3
Nosiruddin Burxonuddin Rabg’uziyning “Qisasi Rabg’uziy” asarida nazmiy
parchalarning ahamiyati
Reja :
I.Kirish. “Qisasi Rabg’uziy” asari va uning manbalari.
II. Asosiy qism:
1.She’riy parchalarning til xususiyatlari.
2. She’riy parchalarning asarda joylashish o’rni.
3. Janriy tasnif va qofiya.
4. G’azal janri va uning ilk namunalari tahlili.
5. Musammat va uning shakliy xillari.
III. Xulosa.
IV. Adabiyotlar ro’yxati.
4
O’tmish merosimizning nodir yodgorligi bo’lgan «Qisasi Rabg’uziy” asari va
uning muallifi Nosiruddin Burhonuddin Rabg’uziy merosi xalqimiz tarixida muhim
ahamiyatga ega hisoblanadi. Rabg’uziyning ushbu asari yer yuzining paydo bo’lganidan
boshlab so’nggi payg’ambar – Muhammad hayotiga doir bo’lgan voqealarni tasvirlar
ekan, ularda kishilarni to’g’rilikka, komilikka, axloqan poklikka chaqirishi bilan yuksak
ahamiyat kasb etadi. Rabg’uziy haqida yetarlicha ma’lumot yetib kelmagan. Bizgacha
yetib kelgan yagona asari «Qisasi Rabg’uziy»da ba’zi ma’lumotlar mavjud. Undagi
ma’lumotlar ham to’liq emas. Uning asl ismi Nosiruddin bo’lib, Xorazmning Rabotu
O’g’uz degan joyida tug’ilgan. Asarining muqaddimasida otasi Burhonuddinning
O’g’uz Rabotining qozisi bo’lganligini aytib o’tadi. Asarda o’zi haqida musulmonlarga
xos kamtarinlik bilan: «…bu kitobni tuzgan, toat yo’lida tizgan, ma’siyat yobonin
kezgan, oz ozuqlik, ko’p yozug’luk (yaxshiligi oz, gunohlari ko’p) Rabot O’g’uzining
qozisi Burhon o’g’li Nosiruddin...» deya ta’kidlaydi. “Rabg’uziy” so’zini prof. N.
Mallayev «Raboti o’g’uz»ning birikuvidan kelib chiqqan deya fikr bildiradi. Rabg’uziy
XIII asrning oxirlari va XIV asrning boshlarida yashagan xorazmlik shoirdir. Uning
«Qisasi Rabg’uziy» asari o’zbek nasrining qadimiy namunasi. Bu asar islom dinini
qabul qilgan mo’g’ul beklaridan biri bo’lgan Nosiruddin To’qbug’aning topshirig’i va
homiyligida yozilgan. Asar hijriy 709 yil, milodiy 1309-1310 yil (ba’zi manbalarda
1311 yil) yaratilgan deb ko’rsatiladi. To’qbug’a Rabg’uziyga payg’ambarlar haqida asar
yozishni topshiradi va natijada «Qisasi Rabg’uziy» yuzaga keladi. Bu asar “Qisas ul-
anbiyo”, “Qisas ul-anbiyoi turkiy” nomlari bilan ham mashhur bo’lgan. Asosan,
payg’ambarlar hayotini hikoya qiluvchi bu asarning o’ziga xos yaratilish tarixi bor:
Musulmon sharqida bu mavzuda ko’plab asarlar yaratilgan. Lekin asarda yozilishicha,
ularning “ba’zisi mustaqim (to’g’ri, haqiqiy) bor, ba’zisi nomustaqim. Bir onchasi (bir
qanchasi) muqarrar (pucta, tugal) va bir onchasi mubattar (notugal) bor”. Shuning
uchun han bek To’qbug’a adibning “o’qimoqg’a keraklik, o’rganmakka yarog’liq”
O’tmish merosimizning nodir yodgorligi bo’lgan «Qisasi Rabg’uziy” asari va uning
muallifi Nosiruddin Burhonuddin Rabg’uziy merosi xalqimiz tarixida muhim
ahamiyatga ega hisoblanadi. Rabg’uziyning ushbu asari yer yuzining paydo bo’lganidan
boshlab so’nggi payg’ambar – Muhammad hayotiga doir bo’lgan voqealarni tasvirlar
5
ekan, ularda kishilarni to’g’rilikka, komilikka, axloqan poklikka chaqirishi bilan yuksak
ahamiyat kasb etadi. Rabg’uziy haqida yetarlicha ma’lumot yetib kelmagan. Bizgacha
yetib kelgan yagona asari «Qisasi Rabg’uziy»da ba’zi ma’lumotlar mavjud. Undagi
ma’lumotlar ham to’liq emas. Uning asl ismi Nosiruddin bo’lib, Xorazmning Rabotu
O’g’uz degan joyida tug’ilgan. Asarining muqaddimasida otasi Burhonuddinning
O’g’uz Rabotining qozisi bo’lganligini aytib o’tadi. Asarda o’zi haqida musulmonlarga
xos kamtarinlik bilan: «…bu kitobni tuzgan, toat yo’lida tizgan, ma’siyat yobonin
kezgan, oz ozuqlik, ko’p yozug’luk (yaxshiligi oz, gunohlari ko’p) Rabot O’g’uzining
qozisi Burhon o’g’li Nosiruddin...» deya ta’kidlaydi. “Rabg’uziy” so’zini prof. N.
Mallayev «Raboti o’g’uz»ning birikuvidan kelib chiqqan deya fikr bildiradi. Rabg’uziy
XIII asrning oxirlari va XIV asrning boshlarida yashagan xorazmlik shoirdir. Uning
«Qisasi Rabg’uziy» asari o’zbek nasrining qadimiy namunasi. Bu asar islom dinini
qabul qilgan mo’g’ul beklaridan biri bo’lgan Nosiruddin To’qbug’aning topshirig’i va
homiyligida yozilgan. Asar hijriy 709 yil, melodiy 1309-1310 yil (ba’zi manbalarda
1311 yil) yaratilgan deb ko’rsatiladi. To’qbug’a Rabg’uziyga payg’ambarlar haqida asar
yozishni topshiradi va natijada «Qisasi Rabg’uziy» yuzaga keladi. Bu asar “Qisas ul-
anbiyo”, “Qisas ul-anbiyoi turkiy” nomlari bilan ham mashhur bo’lgan. Asosan,
payg’ambarlar hayotini hikoya qiluvchi bu asarning o’ziga xos yaratilish tarixi bor:
Musulmon sharqida bu mavzuda ko’plab asarlar yaratilgan. Lekin asarda yozilishicha,
ularning “ba’zisi mustaqim (to’g’ri, haqiqiy) bor, ba’zisi nomustaqim. Bir onchasi (bir
qanchasi) muqarrar (pucta, tugal) va bir onchasi mubattar (notugal) bor”. Shuning
uchun han bek To’qbug’a adibning “o’qimoqg’a keraklik, o’rganmakka yarog’liq”
O’tmish merosimizning nodir yodgorligi bo’lgan «Qisasi Rabg’uziy” asari va uning
muallifi Nosiruddin Burhonuddin Rabg’uziy merosi xalqimiz tarixida muhim
ahamiyatga ega hisoblanadi. Rabg’uziyning ushbu asari yer yuzining paydo bo’lganidan
boshlab so’nggi payg’ambar – Muhammad hayotiga doir bo’lgan voqealarni tasvirlar
ekan, ularda kishilarni to’g’rilikka, komilikka, axloqan poklikka chaqirishi bilan yuksak
ahamiyat kasb etadi. Rabg’uziy haqida yetarlicha ma’lumot yetib kelmagan. Bizgacha
yetib kelgan yagona asari «Qisasi Rabg’uziy»da ba’zi ma’lumotlar mavjud. Undagi
ma’lumotlar ham to’liq emas. Uning asl ismi Nosiruddin bo’lib, Xorazmning Rabotu
6
O’g’uz degan joyida tug’ilgan. Asarining muqaddimasida otasi Burhonuddinning
O’g’uz Rabotining qozisi bo’lganligini aytib o’tadi. Asarda o’zi haqida musulmonlarga
xos kamtarinlik bilan: «…bu kitobni tuzgan, toat yo’lida tizgan, ma’siyat yobonin
kezgan, oz ozuqlik, ko’p yozug’luk (yaxshiligi oz, gunohlari ko’p) Rabot O’g’uzining
qozisi Burhon o’g’li Nosiruddin...» deya ta’kidlaydi. “Rabg’uziy” so’zini prof. N.
Mallayev «Raboti o’g’uz»ning birikuvidan kelib chiqqan deya fikr bildiradi. Rabg’uziy
XIII asrning oxirlari va XIV asrning boshlarida yashagan xorazmlik shoirdir. Uning
«Qisasi Rabg’uziy» asari o’zbek nasrining qadimiy namunasi. Bu asar islom dinini
qabul qilgan mo’g’ul beklaridan biri bo’lgan Nosiruddin To’qbug’aning topshirig’i va
homiyligida yozilgan. Asar hijriy 709 yil, melodiy 1309-1310 yil (ba’zi manbalarda
1311 yil) yaratilgan deb ko’rsatiladi. To’qbug’a Rabg’uziyga payg’ambarlar haqida asar
yozishni topshiradi va natijada «Qisasi Rabg’uziy» yuzaga keladi. Bu asar “Qisas ul-
anbiyo”, “Qisas ul-anbiyoi turkiy” nomlari bilan ham mashhur bo’lgan. Asosan,
payg’ambarlar hayotini hikoya qiluvchi bu asarning o’ziga xos yaratilish tarixi bor:
Musulmon sharqida bu mavzuda ko’plab asarlar yaratilgan. Lekin asarda yozilishicha,
ularning “ba’zisi mustaqim (to’g’ri, haqiqiy) bor, ba’zisi nomustaqim. Bir onchasi (bir
qanchasi) muqarrar (pucta, tugal) va bir onchasi mubattar (notugal) bor”. Shuning
uchun han bek To’qbug’a adibning “o’qimoqg’a keraklik, o’rganmakka yarog’liq”
kursisi, Sulaymon va Bilqis haqidagi, Yunus, Ilyos, Xizr, Luqmoni hakim, Iso, Iskandar
haqidagi qissalar ham e’tiborlidir. Asarning katta qismi payg’ambarimiz Muhammad
hayotlariga bag’ishlangan. Rabg’uziy asarida xalq og’zaki ijodining ham chuqur ta’siri
seziladi. Masalan: Bani Isroil ularga 12 baquvvat, baland bo’yli kishilarni yuborishadi,
bog’bon kelib ularning oltitasini bir yengiga, yana oltitasini ikkinchi yengiga solib
oladi. Ularni qo’l- oyoqli qurtlar deb ataydilar. Yoki Muso payg’ambar hassasini yerga
sanchsa mevali daraxt, dushmanga qarshi ilon, daryodan o’tishda ko’prik vazifasini
bajaradi. Yoki Yusufning akasi Yahudo na’ra tortsa, Misr eli hushsiz yiqiladi.
Rabg’uziy haqida gap ketganda uning she’riyati alohida ahamiyaga ega. Rabg’uziy
mahoratli nosirgina emas, nozikta’b shoir hamdir. Chunki har bir qissa boshida yoki
oxirida keltirilgan she’rlar bundan dalolat beradi. Ayrim g’azallar voqealar ichida ham
beriladi. Bular Rabg’uziyning turkiy aruz va barmoq vaznini yaxshi egallaganidan
7
guvohlik beradi. Ushbu asarda 600 misra she’r o’rin olgan bo’lib, bular g’azal, ruboiy,
qit’a, to’rtlik, qasida, musammat janrlarida bitilgan. Qissalar tarkibida berilgan
o’zbekcha va arabcha she’rlar adibning nozikta’b zullisonayn shoir bo’lganligidan darak
beradi. Misol qilib, Yusuf qissasi tarkibida keltirilgan arabcha va turkcha she’rlarga
e’tibor qaratamiz.
Vo asafo ala firoqi qavmin
Va –lmudnu va-muznu va-rravasi
Kam tag’ayyara lana al-layali
Va kullu hamdin lana qulubu
Humu –lmasobihu va-lhusunu
Va-lxaylu va l’unsu va ssukunu
Hatta tavaffahum ulamanunu
Va kullu ma lana uyunu
(Tarjimasi: Taassuflar bo’lsin bir jamoaning firoqiga
Ular yo’l ko’rsatadurgan chiroqlar edi va himoya qiladigan qal’alar edi
Safardayu shaharda, bazmdayu razmda
Qanch
–qancha
tunlar
tag’yir
topdi
to
ularga
o’lim
kelguncha.
Qalblar aytgan har bir hamd
Va ko’zlar ko’rib turgan har bir shay)
Xuddi shu qissadagi turkiy she’rni keltiramiz, bu she’r orqali Yaqub
payg’ambarning Yusufni o’ldirmoqchi bo’lgan o’n o’g’lining afsuslanish pushaymon
bo’lish oqibatida yuzaga kelgan ruhiy kechinmalari tasvirlangan.
Bu biztek qatig’ qindakim bor bu kun,
Uruldi orig’ jong’a turluk tugun.
G’ariblikda erksiz tushub iylanib,
Essiz o’n qarindosh o’larmiz bu kun.
1
1
Nosiruddin Rabg
’
uziy., Qisasi Rabg
’
uziy.1-kitob,-Toshkent.: Yozuvchi.,1990.,156-bet.
8
Asar tarkibidagi she’rlarning jami ellik to’qqizta deb hisoblasak, ulardan qirqtasi
turkcha, o’n to’qqiztasi arabchani tashkil etadi. Asarda arabcha she’rlarning uchrashi
tabiiy hol. Chunki, asar Quroini karim va Hadisi shariflar tasirida yuzaga kelgan. Bu
she’rlar asar mazmunini to’ldiradi, g’oyaviy maqsadni yuzaga chiqarishdagi o’ziga xos
badiiy vosita bo’lib xizmat qiladi. Asar badiiyati ham o’ziga xos. She’riy parchalardan
tashqari juda ko’p o’rinlarda voqealar bayoni, holatlar tasvirida tashbeh, tanosub, tazod,
tajnis takrir, jonlantirish kabi tasviriy vositalardan unumli foydalangan. Xususan, sa’j
(nasrdagi ichki qofiya) adibning sevimli badiiy vositasi ekanligi ko’zga tashlanadi.
Muallif sa’jdan asosan ta’rif va tavsif o’rinlarida foydalanadi. Masalan, Idris
alayhissalom ta’rifi: “…payg’ambar alayhissalom ul umri ukush, diyori ko’shish,
Azroilg’a qotishg’an, rizvon birla yanashg’an, dunyodin qushdek uchg’an, tamug’g’a
kirib chiqg’an, Sirotdin yashindek kechg’an, uchmoh qabug’in ochg’an, o’zi aziz, o’rni
adiz arig’ zotlig’, Axnuh otlig’ Idris yalovoch”.
2
Asar tarkibidagi nazmiy parchalarning
ahamiyatli jihati shundaki, bu she’riy parchalar janrlarning ilk ko’rinishlarini tashkil
qilgan. Asarda g’azal, musammat, g’azal-marsiya janrlarining ilk ko’rinishlari uchraydi.
Bahor vasfiga bag’ishlangan birinchi turkiy g’azal alohida ahamiyatga ega. G’azal
shunday misralar bilan boshlanadi:
Kun hamalga kirdi ersa, keldi olam navro’zi,
Kechdi bahman zamharir qish, qolmadi qori, buzi.
3
So’ng olamning go’zal bir manzara kasb etgani, atrofning go’zalligi
tavsiflanadi:
Kun kelu ming ko’rki ortib tirilur o’lmish jahon,
Tong badizlab naqshi birla bezanur bu yer yuzi.
Tasvirda jonlantirish, sifatlash va o’xshatishlar asosiy o’rin tutadi. Muhimi,
ularda Rabg’uziyning tasavvur kuchi va badiiy mahorati ochiq ko’rinadi:
…O’rlasa bulutlari gulchirar bog’-u bo’ston,
Tol yig’ochlar yeng solishur o’ynayurtek qo’y-qo’zi.
2
Nosiruddin Rabg
’
uziy., Qisasi Rabg
’
uziy.1-kitob,-Toshkent.: Yozuvchi.,1990.,35-bet.
3
B
uz- muz.
9
…Lola sag’roqin icharda sayrar usrub sanduvach,
Turnalar un tortib o’tarda sakrashur baqlan, qo’zi.
Ko’kda o’ynar, qo’l solishur qug’u, g’oz, qil, qarlug’och,
Yerda yugurub juft olishur os, tiyin, kish, qunduzi.
Tol yig’ochlar minbarinda to’ti qush majlis tutar,
Qumri, bulbul muqri bo’lub un tuzar tun-kunduzi.
…Huri ayn ujmoh ichinda yeng solib tahsin qilur,
Yoz uza mundog’ g’azallar aymishdi Nosir Rabg’uziy.
O’zbek adabiyotidagi bu ilk g’azalda Rabg’uziy janrning barcha shakily- badiiy
talablariga mukammal darajada rioya etgan. She’rning matla’sidan maqta’sigacha
navro’z ta’rif-tavsifi aks ettiriladi. G’azalning qofiyalanishi bugungi qofiyalanish
tizimiga to’liq javob beradi. Ya’ni, a-a, b-a, c-a, d-a tarzda.
Dostları ilə paylaş: |