Ayrı-seçkilik әleyhinә Avropa hüququ üzrә mәlumat kitabı
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 2.2.2. Müqayisə (Məlumat kitabçasının 25-ci səhifəsi) AIHM, Graziani-Weiss Avstriyaya qarşı (No.31950/06), 18 oktyabr 2011
- AİHM, Valkov və Başqaları Bolqarıstana qarşı (Nos. 2033/04 and others), 25 oktyabr 2011 (ECtHR, Valkov and Others v. Bulgaria
- AIHM, Laduna Slovakiyaya qarşı (No. 31827/02), 13 dekabr 2011) (ECtHR, Laduna v. Slovakia (No. 31827/02), 13 December 2011)
- AİƏM, Jürgen Römer Freie və Hansestadt Hamburg-a qarşı İş C-147/08, 10 may 2011 (Böyük Palata) (CJEU, Jürgen Römer v. Freie und Hansestadt Hamburg
Ayrı-seçkiliyə qarşı Avropa hüququna dair Məlumat kitabçasının birinci məhkəmə işlərinin yenilənmiş forması 2010-cu ilin iyulunda rəsmi əl yazısı yekunlaşdırıldıqdan sonra ayrı-seçkilyə yol verilməməsi sahəsində Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi (AİHM) və Avropa İttifaqı Ədalət Məhkəməsi (AİƏM) 271 tərəfindən qərara alınan ən əhəmiyyətli işlərin xülasəsini təqdim edir. Məlumat kitabçasının strukturu və müvafiq başlıqları olduğu kimi saxlanılır. 2.2.2. Müqayisə (Məlumat kitabçasının 25-ci səhifəsi) AIHM, Graziani-Weiss Avstriyaya qarşı (No.31950/06), 18 oktyabr 2011 (ECtHR, Graziani-Weiss v. Austria (No.31950/06), 18 October 2011) Yerli bölgə məhkəməsində bölgədə olan bütün vəkillərin və dövlət notariuslarının adlarını əks etdirən mümkün hüquq qəyyumlarının siyahısı mövcuddur. Adı siyahıda olan ərizəçi əqli cəhətdən xəstə şəxsin gəlirinin idarə olunması və məhkəmə və digər orqanlarda təmsil olunması üçün onun hüquqi qəyyumu təyin olunur. O, şikayət edirdi ki, siyahıya yalnız vəkillərin və dövlət notariuslarının daxil edilməsi və hüquq sahəsində müəyyən biliyi olan digər şəxslərin istisna edilməsi potensial qəyyumlara qarşı ayrı-seçkilikdir. AİHM qeyd etdi ki, vəkillərin əsas fəaliyyəti müştəriləri məhkəmələrdə və digər müxtəlif orqanlarda təmsil etməkdir ki, onlar buna görə xüsusi təlim keçir və müvafiq imtahan verirlər. Hüquq təhsili almış, amma vəkil olmayan digər şəxslərin nümayəndəliyin məcburi olduğu işlərdə tərəfləri məhkəmələrdə təmsil etmələrinə icazə verilmir. O da mümkündür ki, onlar tamamilə hüquqla bağlı sahədə işləmirlər. Bir tərəfdən vəkillər və notariuslara, digər tərəfdən isə hüquq təhsili almış digər şəxslərə qarşı münasibətdə fərqin olmasına baxmayaraq, hüquq nümayəndəliyinin zəruri olduğu işlərdə qəyyum təyin olunması məqsədi ilə bağlı bu iki qrup eyni vəziyyətdə deyil. 173 Yeni məhkəmə işləri (iyul 2010-dekabr 2011) _____________________________________ 271. ABƏM qısa yazılışı Avropa ayrı-seçkilyə yol verilməməsi hüququna dair Məlumat kitabçasında istifadə olunan AƏM qısa yazılışını əvəz edir. AİHM, Valkov və Başqaları Bolqarıstana qarşı (Nos. 2033/04 and others), 25 oktyabr 2011 (ECtHR, Valkov and Others v. Bulgaria (Nos. 2033.04 and others), 25 October 2011) Ərizəçilər, təqaüdləri daxili qanunvericiliyə görə məhdudlaşdırılan təqaüdçülər idi. Onlar şikayət edirdi ki, onlara qarşı müəyyən yüksək siyasi işlərdən məzuniyyətə çıxmış şəxslərlə – məsələn, prezident, vitse-prezi- dent, Milli Assambleyanın sədri, baş nazir və Konstitusiya məhkəməsinin hakimləri olmuş təqaüdçülərlə müqayisədə ayrı-seçkilik tətbiq olunmuşdu, belə ki onların təqaüdü bu məhdudlaşdırmadan azad idi. Ancaq AİHM ərizəçilər tərəfindən yerinə yetirilmiş şübhəsiz ki məsuliyyətli və əhəmiyyətli vəzifələrin və yüksək vəzifələr tutmuş şəxslərin vəzifələrinin təbiətini qiymətləndirəcək nəticəyə gəlməyə hazır deyildi. Bunlar, prinsip etibarı ilə, daxili hakimiyyət orqanlarının müəyyənləşdirəcəyi siyasi qərar idi, belə ki, onlar birbaşa demokratik legitimliyə malik idi və yerli ehtiyacları və vəziyyəti qiymətləndirmək baxımından beynəlxalq məhkəmədən daha yaxşı mövqedə idilər. Buna görə də, AİHM qərara aldı ki, mülkiyyət hüquqları ilə bağlı ərizəçilərə qarşı heç bir ayrı-seçkiliyə yol verilməyib. AIHM, Laduna Slovakiyaya qarşı (No. 31827/02), 13 dekabr 2011) (ECtHR, Laduna v. Slovakia (No. 31827/02), 13 December 2011) Ərizəçi şikayət edirdi ki, həbsdə olan təqsirləndirilən şəxslər həbsdə olan məhkum olunmuş şəxslərlə eyni ziyarət hüquqlarına malik deyillər, belə ki həbsdə olan məhkumlara ayda iki saat ziyarətçi qəbul etməyə icazə ver- ildiyi halda, onlara ayda maksimim otuz dəqiqə ziyarətçi qəbul etməyə icazə verilir. Bundan başqa, məhkum olunmuş şəxslərin saxlanıldığı müəssisənin təhlükəsizlik rejimindən asılı olaraq onlara verilən ziyarətlərin tezliyi və ünsiyyətin növü dəyişə bilərdi. Bunun əksinə olaraq, həbsdə olan təqsirləndirilən şəxslər, onların tutulmasının səbəblərindən və təhlükəsizlik məsələlərindən asılı olmayaraq, eyni rejimə tabe idilər. Şikayət olunan məsələlər bütün məhbuslara aid olduğu üçün AİHM belə qərara gəldi ki, həbsdə olan təqsirləndirilən şəxs olaraq ərizəçi, həbsdə olan məhkum olunmuş şəxslərin müqayisə olunan qrupu ilə eyni vəziyyətdə idi. Ancaq iki qrupa fərqli münasibətin obyektiv və ağlabatan əsaslandırması yox idi. Başqalarının təhlükəsizliyini təmin etmək və mülkiyyəti qorumaq ehtiyacı, 174 Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı həbsdə olan təqsirləndirilən şəxslərin hüquqlarının həbsdə olan məhkum olunmuş şəxslərdən daha böyük miqyasda məhdudlaşdırılması qaydasını əsaslandırmırdı. Bu təcrübə İşgəncənin və qeyri-insani və ya alçaldıcı rəftarın qarşısının alınmasına dair Avropa Komitəsi (CPT) tərəfindən də tənqid olunmuşdur. Bundan başqa, həbsdə olanların ziyarətçi hüquqlarına xüsusi məhdudiyyətlər bəzi hallarda təhlükəsizlik və ya istintaqın legitim maraqlarını qorumaq səbəbi ilə əsaslandırıla bilsə də, bu məqsədlərə tutulmuş şəxslərə təsir etməyən digər vasitələrlə də nail olmaq olardı. Mülki və siyasi hüquqlar haqqında Beynəlxalq Pakt və 1987-ci il Avropa Həbsxana Qaydaları kimi beynəlxalq vasitələr həbsdə olan təqsirləndirilən şəxslərin təqsirsizlik prezumpsiyası statusuna hörmət edilməsi zərurətini vurğulamışdı. 2006-cı il Avropa Həbsxana Qaydaları təmin edirdi ki, buna qarşı xüsusi bir səbəb olmasa məhkum olunmamış həbsdə saxlananlar məhkum olunmuş həbsdə saxlanılanlarla eyni şəkildə ziyarətçi qəbul edə və ailə və digər şəxslərlə ünsiyyətə daxil ola bilməlidirlər. Müvafiq olaraq, AİHM ərizəçiyə tətbiq edilən ziyarətçi məhdudiyyətlərini qeyri-proporsional hesab etdi. AİƏM, Jürgen Römer Freie və Hansestadt Hamburg-a qarşı İş C-147/08, 10 may 2011 (Böyük Palata) (CJEU, Jürgen Römer v. Freie und Hansestadt Hamburg Case C-147/08, 10 May 2011 (Grand Chamber)) Cənab Römer 1950-ci ildən Hamburq administrasiyasında işləyirdi və 1990-cı ildə anlaqsızlıq səbəbi ilə o, işi dayandırmalı olmuşdu. 1969-cu ildən o, davamlı olaraq öz partnyoru Cənab U. ilə yaşayırdı. 2001-ci lin oktyabrında onlar qeydiyyata alınmış həyat partnyorluğuna daxil oldular və Cənab Römer öz keçmiş işəgötürənini buna dair məlumatlandırdı və sonra daha əlverişli vergi azaldılması kateqoriyası əsasında əlavə təqaüd xahiş etdi. Hamburq administrasiyası Cənab Römerin “evli” deyil, qeydiyyata alınmış partnyorluqda olması səbəbi ilə etiraz etdi və bildirdi ki, yalnız “evli, (və) daimi olaraq ayrılmamış” təqaüdçülər və uşağı olan təqaüdçülər tələb olunan əsasda yenidən hesablanmış təqaüd ala bilərlər. Məhkəməyə müraciət olunaraq Avropa İttifaqı hüququnun bu vəziyyətə münasibəti soruşuldu. AİƏM bildirdi ki, işdə bərabər rəftarla bağlı 2000/78/EC Şura Direktivi TFEU-nun 157-ci maddəsi çərçivəsində əlavə təqaüdün ödənilməsini nəzərdə tutur. Direktiv daxili hüquqda iki şəraitlə üzləşildikdə qeydiyyata 175 Yeni məhkəmə işləri (iyul 2010-dekabr 2011) Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|