əhəmiyyəti vardır. Lakin müsbət tərəflərlə yanaşı problemin
öyrənilməsində yerli materiallardan, xüsusən etnoqrafık çöl
materiallanndan geniş istifadə edilmədiyindən müəyyən
məsələlər dolaşıq sahnmışdır. Bu özünü daha çox çərşənbələr,
Novruz bayramı, Quyruq doğdu və s. göstərir. Hər şeydən
öncə müəliiflərin eyni mövqedən çıxış etməməsi vahid
fıkirə gəlməyə imkan vermir. Bunun başlıca səbəbi isə
onlann bəzilərinin yerli materiallardan az istifadə etmələri,
onlan birbaşa xalqm özündən deyil dolayısı ilə toplamalan
və ya toplatdırmalarmdan qaynaqlamr. Bunlan nəzərə alaraq
son illərdə daha çox doİaşıq salman çərşənbələrlə əlaqəli
məsələyə münasibət biidirməyi məqsədəuyğun hesab edirik.
Qeyd edək ki, bizdən ə w ə l bu məsələ G. Yoloğlunun
yazılarmda müzakirə mövzusuna çevrilmişdir (27, s.l34-
152). Bizim əw əlki yazılanmızda, A. Orucovun dissertasiya
işində (25) problemm Naxçıvanla əlaqəli ümumi tərəflərindən
bəhs olunsada müəyyən məsələlərin elmi izahma ehtiyac
duyulur. B izyazm ı nəşrə hazırlayarkən tarixi mənbələrdən,
hər hansı müəllifm əsərindən çox başlıca diqqəti xalq
arasmdan toplanmış materiallara yönəltmişik. Çünki onlar
təhrif olunmamaqla reallığı daha çox əks etdirhlər.
Naxçıvanda xalq arasmda qışm son ayı Çillə-beçələr,
və ya çərşənbələr adı iİə dörd yerə böiünür. Göyüzünün
daha çox buİudlu olması İIə əlaqədar olaraq bu dövr Boz ay
da adlanır.
Xalq arasmda olan inama görə Kiçik çillədən sonrakı
ilk çərşənbədən başlayaraq Novruz bayrammaqədərki hər
çərşənbədə təbiətdə müəyyən dəyişikliklər baş verir. To-
pianmış etnoqrafık materiailara söykənərək demək olar ki,
Naxçıvanda hər çərşənbənini aynca adlan vardır. Həmin
adlar bölgələr üzrə fərqlənsələr də birinci çərşənbə- Əzəl,
42
Yalançı çərşənbə, ikinci çərşənbə-Xəbər, Külə çərşənbə,
üçüncü çərşənbə- Quyruqlu, Qara Çərşənbə, dördüncü-
Axır (İlaxır) çərşənbə adlanır. Bu adlar daha arxaik olmaqla
xəbəri gəldi, formalaşdı və axıra çatdı. Üç çərşənbədə Or-
dubadm bəzi kəndlərində axşamüstü od yandırılır, axır
çərşənbə isə çox təntənəli qeyd edilir. Cuzi fərqlərlə belə
bölgü G.Yoloğluda da vardır (27, s.l39). Toplanmış materi-
allara əsaslanaraq deyə bilərik ki, xalq arasmda son dövrlərə
qədər adlar belə bilinmişdir. Bununla yanaşı çərşənbələr
təbiətdə baş vermiş dəyişikiikləriə, Özgə sözlə desək dörd
ünsürlə əlaqələndirilir. Belə əlaqə olmasma baxmayaraq
xalq çərşənbəni onun əlamətləri ilə adlandn-mırdı. Son
dövrlərdə m üxtəlif məqalələrdə, xüsusən televiziya veri-
lişlərində çərşənbələr xalq arasmda olan adiarma görə deyil
dörd ünsürə uyğun-Su, Od, Torpaq və Yel çərşənbələri
deyiİməyə başlanmışdır. Digər çərşənbələrin adı unudulsa
(unutdurulsa) da Axır çərşənbə qalmaqdadır. İstər-istəməz
düşünməli olursan çərşənbənin axın olduğu kimi ə w ə li də
oimalıdır. Yəni, yuxarıda dediyimiz adlar qorunub saxlan-
malıdır. Digər xoşagəlməz hal eyni gündə, ayn-ayrı televiziya
canallarmda çərşənbələrin müxtəlif adlarla təqdim edilməsidir.
Beləki, kanalm birində Su çərşənbəsi, digərində Od çərşənbəsi
qeyd edilir. Bunlar bir tərəfə, guya xalq arasmda hər çərşən-
bədə aid olduğu ünsürlərlə bağh mərasimlərin keçirildiyi
qeyd edilir.
Inama görə hər çərşənbə bir ünsürü təmsil edir. Xalq
arasmda olan məlumatlara söykənərək demək olar ki, son
dövrlərə qədər Axır çərşənbə müstəsna olmaqla digər çərşən-
bələr geniş şəkildə qeyd edilməmişdir. Sadəcə olaraq Or-
dubadm bəzi kəndlərdə, həmin gündə, axşam od yandum aq
adəti olmuşdur. Əlavə olaraq heç bir adətə əməl edilməmişdir.
43
İnaına görə günbrin əsas əlaməti el arasmda Cəmrə, Cəmərə,
Cəlimə adı ilə bilinən dəyişiklikliyin baş verməsidir. Bu,
«Cəmrə düşməsi» adlamr. Deyirlər ki, Ə w əl (Əzəl), Yalançı
çərşənbədə Cəmrə suya düşdü, sular coşmağa, qızmağa,
dəyişilməyə başladı. İnama görə həmin gündən quyularm
suyu artır, sularm donuşluğu aradan qabcır, Quyruqdoğduda
kəsərdən düşmüş (tərkibi dəyişilmiş) şor sular (mineral bu-
laqlar) müalicəvi xüsusiyyətlərini bərpa edirlər. Bu dövrdən
yazm ilk əlaməti olan sularm bulanması baş verir. Sonrakı
çərşənbələrdə Cəmrə ardıcıİ olaraq oda, torpağa, yelə
(küləyə) düşdüyünə inamlır. Öncə Cəmrə məsələsinə açıqlama
gətirmək istərdik. A raşdırm alar nəticəsində sözün ərəb
mənşəli «cəmərət»dən yarandığı, sözün kökünün «cmr»-
buxar, hərarət anlamma gəldiyi məİum olmuşdur. «Fərhənge
Səbba» lüğətində sözün üç mənada işləndiyi yazıhmşdır ki,
bundan biri buxar, hərarət, yəni istiİik, enerji anlamma
gəbnəsidir. Lüğətdə yazılıı ki, bu qışm axır aymda, yeddi
gündən bir yerdən qalxanhərarəti anladır (14, s.340). Oxşar
fıkirlər Qahirədə nəşr edihniş «Tacəl Əruz» kitabmda da öz
əksini tapmışdu: (28, s.564). (Tərcümədə yardımcı olduğuna
görə F. Elyazova minnətdarhq edirik). Beləliklə, Cəmrənin
Cəmərət sözünün təhrif edihniş fonnası olduğunu müəyyən
edə bildik. Bizcə sözün əlavə şərhinə ehtiyac qalmır, xalq
arasmda olan inama tam aydmhq gəlir. Ilk Cəmrədən sonra
sular bulansa da, qaynayıb-coşsa da havalar soyuq olduğundan
xalq bunu Yalan çərşənbə, Əzəl çərşənbə adlandırır. Ikinci
çərşənbədə havalarm isinməsi, yazm əlaməti olan bəzi
çiçəklərin açıhnası baş verir ki, bu Xəbər çərşənbə adlamr.
Həmin dövrdən ağaclara quİluq, ildən asıh olaraq bəzi
məhsullarm əkiknəsi başlanır, subay heyvanlar yaxm örüşlərə
otarılmağa çıxarıln:, bəzi köçəri quşlar, xüsusən leyləklər
Dostları ilə paylaş: |