76
yatızdıran kim. Kimisi də səssizcə oturub, evə tez çatmağı
arzulayırdı. Samir növbət çipsini Əliyə uzadanda Əli dedi:
-Dayı, çişim var.
Samir avtobusu saxlatdırmaq istədikdə, bibisi qoymadı:
-Onsuz da avtobus yavaş gedir. Qoy dursun qapı-
nın ağzında, neyniyir eləsin. Körpə uşaqdır, kim ona nə
deyəcək? Neçə yaşı var?
-On bir gündən sonra dörd yaşı tamam olacaq.
Arxadan qardaşı arvadı dilləndi:
-Samir, tuta biləcəksən?
Qardaşı soruşdu:
-Yoxsa mən gəlim?
-Narahat olma, özüm tutaram.
-Sən onu tut, qoyma yıxılsın. O özü çiş eliyəcək.
Samir Əlini aşağı pilləyə düşürtdü. Özü də onun ya-
nına enərək, bərk-bərk gödəkçəsinin boynundan yapışıb,
sürücüdən qapını açmasını istədi. Sürücü maqnitafonun
yanındakı iki kiçik dəstəkdən birini yuxarı qaldıraraq dedi:
-Bir azdan döngəyə yaxınlaşacağıq. Ehtiyatlı olun!
-Oldu.
Bir az sonra Əlinin – Dayı, qurtardım – sözünü eşidib,
sürücüyə -Qapını bağla- demək istəyirdi ki, qəflətən güclü
siqnal səsi eşitdi. Qeyri-ixtiyari başını qaldırıb yola baxdı.
Yük maşınının sürücüsü siqaretini yandırmaq istəyərkən
əlindən saldığı alışqanını götürmək üçün aşağı əyilmişdi.
Buna görə də döngədən çıxaraq ona tərəf gələn avtobusu
görmədi. Avtobusun sürücüsü isə əyləci basıb siqnal versə
də, artıq gec idi. Toqquşma zərbəsinin təsirindən həm Sa-
mir, həm də Əli maşından yıxılaraq qarın üstünə düşdülər.
Yol buzlu olduğundan hər iki maşın sürüşərək onsuz da dar
olan yoldan çıxıb, 30 metr yüksəklikdən dərəyə yuvarlan-
dı. Maşından yıxılarkən Samirin başı zərblə dəydiyindən
77
huşunu itirdi və gözünü bir gündən sonra xəstəxanada
açaraq, Əlidən savayı bütün ailə üzvlərinin həlak olmasını
eşidib şok keçirdi. O hadisədən sonra Sumqayıt şəhər İcra
Hakimiyyəti Samiri öz himayəsinə götürdü. Əli isə nənə-
babasının yanında qaldı.
Sürücü qarşısına çıxan pişiyi vurmamaq üçün qəfil
əyləci basanda, Samir fikirdən ayıldı. Bütün bədəni tər
içində idi, çətinliklə nəfəs alırdı. Maşını saxlatdırıb qapını
açdı. Çevrilərək ayaqlarını çölə çıxardıb qarın üstünə qoy-
sa da, oturacaqdan qalxmadı. Əyilib yerdən qar götürərək
əllərinə, üzünə sürtdü. Bir az özünə gələndən sonra,
yenidən maşına oturub qapını bağladı və sürücüyə dedi:
-Getdik.
Maşın Əlinin yaşadığı evin qarşısına çatdıqda Samir
sürücüyə dedi:
-Hədiyyələri içəri apar, özün isə get evə. Gecəni bura-
da qalacağam.
Zəngi basdıqdan bir az sonra Əlinin babası qapını açdı:
-Axşamın xeyir, Zahid dayı. Gəlmək olar?
-Hər vaxtın xeyir bala. Buyur keç.
Samir içəri keçib soruşdu:
-Bəs Əli haradadır?
-Yatıb. Bayaqdan səni gözləyirdi, təzə yuxuya gedib.
Sürücü əlindəkiləri stolun üstünə qoyub gedəndən
sonra, Samir Əlinin nənəsi Aybənizlə görüşüb, Əlinin yat-
dığı otağa keçdi. Uşağı oyatmamaq üçün ayaqlarını yerə
xəfifcə basırdı.
Əli yuxudan ayılanda Samiri görən kimi onun boynu-
na sarıldı. Samir onu dizinin üstündə otuzdurub üzündən
öpərək dedi:
-Ad günün mübarək, şirinim.
-Sağ ol əmi.
78
-Bu gün neçə yaşın tamam olur?
-Altı.
-Heç bilirsən sənə nə almışam?
Əli başını yellədərək dedi: Yox.
-Gəl gedək, göstərim.
Otağa girən Əli balıqları görən kimi sevincindən qış-
qırdı:
-Əla. Əmim mənə balıq alıb. Üzünü Samirə çevirib so-
ruşdu: Əmi, haradan bildin ki, mən balıq istəyirəm?
-Yuxuda görmüşdüm.
Əli heç nə başa düşməsə də dərinə getmədi. Akvari-
umun qarşısında diz üstə oturaraq, balıqlarla oynama-
ğa başladı. Samir yataq otağında, Əlinin yanında olanda,
Aybəniz süfrə açmışdı və indi əlində çörək, otağa girib
dedi:
-Oğul buyur süfrəyə. Əli də axşam heç nə yemədi ki,
əmimi gözləyirəm.
-Gərək bağışlayasınız. İş o qədər çoxdur ki, imkan ta-
pıb, vaxtında gələ bilmədim.
Şam yeməyindən sonra Əli yenidən balıqların yanına
getdi. Samirgil isə tortla çay içə-içə söhbətə başladılar. Sa-
mir Əlini göstərib soruşdu:
-Sizi incitmir ki? Əgər sizi çox yorursa, özümlə aparım.
Dayə tutaram baxar.
-Yox, a bala nə danışırsan? (Zahid kişi dedi) Tək qızımın
yeganə yadigarıdır. Bu iki qocanı həyatda saxlayan odur.
Aybəniz nənə nəmli gözlərini yaylığının ucu ilə silərək:
-Ondan başqa kimimiz var ki? Zahidlə mən uşaq
evində böyümüşük. Bir qızımız vardı, onu da qara torpaq
aldı əlimizdən. Bu həyatda tək təsəllimiz bu uşaqdır.
-Ümumilikdə, heç bir probleminiz yoxdur ki? Nəyəsə
ehtiyacınız olsa, çəkinməyin.
79
Zahid kişi çaydan bir qurtum içərək:
-Çox sağ ol ay oğul, onsuz da əziyyətimizi çox çəkirsən.
-Borcumdur dayı, borcumdur.
-Bircə, Əli səndən ötrü yaman darıxır. – Aybəniz nənə
əlavə etdi. -Bu yaşda uşağa ata qayğısı, ana nəvazişi lazım-
dır. Bir də fikirləşirəm ki, sən Azərbaycanda olmayanda
başımıza bir iş gəlsə, uşağa kim baxar.
-Rənanı tanıyırsınız? İcra hakimiyyətində işləyən
Rənanı deyirəm.
-Katibə qız? Əlbəttə tanıyıram. Əvvəllər bir-iki dəfə
bura gəlib–gedib.
-Hə, bax o. Onunla danışacağam, mən burada olma-
yanda qoyun, uşağa o baxsın. Telefon nömrəsini yazıram
bura, nə vaxt lazım olsa zəng vurun.
Bir az da söhbət edəndən sonra, Samir Əlinin əsnədiyini
görüb, onu yatırtmağa apardı. Samir gələndə Əli yuxudan
yarımçıq durmuşdu deyə, çarpayıya uzanan kimi yatdı.
Samir ona tamaşa edə edə necə yuxuya ketdiyini heç özü
də bilmədi.
Səhər mərkəzə gələn kimi, Anarı və bir yerə səfər edən
zaman onu müşayət edən Eldarı, Zauru və Ayxanı yanı-
na çağırdı. Bu üçlük səfərlər zamanı Samirin həm dostları,
həm köməkçiləri, həm də cangüdənləri olurdular. Eldar
içəri girən kimi soruşdu:
-Səhər-səhər noolub? Gecə kimi yuxuda görmüsən?
-Altıaylıq doğulduğuvu eşitmişdim, amma inanmır-
dım. Oturun görüm.
Hamı oturduqdan sonra Samir sözə başladı:
Bu gündən etibarən, yeni bir layihənin icrasına başla-
yırıq. Bölgələrdəki əlillərin vəziyyəti ilə yerində və yaxın-
dan tanış olmaq üçün hər həftə bir rayona gedəcəyik.
Dostları ilə paylaş: |