Bu kitobchani katta yoshdagi odamga bagHshlaganim uchun bolalardan kechirim so‘rayman. 0 ‘zimni oqlash
Yüklə 6,15 Mb. Pdf görüntüsü
|
| \
Kichkina shahzoda 33 — Ammo, hayvonlar, hasharotlar... — Agar men kapalaklar bilan tanishmoqchi bo‘l- sam, bir-ikkita g‘umbakning zulmiga dosh berishim kerak-ku, kapalaklar chiroyli bo‘lsa kerak. Bo‘lmasa, endi mening oldimga kirn ham kelardi? Sen uzoqqa ketayotgan bo‘lsang... Hayvonlardan esa qo‘rqmayman. Meniyam o‘tkir timoqlarim bor. — U soddadillik bilan to‘rttala tikanini ko‘rsatdi-da, shunday deb qo‘shib qo‘ydi: — Bo‘ldi, bas, ortiq cho‘zaverma, bardosh 34 herish qiyin, axir! Modomiki ketar bo‘lsang — xayr, vuxshi bor. IJ o‘zining silkinib-silkinib yig‘layotganini Kich kina shahzoda ko‘rishini istamasdi. Bu judayam mag‘rur gul edi... X Kichkina shahzodaning sayyorasiga 325, 326, 327, US, 329 va 330-asteroidlar eng yaqin edi. Shu bois u dast lab ularga tashrif etishga ahd qildi: ham ermak, ham nimadir o‘rganadi. Hirinchi asteroidda qirol yashardi. Ipak-shohi liboslarga burkangancha, u nihoyatda oddiy va ayni paytda ulug‘vor taxtda savlat to‘kib o‘tirardi. E, mana, fuqaro ham kelib qoldi! — deb xitob i|ildi qirol Kichkina shahzodani ko‘rishi bilan. «U meni qayoqdan bilarkin? — deb o‘yladi Kichkina Nhah/oda. — Axir umrida birinchi marta ko‘rib turibdi- ku!» Bilmasdiki, qirollar dunyoga jo‘ngina qaraydilar, litar uchun jamiJd odam — fuqaro. - Yaqinroq kel, qani, seni bir yaxshilab ko‘rib olay-chi, — dedi qirol nihoyat kimgadir qirollik qilishi mumkinligidan o‘lgudek taltayib. Kichkina shahzoda o‘tirishga joy izlab yon-veriga nlangladi, biroq qirolning hashamdor jubbasi butun Miyyorani qoplab oigan edi. Tik turaverishga to‘g‘ri keldi. Me n i hoya qattiq charchaganidan bir payt asta homuza torldi. Hukmdorlar huzurida esnash mumkin emas, — dedi qirol. — Men senga esnashni man qilaman. - Men... to‘satdan, bilmay qolib... — dedi Kichkina shahzoda qattiq xijolat tortib. — Men uzoq yo‘l yurib keldim, uxlaganim yo‘q edi... 35 — Hay, unday bo‘Isa, esnashingga ruxsat bera- man, — dedi qirol. — Ko‘p yillar bo‘ldi o‘zim ham birorta esnagan odamni ko‘rmaganimga. Mana, hozir rosa qiziqib qoldim. Demak, qani, esna! Buyrug‘im shunday. — Ammo... uyalyapman endi... boshqa qilolmayman, — deya g‘o‘ldiradi Kichkinashahzodavaqip-qizarib ketdi. — Himm... himm... Unda, unda... senga buyruq shu: goh esna, goh... Qirol gapini chalkashtirib, hatto birmuncha ran- jigandek ham bo‘ldi. Chunki qirol uchun eng muhimi — 36 i>7iga so‘zsiz itoat qilinishi edi, u itoatsizlik va shak- koklikka toqat etolmasdi, chunki mutlaq hukmdor edi da. Biroq u g‘oyat oqko‘ngil edi va shu vajdan faqat oqilona farmoyishlargina berardi. «Agar men generalimga, dengizdagi oqchorloqqa nylanasan, deb amr etsam-u, general buyrug‘imni hiijannasa, — derdi u, — bu uning emas, mening iiyhiin bo‘ladi». 0 ‘tirsam maylimi? — deya bo‘shashibgina so‘radi Kichkina shahzoda. Amr etaman: o‘tir! — deb javob berdi qirol va vlqor bilan hashamdor jubbasining bir etagini picha ylg'ishtirdi. l-ekin Kichkina shahzoda hayron edi: sayyora-ku nlumday jimit ekan, qirol kimning ustidan hukmronlik «ttlarkin? A’lo hazratlari, — deb so‘z boshladi u, — bir nmsani so‘rasam maylimi? Amr etaman: so‘ra! — dedi qirol shosha-pisha. A’lo hazratlari... siz kimning, nimaning ustidan hukmronlik qilasiz? Hammasining, — deb javob berdi qirol oddiy- jílna qilib. Hammasining? Qirol kamtarona bir harakat bilan o‘z sayyorasiga, Nhuningdek, tevarakdagi boshqa barcha yulduz va say- yoralarga ham ishora qildi. Siz shularning hammasiga hukmdorlik qila- il/mi? - deb qayta so‘radi Kichkina shahzoda. Ha, — deb javob qaytardi qirol. Zero u chindan lliim qonuniy mutlaq hukmdor bo‘lib, hech qanday lo'siq va cheklanishlami bilmasdi. Yulduzlar ham sizga bo‘ysunadimi? — deb so‘radi Kichkina shahzoda. 37 — Bo‘lmasam-chi, — dedi qirol. — Yulduzlar bif zumda bo‘ysunadi. Men itoatsizlikka chidab turol- mayman. Kichkina shahzoda benihoya hayratga tushdi. Eh, qaniydi, uning shunday qudrati bo‘lsa edi, quyosh botishini to‘yib-to‘yib tomosha qilardi! Kuniga qirq ikki marta emas, balki yetmish ikki, hattoki ikki yuz marta g‘urubga termilarkan, kursichasini nari-beri qo‘zg‘atishga ham hojat qolmasdi! Birdaniga u o‘zi tark etgan sayyorasini eslab g‘ussaga cho‘mdi, birozdan keyin jur’at to‘plab: — Men quyosh botishini tomosha qilmoqchi edim. Bir marhamat qiling, quyosh botsin, deb farmon bering, — dedi. — Bordi-yu men birorta generalimga kapalak bo‘- lib guldan-gulga uchib yurishni yoki fojiaviy asar yaratishni, yo bo‘lmasa, oqchorloqqa aylanishni buyursam-u, general buni bajarmasa, kim aybdor bo‘ladi — menmi, umi? — Siz, a’lo hazratlari, — deya bir lahza ham ikki- lanmay javob qildi Kichkina shahzoda. — Mutlaqo to ‘g‘ri, — deb tasdiqladi qirol. — Har kimdan qurbi yetadigan narsani talab qilish kerak. Hokimiyat eng awalo oqilona bo‘lishi lozim. Agar xalqingga, dengizga tashlashni buyursang, u isyon ko‘tarib inqilob qilib yuborishi mumkin. Shu- ning uchun ham men so‘zsiz itoatni talab eta olam an, chunki am r-farm onlarim ning barchasi oqilonadir. — Quyosh-chi, quyosh botishi nima bo‘ladi endi? — deb so‘radi Kichkina shahzoda. U to savoliga javob olmagunicha tinchimas edi. — Quyosh botadi, shoshmay tur. Men bu haqda 38 leitlslili buyruq beraman. Ammo oldin qulay vaziyat ViMIlishini kutib turaman, zero hukmdorlik hikmati hiini ana shunda. Xo‘sh, qulay vaziyat qachon yetiladi? — deb mii isht¡rdi Kichkina shahzoda. Ilimm... hozir... him... — deya qalin kalendarni Mlkilny boshladi qirol. — Qulay vaziyat... himm... mana hiilíim kechqurun soat yettidan qirq minut o‘tganda VtMIIndi. Amr-farmonimning qanchalik so‘zsiz baja- rlllNliini ko‘rasan ana shunda. Kichkina shahzoda tag‘in esnadi. Afsus, bu yerda ('urubni istagan vaqtingda tomosha qilolmas ekansan!.. ík'hig‘ini aytganda, u endi zerika boshlagan edi. Mcn boray, — dedi u qirolga. — Boshqa qiladigan Itlilm ham qolmadi. Vo‘q, ketma! — dedi qirol. U o‘ziga fuqaro topib ulltmmlan nihoyatda xursand edi va undan ayrilishni llwi-sira istamasdi. — Qol, men seni ministr etib Uylnlnyman. Qanaqa ministr? Ilimm... bor ana, adliya ministri bo‘laqol. Ammo bu yerda sud qiladigan birorta ham odam yo'q-ku? Kim biladi deysan, — deb e’tiroz bildirdi qirol.— Aklr mcn hali butun qirolligimni sinchiklab ko‘zdan lift'hirib chiqmaganman-da. Ko‘rib turibsan, ancha ^Mrlh qolganman, arava qo‘yadigan joyim yo‘q, yayov yill'lshga esa chog‘im kelmaydi. Kichkina shahzoda asta egilib, sayyoraning narigi vllekknsiga nazar tashladi. Mcn allaqachon sinchiklab qarab chiqdim! — tl*l> xllob qildi u. — Uyoqda ham hech zog‘ yo‘q. IJnday bo‘lsa, o‘zingni o‘zing sud qilaqol, — 39 dedi qirol. — Bu dunyodagi eng og‘ir ish. 0 ‘zingn, tergash, sud qilib hukm chiqarish o‘zgalarni su( qilishdan ko‘ra ming karra qiyinroq. Agar o‘zingni to‘g‘r sud qila bilsang, demak, chindan ham donishmand odam bo‘lib chiqasan. — 0 ‘zimni istagan joyda sud qila olaman, — dedi Kichkina shahzoda. - Buning uchun huzuringizda qolishimga aslo hojat yo‘q. — Himm... himm... — dedi qirol chaynalib. - Nazarimda, sayyoramning allaqaysi yerida bir qar kalamush yashasa kerak. Kechasilari bir balolarn qitirlatib yurganini eshitaman. Mana shu kalamushn sud qilsang ham bo‘laveradi. Vaqti-vaqti bilan un o‘limga hukm qilib turasan. Uning hayot-mamoti senga bog‘liq bo‘ladi. Ammo har safar keyin uni afV etish lozim. Bu qari kalamushni asrab-avaylash kerak, axil o‘zi bor-yo‘g‘i bitta-ya... — Men birovlarni oMimga hukm qilishni yoqtiri mayman, — dedi Kichkina shahzoda. — Umumanj mening ketar vaqtim bo‘ldi. — Yo‘q, bo‘lmadi, — deb e’tiroz bildirdi qirol. Kichkina shahzoda yo‘lga ravona bo‘lmoqchi edi- yu, lekin keksa hukmdomi xafa qilishni istamasdi. , — Agar a’lo hazratlari amr-farmonlarining so‘zsÍ 2 bajarilishini xohlasalar, — dedi u, — u holda, mengá hozir oqilona farmoyish berishlari lozim. Masalanj siz menga bir lahza ham hayallamay yo‘lga tushishni buyurishingiz mumkin. Sezishimcha, buning uchuní nihoyatda qulay shart-sharoit mavjud... Qirol indamadi. Kichkina shahzoda xiyla kutib turdn da, asta xo‘rsinib, yo‘lga tushdi. — Seni elchi qilib tayinlayman! — deb qichqirdi qirol uning ortidan shosha-pisha. Shu tobda u go‘yo 40 ilmrida gapini birov ikki qilmagandek mamnun va Kolirjam ko‘rinardi. «G‘alati xalq-da, bu kattalar», deb qo‘ydi Kichkina Nhalizoda o‘zicha, yo‘lida davom etarkan. XI I kkinchi sayyorada shuhratparast yashardi. - O, ana, muxlis ham kelib qoldi! — deb xitob qildi u Kichkina shahzodani uzoqdan ko‘rishi bilan. Axir, izzattalab odamlarga hamma ulaming muxlisi bo‘lib ko‘rinaveradi-da. - Salom, — dedi Kichkina shahzoda. — Shlyapangiz ludayam antiqa ekan-a? - Bu — ta’zim bajo keltirishga, — deb tushuntirdi sluihratparast. — Meni olqishlashgan paytda ta’zim bajo 41 aylashim lozim. Baxtga qarshi, buyoqqa biror kimsa qadam ranjida qilmayapti. — E, shundaymi? — deb qo‘ydi Kichkina shahzoda, u hech narsani tushunmagan edi. — Bir chapak chalgin, — dedi shuhratparast unga. Kichkina shahzoda kafilarini bir-biriga urib chapak chaldi. Shuhratparast shlyapasini boshidan olib, tavoze bilan ta’zim qildi. «Qari qirolning yurtidan ko‘ra bu yer qiziqroq ekan», deb o‘yladi Kichkina shahzoda va tag‘in chapak chaldi. Shuhratparast yana shlyapasini boshidan olib ta’zim bajo keltirdi. Besh minutcha shu taxlitdagi qarsak-ta’zimdan so‘ng Kichkina shahzoda bundan ham zerikdi. — Nima qilsa, shlyapangiz boshingizdan uchib tushadi? — deb so‘radi u. Ammo shuhratparast bu gapni eshitmadi. Izzatta- lab odamlar maqtovdan boshqa hamma narsaga kar bo‘lishadi-da. — Sen rostdan ham mening chin muxlisim bo‘la- sanmi? — deb so‘radi u Kichkina shahzodadan. — Muxlis bo‘lish degani nima? — Muxlis bo‘lish degani — bu sayyorada mening eng go‘zal, eng bashang, hammadan boy va hamma- dan ham aqlli ekanimni tan olish demakdir. — Lekin sayyorangda o‘zingdan boshqa zog‘ ham yo‘q-ku! — Bari bir. Kel, menga bir yaxshilik qil, yayrab qolay: meni bir maqtagin! — Maqtashga-ku maqtayman-a, — dedi Kichkina shahzoda xiyol yelka qisib, — ammo bundan senga nima naf? 42 Shunday deb shuhratparastni ham asta tark etdi. «Haqiqatan ham, kattalar juda g‘alati xalq-da», ilch o'yladi yo‘lga tusharkan, soddalik bilan. XII Keyingi sayyorada piyonista yashardi. Kichkina *lmhzoda u yerda ko‘p bo‘lmadi, biroq shu qisqa vaqt Idiiclayoq yuragi g‘ash tortib chiqdi. IJ sayyoraga qadam qo‘yganida, piyonista oldidagi ho’sli va to‘la shishalar safiga jimgina tikilib o‘tirardi. Nima qilyapsan? — deb so‘radi l^ichkina ihah/oda. Ichyapman, — dedi piyonista xo‘mrayib. Nega? Unutmoqchiman. Nimani? — deb so‘radi Kichkina shahzoda plyonistaga rahmi kelib. Shu ishimning uyatligini, — dedi piyonista tan (»lib va boshini quyi soldi. 43 — Qaysi ishing? — deb so‘radi Kichkina shahzodí boyaqishga yordam berishni jon-dilidan istab. — Ichishim uyat! — dedi piyonista va qaytib og‘i ochmadi. Anchadan so‘ng Kichkina shahzoda lol-u hayro: bo‘lib, tag‘in yo‘lga tushdi. «Ha, shubhasiz, kattalar juda-juda g‘alati xalqx deb xayolidan kechirdi yo‘lida davom etarkan. 1 XIII To‘rtinchi sayyora korchalon odamga qarashli ed U shu qadar band ediki, Kichkina shahzoda huzurij kirib kelganida hatto bosh ko‘tarib ham qaramadi. — Salom, — dedi Kichkina shahzoda. — Papirosing o‘chib qolibdi. — Ikkiga uch — besh. Beshga yetti — o‘n ikki. 0 ‘ ikkiga uch — o‘n besh. Salom. O'n beshga yetti — yigirn ikki. Yigirma ikkiga olti — yigirma sakkiz. Gugurt chi qishgayam vaqt yo‘q. Yigirma oltiga besh — o‘ttiz bi Я 44 III! Jami, demakkim, besh yuz bir million-u olti yuz Vlgirma ikki ming yetti yuz o‘ttiz bitta. - Nima u — besh yuz bir million?.. - A? E, haliyam shu yerda turibsanmi?.. Nimaligini hllmay ham qoldim... Ishim shu qadar ko‘pki! Men lldiliy odamman, valaqlab o‘tirishga vaqtim yo‘q! Ikkiga lu'sh — yetti... Nima u — besh yuz million?.. — deb takrorladi Klchkina shahzoda. U biror narsa haqida so‘rarkan, to Iwvob olmagunicha tinchimasdi. Korchalon odam boshini ko‘tardi. j Ellik to‘rt yildan buyon shu sayyorada yashayman. (Huincha vaqt mobaynida menga bor-yo‘g‘i uch marta 4illiic|i( berishdi. Birinchi gal, yigirma ikki yil muqaddam l|tiyot|dandir bir tillaqo‘ng‘iz uchib kelib qolganida WUiulny bo‘lgan edi. U shunaqangi shovqin solib Vlfllladiki, men beixtiyor qo‘shuvda to‘rtta xato qilib QB'yilim. Ikkinchi gal esa o‘n bir yil burun birdaniga Rfeni hod tutib qoldi. Hadeb qadalib o‘tiraverganimdan Meni sayr-tomosha qilib yurishga fursatim yo‘q. Mm jiddiy odamman. Uchinchi gal... mana endi! Dvinak, jami bo‘lishi kerak edi besh yuz million-u... Ilesh yuz million nima, axir? Kor chalón odam javob bermasa qutulmasligini Yüklə 6,15 Mb. Dostları ilə paylaş:
|