəş şüalarının təsirindən və s. asılıdır.
Əsasən hava vasitəsilə yayılan xəstəliklərə qrip, qızılca, ornitoz, epidemik
parotit, su çiçəyini misal göstərmək olar. Bununla yanaşı, stafilokok, streptokok,
pncvmokok, mcninqokok, göyöskürək, difteriya, vərəm, Kü-qızdırması, taun,
tulyaremiya törədicilərinin də hava vasitəsilə yayılması mühüm əhəmiyyət daşıyır.
Ağciyər toxumaları bəzi mikrob növlərinə həssas olduğu zaman süni surətdə
yaradılmış qara yara, bruselyoz, səpgili yatalaq və s. aerozolları ilə nəfəs aldıqda da
bu xəstəliklərin yoluxma mexanizmindən asılı olmayaraq xəstəlik baş verə bilər.
Su - yoluxucu xəstəliklərin törədicilərinin yoluxma amilidir
Suyun patogen mikroblarla çirklənməsi müxtəlif yollarla baş verir. Su daha
çox açıq su hövzələrinə zərərsizləşdirilməmiş çirkab suların axıdılması nəticəsində
çirklənir. İnfeksiya xəstəxanaların, baytarlıq müəssisələrinin, eləcə də heyvani
məhsulları emal edən müəssisələrin (ət kombanatı, dəri-gön fabrikləri) çirkab suları
insan sağlamlığı üçün daha təhlükəlidir. Leysan yağışlar nəticəsində səthi çirklənmiş
suların axması sayəsində də su hözələrinin, su quyularının çirklənməsi baş verir.
Açıq su mənbələri çay və göllərdə paltar yuyanda, çimdikdə, çay gəmilərindən çirkab
sularının axıdılması zamanı, heyvanları suvararkən də çirklənirlər. Patogen
mikroblarla çirklənmiş su yoluxucu xəstəliklərin törədicilərinin yayılmasında on
qorxulu kütləvi (epidemik) vasitəyə çevrilir. Suda asılı halda olan törədicilər ətraf
mühit amillərinə (məsələn, günəş şüasının) qarşı həssasdırlar. Suyun 2 m dərinliyinə
düşən günəş şüalan mikrobların əksər hissəsini məhv edir. Bununla belə, su
hövzələrinin dibinə yaxın hissədə (lildə) törədicilər uzun müddət sağ qalır.
73
downloaded from KitabYurdu.org