STRATEJİ TƏHLİL | Say 3-4 (21-22) • 2017
110
Qloballaşma prosesinin də təsirləri
ilə yaşadığımız dünya kiçik bir kəndə
çevrilmişdir. Dünyamız bir tərəfdən qlo-
ballaşmaqda, digər tərəfdən isə regi-
onlaşmaqdadır. Qloballaşma prosesinin
mənfi təsirlərini kənarda tutaraq qlo-
ballaşma-regionlaşma prosesini fürsət
bilərək ortaq humanitar və ictimai
dəyərlərə bağlı cəmiyyətlərarası dialoq
körpüləri meydana gətirməklə region-
da və dünyada əbədi sülh tənzimlənə
bilər. Bu ideyaları reallaşdırmaq üçün
qlobal miqyasda münaqişələrə səbəb
olan amillərin müəyyənləşdirilməsi və
onların təsirlərinin aradan qaldırılması
zəruridir. Bu kontekstdə "imperializm",
"milliyyətçilik", "ksenofobiya", "rasizm",
"islamofobiya", "irredentizm" və "dövlət
dəstəkli terrorizm" siyasətləri beynəlxalq münaqişələrə səbəb olan əsas
amillər kimi nəzərə çarpır.
Tarix boyunca dövlətlər arasındakı qarşıdurmalara səbəb olan əsas
amil "müstəmləkəçilik" olmuşdur [31, s.69-70]. Dünyanın müxtəlif regi-
onlarında baş verən kiçik müharibələrin, iki dünya müharibəsinin, "soyuq
müharibə"nin, Əfqanıstan və İraq müharibələrinin, Afrikadakı müharibələrin,
Yaxın Şərqdəki böhranların və digər münaqişələrin əsas səbəbi dövlətlərin
xarici siyasət vasitəsi kimi də qəbul etdikləri müstəmləkəçilik anlayışına
əsaslanan imperializm siyasətidir.
İmperializm kapitalizmin əsas xüsusiyyətlərinə malik olan və inki-
şaf etdikcə dəyişən ideologiyadır. Kapitalizmin yeni mərhələsi olan im-
perializm dünyanın hakim kapitalist sinif tərəfindən sərmayə kimi qəbul
edilməsidir. Dünyanın müxtəlif regionlarındakı müharibələrin, qarşıdurma-
ların nəticə etibarilə əsas səbəbi imperializmdir. Müasir fikir və yanaşmalar
çərçivəsində imperializmin səbəblərini və mənasını əsas olaraq dörd qrup
daxilində sinifləndirə bilərik. Birinci qrup iqtisadi fikirləri əhatə edir. İkinci
qrupdakı fikirlərə görə, təşkilatlanma baxımından imperializm ilə insan və
dövlət arasında təbii əlaqə mövcuddur. Üçüncü qrupdakı fikirlər əsasən
strateji və təhlükəsizlik məsələləri ilə əlaqəlidir. Bu tezisi müdafiə edənlərə
görə, ölkələr təhlükəsizlik səbəbindən hərbi bazaları, strateji ehtiyatları,
bufer dövlətləri və ölkənin təbii sərhədləri ilə nəqliyyat və rabitə xətlərini
nəzarətdə saxlamaq və ya başqa dövlətlərin bunları idarə etmələrinə
maneə olmaq məcburiyyətindədir. Dördüncü qrup tezislər isə əxlaqi ba-
dünyanın müxtəlif
regionlarında baş verən kiçik
müharibələrin, iki dünya
müharibəsinin, "soyuq
müharibə"nin, əfqanıstan
və İraq müharibələrinin,
Afrikadakı müharibələrin,
Yaxın Şərqdəki böhranların
və digər münaqişələrin əsas
səbəbi dövlətlərin xarici siyasət
vasitəsi kimi də qəbul etdikləri
müstəmləkəçilik anlayışına
əsaslanan imperializm
siyasətidir.
STRATEJİ TƏHLİL | Say 3-4 (21-22) • 2017
111
zaya əsaslanır. Məsələn, imperializm xalqları despot rejimlərdən xilas edən,
ya da daha üstün bir həyat formasının nemətlərini təmin edən məsum bir
vasitə kimi göstərilir [30, s.637-638].
Milliyyətçiliyin formalaşma tarixi ilə əlaqədar filosoflar tərəfindən fərqli
kateqoriyalarda tezislər irəli sürülmüşdür. Milliyyətçilik XIX əsrdə beynəlxalq
siyasətə mühüm təsiri olan, xüsusilə də inkişaf etməmiş ölkələrin həm daxili,
həm də xarici siyasətlərinə təsir göstərən ən təsirli anlayışa çevrilmişdir [14,
s.19]. Milliyyətçiliyin meydana gəlməsində mühüm əməyi olan Kant əxlaq
amilinin insanın daxili dünyası ilə əlaqəli və dünyanın azad iradə ilə idarə
olunmasının zəruri olduğunu müdafiə edir. Bu ideologiyanın beynəlxalq
siyasətdəki təsiri insanların xüsusi iradələrini əks etdirən bir beynəlxalq hü-
quq prinsipi kimi "öz müqəddəratını təyinetmə hüququnun" ən ali dəyər
kimi qəbul edilməsidir.
XV əsrdən başlayaraq ictimai şərtlərin dəyişməsi milliyyətçilik tezislərinin
də çoxalmasına və fərqliləşməsinə səbəb olmuşdur. Orta əsrlərin son
dövrlərində dini icmaların beynəlxalq siyasətə təsiri azalmağa başlamışdır.
Fransız inqilabının meydana gəlməsinə səbəb olan ideoloji amillər möv-
zunun anlaşılması baxımından faydalıdır. Maarifçilik fəlsəfəsi "ümumbəşəri
xoşbəxtliyi" əsas məqsəd olaraq qarşısına qoysa da, iqtisadi əlaqələrini öndə
tutan burjua təbəqəsinin inkişafına və siyasi iqtidarını qanuniləşdirməsinə
kömək etmişdir. Burjuaziyanın "universal iradə anlayışı" xalqın öz arasında-
kı təşkilatlanmasına maneə olmuş, burjua inqilabından sonra isə xalqı iq-
tisadi çətinliklər içərisində çarəsiz qoymuşdur. Maarifçilik fəlsəfəsi azadlıq,
tərəqqi, insani dəyərlər anlayışları çərçivəsində bütün insanları əhatə edir.
Fransız inqilabına, bəlkə də, ən çox təsir edən əsərlərdən biri Russonun
"İctimai müqavilə" (1762) əsəridir [32]. Russo hesab edirdi ki, insanlar öz
mülkiyyət və azadlıqlarını müdafiə etmək üçün ictimai müqavilə bağlayır-
lar. İctimai müqavilənin bağlanması nəticəsində vahid ictimai və mənəvi
orqanizm olan "dövlət" meydana gəlir. Russoya görə, suveren olan yal-
nız xalqdır, onun iradəsi müstəqildir və dəyişikliyə məruz qala bilməz [20,
s.174]. Bu kontekstdə qeyd edək ki, bir qrupun başqa qrupun suverenliyi
altına girməsi ictimai həyat üçün ən böyük təhdiddir. Bu səbəbdən ümumi
iradəyə təslim olmaq lazımdır. Bu da fərdin cəmiyyətə sadaqətli olması və
ictimaiyyətin maraqlarını öz maraqlarından öndə tutması ilə mümkündür.
Russo bu fəlsəfəsi ilə milliyyətçiliyin inkişafında mühüm rol oynamışdır.
Avropada meydana gələn "millət" anlayışı və "milliyyətçilik" cərəyanı
fransız inqilabı ilə birlikdə dövlətləşmiş, Napoleon ordusu ilə birlikdə
yayılmışdır. Milliyyətçilik Avropanın böyük dövlətləri arasında gedən
müstəmləkə yarışı ilə yanaşı XIX əsrdə Avropa qitəsində sürətlə yayılaraq
inkişaf etmiş, ölkələr arasındakı qarşıdurmaların və amansız müharibələrin
də əsasını təşkil etmişdir. Bu dövrdə Fransada baş verən hadisələr "dövlət