52
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
Lakin yuxarıda göstərilmiş bu qaydalardan hər hansı birinə əməl olunmamış və məhkəmələr
bununla bağlı hər hansı hüquqi və ya faktiki qiymətləndirmə verməmişlər.
(f) Mülkiyyət hüquqlarına müdaxilə zamanı, inter alia, Konvensiyanın 8‐ci maddəsi və Konvensiyanın
1 saylı Protokolunun 1‐ci maddəsi də pozulmuşdur.
33. Ərizəçi evindən qanunsuz olaraq məhrum edildiyini təkidlə bildirmiş və istəmədiyi yeni
mənzilləri kompensasiya kimi qəbul etməkdən davamlı və qanuni olaraq imtina etsə də, aşağı
instansiya məhkəmələri onu bu qanunsuz kompensasiyanı qəbul etməyə məcbur etmişlər.
34. 2011‐ci il 8 iyulda Ali Məhkəmə Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin 2011‐ci il 18 mart tarixli qərarını
qüvvədə saxlayaraq həmin qərarın dəlillərini təkrar etmişdir. Ali Məhkəmənin qərarında ərizəçi
tərəfindən irəli sürülmüş dəlillərdən heç birinə münasibət bildirilməmişdir.
II. MÜVAFİQ DAXİLİ QANUNVERİCİLİK
A. 1995‐ci il Konstitusiyası
35. Konstitusiyanın 13‐cü maddəsinin 1‐ci hissəsində qeyd edilir:
“Azərbaycan Respublikasında mülkiyyət toxunulmazdır və dövlət tərəfindən müdafiə olunur”.
36. Konstitusiyanın 29‐cu maddəsinin 4‐cü hissəsində qeyd edilir:
“Heç kəs məhkəmənin qərarı olmadan mülkiyyətindən məhrum edilə bilməz. Əmlakın tam
müsadirəsinə yol verilmir. Dövlət ehtiyacları və ya ictimai ehtiyaclar üçün mülkiyyətin
özgəninkiləşdirilməsinə yalnız qabaqcadan onun dəyərini ədalətli ödəmək şərti ilə yol verilə bilər”.
B. 2009‐cu il 1 oktyabra qədər qüvvədə olmuş Mənzil Məcəlləsi
37. 4‐cü maddəyə görə “mənzil fondu”nu Azərbaycan SSR ərazisində olan yaşayış evləri, habelə
başqa tikililərdəki yaşayış sahələri təşkil edir. “Dövlət mənzil fondu” dövlətə məxsus olan yaşayış
sahələrindən ibarət idi. “İctimai mənzil fondu”nu kolxozlara və başqa kooperativ təşkilatlarına,
onların birliklərinə, həmkarlar ittifaqı təşkilatlarına və digər ictimai təşkilatlara məxsus yaşayış
evləri təşkil edirdi. Mənzil‐tikinti kooperativlərinə məxsus yaşayış evləri mənzil‐tikinti
kooperativləri fondunu təşkil edirdi. 1994‐cü il 1 noyabr dəyişiklikləri nəticəsində “fərdi mənzil
fondu” anlayışı yaranmışdır ki, bura da vətəndaşların xüsusi mülkiyyətində olan yaşayış evləri və
mənzilləri daxil idi.
38. Məcəllənin 10‐cu maddəsinin 4‐cü hissəsində qeyd edilirdi ki, Qanunda nəzərdə tutulmuş
əsaslarla və qaydada müəyyən edilən hallardan başqa, heç kim yaşadığı sahədən çıxarıla bilməz və
heç kimin yaşadığı sahədən istifadə hüququ məhdudlaşdırıla bilməz.
39. Məcəllənin 28‐50‐ci maddələri Məcəllənin “Dövlət və ictimai mənzil fondu evlərində yaşayış
sahəsi verilməsi” adlanan III Bölməsinin 1‐ci fəslinə daxil idi. Bu maddələrdə mənzil şəraitini
yaxşılaşdırmağa ehtiyacı olan Azərbaycan SSR vətəndaşlarının dövlət və ya ictimai mənzil fonduna
daxil olan yaşayış sahələrində yeni mənzil almaq hüququnu nəzərdə tutur və müvafiq qayda və
prosedurları təsbit edirdi.
40. Xüsusilə, 40‐cı maddənin 1‐ci hissəsində Azərbaycan SSR‐də “mənzil sahəsi norması”
adambaşına on iki kvadratmetr müəyyən edilirdi.
41. 41‐ci maddədə qeyd edilirdi ki, yaşamaq üçün vətəndaşlara verilən yaşayış sahəsi həmin yaşayış
məntəqəsinin şəraitinə müvafiq surətdə abad olmalı, müəyyən edilmiş sanitariya tələblərinə və
texniki tələblərə cavab verməlidir. Vətəndaşlara yaşayış sahəsi mənzil sahəsi norması həddində
(40‐cı maddənin birinci hissəsi), lakin Azərbaycan SSR Nazirlər Sovetinin təyin etdiyi qaydada
müəyyən olunan ölçüdən az olmayaraq verilirdi.
53
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
42. Məcəllənin 51‐99‐cu maddələri Məcəllənin “Dövlət və ictimai mənzil fondu evlərində yaşayış
sahəsindən istifadə” adlanan III Bölməsinin 2‐ci fəslinə daxil idi. Bu maddələr, inter alia, icarədarların
yaşayış sahələrindən istifadə zamanı hüquq və öhdəlikləri, həmçinin icarədarların mənzillərindən
çıxarılmalarının və çıxarılma zamanı yeni mənzil ilə təmin edilmələrinin qaydalarını təsbit edirdi.
43. Xüsusilə, 89‐cu maddəyə görə dövlət və ya ictimai mənzil fonduna daxil olan yaşayış sahəsindən
çıxarma hallarına yalnız qanunla müəyyən edilmiş əsaslar üzrə və məhkəmə qaydasında yol verilirdi.
Ancaq yaşayış sahəsini özbaşına tutmuş və ya uçmaq qorxusu olan evlərdə yaşayan şəxslərin
prokurorun sanksiyası ilə inzibati qaydada çıxarılmasına yol verilirdi. Vətəndaşlar yaşayış
sahəsindən çıxarılarkən, onlar eyni zamanda başqa yaşayış sahəsi ilə təmin olunurdu.
44. 90‐cı maddənin 1‐ci bəndinə görə vətəndaşlar, inter alia, yaşayış sahəsinin yerləşdiyi ev sökülməli
olduqda, başqa abad yaşayış sahəsi verilməklə dövlət və ictimai mənzil fondunun yaşayış evlərindən
çıxarıla bilərlər.
45. 91‐ci maddəyə görə yaşayış sahəsinin yerləşdiyi ev dövlət ehtiyacları və ya ictimai ehtiyaclar
üçün torpaq sahəsinin alınması ilə əlaqədar sökülməli, habelə ev (yaşayış sahəsi) yenidən qurulub
qeyri‐yaşayış evinə çevrilməli olduqda, həmin evdən (yaşayış sahəsindən) çıxarılan vətəndaşlara
başqa abad yaşayış sahəsi torpaq sahəsinin ayrıldığı və ya yenidən qurulmalı olan evin (yaşayış
sahəsinin) verildiyi dövlət, kooperativ təşkilatı və ya digər ictimai təşkilat tərəfindən verilirdi. Evin
sökülməsinin başqa hallarında həmin evdən çıxarılan vətəndaşlara digər abad yaşayış sahəsi yerli
xalq deputatları Sovetinin icraiyyə komitəsi tərəfindən verilirdi.
46. 94‐cü maddənin 1‐ci hissəsinə görə vətəndaşlara çıxarma ilə əlaqədar verilən digər abad yaşayış
sahəsi Mənzil Məcəlləsinin 41‐ci və 42‐ci maddələrinin tələblərinə cavab verməli və əvvəlki
mənzildən kiçik olmamalı idi.
47. 96‐cı maddənin 1‐ci bəndinə görə vətəndaşlara yaşayış sahəsindən çıxarma ilə əlaqədar verilən
digər yaşayış sahəsi sanitariya tələblərinə, texniki tələblərə cavab verməli və həmin yaşayış
məntəqəsində olmalı idi.
48. 135‐ci maddəyə görə torpaq sahələrinin dövlət ehtiyacları və ya ictimai ehtiyaclar üçün alınması
ilə əlaqədar vətəndaşların şəxsi mülkiyyətindəki yaşayış evləri söküldükdə, həmin vətəndaşlara,
onların ailə üzvlərinə, habelə bu evlərdə daimi yaşayan başqa vətəndaşlara dövlət və ya ictimai
mənzil fondu evlərində müəyyən edilmiş normalar üzrə mənzil verilir və ya yaşayış evlərinin
mülkiyyətçilərinə onların arzusuna görə ya sökülən evlərin, tikililərin və qurğuların dəyəri ödənilir,
ya da bu evlərin, tikililərin və qurğuların materiallarından öz istədikləri kimi istifadə etmək hüququ
verilirdi.
C. 2009‐cu il 1 oktyabrdan qüvvədə olan Mənzil Məcəlləsi və onun tətbiqi ilə bağlı Prezidentin
müvafiq fərmanı: 49. 2009‐cu il Mənzil Məcəlləsinin 31‐ci maddəsinə görə torpaq sahəsi dövlət
ehtiyacları üçün alındıqda onun üzərində yerləşən özəlləşdirilmiş yaşayış sahəsi dövlət satınalması
yolu ilə mülkiyyətçidən alına bilər. Satınalma qaydası müvafiq icra hakimiyyəti orqanı (Nazirlər
Kabineti) tərəfindən müəyyən edilir və inter alia, Nazirlər Kabinetinin satınalma barədə qərar qəbul
etməsini (torpaq sahəsinin özgəninkiləşdirilməsi qərarı ilə birlikdə), bu qərarın dövlət əmlak
reyestrində qeydiyyatdan keçirilməsini, qərar barədə qeydiyyatdan sonra və planlaşdırılan
satınalmadan ən azı bir il əvvəl mülkiyyətçiyə xəbər verilməsini və satınalma qiyməti, köçmə ilə
bağlı müxtəlif ödənişlər, ödəmənin qrafiki və digər şərtlər barədə mülkiyyətçi ilə qarşılıqlı razılığa
gəlinməsini tələb edirdi. Qərar barədə mülkiyyətçiyə xəbər verildikdən sonrakı bir il müddətində
mülkiyyətçinin razılığı olmadan əmlak satın alına bilməz. Həmin müddət keçdikdən sonra
mülkiyyətçi razılığını verməzsə və ya satınalmanın qiyməti və ya digər şərtləri ilə razılaşmazsa,
Nazirlər Kabineti satınalma qərarı barədə mülkiyyətçiyə xəbər verildiyi tarixdən iki ildən artıq
müddət keçmədən mübahisənin həll edilməsi və ya məcburi satınalma barədə göstəriş verilməsi
üçün məhkəməyə müraciət edə bilər. 50. 2009‐cu il tarixli Mənzil Məcəlləsinin tətbiqinin müxtəlif
aspektləri ilə bağlı Prezident tərəfindən 2009‐cu il 27 avqustda imzalanmış və hazırda qüvvədə olan
153 nömrəli Fərmanda Nazirlər Kabineti 2009‐cu il tarixli Mənzil Məcəlləsinin 31‐ci maddəsində
istinad edilmiş “müvafiq icra hakimiyyəti orqanı” kimi müəyyən edilmişdir.