Avestanın hissələri Yəsna, Videvdad, Vispared və Yəştdir. İlkin Avesta
bizə gəlib çıxmamışdır. Bir sıra pəhləvi mənbələrində olan məlumata görə həqiqi
Avesta Makedoniyalı İskəndərin İrana olan hücumu zamanı, Persepol (Təxt-e
Cəmşad) alındıqda onun tərəfindən yandırılmışdır
377
.
Əlimizdə olan Avestaya gəldikdə bu təkmil olmayan kitab Parfiya və
Sasanilərin ilk dövründə həqiqi Avesta əsasında toplanmış hissələrdən ibarətdir.
1771-ci ildə fransız alimi Anketil dü Perron ilk dəfə olaraq Avestanı fransız dilinə
tərcümə edib nəşr etmişdir.
Avestanın kodifikasiyası IV əsrə aiddir. Sasani şahı I Şahpurun (309 -
379) dövründə Zərdüşt dininin ən görkəmli mağlarından olan aturpat Marspandan
toplayıb təkmilləşdirmişdir. Məlum olduğuna görə Avesta Sasani dövründən daha
əvvəl mövcud olmuşdur. Makedoniyalı İskəndərin göstərişi əsasında (e. ə. IV
əsrdə) Feotamp Zərdüştiliyin qədim dini kitablarını öyrəndi. Eramızdan əvvəl
yaşamış Qermipp onların 2 min sətirdən ibarət
olduğunu təyin etmişdir
378
.
Müqəddəs dini kitab olan Avesta fars ədəbiyyatında Vesta, İsta, Əst, Əsta,
Upastə, Abesta, Bəsta, ərəb dilində Bestaq formasında göstərilmişdir
379
. Andreasa
görə fars dilində Avesta pəhləvi dilində olan upastadan əmələ gəlmişdir. Bu sözün
mənasına gəldikdə isə o, ―əsas‖, ―bünövrə‖ deməkdir. Bartolomeyə görə Avesta
―kömək‖ və ―sığınacaq‖ deməkdir
380
. Zərdüşt öz təriqət və ideologiyasını təbliğ
etmək məqsədi ilə onun əsas müddəalarını, parça-parça şer formasında şagirdlərinə
(mağlara) vəz etmişdir. Ondan sonra onlar Zərdüştün nəğməsinə oxşar dini ayinlər
yaratmağa başlamışlar. Avestanın hissələri əvvəllər şifahi şəkildə ona inananlar
arasında əzbərlənir və nəsildən-nəslə keçirdi. Mənbələrdə olan məlumata görə
Əhəmənilərin dövründə Avestnın iki nüsxəsi mövcud olmuşdur. Onlardan biri
İstəxrdə ―Dej nəpiştək‖, yaxud ―Gənc nəpiştək‖ adı ilə məşhur olan şahənşah
sarayının xüsusi dəbirxanasında, digəri isə ―Gənc Şepikan‖da saxlanırmış
381
.
Artur Kristensenə görə Yəsnanın IV fəsli olan ―Qatha‖ X, XIII və XIX
yəştlər Əhəməni imperiyası təşəkkül etdiyi dövrdən daha əvvəl yazılmışdır. V yəşt
e. ə. 404-cü ildə, XVII, VIII, XIV, IX, XI, XXXXXVII və XV yəşt Əhəmənilər
imperiyası dövründə qələmə alınmışdır. Videvdad e. ə. 147-ci ildə, IX yəşt e. ə. I
əsrdə, XIV yəşt isə Parfiya dövründə, Nihayə Xurda Avesta II Şahpurun dövründə
yazılmışdır
382
.
377
Karnamake Ardaşire Papakan, Tansarın məktubu və başqaları.
378
İ. Purdavud. Göstərilən əsəri, s. 120 – 130.
379
İqrar Əliyev. Göstərilən əsəri, s. 15; Бертельс. Новые работы по изучении Авеста. Учение
записки Ин-та Востоковедения АН СССР, III, 1951. с. 267 – 268.
380
Bəyanül Ədyan, s. 17.
381
Məcməlül təvarix vəl qisəs, s. 12. Şiz xəzinəsi deməkdir. Makedoniyalı İskəndər I nüsxəni
yandırmış, II nüsxə isə onun əmri ilə yunan dilinə tərcümə edilmişdir. Bax: Tanserin məkyubu, s. 11;
Dinkardın III kitabı; Ərdavirafnamə, s. 2. Tarix-e sünənülmüluk vəl-ərz, s. 18.
382
Artur Kristensen. Göstərilən əsəri, s. 67 – 80; Bir sıra avestaşünaslar ―Qatları‖ Zərdüştün özünün
surud və nəöməsi hesab edərək, fikirlərini sübut etmək üçün 53-cü yəsnaya istinad edirlər.