27
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
Hazırda bu islahatlar Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi
ilə uğurla davam etdirilir.
Layihəsi ümummilli lider Heydər Əliyevin rəhbərliyi ilə hazırlanmış və 12 noyabr 1995‐ci il tarixdə
ümumxalq səsverməsi (referendum) yolu ilə Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasının qəbul
edilməsi xalqımızın tarixində ən parlaq səhifələrdən biridir.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 60‐ci maddəsinin I hissəsində göstərilir ki, hər kəsin
hüquq və azadlıqlarının məhkəmədə müdafiəsinə təminat verilir. Konstitusiyanın 61‐ci maddəsinin
I hissəsində göstərilir ki, hər kəsin yüksək keyfiyyətli hüquqi yardım almaq hüququ vardır [1, səh.21].
Ölkədə aparılan hüquq, o cümlədən məhkəmə hüquq islahatlarının nəticəsi kimi, Azərbaycan
Respubllikasının Milli Məclisi tərəfindən 28 dekabr 1999‐cu ildə «Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti
haqqında» Azərbaycan Respublikasının Qanunu qəbul edilmiş və qanuna sonrakı illərdə yeddi dəfə
əlavə və dəyişiklik edilərək qanun daha da təkminləşdirilmişdir. Qanunun 1‐ci maddəsinin I
hissəsinə görə Azərbaycan Respublikasında vəkillik hüquqi müdafiə fəaliyyətini peşəkarcasına
həyata keçirməli olan müstəqil hüquqi təsisatdır. Həmin maddənin II hissəsinə görə isə vəkillik
qanunun aliliyi, müstəqillik, demokratizm, humanizm, ədalət, aşkarlıq və konfidensiallıq prinsipləri
əsasında fəaliyyət göstərir [12, səh.3]. Beləliklə, Vəkillər Kollegiyası heç bir dövlət qurumuna
tabe olmamaqla, müstəqil bir qurum kimi fəaliyyət göstərir.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyev ölkəmizdə demokratik institut
olan vəkilliyin inkişafına həmişə diqqət və qayğı göstərmişdir. Təsadüfi deyildir ki, ölkə
başçısı cənab İlham Əliyev 11 mart 2005‐ci ildə «Azərbaycan Respublikası Vəkillər
Kollegiyasının maddi‐texniki təminatının yaxşılaşdırılması üzrə tədbirlər barədə» 669 №‐li
Sərəncam imzalamışdır.
Qanunun 1‐ci maddəsinin III hissəsində göstərilir ki, vəkillərin və onların birliyinin peşəkar
fəaliyyətinə prokurorluq, məhkəmə, digər dövlət orqanları, ictimai birliklər, hər hansı müəssisə,
idarə, təşkilat və vəzifəli şəxs tərəfindən müdaxiləyə, təzyiqə yol verilməməsi, vəkillərin
hüquqlarının bərabərliyi, özünüidarəetmə, vəkillər və vəkillik fəaliyyətinə dair məsələlər üzrə
müstəqil qərar qəbul edilməsi vəkilliyin əsasını təşkil edir [12, səh.3].
Ümummilli lider Heydər Əliyev ölkə başçısı kimi 3 fevral 1998‐ci ildə Azərbaycan Respublikasının
Milli Məclisinə Azərbaycan Respublikasında ölüm cəzasının ləğv edilməsi haqqında müraciət etmiş
və Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi 10 fevral 1998‐ci il tarixdə həmin müraciətə baxaraq,
müstəsna cəza tədbiri kimi, ölüm cəzasını cinayət cəzalarının siyahısından çıxarılması haqqında
müvafiq qanun qəbul etmişdir [6, səh. 58‐73].
Həmiçinin, ümummilli lider Heydər Əliyev hələ bundan əvvəl 22 fevral 1998‐ci il tarixdə «İnsan və
vətəndaş hüquqlarının və azadlıqlarının təmin edilməsi sahəsində tədbirlər haqqında» Azərbaycan
Respublikasının Prezidentinin Fərmanını imzalamışdır [9, səh.83‐95].
Müstəqil Azərbaycan Respublikasının ilk Konstitusiyasının12‐ci maddəsinin I hissəsində
göstərilir ki, insan və vətəndaş hüquqlarının və azadlıqlarının, Azərbaycan Respublikasının
vətəndaşlarına layiqli həyat səviyyəsinin təmin edilməsi dövlətin ali məqsədidir.
Təsadüfi deyildir ki, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin 18 iyun 2007‐ci
il tarixli 2231 №‐li Sərəncamı ilə hər il iyunun 18‐nin Azərbaycan Respublikasında İnsan hüquqları
günü kimi qeyd edilməsi qərara alınmışdır. Azərbaycan Respublikası 25 yanvar 2001‐ci il tarixdə
Avropa Şurasının tamhüquqlu üzvliyinə qəbul edildikdən sonra Azərbaycan Respublikasının Milli
Məclisi «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqlarının müdafiəsi haqqında» Konvensiyanın və onun 1,
4, 6 və 7 saylı Protokollarının təsdiq edilməsi barədə 25 dekabr 2001‐ci il tarixli Azərbaycan
Respublikası Qanununu qəbul etmişdir [9, səh.11].
Azərbaycan Respublikasının, Avropa Şurası kimi, mötəbər quruma tamhüquqlu üzv kimi qəbul
edilməsi ilə əlaqədar olaraq, Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi tərəfindən 14 iyul 2000‐ci il
tarixdə «Azərbaycan Respublikasının Cinayət‐Prosessual Məcəlləsinin təsdiq edilməsi, qüvvəyə
minməsi və bununla bağlı hüquqi tənzimləmə məsələləri haqqında» Azərbaycan Respublikası
Qanunu qəbul edilmiş və Qanunun 3‐cü maddəsində Azərbaycan Respublikası Cinayət‐Prosessual
28
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
Məcəlləsinin müddəalarının 2000‐ci il sentyabrın 1‐dən qüvvəyə minməsi göstərilmişdir [7, səh.
1623].
Azərbaycan Respublikasının qüvvədə olan CPM‐nə görə artıq müdafiəçi ittiham tərəfi ilə məhkəmə
prosesində paritet əsaslarla çıxış edən müdafiə tərəfinə daxil edilmişdir (92‐ci maddə). Məcəllənin
92.1‐ci maddəsində göstərilir ki, cinayət prosesində müdafiəçi qismində Azərbaycan
Respublikasının ərazisində vəkillik fəaliyyətini həyata keçirmək hüququna malik olan vəkil iştirak
edə bilər. Həmin maddədə daha sonra göstərilir ki, müdafiəçi şübhəli və ya təqsirləndirilən şəxsin
şəxsiyyəti və onun iştirakı ilə baxılan cinayət işinin xarakteri ilə eyniləşdirilə bilməz [7, səh. 90‐98].
Bu o deməkdir ki, vəkil şəxsin törətdiyi cinayətin xarakterindən, motivindən, həmin
cinayətin əxlaq nöqteyi‐nəzərindən qiymətləndirilməsindən asılı olmayaraq, cinayət
məsuliyyətinə cəlb edilən və məhkəmə qarşısında dayanan istənilən şəxsin müdafiə
hüququnu həyata keçirə bilsin. Bu vəkillik institutunun ölkəmizin hüquqi, demokratik
dövlət quruculuğunun tələbindən irəli gələn tamamilə yeni xüsusiyyətidir.
Həmçinin, Azərbaycan Respublikası CPM‐nin 92.10.1‐ci maddəsində göstərilir ki, müdafiəçiyə
(vəkilə) müdafiə etdiyi şəxsin qanuni mənafeyinə zidd olaraq hər hansı hərəkəti etmək, o cümlədən
onun törədilmiş cinayətlə əlaqəsini və təqsirini təsdiq etmək, ona qarşı qaldırılmış mülki iddianı
qəbul etmək, onun iştirakı ilə aparılan prosessual hərəkətlərdə iştirakdan imtina etmək və onun
hüquqlarının həyata keçirilməsinə mane olmaq qadağan olunur. Bu o deməkdir ki,
təqsirləndirilən şəxs məhkəmə prosesində özünü təqsirli bilməsə, vəkil heç bir halda, yüngül
cəza təyin edilsə belə, ittiham hökmünün çıxarılması haqda məhkəmədən (hakimdən) xahiş
edə bilməz.
Ümumiyyətlə, Azərbaycan Respublikasının qüvvədən düşmüş CPM‐si ilə Azərbaycan
Respublikasının qüvvədə olan CPM‐nin müqayisəli təhlilindən görünür ki, vəkilin hüquqları
qüvvədə olan CPM‐də, qüvvədən düşmüş CPM‐nə nisbətən, əhəmiyyətli dərəcədə
genişləndirilmişdir. Bu isə ölkəmizdə həyata keçirilən məhkəmə‐hüquq islahatlarının
mahiyyətindən doğur.
Hər bir hüquqi təsisat, institut və ya qanun doqma, ehkam deyildir, belə ki, zaman keçdikcə hər bir
qanun və ya hüquqi təsisatın da təkminləşdirilməsinə, qanunda olan boşluqların aradan
qaldırılmasına ciddi ehtiyac vardır. Bu mənada «Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti haqqında» Qanun və
bu haqda digər müvafiq qanunvericilik aktları da istisnalıq təşkil etmir.
«Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti haqqında» 28 dekabr 1999‐cu il tarixli Azərbaycan Respublikası
Qanununda 18‐ci maddəsinə əsasən Azərbaycan Respublikası Vəkillər Kollegiyası ümumi yığıncağın
qərarı ilə vəkillərin etik davranış qaydalarını qəbul etməlidir. Lakin «Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti
haqqında» Azərbaycan Respublikası Qanunun qəbul edilməsindən on iki il keçməsinə
baxmayaraq vəkillərin etik davranış qaydaları qəbul edilməmişdir. Bu isə hüquqi
demokratik dövlət quruculuğu ilə bir araya sığmır və buna heç bir halda haqq qazandırmaq
olmaz.
Azərbaycan Respublikası Mülki‐Prosessual Məcəlləsinin 67‐ci maddəsində göstərilir ki, kassasiya
instansiyası məhkəməsində, məhkəmə aktlarından əlavə kassasiya qaydasında şikayət verildikdə,
yeni açılmış hallar üzrə işə yenidən baxıldıqda işdə iştirak edən şəxslər yalnız vəkillə birgə
məhkəmədə iştirak edirlər.Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 61‐ci maddəsinin 1‐ci
hissəsinə əsasən hər kəsin yüksək keyfiyyətli hüquqi yardım almaq hüququ vardır. Bu o deməkdir
ki, yüksək keyfiyyətli hüquqi yardım almaq hüququ insan və vətəndaşın vəzifəsi deyil, hüququdur.
Beləliklə, dövlətin ən yüksək hüquqi qüvvəyə malik qanunu ilə müəyyən edilmiş hüququn
vətəndaşların vəzifəsi kimi müəyyən etməyə heç bir orqanın və ya təsisatın səlahiyyəti
yoxdur. Buradan aydın olur ki, Azərbaycan Respublikası Mülki‐Prosessual Məcəlləsinin
67‐ci maddəsinin kassasiya instansiyası məhkəməsində, məhkəmə aktlarından əlavə
kassasiya qaydasında şikayət verildikdə, yeni açılmış hallar üzrə işə yenidən baxıldıqda işdə
iştirak edən şəxslərin yalnız vəkillə birgə məhkəmədə iştirak etmək tələbi Konstitusiyanın
61ci maddəsinin 1‐ci bəndi ilə ziddiyyət təşkil edir.