43
əsasında verildiyinin qeyd edilməsinə baxmayaraq, onlar son sözün yenə də ailə başçısı, yəni
ata tərəfindən deyildiyini bildirdi. Buna görə də, belə aydın olur ki, atanın və ərin qoyduğu
qaydalara əməl etmək Azərbaycan mədəniyyətinə xas olan cəhətlərdəndir. Tədqiqata cəlb
edilmiş bütün yaş qrupları atanın ailə başçısı olduğunu və hər ailə üzvünün onun qoyduğu
qaydalara əməl etməli olduğunu qəbul etdiklərini ifadə etmişdir. Gənc respondentlərdən
olan Abbas (33 yaşlı, ali təhsilli, 1 oğlu var, Abşeron rayonundandır) qeyd etmişdir: “…Belə
deyə bilərəm ki, kişi ailənin başçısıdır, hər şey onun dediyi kimi olmalıdır. Bizim üçün də bu,
belə olmuşdur. Atamız dediyinin əksinə gedə bilməzdik. Atamız yatırdısa biz hətta televizoru
da söndürürdük. Hər kəs sakitcə öz işi ilə məşğul olurdu, çünki atamız dincəlirdi.”
Oğlan uşaqlarına üstünlük verilməsinin ölkədə vüsət alması qız uşaqlarının arzulanmadığına
dəlalət etməsə də bu, hal cəmiyyətdə qadının mövqeyini əks etdirir. İntervyuların və
müzakirələrin çoxunda oğlan və qız uşaqlarına sahib olmağın üstünlükləri və çatışmaz
tərəfləri haqqında danışarkən bütün iştirakçılar təbii qəbul olunan ənənəvi gender rollarını
qeyd etdilər. Qız övladın olmağının vacibliyini izah edən iştirakçılar qızlarının əsasən onlar
xəstə olduğu zaman və ya ailədə kiminsə vəfat etdiyi zaman onların qayğısına qalmaq
üzrə rolunu vurğuladılar. Onlar belə düşünür ki, qız övladları öz bioloji ailələrinə kifayət
qədər bağlıdır və daima öz ailələrinə kömək etməyə çalışırlar. Yaşlı kişi və qadınlar qızların
vacibliyini xüsusilə vurğulamışdır.
“İsmətli və qeyrətli qız övladı yüz oğuldan üstündür. Qız ata və ana üçün vacibdir,
bizim bəzən kədərli və bəzən xoşbəxt günlərimiz olur. Kədərli günün olduqda
görürsən ki, oğlun yanında deyil, o, əlləri cibində uzaqlardadır. Ancaq qızın sənin
kədərini paylaşır. O, ailə üzvlərindən hər-hansı birini itirəndə onun vəfatından
yeddi gün, qırx gün keçənə qədər yemir, içmir. Sən bu dünyanı tərk edən zaman
o, dərhal gəlir. Qızların həyat yoldaşları da sənin üçün eynidir.” (fokus qrup
müzakirələrinin iştirakçısı, yaşlı kişi, iki oğlu, dörd qızı var, Abşeron)
Digər tərəfdən, ümumiyyətlə, qız övladı böyütmək oğul övladı böyütmək qədər asan hesab
edilmir və qız uşağını böyütməyin daha baha başa gəldiyi qeyd edilmişdir. Tovuz/Gəncə-
Qazax regionundan olan analardan biri aşağıdakıları söyləyərək qızların tələbatlarının
oğlanların ehtiyaclarından daha yüksək olduğunu qeyd etmişdir:
“Oğlan uşağının əynində tək yay şortu olsa da o, onunla çimərlikdə qaça bilər.
Ancaq qız uşağını bu cür çimərliyə apara bilməzsən. Onun üçün çimərlik paltarı,
çətir, şlyapa almalısan. Özünlə yemək götürməlisən. Belə bir deyim var ki,
oğlan uşağı çılpaq da qaça bilər, amma qız uşağı bunu edə bilməz.”(fokusqrup
müzakirələrinin iştirakçısı, yaşlı şəxs, iki qızı, bir oğlu var, Tovuz/Gəncə-Qazax)
Qızları böyütməyin maddi çətinliyindən başqa qız övladını ərə verməyin də ailələr üçün
çətinlik təşkil etdiyi qeyd olunmuşdur. Bakıda yaşlı kişilər arasında keçirilən fokus qrup
müzakirələri zamanı qız uşağını böyütməyin çətinlikləri müzakirə olunmuşdur. İki oğlu və
bir qızı olan bir nəfər kişi məşhur atalar sözünü - “qız yükü, duz yükü” qeyd edərək qızını
Keyfiyyət əsaslı məlumatların təhlili
44
ərə verməyin çətinliklərini izah etmişdir. Bu atalar sözü cəmiyyətdə qadınlara qarşı olan
münasibəti əks etdirməklə yanaşı sorğu zamanı ən çox səslənən atalar sözlərindən olmuşdur.
“… Çünki qızların, ümumiyyətlə, çox problemi olur, mən oğlanlarımı evləndirən
zaman heç bir çətinlik çəkmədim. Ancaq qızımı ərə verən zaman… burada belə
bir atalar sözü var: qız yükü, duz yükü.” Valideynlər qızlarına vermək üçün mebel,
yataq dəstləri və bir çox başqa əşyalar almalıdırlar”. (Qrup müzakirələrinin
iştirakçısı, yaşlı kişi, Bakı)
Ailələr həmçinin qadınlar üçün iş və gəlir mənbəyi təmin etmək məqsədilə onlara daha
çox təhsil vermək ehtiyacını da qeyd etdilər. Bazar iqtisadiyyatı strukturu kişilər üçün daha
çox imkanlar təmin etməyə meylli olduğundan qadınlar üçün iş tapmaq asan deyil. Buna
görə də müstəqil ola biləcək qız övladını böyütmək ailələrdən daha çox sərmayə tələb edir.
Bakıda yaşayan yaşlı qadın ifadələrinin birində qadınların iş imkanlarının qarşısını alan bu
vəziyyəti təkcə məhdud əmək /məşğulluq bazarı seçimləri ilə deyil, həm də valideynlərin
idarəedici davranışı ilə də izah edir.
“Oğul övladının üstün cəhətlərindən biri də odur ki, o, həmişə dayaq və
ailənin davamçısı hesab edilir.Buna görə də bizim ailələrimiz oğlan uşaqlarını
qız uşaqlarından üstün tuturlar. Azərbaycanda qızlara adətən işləməyə icazə
verilmir, lakin oğlanlar bütün işlərdə işləyə bilər. Bizim ailələrimiz qızlarına hər
yerdə işləməyə icazə vermirlər. Bu, sosial vəziyyətdən və ailənin yanaşma və
ənənələrindən asılıdır”. (Bəsti, 73 yaş, orta ümumi təhsilli, 2 qızı, 1 oğlu var, Bakı)
İştirakçılar həmçinin Azərbaycanda qadınların həm ailədə qız övladı kimi həm də məşğulluq
bazarında (işdə) işçi kimi vəziyyətinə bir qədər aydınlıq gətirmiş oldular. Ənənəvi ailə
dəyərləri və gender rolları qadınları ailə qurmağa vadar edir və nikahdan sonra mümkün
qədər tez uşaqların olması gözlənilir. Tədqiqata cəlb olunmuş ailələrin çoxunun ilk doğuşda
oğlan uışağının olacağını gözləməsinə baxmayaraq, hər iki cinsdən uşaqların olması müsbət
hal kimi qiymətləndirilir.
“İndi hər kəs ilk uşağın oğlan olmasını istəyir. Əgər birinci uşaq oğlandırsa ikinci
uşağın hansı cinsdən olacağı fərq etmir. Lakin indi bütün yeni ailə quranlar oğul
övladı istədiyinə görə onların bəziləri hamiləliyi dayandırmaq üçün süni abort
əməliyyatı keçirirlər. Oğlan uşaqlarının çoxluğu Allahın sevincidir. Elə qadınlar
olur ki, 5 dəfə, 6 dəfə, 7 dəfə hamilə qalırlar və hər dəfə də döl qız uşağı olur.
Elələri də olur ki, qızı olmağını arzulayır, lakin sonda oğlu olur.” (Abbas, 33 yaş, ali
təhsilli, bir oğlu var, Abşeron)
İştirakçıların söylədiklərindən belə aydın olur ki, sosial normalar cütlükləri oğul övladının
olmasına vadar edir, əks halda onlar ailələri və cəmiyyət tərəfindən tənqidə məruz qalır.
Oğul övladının dünyaya gəlməsi ailə üçün, xüsusən də atalar üçün şərəf və nüfuz mənbəyi
hesab edilir.
5-ci fəsil