99
6.3.1. Duru mayalar
Duru çörəkçilik mayaları ― Saccromyces serevisiaje maya hüceyrələrinin
mayalanmış dəmləmədə çoxaldılması yolu ilə alınan yarımfabrikatdır.
Duru mayalardan bioloji yumuşaldıcı kimi buğda unundan və buğda-çovdar
unu qarışığından çörək istehsalı zamanı istifadə edirlər. Duru mayaların preslənmiş
mayalarla qarışığından da istifad etmək mümkündür.
Duru mayalar ikinci sort buğda unundan çörək istehsalında və çörəkçilik
xüsusiyyətləri zəif olan (yüksək avtolitik aktivliyi, aşağı qaz və formasaxlama
qabiliyyəti) una tətbiq edilir.
Qısaldılmış qıcqırma dövrü ilə çörək hazırlanması zamanı geniş tətbiq edilən
texnologiyalarla əlaqədar olaraq bölünmə prosesindən əvvəl duru mayaların rolu
xüsusilə artır, belə ki, onlarla birlikdə xəmirə, hazır məmulatların dad və ətrinin
yaxşılaşmasına səbəb olan maddələr daxil edilir. Bu maddələr qısaldılmış qıcqırma
dövründə onların yaranmasını tənzimləyir.
Xammalın hazırlanması, eləcə də, istifadə olunan avadanlıq baxımından
duru mayaların hazırlanması preslənmiş çörəkçilik mayalarından son dərəcə
sadəliyi ilə fərqlənir.
Artıq duru mayaların hazırlanması prosesində opara və xəmirdə olduğu kimi
maya hüceyrələrinin un mühitinə uyğunlaşması baş verir. Buna görə də onlar
olduqca aktivdir. Duru mayaların mikroflorası xəmirin yetişməsi zamanı
preslənmiş mayalara nisbətən xüsusilə böyük qıcqırma qabiliyyəti göstərir.
Xəmirə duru mayalar az daxil edildikdə belə, onlar xəmiri preslənmiş
mayaların qaldırdığı müddətdə qaldıra bilir.
Mayaların mikroflorası. Duru mayaların əsas mikroflorası süd turşusu
bakteriyaları və maya hüceyrələrindən ibarətdir. Həyat fəaliyyəti prosesində
südturşusu bakteriyaları əsasən süd turşusu, maya hüceyrələri isə karbon-dioksid
və spirt əmələ gətirir, buna görə də birinci qrup mikroorqanizmləri turşu əmələ
gətirən, , ikincisini – qıcqırma mikroorqanizmləri adlandırırlar.
100
Turşu
əmələ
gətirən
mikroflora.
Duru
mayaların
hazırlanması
mərhələlərindən biri ― şəkərlənmış unlu dəmləmənin turşudulmasıdır. Onun
məqsədi maya hüceyrələrinin gələcək inkişafı üçün mühitdə optimal turşuluğun
yaradılmasıdır. Bu , südturşusu bakteriyaları tərəfindən süd turşusunun
(CH
3
CHOHCOOH) əmələ gəlməsi nəticəsində baş verir ki, bu da turşudulan
dəmləmədə arzu olunmayan bakteriya mikroflorasını sıxışdırır.
Bunun üçün bakteriyaların müxtəlif istehsal növlərindən istifadə edilir.
Lactobacillus delbrüeckii – optimal temperatuu 48-54 ºC olan tipik termofil
südturşusu bakteriyalarıdır.
Daha böyük enerjiyə malik olan termofil bakteriya ştammı- E-1 (şək. 6.1)
hesab olunur.
Şəkil 6.1. Lactobacillus delbrüeckii (1) və E-1(2) ştamlarının şəkərlənmiş
dəmləmələrinin turşudulması zamanı üzvi maddələrin toplanmasının dinamikası
Bu bakteriyalar qlükoza, fruktoza, qalaktoza, saxaroza və maltozanı, qismən
dekstrinləri və nişastanı qıcqırdır, arabinoza və laktoza isə qıcqırmır. 70ºC
temperatur onlara öldürücü təsir göstərir. Bu bakteriyalar anaerob şəraitdə yaxşı
çoxalırlar.
E-1 ştammının aktivliyi Lactobacillus delbrüeckii bakteriyaları ilə
müqayisədə xeyli çoxdur. Bərabər zaman müddətində şəkərlənmiş dəmləmədə iki
dəfə artıq amin azotu toplanır. Buna görə də E-1 ştamları ilə turşudulmuş
dəmləmələrdə hazırlanmış mayalar biokütləni daha tez toplayır. Temperatur 30 ºC-
yə düşdükdə E-1 ştammının bakteriyaları bölünmür və zülalları hidrolız edə bilmir.
Beləliklə, xəmir hazırlanması prosesində kleykovinanın durulaşması baş
verməyəcək.
E-1 ştammının 54ºC temperaturda turşu əmələgətirmə qabiliyyəti
Lactobacillus delbrüeckii bakteriyalarından demək olar ki, 2 dəfə çoxdur.
E-1 ştammının bakteriyaları ilə unlu şəkərlənmiş dəmləmənin turşuma
müddəti 12-14 dərəcə turşuluq əldə edilənədək 6-8 saat, Lactobacillus delbrüeckii
101
bakteriyaları ilə 12-14 saat təşkil edir. Yetişmiş mayalarda 100-120 mln/sm
3
maya
hüceyrələri vardır. Mayaların qalxma gücü 89-90 % nəmlikdə 20 dəq. təşkil edir.
Yüksək turşu əmələgətirmə gücünə görə və nəticə olaraq, mühitin
turşuluğunun tez artması və pH-ın azalması hesabına qıcqırmış qidalandırıcı
qarışığın (xəmrə) kənar mikroorqanizmlərlə yoluxması baş vermir. Bu, yeni
kulturalar daxil etmədən uzun müddət işləməyə imkan verir.
Turşu əmələ gətirən mikroflora haqqında daha geniş məlumat əlavə
ədəbiyyatda verilmişdir.
Qıcqırma mikroflorası. Duru mayalarda bu mikrofloranın nümayəndəsi
müxtəlif növlərdən olan Saccromyces cerevisiae mayalarıdır.
Bu mayalar kultura mayaları olduğuna görə, onların spor əmələ gətirmə
qabiliyyəti zəifləmişdir. Onlar qlükoza, qalaktoza, fruktoza, saxaroxa, maltozanı,
qismən də raffinozanı və səməni horrasında olan sadə dekstrinləri qıcqırdır və
mənimsəyir, laktoza, pentozanı (ksiloza və arabinoza), nişasta və sellülozanı
qıcqırda bilmir. Aminturşular və ammonium duzları onlar üçün azotlu qida
mənbəyi kimi xidmət edir.
Saccromyces cerevisiae mayalarının inkişafının optimal temperaturu
pH=4,5-5,0 olduqda 30 ºC-dir.
Qıcqırma mikroflorası haqqında daha geniş məlumat əlavə ədəbiyyatda
verilmişdir.
Duru mayaların hazırlanmasının əsas sxemləri. Duru mayaların
hazirlanması prosesi iki dövrdən ibarətdir: yetişdirilmə və istehsal.
Duru mayaların hazırlanması üçün istifadə edirlər:
birinci və iknci sort buğda unu qarışığını (1:1) ― əla sort buğda unundan
olan məmulatlar üçün;
ikinci sort buğda və kəpəksiz çovdar unu qarışığını (1:1) ― birinci və ikinci
sort buğda unundan olan məmulatlar üçün;
ikinci sort buğda ununu ― birinci və ikinci sort buğda unundan olan
məmulatlar üçün;
Dostları ilə paylaş: |