Azərbaycan mühacirət irsi
185
bilməyəcəyik. Sağ qalıb-qalmayacağın haqqında da heç nə
bilməyəcəyəm. Ancaq sənə güvənirəm və düşmənə asanlıqla
baş verməyəcəyinə inanıram.
Hüsaməddin bəy də çoxdandır
ki, Türkiyəyə getmək istəyirdi. Mən isə ona mane olurdum.
Onunla bir xeyli söhbət etdim və razı qaldım. Hüsaməddin bəy
də səninlə gedəcək.
... Hüsaməddin bəylə mən stansiyaya gəldik. Səfərimiz gizli
olduğundan heç kim bizi yola salmağa gəlməmişdi. 1918-ci ilin
yanvar ayı idi. Dostlarımızı, xalqımızı, ölkəmizi təhlükələr
içərisində qoyub qatara mindik və Tiflisə yola düşdük. Sabah
səhər saat 8-də Tiflisə çatdıq və Xeyriyyə Cəmiyyətinə getdik.
Cəmiyyətin rəisi doktor Xosrov bəylə görüşüb məqsədimizi
bildirdik. Bizə Xeyriyyə Cəmiyyətinin üzvü olmağımıza dair
sənəd verdi. Artıq bizim bu vəsiqələrdə bütün Qafqaz cəbhəsini
dolaşmaq səlahiyyətimiz vardı. Vəsiqələri aldıqdan sonra Xos-
rov bəylə vidalaşıb Batuma hərəkət etmək üçün stansiyaya
gəldik. Ancaq nə bilet almaq, nə də Batuma getmək imkanı var
idi. Çünki, rus əsgərləri üçün Azərbaycan yolu ilə Rusiyaya
getmək təhlükəli olduğundan Batum yolu ilə getməkdə idilər.
Batuma hərəkət edən qatarlara mülki şəxslərin minməsinə
icazə verilmirdi. Belə çətin bir vəziyyət qarşısında qohumum
Kazımı axtardım. Kazım dəmiryol müfəttişi idi və Tiflisdə
Azərbaycan xalqını təmsil edirdi. Vəziyyəti ona anlatdım. Ka-
zım getdi və bir saatdan sonra gəldi. Bizə gülə-gülə: “Sizin
üçün qatara kiçik bir vaqon qoşdurdu. Mən də sizinlə bərabər
Batuma qədər gedəcəyəm. Ancaq stansiyalarda pəncərələrin
qabağında oturmayın. Qatar hərəkət etdikdən sonra pəncərə
önündə otura bilərsiniz. Vaqon və özümün işim üçün Batuma
gedirəm deyə ala bildim” – dedi. Yolboyundakı stansiyalarda
qatar durunca biz vaqonun içərisində bardaş qurub oturduq.
Beləliklə, çox rahat şəkildə Batuma gəlib çatdıq.
Batumda da rus əsgərlərinin əlindən tərpənmək olmurdu.
Qatarla gələn rus əsgərləri gəmilərin azlığından günlərlə
Batumda qalmalı olurdular. Şəhər anarxiya içində idi və