ƏSflS YflŞflMfl MÜHİTLƏRİ
VƏ ONLRRƏ ÜYĞUNLƏŞMƏLƏR
Yaşama mühitlərinin hər üçü - quru, su və hava - dəfələr
lə reptililər tərəfindən mənimsənilmişdir. Məlumdur ki, qalıq
ları tapılan reptililər sırasında müasir delfinlərin analoqu olan
ixtiozavr və sinaptozavr kimi su formaları daha geniş yayıl
mışdır. Maraqlıdır, mühit olaraq suyun cəlbediciliyi nədən
ibarətdir? Əvvəla iqlimin sabitliyi, ikinci - suyun sıxlığı və
yüngül çəkisi bu canlılara maddələr mübadiləsinin son məhsul
larından azad olmağa imkan yaradır. Problem yalnız tənəffüs
sistemində və oksigenlə bağlıdır, çünki suda onun miqdarı az
dır. Müasir reptililərdən bəzi tısbağalar, ilanlar və timsahlar
suya meyllidir. Müəyyən tısbağa, ilan və kərtənkələ növləri sa
hil və su ətrafı biotoplarla bağlıdır.
Suda həyat
Su ilə əlaqəli olan tısbağalar arasında şirin su və dəniz
növləri ayırd edilir. Şirin su tısbağaları 25 cinsdə cəmlənən 75
növdən ibarətdir. Onlar, əsasən kiçik və orta ölçülü heyvanlar
olub, hündür olmayan zireh və üzmə pərdələrinə malikdirlər.
Şirin su tısbağaları çox geniş - Asiya, Avropa, Şimali Afrika,
Şimali və Cənubi Amerikada yayılmışlar. Ən çox nümayəndə
ləri qədim mərkəzlərdən hesab edilən Cənub-Şərqi Asiyada -
17 cins rast gəlinir, qədimliyinə görə ikinci yerdə Şimali Ame
rikanın şərq hissəsi durur ki, orada 8 cinsdən olan növlər qey
də alınıb.
Şirin su tısbağaları zəif axarlı sularda yayılmışlar, istər
suda, istərsə də quruda asanlıqla hərəkət edirlər. Hər iki
mühitdə həm heyvani, həm də bitki mənşəli qidadan yararla
nırlar.
Bizim respublikamızda şirin su tısbağalarından bataqlıq
33
downloaded from KitabYurdu.org
tısbağası - Emys orbicularis (Amerika şirin su tısbağaları fasi
ləsi) və Xəzər tısbağası - Mauremus caspica (Asiya şirin su tıs
bağaları fəsiləsi) yayılmışlar.
Bataqlıq tısbağalarının sevimli biotopları bataqlaşmış sa
hələr, gölməçə və göllərdir. Tısbağa üzməyi, suya baş vurmağı
çox yaxşı bacarır və uzun müddət suyun altında qala bilir.
Təhlükə yarandıqda gildə və ya suyun dibində gizlənir.
Xəzər tısbağasının həyat tərzi bataqlıq tısbağası ilə eyni
dir, fərqli cəhət onların həm də duzlu körfəzlərə keçə bilmə-
sindədir.
Dəniz sularında yaşayan növlərə dəniz tısbağaları, dərili
tısbağalar və üçcaynaq tısbağalar fasiləsinin nümayəndələri
daxildir. Dəniz tısbağaları Yer kürəsinin bütün ekvatorial və
tropik dəniz sularında yaşayırlar. Bəzən mülayim qurşaqlara
da keçirlər. Bu tısbağaların ətrafları kürəyə çevrilmiş, ayaq
barmaqları isə birləşərək 1-3 ədəd qısa caynaqla nəhayətlənir.
Sümük zirehin çəkisi, qabırğaların uc hissədə sümükləşməmiş
sahələrin - «sümük əmgək» hesabına yüngülləşmişdir.
Yumşaqbədən tısbağalarda zireh təbəqə olmur və sümük
lövhə yumşaq dəri ilə örtülü olur. Bundan əlavə, yumşaq bə
dən tısbağaların əksərində sümük zireh reduksiyaya uğramış
dır. Qarın nahiyədə də qalxan lövhə tam şümükləşməmişdir.
Müasir tısbağalar sırasında su sakini kimi daha çox ixtisas
laşmış növ - çəkisi 600 kq-a çatan və sümük əsasını itirmiş zi
rehə malik dərili tısbağadır. Sadalanan dəyişikliklər ikincili
olub, sy həyat tərzi ilə bağlıdır.
Burun dəlikləri uzanmış və hərəkətli xortumun ucunda
yerləşdiyindən, tısbağalara nəfəs almaq üçün yalnız xortumu
nu sudan çıxarmaq kifayət edir.
Əsas yayılma sahəsi Cənub-Şərqi Asiyada yerləşən üçcay
naq tısbağalar fəsiləsinə aid növlərin tənəffüs prosesi çox ma
raqlıdır. Hava tənəffüsü ilə yanaşı onlarda suda tənəffüs aktı
mövcuddur. Bu su heyvanları ağız boşluğunda olan əmziklər
34
downloaded from KitabYurdu.org
və xovlardakı çoxsaylı kapillyarların köməyi ilə oksigeni bir
başa sudan qəbul edir. Bəzi tısbağalar udlaq və kloakadakı
xüsusi selikli qat vasitəsilə oksigeni alır. Hesab edirlər ki, cə
nub muskus tısbağası öz tənəffüsünü qlikogenin anaerob par
çalanmasından ayrılan enerji hesabına tamamlayır.
Dəniz tısbağasının erkəyi yumurtadan çıxan kimi özünü
suya çatdırır və bir də heç zaman quruya çıxmır.
Kərtənkələlər arasında əsl su formaları olmasa da, bəzilə
rinin su biotopları ilə bağlılığı kifayət qədər sıxdır.
Panama və Kosta-Rikidə rast gəlinən iquanalar fasiləsin
dən olan dəbilqəli kərtənkələ çox yaxşı üzür və suya baş vurur.
Bu növün yalnız arxa pəncələri ilə suda qaçmaq qabiliyyəti
vardır. Ayaqların hərəkəti o qədər sürətlidir ki, kərtənkələ su
da batmır. Dəniz iquanası çox uzaq məsafələrə üzüb gedə bilir.
Duzla zəngin olan dəniz yosunları ilə müntəzəm qidalan
ma, axarları ağız boşluğuna açılan vəzlərin funksiyası sayəsin
də, bu heyvanlarda artıq duzları ifraz edən mexanizmin ya
ranmasına gətirib çıxarmışdır.
Bir çox varanlar su ilə sıx bağlıdır. Zolaqlı varan ( V. sal-
vator), Nil varanı (V. niloticus) və nəhəng Komodo varanı
( V.komodoensis) suda yaxşı üzür. Müasir reptililər arasında
suya daha çox uyğunlaşmış növlər, Hind okeanı və Sakit
okeanın sakinləri olan dəniz ilanlarıdır. Eynəkli ilanlara qo
hum olan bu ilanlar əsl dəniz heyvanlarıdır.
Dəniz ilanlarının böyük əksəriyyəti yumurta qoymaq üçün
quruya çıxmır - onlar diribaladoğan növlərdir. Quruya çıxa
rılmış fərd yalnız aciz halda qıvrılaraq yerində çapalayır, çünki
dəniz ilanlarının qarın pulcuqları, quruda yaşayan növlərin
qarın nahiyəsində hərəkətə xidmət edən genişlənmiş qal-
xancıqlardan məhrumdur. Dəniz ilanlarının burun dəlikləri
sifətinin üst nahiyəsində yerləşir və klapanlarla bağlanır. Sol
ağciyəri yoxdur, sağ ağciyər bəzi növlərdə hətta anal dəliyə
qədər uzanmışdır. Ağciyərlərin həm də hidrostatik orqan ol
35
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |