38
xarakterli olur. Dərəcələşdirilmiş Pirke reaksiyasında isə
bərabərləşmiş və yaxud paradoksal reaksiya aşkar olunur.
Xəstliyin başlanğıcında hemoqramada dəyişikliklər aşkar
olunur. Bir qədər leykositoz (8-10xl071itr), neytrofilyoz və
EÇS 25-30 mm/saat-a qədər
yüksələ bilir. Zülal
fraksiyalarının, xususilə qlobulinlərin a
2
- və y-fraksiyalar
hesabına artması müşahidə olunur.
Vərəm mikobakteriyalarının müxtəlif ştamları ilə
müsbət seroloji reaksiyalar aşkar olunur. İlkin vərəm
kompleksi olan uşaqlarda bəlğəmə çох nadir hallarda təsadüf
olunur. Ona görə də bakterioloji müayinələri aparmaq üçün
bronx yuyuntuları, kiçik yaşlı uşaqlarda isə mədənin
yuyuntuları götürülür.
Əsnəkdən və qırtlaqdan götürülmüş yaxma az hallarda
müsbət cavab verir. Belə hallarda bəlğəmin flotasiya üsulu
ilə müayinəsi daha effektli olur. Bütövlükdə bakterioloji
müayinələr zamanı az hallarda vərəm mikobakteriyaları
aşkar etmək mümkün olur. Rentgenoloji müayinə zamanı
ilkin vərəm kompleksinin əsas komponentləri aşkar olunur:
ilkin vərəm sətəlcəmi, döş qəfəsi limfa düyünlərindəki
dəyişikliklər (daha çox periferik) və bunları birləşdirən
yolcuqlar - limfangit. İlkin vərəm kompleksinin rentgenoloji
dəyişiklikləri çoxcəhətlidir. Bu, onunla bağlıdır ki, ağciyərdə
ilkin ocağın sərhədləri müxtəlif ola bilir. Ağciyərdəki ocağın
ölçüləri 0,5 sm-dən 1 sm-ə qədər, yaxud da iri seqmentar,
biseqmentar və pay sərhədlərində yaranmış fokuslardan
ibarət ola bilər. Erkən yaşlardakı uşaqlarda o, bəzən daha
geniş yayıla bilir. Bəzən ilkin sətəlcəm ocağını aşkar etmək
mümkün olmur. Belə proses tam olmayan ilkin kompleks
adlandırılır. İnkişaf etməmiş, perifokal
iltihabi olmayan kiçik
ocaqlar erkən yaşlı uşaqlarda, xüsusilə ağciyərlərin distal
nahiyələrində diafraqmaya, yaxud da aralığa yaxın yerlərdə
görünmürlər və tam olmayan ilkin kompleks şəklini
yaradırlar.
Beləliklə, tam olmayan ilkin kompleks ya həqiqi olur, yaxud da onu tam aşkar etmək
mümkün olmadıqda qeyd olunur. Prosesin aktiv fazasında rentgenoloji olaraq ilkin vərm
sətəlcəminin divarları girintili-çıxıntılı olur vo limfangit vasitəsilə ağciyər kökündəki patoloji
dəyişikliklə əlaqəlidir. Bunların morfoloji substratı bronxlar, damarlar və ağciyərin paycıqları
istiqamətində, aralıq toxumanın və limfa yollarının iltihabının transformasiyasıdır. İlkin ocağın
intensivlik kölgəsi müxtəlifdir və bu, ancaq böyüklüyü ilə deyil, həm də nekrozun kazeoz
komponentinin inkişafı ilə bağlıdır. Döş qəfəsi limfa düyünlərinin zədələnməsi zamanı
rentgenoloji müayinələrlə ağciyər kökünün genəlməsi, böyüməsi aşkar olunur və onun struktur
elementlərinin differensiasiyası pozulur, ağciyər kökü yetkin bir şəkil alır. Kiçik bir nahiyədə
ağciyər kökünün zedələndiyi yerdə kökün konturlarının girintili-çıxıntılı olması aşkar oluna
bilər.