39
Qış mövsümündə ailəliklə kürsülərdən istifadə etməklə
vücud ağrılarını soyuqlamadan qorumaq, sağlamlıq məqsədi daşıyırdı.
Hər bir sahəyə mə`na, məzmun, məntiq onun fəlsəfəsinə qovuşmağa
çalışmışıq. Zəngin olan musiqilərimiz də mə`na, məzmun, məntiq onun
fəlsəfəsində səslənib və səsləndirilib. Azərbaycan ərazisi Nuh (ə.s)a
qədər və Nuh (ə.s) dan sonrakı dövrlərdə heç vaxt ətrafımızda, xalqlara,
mədəniyyətlərə ziyankarlıqla, saxtakarlıqla yanaşmayıb. Ərazimiz Nuh
(ə.s) a qədər, Nuh (ə.s)-dan sonra hifs edildi, qorundu. İşıqla, Zərlə,
İşıqlı oldu.
Çünki Azərbaycan ərazisində olan əhali həmişə bir yerdə oturaq
olduğundan onu əhatə edən təbiəti, milliyətini, Kainatı düşünüb, Kainat
deyib, Kainat qanunlarını yüksək tutub. Mətbəximiz, musiqimiz,
elmimiz, düşüncələrimiz Kainatın şərt və qanunlarına uyğun olub.
Oturaq həyatımızla o qədər zənginlik əhatəsində olmuşuq ki, ətrafımıza
pay vermişik, bəxş etmişik, hədiyyələr etmişik. Tükənər, qurtarar
demədik, düşünmədik. O zənginliyimiz tükənməyəcəkdi,
qurtarmayacaqdı. İnsan vücudu düşünüb, düşündürmək üçündür. Tək
insan başı düşünüb, düşündürmür. İnsan vücudu və üzvləridə düşünüb,
düşündürür. Necə ki, insan vücudu 36,5 37
o
C –yə nizamlanıb. Bu
nizamlanmış vücud, qida qəbul edərkən O, qida 40-45
o
C – də olmuş
olsa da insan mə`dəsi qidanı 8-10
o
C-yə uyğunlaşdırır, mə`də üçün
nizamlayır. Çox soyuq olan qidanı da qəbul edəndə vücudumuz o,
qidanı da 8-10
o
C – yə yüksəldib, vücud temperaturu ilə bölünməsini
saxlayır. İsti olan hamamda isti suyun temperaturu 40-42
o
C-də olsa da
bədən o isti su temperaturunu 8-10
o
C-yə nizamlayır. Baş düşünür,
vücud düşünür, bizi əhatə edən aləm də düşünür. Yer üzü, bəşəriyyət
ilkdən olaraq qida, qida ilə isə sağlamlığını düşünüb. Azərbaycan
ərazisində Aran zonası isti olduğundan, qidaya pörtəlmiş ət, süd
məhsulları ilə yanaşı tərəvəz, göy-göyərti ilə qidalanmağa üstünlük
verilmişdir.
Lənkəran ərazisi balıq və düyüdən hazırlanan qida ilə
qidalanmaya üstünlük vermişlər. Havanın rütubətli olması da bir haldır.
40
Minilliklərlə Azərbaycan ərazisi təndirdə hazırlanan lavaşdan istifadə
etmişdir. Lavaş, çörək kimi insan orqanizmi artıq məhlul yığımından
daxili üzvlərə quruluq bəxş etmişdir.
Yer planetində olan bitki örtüyü müxtəlif meyvələr bostan,
tərəvəz bitkiləri yer planetinin bəzəyi olmaqla yanaşı, yer üzünün bir
bəzəyi də insandır, bəşərdir. Hər bir bitki örtüyü, meyvələr, bostan,
tərəvəz bitkiləri insan və onun konkret daxili üzvlərinin sağlam, gümrah
olmasına köməkçi, xilaskardır!
Azərbaycan ərazisi bir neçə iqlim əhatəsində olduğundan ilk
insandan onlara ətraf aləm doğma və çox mə`lum idi. Öz vücudu
arasında onu əhatə edən doğma ərazisi ilə bir bağlılıq, həmvəhdətlik
rabitəsini saxlayıblar. Ərazisində ilk insan yaranışdan onu əhatə edən
aləmlə bir qayğı ilə bir təşəkkürlə yanaşırdılar.
Bitən ağaclara, bitki örtüyünə bir qayğı ilə xususi olaraq, meyvə
ağaclarına çox həssaslıqla yanaşırdılar. Meyvə ağaclarının alma,
armud, üzüm və s. dörd səmtini bilirdilər. Ağacdan meyvə dərilməsi də
çox mühüm hadisə hesab olunurdu. Sübh günəşi səmtindən dərilən
meyvə, əsasən sağlamlıq anlamında, gün, günorta səmtindən dərilən
meyvə bilmək, bilgilərə qovuşmaq (elm), qurub səmtindən dərilən
meyvə (qurub vaxtı dərilməklə) axşamı, gecəni rahat keçirmək, rahat
yatmaq məqsədində, gün düşməyən səmtdən (şimal) dərilən meyvə
naməlum olanları, gizliləri, örtülü olan halları açmaq, onlara qovuşmaq,
yüksəklərə ucalmaq mə`nası ilə yanaşılırdı. Süfrədə yeməklə yanaşı,
(qədərində) səhər yeməyində sübh meyvəsi, günorta yeməyində günorta
meyvəsi, axşama doğru yemək zamanı Qürub meyvəsi ilə qidalanıblar.
Gecə, gün düşməyən səmtin (şimal) meyvəsini yeyiblər (üç ədəd
meyvə, hər oturumda)
Qış üçün qurudulacaq meyvəni ancaq günorta (zenitdə günəş
olanda) səmtdə olan budaqlardan meyvə dərilib, kölgədə qurudulurdu.
Günəşə görə gün ərzini dörd mərhləyə bölmüşdülər. Sübh,
günorta, qurub, gecə.
41
Keçən illər, ərzində bir çox halları unuda-unuda, unutdura-
unutdura moderinləşməyə can atmışıq. Moderinləşə-moderinləşə
keçmiş hallara biganəliyimiz, unutqanlığımız artdı.
Bir neçə söz, bir neçə fikir
· Ağrısızlıq əhatəsində, ağrılı insan.
· İnsan dörd məfhum qarşısında acizdir: aclığın, susuzluğun,
yuxusuzluğun, bir də ölümün.
· İnsanda dörd yaddaş aləmi var: göz, bədən, dad, bir də baş
(kəllə). Dörd ağrısız (ağrı verməyən) varlıq əhatəsində olan insan: süd
(ana), su, hava, bitki aləmi (qida) – bu dörd məfhum canlı varlığa,
cismani ağrı verməyənlərdir (ağrısızdırlar).
· Heyvanat aləmi üçün də ağrı verməyən sahələr var. Qəribədir,
amma bu belədir.
Şir, pələng, it, canavar, pişik balalarının yerini dəyişdikdə
mütləq olaraq onları dişləri ilə boyun nahiyəsindən yapışıb yer
dəyişərlər (heyvanların boyun nahiyəsi, ağrımayan sahədir). At ayağı
ağrı verməyən nahiyə olduğu üçün, at ayağına nal vurulan zaman ona
ağrı vermədiyindən sakitliklə gözləyə bilir. İnsanda tük kəsildikdə, əl-
ayaq dırnaqları kəsildikdə (qısaldıqda), ağrı vermir. Quşlarda dimdik,
buynuzlu heyvanlarda buynuz, kenquruda qarın, it-pişiklərdə pəncə və.s
ağrısızdırlar.
· Əgər insan başı ilə yox, dili ilə düşünürsə (məntiqsiz danışır),
xəstəliyin əvvəlindədir. Əgər insan düşünə bilmirsə (istəmirsə),
vücudun yarısı yoxdur. Əgər insan ancaq iftira və yalan danışırsa,
demək, o daha “ölmüş” bir canlıdır.
· Dörd məfhum ardıcıllığına sığan insan: gəlişi, yaşadığı (illər)
müddət, məzarı və bir də “daşa” – yazıya sığan adı!
· Yerdən qopa bilməyən insan! Üfüqi baxışla ümid gözlədi,
şaquli baxışla kainatdan kömək dilədi.
Dostları ilə paylaş: |