Nəzakət Əliyeva
62
gözəlliyi «Yusif və Züleyxa» dastanındakı Züleyxanı
xatırladırdı:
Hüsn idi Yusifi eyləyən şöhreyi - cahan,
Eşq idi artıran
o Züleyxa məhəbbətin,
Hüsn ilə eşq olmasa,
hasil nə dəhrdən,
Bieşq kimsə anlamayıb sirri-xilqətin.
xxx xxx
xxx
Dünyaya nikbin bir gözlə baxan, həyatın
nemətlərini ancaq bu dünyada axtaran Vazeh nə
ınövhum Behişti arzulayır, nə də cəhənnəm qəmini
çəkir. "cəhənnəm, cənnət, huri, mələk, qılman onun
nəzərində ancaq əfsanədir. Behişt üçün Allaha ibadət
edən -müfti və dindarları o, «riyakar», məscidi
«viranə», orada minbər üstündə avam camaata vəz
oxuyan müfti və vaizləri isə fırıldaqçı adlandırır;
meyxanəni məscidə, Kəbəyə qarşı qoyur. Əslində bu
meyxanə şərab içilən yer deyil, Allahın yaratdığı
insanın mənəvi aləmidir ki, orada Allaha itaət əsas yer
tutur. M.Ş.Vazeh heç bir şeirində yaradandan əlini
üzmür.
Allah
böyükdür,
hər
şeyi görən və
bağışlayandır. Yalanı müfti və vaizləri müqəddəs
məscidlərdə görmək istəmir. Cəhənnəm xofu ilə
cənnətə bilet satan müfti haqqında deyir:
Xəsisliklə vurub ömrünü başa,
O dünyada cənnət axtarır nadan.
Bizi
cəhənnəmlə qorxudur müfti,
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
63
Qorxmaz boş sözlərdən ağıllı insan.
Müftinin nə qədər olsa əfsunu,
Uymaz Mirzə Şəfi ona heç zaman.
xxx xxx
Cənnət qapıları
günün birində,
Mömün bəndələrə açılan zaman,
Günahlı, günahsız...hamı yerində,
Gözləyər qəlbində şübhəylə güman.
xxx xxx
Bütün
günahkarlar içində tək mən,
Dayanıb dururam qara-qorxusuz.
Cənnət qapısını bu dünyada sən,
Açmısan üzümə, ey nazəndə qız.
xxx xxx
Düzlüklə alçaqlar çarpışan zaman,
Alçaqlar nədənsə qazanır hər an.
Çünki alçaqlarçün ən alçaq işlər,
Alçaqlıq
deyildir, hünərdir, hünər.