22
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
xüsusən, dövlət hesabına vəkillik xidməti haqlarının aşağı olmasını nəzərə alaraq, məhdudlaşdırıcı
meyarlar tətbiq etməkə bu məsələdə dövlət büdcəsinin maliyyə yükünü əhəmiyyətli səviyyədə
azaltmaq olar.
Və şübhəsiz ki, ödənişsiz və keyfiyyətli hüquqi yardımların göstərilməsini tənzim edən milli hüquq
normalarını hazırlayarkən, bu cür xidmətləri göstərəcək subyektlərə qarşı tələb və şərtlər müfəssəl
şəkildə işlənilib təsbit olunmalıdır.
Mənbələr:
1. Tomasz Schimanek Czym jest prawne i obywatelskie poradnictwo specjalistyczne prowadzone
przez organizacje pozarządowe? // Obywatel i Prawo. Wybrane problemy i rekomendacje –
Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych. 2012. 81 s
http://www.inpris.pl/fileadmin/user_upload/documents/projekt_systemowy/Obywatel_i_Prawo
_VI__raport.pdf
;
2. Grzegorz Wiaderek, Paweł Maranowski. Bezpłatne poradnictwo prawne i obywatelskie w Polsce.
Propozycja rozwiązań instytucjonalno‐prawnych oraz założeń polityki państwa. – Warshava: ZWP
MPiPS. 2013.
http://www.inpris.pl/fileadmin/user_upload/documents/Bezp%C4%B9%E2%80%9Aatne_porad
nictwomateria%C4%B9%E2%80%9A_konferencyjny.pdf
23
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
İlham Abbasov
Ədliyyə Akademiyasının baş müəllimi ‐ h.f.d.
AZƏRBAYCANDA VƏKİLLİK HAQQINDA
QANUNVERİCİLİYİN İNKİŞAF TARİXİNDƏN
Hüquqi, demokratik dövlət quruculuğu şəraitində vəkillik institutunun insan və vətəndaşların
hüquqlarının qorunmasında, onların pozulmuş hüquqlarının bərpa edilməsində rolu şəksizdir.
Hüquqda hər bir institutun, təsisatın inkişaf istiqamətini müəyyən etmək üçün bu institut
və ya təsisat haqqında qanunvericiliyin inkişaf tarixini öyrənmək zəruridir.
Ona görə də məqalədə vəkillik institutunun yaranması və inkişafı tarixinə müraciət etməyi lazım
bilirik.
Azərbaycanda vəkillik institutunun təşəkkül tapması, təbii ki, Azərbaycanın Araz çayı
bounca iki yerə parçalanması nəticəsində Şimali Azərbaycanın keçmiş Çar Rusiyasına zorla
birləşdirilməsi dövründən başlayır və bu institutun inkişafı keçmiş Çar Rusiyasının müvafiq
qanunvericiliyinin inkişafı ilə bağlı olmuşdur.
İlk dəfə Rusiyada vəkillik çar II Aleksandrın hakimiyyəti dövründə 1864‐cü ildə aparılan hüquqi
islahatlar çərçivəsində yaranmışdı. Vəkillik o zaman özünüidarə edən təşkilat kimi planlaşdırılmış
və yaradılmışdı. Bu o demək idi ki, vəkillik nəhəng dövlətin güclü polis rejimindən asılı olmayan
faktiki özünüidarə təşkilatı idi. Lakin bununla bərabər, mütləqiyyət heç bir halda vəkilliyin liberal,
hökümət əleyhinə və ya müxalifətçi qrup kimi yaradılması ilə heç çür razılaşmaq istəmirdi. Elə ona
görə də dərhal vəkillik özünün müstəsna vəziyyətinə görə demokratik hərəkatının dayağı kimi
yaranmaması üçün tədbirlər görülməyə başladı [14, səh.7].
1874‐cü il əks islahatları vəkilliyi əhəmiyyətli dərəcədə zəiflətdi. Keçən əsrin (XIX əsrin ‐ İ.A.)
sonunda vəkilliyə münasibətdə yeni termindən ‐«silk» terminindən istifadə olunmağa başladı ki,
bu da indiki halda «təhsil və davranışla birləşən və səciyyəvi ictimai funksiyanı yerinə yetirən»
hüquqşünasların birliyini bildirirdi. Ancaq vəkilliyə münasibətdə silk haqqında yalnız Sankt‐
Peterburq, Moskva və Xarkov vəkillərinə münasibətdə danışmaq olardı. Digər regionlarda vəkillik,
faktiki olaraq, yaranmadı‐ yalnız ayrı‐ayrı vəkillər var idi, heç bir halda «peşəkarların birliyi» yox
idi [14, səh.7].
ABŞ‐da isə ilk dəfə ABA (Amerika Hüquqşünaslar Assosiasiyası) 1878‐ci ildə 21 ştatı təmsil edən
75 hüquqşünas tərəfindən təsis edilmişdir [11, səh.3].
Bu sahədə Çar Rusiyasının milli ucqarlarında, o cümlədən Azərbaycanda da vəziyyət daha
ağır idi. Çar Rusiyası dövründən Azərbaycanda vəkillik xidmətindən yalnız hakim sinfin
nümayəndələri, varlılar istifadə edə bilərdilər. Hakim sinfin nümayəndələri və varlıların da
heç də hamısı vəkillik xidmətindən istifadə edə bilmirdilər. Belə ki, yalnız öz hüquqlarını
bilən, vəkillik institutu haqqında az‐çox məlumatı olanlar vəkillik xidmətindən
yararlanırdılar.
Cəmiyyətin aşağı təbəqəsinin, kasıbların isə vəkillik haqqında elementar məlumatları
olmadıqlarından, həmçinin, maddi cəhətdən imkansızlıqlarından vəkillik xidmətindən,
ümumiyyətlə, kənarda qalmışdılar.
24
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
Çar Rusiyası dövründən milli ucqar hesab edilən Azərbaycanda vəkillik institutu haqqında görkəmli
ədib, dramaturq, filosof və dövlət xadimi M.F.Axundovun yazdığı «Mürafiə vəkillərinin hekayəti»
əsərini oxumaqla və ya bu yaxınlarda tamaşaya qoyulmuş həmin tamaşaya baxmaqla bununla bağlı
kifayət qədər düzgün təsəvvürlər əldə etmək olar.
«Mürafiə» sözü ərəb mənşəli olmaqla, məhkəmə prosesi, mühakimə olunma, məhkəmə sözləri kimi
başa düşülür [2, səh.363].
M.F.Axundovun əvvəlki komediyalarından fərqli olaraq, «Mürafiə vəkillərinin hekayəti»ndə
hadisələr Cənubi Azərbaycanda, Təbriz şəhərində cərəyan edir. Ümumiyyətlə, bu komediyadan
etibarən M.F.Axundov əsas əsərlərinin mövzusunu İran həyatından almışdır. Bunun əsas səbəbi
müəllifin öz yaxasını Çar senzorunun təqiblərindən qurtarmaq olmuşdur. Qafqaz canişinliyində
məsul vəzifədə çalışan M.F.Axundov məhkəmələrin və məhkəmə məmurlarının eyiblərini açıq və
kəskin tənqid edə bilməzdi. Odur ki, sonuncu dram əsərində o, hadisələri Təbrizə keçirməyə məcbur
olmuşdu. Lakin əsərdə müəllif dolayı yolla yerli məhkəmələrin qanunsuzluğunu, özbaşınalığını və
rüşvətxorluğunu da kəskin satira atəşinə tuturdu [10, səh.259].
Qeyd etmək yerinə düşər ki, şəriət qanunlarına görə vərəsəlik hüququna yalnız kişinin kəbin
kəsilmiş arvadı malikdir. Müsəlman kişiləri‐siyqə, mütə yolu ilə iki və daha çox arvad ala bilərdilər.
Lakin onlar bütün vərəsəlik hüquqlarından məhrum edilirdilər [10, səh.259‐260].
M.F. Axundovun həmin əsərdəki fikirləri, onun vəkillərin rüşvət müqabilində məhkəmə
prosesində haqsızı necə haqlı etməyə cəhd etmələrini ciddi surətdə tənqid edərək, rüşvət
alan, haqlını qoyub, haqsızı müdafiə edən vəkilləri bədii boyalarla ifşa etmişdir.
M.F. Axundovun «Mürafiə vəkillərinin hekayəti» əsərindəki Ağa Mərdan obrazının mövqeyi,
işə münasibəti, aldığı rüşvət müqabilində sübutları saxtalaşdırması Çar Rusiyasının milli
ucqarlarında, o cümlədən Şimali Azərbaycanda fəaliyyət göstərən vəkillərin böyük
əksəriyyəti üçün xarakterik idi.
Çar Rusiyasında məlum 25 oktyabr 1917‐ci ildə baş vermiş (yeni stillə 7 noyabr 1917‐ci ildə‐İ.A.)
çevrilişindən (Böyük Oktyabr sosialist inqilabı nəzərdə tutulur‐İ.A.) sonra 28 may 1918‐ci il tarixdə
həmin vaxt fəaliyyətini dayandırmış Zaqafqaziya Seyminin Azərbaycandan seçilmiş deputatları
Tiflisdə Qafqaz Canişininin iqamətgahında toplaşaraq, Azərbaycan Milli İslam Şurasının qərarı ilə
Azərbaycanın İstiqlal Bəyannaməsini qəbul edir, Şərqdə ilk demokratik respublika olan Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin yaradılmasını bəyan edir və bitərəf deputat Fətəli xan Xoyski başda olmaqla,
ilk hökümətini təşkil edir.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Parlamentinin ilk iclası 7 dekabr 1918‐ci ildə Bakı şəhərində
açılır. Parlament cəmi 17 ay fəaliyyət göstərir.
Parlamentin fəaliyyəti dövründə 145 iclası keçirilir. Həmin dövrdə Azərbaycan Cümhuriyyəti
Parlamentinin müzakirəsinə 270‐dən yuxarı qanun layihəsi çıxarılmışdır ki, onlardan da 230‐u
təsdiq edilmişdir. Lakin Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin və onun Nazirlər Şurasının qəbul
etdiyi və əlimizdə olan sənədlərinin öyrənilməsi göstərir ki, həmin qurumlar tərəfindən
vəkillik haqqında müvafiq aktlar qəbul edilməmişdir.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Nazirlər Şurası «Rusiya və Zaqafqaziya qanunlarının qüvvəsinin
müvvəqəti saxlanılması haqqında» 23 iyun 1918‐ci il tarixli qərar qəbul etmişdir. Həmin qərarda
göstərilirdi ki, hazırda idarəçilik və məhkəmə sahələrinə dair qüvvədə olan bütün qanunlar hökümət
tərəfindən qanunla müəyyən olunmuş qaydada onların ləğv edilməsinə və ya dəyişdirilməsinə
qədər öz qüvvəsində saxlanılsın. Məhz buna əsasən deyə bilərik ki, Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti dövründə vəkillik institutu barədə qanun və ya qərar qəbul edilmədiyindən
həmin dövrdə vəkillik keçmiş Çar Rusiyasının müvafiq qanunvericiliyi əsasında təşkil
olunaraq, fəaliyyət göstərmişdir [13, səh.193].
25 oktyabr 1917‐ci ildə (yeni stillə 7 noyabr 1917‐ci ildə‐İ.A.) baş vermiş oktyabr çevrilişindən
sonra məhkəmə haqqında ilk dekret RSFSR XKS tərəfindən 1917‐ci il noyabr ayının 24‐də qəbul
edilmişdir. Məhkəmə haqqındakı 1 №‐li bu dekretlə Çar məhkəmə, prokurorluq, istintaq orqanları