Nəzakət Əliyeva
90
Müntəxəbata daxil edilmiş materiallar tərbiyə-
edici xarakter daşıyır. Bu materialların məzmunu gənc
nəsli elmə, maarifə, əməyi sevməyə, namuslu olmağa
və doğru danışmağa, ağıllı olmağa, dözümlülüyə,
təvazökar olmağa dəvət edir. “Müntəxəbat”ın “Müdrik
nəsihət və fikirlər” şöbəsində oxucunu elmə çağıran:
“Ağıllı düşmən səfeh dostdan yaxşıdır”, “Alimin
keçirdiyi bir gün avamın bütün həyatından yaxşıdır”,
“Danışana deyil, danışılana fikir ver”, “Ehtirası üstün
gələn məğlub olar”, “Öz biliyini işə sərf etməyən alim,
adamların ən pisidir”, “Alimin silahı onun idrakı və
dilidir, hökmdarın silahı-qılınc və qalxanıdır” kimi
qiymətli sözlər indi də öz qiymətini itirməmişdir.
Belə məzmunlu misallar tərbiyənin digər
məsələlərinə dair də verilir. “Müntəxəbat”a daxil
edilmiş povestlər, hekayələr, lətifələr, parçalar, şeirlər
də tərbiyəvi xarakterdədir.
Dərslikdə əyanilik prinsipi də tərtib edilmişdir.
Məsələn, 49-cu səhidəfə “Şah və meymun” mətninə
dair gözəl şəkil verilmişdir, bu şəkil, mətnin məzmunu
ilə tanış olmadıqda belə onun mahiyyətini başa
düşməyə imkan verir.
Dərsliyin dili sadə və bədii, obrazlı olmaqla
uşaqların yaş və bilik səviyyələrinə uyğundur.
Bundan əlavə Mirzə Şəfi İv. Qriqorevlə birlikdə
“Tatar-rus lüğəti” də tərtib etmişdir. Bu lüğət, təlimin o
zamankı şəraiti üçün olduqca böyük əhəmiyyətə malik
idi.
Mirzə Şəfinin pedaqoji baxışlarına dair verdiyi-
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
91
miz qısa məlumat göstərir ki, o, Azərbaycan
məktəbinin inkişafı tarixində görkəmli mövqe tutur.
A.Bakıxanovdan sonra Mirzə Şəfi təlim və
tərbiyə məsələlərini yüksək mərhələyə qaldırmışdır; o,
dinə mövhumata, avamlığa qarşı amansız mübarizə
aparmışdır. Mirzə Şəfi ruhaniliyin ən barışmaz
düşməni olmuşdur.
Mirzə Şəfi pedaqoji işi ürəkdən sevmiş, yaradıcı
bir müəllim kimi işləmiş, özünün səmimi davranışı,
sadə əxlaqı ilə fərqlənmişdi. O, tərtib etdiyi
“Müntəxəbat” ilə Azərbaycan məktəbinə böyük xeyir
vermişdir. Həmin “Müntəxəbat” həm dərslik, həm də
əsaslı elmi-metodiki əsər kimi dövrünün qabaqcıl
tələbləri səviyyəsində durmuşdur.
“Müntəxəbat”da olan material zənginliyi, məna
dərinliyi, dilin sadə və obrazlılığı, mətnlərin
müntəzəm,
ardıcıl
yerləşdirilməsi
və
digər
xüsusiyyətlər bu dərsliyi, Rusiya və Qərbi Avropa
pedaqogikası klassiklərinin görkəmli dərslikləri ilə
(Komenskinin “Otkrıtaə dverğ əzıkam», Uşinskinin
«Rodnoe slovo» və s. ilə) müqayisə etmək üçün bizə
əsas verir.
Öz şagirdlərində əməli vərdişlərin, birinci
növbədə gözəl xətlə yazmaq vərdişinin aşılanmasına
dair Mirzə Şəfinin göstərdiyi qayğı, onun müəllimlik
fəaliyyətindəki ən qiymətli cəhətlərdən biridir.
Mirzə Şəfi geniş təhsilin tərəfdarı olmuş və öz
əməli fəaliyyətində də bu tələbi həyata keçirməyə
çalışmışdır.
Mirzə Şəfi tərbiyəedici təlimin tərəfdarı olmuş və
Nəzakət Əliyeva
92
yetişməkdə olan gənc nəsildə yüksək əxlaqi
keyfiyyətlərin tərbiyə olunmasını tələb etmişdir.
Təlim və tərbiyə məsələlərinin yaxşılaşdırılması
sahəsindəki yüksək xidmətlərinə baxmayaraq, Mirzə
Şəfi bu məsələləri M.F.Axundov qədər lazımi
prinsipial səviyyəyə qaldıra bilməmişdi. Bu böyük
vəzifəni yerinə yetirmək Azərbaycanın məşhur
mütəfəkkiri M.F.Axundovun öhdəsinə düşdü.
XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında maarifçilik
üç inkişaf mərhələsi keçirir: Birincisi ilk təşəkkül
dövrü, ikincisi kamal dövrü, üçüncüsü süqut dövrü...
Birinci mərhələnin, A.A.Bakıxanov, İ.Qutqaşınlı,
M.Ş.Vazeh kimi az-çox realizmə meyl göstərən şair və
yazıçıların simasında meydana çıxır. Bu, 30-40-cı
illəri əhatə edir. A.A.Bakıxanov təşəkkül dövrünün
realist maarifçisi kimi diqqət mərkəzindədir.
Yaradıcılığının birinci dövründə məsnəvi şəklində
yazdığı bir sıra mənzum hekayə və romantik şeirlər,
«Təhzübül əxlaq» və pedaqoji əsəri: «Kitabi-nəsihət»
və «Nəsihətnamə» əsərləri ilə müasirlərinə istiqamət
vermiş:
Dila, əzm eylə bülbül sifət gülzarə, bismillah,
Muradın olsa meyl etmək fəqani- zarə, bismillah.
Müasir Mirzə Şəfi buna belə bir nəzirə yazmışdır:
Gözlərinin kim aşiqə məxmur şəklin göstərər,
Əhli-füqərə mərdum məğrur şəklin göstərər.
Qamətini yadilə çəkdim bəski ah atəşin,
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
93
Xatirəm nar şəcərdən tur şəklin göstərir.
İyirmi dörd misradan ibarət qəzəllərində
Füzulinin təsiri daha aydın hiss edilir:
Tacım ah, göz yaşım Təxt, leşkərim dərddir, qəmim
ölkəm,
Mən eşqə sultan olsam da, sənin eşqindir sultanım.
Göz yaşım taxt, ahım tac, dərd qoşun, qəm
məmləkətimdir,
Mən eşqə sultan olsam da, sənin eşqindir
sultanıma sevgilimin kuyunin qədası, eşq mülkünün
sultanıyam, gəl ey canım olan sevgilim! Gəl ki, sənsiz
hicrandan canım o dodağına çatıbdır. Dodağını
dodağım üstə qoy sonra canım al:
Gəl ey canım ki, hicrimdə dodağa çatdı bu canım,
Dodağın qoy dodağıma, özün al can, cananım.
Sənin atəşli çöhrəndən iki xislət doğub məndə:
Gözüm ağlar, özüm yannam, inan ey çeşmi-
məstanım.
Bu qəzəlin məqtə beytində isə oxuyuruq:
O yarın zülfü ruyindən sən ümid gözləmə,
Vazeh tutarsan Çini-Maçini, əlində vardır,
imkanın
Təfsiri belədir: Vazeh o dilbərin zülfündən və
üzündən ümid gözləmə, əgər canımın canı, ürəyimin
qanı hərəkətdən qalmayıb kömək edərsə, Çini-Maçini
Dostları ilə paylaş: |