edilmişdir. Bu işi Moskva Dövlət Universitetitinin coğrafiya fakultəsinin Cənubi-
Ural
landşaft-geokimya
ekspedisiyasının
ə
məkdaşları
professor
M.A.Qlazovskayanın (1961) rəhbərliyi altında həyata keçirmişlər. Əlbəttə, faydalı
qazıntıların əmələ gəlməsi və onların axtarışı barədə elmi biliklər toplandıqca,
landşaft tədqiqatlarının rolu daha da artacaqdır.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Mühazirə 17
brahimov T.
Antropogen landş aftlar
Məlumdur ki, elmi-texniki inqilabadək, sənayenin inkişafında insan əməyinin
bəzi formaları maşınla əvəz olunmuşdur. bu da insan əməyinin məhsuldarlığını
artırmış və ilk dəfə təbiət qüvvələrindən (külək, subuxarı, elektrik və s.) sənayedə
istifadə etməyə imkan vermişdir. Bütün bunlar elmi-texniki və sosial-iqtisadi
inkişafın sürətli tərəqqisi ilə bağlı idi. XVII-XIX əsrlərdə kapitalizm cəmiyyətinin
tərəqqisi ilə bağlı olaraq sənayenin inkişafı daha da sürətlənmişdir.
Elə bu dövrdə insanın təbiətə təsiri feodalizm cəmiyyəti ilə müqayisədə
dəfələrlə artmışdır. Maşınlı sənayenin inkişafı üçün metalın əridilməsi, Daş kömür
və digər yeraltı sərvətlərin kəşfi və istismarı, dəmir yollarının çəkilməsi artmışdır.
Yeraltı sərvətlərin istifadəsi həmin dövrədək toxunulmamış və itifadəsiz
qalmış, torpaqların mənimsənilməsinə imkan vermişdir. Bu da öz növbəsində,
sənaye cəhətcə inkişaf etmiş ölkələrdə, ayrı-ayrı təbii ərazi komplekslərinin əsaslı
dəyişməsi ilə nəticələnmişdir.
Landşaftın əsaslı dəyişməsi, yeraltı sərvətlərin açıq istismarı üçün xarakter
olub, 10 min hektarlarla təbii landşaft sahələrini kənd təsərrüfatında istifadədən
saxlayır və çox böyük ərazidə yeraltı suların səviyyəsinin aşağı düşməsinə səbəb
olur. Beləliklə, torpaqların rekultivasiyası (yaxşınlaşmaksı) problemi, humuslu
torpaq kütləsinin saxlanması və onların mədənlərdən çıxarılan qeyri filiz
tullantılarla qarışdırılıb səthdə yayılma məsələsi meydana gəlir. Bütün bu
deyilənləri dəmir və şosse yollarının tikintisinə də aid etmək olar.
Avropada meşənin intensiv qırılması XIX əsrdə daha da qüvvətlənmişdir.
Tədqiqatlar göstərir ki, hələ XVI əsrdə, feodalizm dövründə, Avropada ağacdan
emal edilən kənd təsərrüfatı alətləri və digər məhsullar üçün meşə materialları
qıtlıq edirdi. Şimali Amerikada meşənin intensiv qırılması əsasən XIX əsrdə
başlandı. Avropalılar Amerikaya gələnədək, ABŞ-ın bütün şərq hissəsi (Missipi
çayı dərəsinədək) və Kanada sıx meşə ilə örtülü idi. XX əsrin ortalarınadək, 170
Behruz Melikov
Behruz Melikov
milyon hektar meşə sahəsindən ABŞ-da cəmi 7-8 milyon hektar qalmışdır (J.Dorst,
1968, s 416). Kanadada meşə örtüyü ABŞ-a nisbətən daha çoxdur
Təbiətin dəyişdirilməsində buna oxşar hadisələr XVIII və XIX əsrdə Mərkəzi
və Cənubi Amerikada, Asiyada, Afrika və avstraliyada da olmuşdur. Belə ki,
həmin materiklərdə meş əvə digər ehtiyyatların sahəsinin azalması imperializmin
koloniya sisteminin yaranması və hökmranlığı dövrü ilə bağlıdır. Koloniya
vəziyyətində olan ölkələrdə, həmin dövrdə təbii ehtiyatlardan vəhşicəsinə istifadə,
yeraltı sərvətlərlə yanaşı meşə örtüyünün, heyanat aləminin və torpaq fondunu da
ə
hatə edirdi. Sənayenin artan tələbatını ödəmək üçün, koloniya sahibləri subtropik
və tropik vilayətlərin torpaq fondunu zəbt edib, meşəni qırır və onun yerində
pambıq, kofe, kakao, kauçuk və başqa texniki bitgi plantasiyası salırdı. Bu proses
XIX əsrdə daha intensiv olmuşdur.
Rusiyada sənaye inqilabı Qərbi avropa ölkələrinə nisbətən gec başlamış, lakin
onun təbiətə təsiri yuxarıda təsvir etdiyimizin təxminən eyni olmuşdur. XVII-XIX
ə
srlərdə meşə ilə örtülü sahələr çox intensiv sürətdə azalmış və XX əsrin əvvəlində
Rusiyanın Avropa hissəsində meşənin sahəsi 52%-dən 35%-ə enmişdir.
Hələ XVIII əsrdə II Yekaterinanın xüsusi göstərişilə meşənin istənilən qədər
qırılmasına icazə verilirdi. Bu Rusiyanın Avropa hissəsində meşə sahəsinin sürətli
azalmasına, su eroziyasının artmasına, heyvandarlığın başqa rayonlara miqrasiya
etməsinə səbəb olmuşdur.
Tədqiqatlar göstərir ki, bioloji aləmdə antropogen dəyişmə prosesinin sürəti
müxtəlif olmuşdur. Məsələn, Avropada meşənin qırılması orta əsrlərdən XIX
ə
srədək kifayət qədər intensiv getmişdirsə, ABŞ-da koloniya hökmranlığı 150-200
il davam etmiş və həmin ölkələrin landşaftını əsaslı dəyişdirmişdir.
Latın Amerikası ölkələrində təbii landşaftın antropogen dəyişikliklərə məruz
qalması nisbətən yaxınlarda başlamış, mənimsənilən torpaq sahələri ərazi etibarı
ilə azdır. Elə buna görə də, orada ilkin landşaftlar kifayət qədər çox saxlanmışdır.
Cənubi və Cənub-Şərqi Asiyada əhalinin məskunlaşması çox qədim və
həddən artıq çox olmasına baxmayaraq, becərilən torpaq sahəsi nisbətən azdır.
Hətta əhalisi çox olan Hindistanda, kənd təsərrüfatı bitgiləri ərazinin cəmi 40%-ə
Behruz Melikov
Behruz Melikov
qədərini tutur. Bu hər şeydən əvvəl fauna və floranın burada saxlanmasını təmin
etmişdir. Çinin, ndoneziyanın, Yaponiyanın, Hindistanın Hind-Qanq ovalığının və
başqa sahələrin qədim zamanlardan mənimsənilən rayonlarında (daha doğrusu yer
kürəsinin bir çox rayonlarından əhalisi dəfələrlə sıx olan əyalətlərdə) təbii landşaft
çox qüvvətli dəyişikliyə məruz qalmışdır. Belə rayonlarda meşə demək olar ki, tam
qırılmış, heyvanat aləminin bir sıra növlərinin sayı azalmış, suvarılan mədəni
torpaq sahəsi geniş yayılmış (düyü əkini məqsədi ilə), torpaq örtüyü qüvvətli
dəyişilmiş, bir sıra dağ yamacları terraslaşaraq əkilmişdir. Xüsusilə, suvarma
ə
kinçiliyinin təbii landşafta təsiri daha böyük olmuşdur. Dünyada suvarılan 234
milyon hektar torpaq sahəsindən 170 milyon hektarı Asiyadadır.
Avstraliya materikində təbii landşaft, xüsusilə savanna, yarımsəhra və səhra
kompleksləri qoyunçuluğun inkişafı ilə əlaqədar dəyişdirilmişdir ki, bu da birinci
növbədə bitgi örtüyünün əsaslı dəyişilməsinə səbəb olmuşdur. Təsərrüfatın bu
növü yalnız həmin materik üçün endemik olan kilsəsi heyvanların sıxışdırılması və
bir sıra rayonlarda məhv olması ilə nəticələnmişdir.
Antropogen komplekslərin öyrənilməsi müasir landşaftşünaslığın ən vacib və
təxirəsalınmaz problemlərindən biridir.
Bu sahədə ən aktual və ümumi nəzəri məsələlər sırasına aşağıdakılar daxildir.
1. nsanın təsərrüfat fəaliyyəti ilə əlaqədar təbii komplekslərin antropogen
fəaliyyəti
ilə
ə
laqədar
təbii
komplekslərin
antropogen
landşaftlara
transformasiyasının intensivliyi və onun dəyişmə istiqaməti strukturunun
öyrənilməsi;
2. Antropogen təsir nəticəsində əmələ gəlmiş komplekslərin və onların təbii
ə
sasları arasında yaranmış yeni daxili və xarici əlaqələrin təhlili;
3. Bir amil kimi insanın təsərrüfat fəaliyyəti ilə dəyişilmiş və xüsusi
antropogen komplekslərinin, yəni tip, növ və ya mərzin (meliorasiya, kənd
təsərrüfatı, rekreasiya və s.) qiymətləndirilməsi;
4. Təbii landşaftlandan antropogen komplekslərə keçmiş və dəyişməyən,
onlarda özünün ilkin əlamətlərini saxlamış, davamlılıq və avtonom əlaqə
xüsusiyyətlərinin və ən vacib strukturların tədqiqi.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Dostları ilə paylaş: |