36
bəşər iki aləm arasında mənasız bir varlığa dönərdi. İnsanda, canlıda
bütün varlığının müddətləri hücrələşir, yaddaşlaşır.
Bədəndə olan hallar, baş hücrələrində yaddaşlaşır. Yəni ki,
yaralanır, kəsilir, tikan batır, arı sancır, it qapır və s. onların hamısı
yaddaş hücrələrində yaddaşlaşır. Bir insan ömrü ərzində bütün hallar,
yaddaş hücrələrində yaddaşlaşır və nə qədər də ehtiyatda boş hücrələr
saxlanılır.
İnsan, canlı yaddaşsız bir varlıq olmuş olsa idi, yəni ki, nə
özünü nə ətrafı və.s tanımazsa, bilməzsə o varlığın yaranmasının nə
mənası olmuş olardı?
İnsan böyük varlıqdır yaddaşı ilə, insanlığı ilə!
Bilirik, amma yadımızdan çıxmasın
Azərbaycan xalqı və ərazisi elmi ilə, tarixləri ilə yanaşı olaraq
süfrə mədəniyyəti qida çeşidləri də çox zəngin olmaqla yanaşı mə`na və
məntiq daşıyıcısı olub.
İlkdən çox-çox qədim dövrlərdən bütün ailə üzvləri süfrə
ətrafında yığışmaqla, hər bir qida çeşidinə təşəkkürlə, nəvazişlə
yanaşmaqla yanaşı, süfrə ətrafından başlayan ilkin davranış o,
davranışla düşüncə və mə`na aşılanıb. Süfrəyə gətirilən qida ilkdən ailə
böyüklərinə bir nəvazişlə yanaşılması kiçik ailə üzvlərinə də özündən
yaşca böyüklərə qayğı ilə yanaşma, davranışı aşılanıb.
İlk olaraq süfrəyə su, çörək, duz gətirilərək yaddaş rəmzi ilə
yanaşı onların insan varlığından ayrılmaz olduğunu həmişə yaddaşlara
süfrə ətrafından başlayıb.
Bizim Azərbaycan mətbəxində qida çeşidləri mə`na çeşidləri
olub. Hər bir qida növü (yemək) qida xatirinə hazırlanmayıb.
Hər bir qida növü mə`na kəsb edib. Biz qida ilə yanaşı o,
qidanın mə`nası ilə qidalanmışıq. Hər bir çeşid qidanın bizi əhatə
edən aləmə bir bağlılıqda olduğumuz mə`na məntiqi ilə qidalanmışıq.
37
Hər bir qidayla qidalanarkən, ilkdən təşəkkürlə başlayıb,
təşəkkürlə, nəvazişlə tamamlamışıq.
Xəzər sahilinin Abşeron yarımadasında olan əhalisi
un mə`mulatlarından hazırlanan qida ilə qidalanıb. Süfrədə xəngəl,
düşbərə, əriştə və s. İnsanı əhatə edən rütubət və soyuq küləklərin
vücud hərarətini bərabər bölüşməsi və vücuda temperatur sabitliyini
saxlamaq üçün əsas bilinirdi. Bununla yanaşı əncir, tut, ağ şanı (üzüm
növü), zəfəran vücudu gümrah, sağlam olmasına xidmət edirdi. Maraqlı
hallardan biri də o idi ki, günün hansı vaxtında və nə qədər o
meyvələrlə qidalanmaq lazım olduğu da mə`lum idi.
Azərbaycanda olan hamamlar da mə`na kəsb edirdi. Hamamlar
inşası memarlıq üslubu ilə yanaşı, kümbəz elementindən istifadə
etməklə hamam daxili buxarın bərabər bölünüb, bərabər hərəkətini də
nəzərə alırdılar.
Hamamlarımızda mütləq qaydada fitədən (qırmızı rəngli parça)
istifadə olunurdu. Fitə insan vücudunu çimərkən bel, kürək
nahiyələrində ağrıları götürməklə yanaşı insan sağlamlığını da
qoruyurdu. Bir maraqlı hal da var ki, uşaq “qızılca” xəstəliyinə
tutularkən o, uşağın yorğan-döşəyini, pəncərələri qırmızı pərdələrlə
örtərdilər ki, qızılcadan bədəndə fəsadlar qalmasın, qızılca sakit sönsün.
Gündəlik həyatda kişilər bel nahiyyəsini qırmızı qurşaq
bağlamaqla qamətini düz, bel nahiyyəsinin sağlamlığını
qorusun.Qadınlar al qotazlı ensiz parçadan bellərinə kəmər
bağlamaqla qamətlərinin düz olmasını və sağlamlığını qorumuş olsun.
Düzdür ki, sonrakı mərhələlərdə qadınlar gümüşdən də istifadə
edirdilər. Gümüşdən olan kəmər bir gözəlliklə yanaşı sağlamlıq mə`nası
idi. (metallar arasında gümüş ziyanlı mikroorqanizmlərdən ətraf mühitlə
vücud arası qoruyur.)
Azərbaycanda ipəkçilik də çox inkişaf etdirilmişdi. Ərazimizdə
hazırlanan ipək kələflər şəffaf, elastikliyinə görə çox keyfiyyətli
sayılırdı. Düzdür ki, başqa ölkələrdə ipək kələflər hazırlanırdı, amma
onlar şəffaflığı və elastikliyinə görə geri qalırdılar.
38
Çox qədim dövrlərdən Azərbaycan ərazisində ev, bina inşa
edirdilər. Ev, bina inşa edəndə mütləq qaydada “buğ axarı” yolu, kanalı
divar daxilində nəzərə alınırdı. (sonrakı mərhələlərdə buxarı kimi
tələffüz edilib.) Mütləq qaydada yaşayış sahəsində yığışan buxar
kondensatını o sahədən kənar etməklə yaşayış sahəsində təmiz hava ilə
sağlamlıq sahəsi yaradırdılar. Ev, bina inşaatı da nəzərə almaqla
otaqların en və hündürlükləri 5,5 metr həddi nəzərə alınmaqla yay
aylarında otaqların sərinliyini qış aylarında istini sabit saxlamaqla
imkan verirdi.
Nənələrimiz, babalarımız biz azərbaycanlıları mətbəxdən
başlayan mə`na və məzmun qidaları ilə qidalandırıblar. Yemək xatirinə
yemədik, qida xatirinə qidalanmadıq. Mətbəximiz də mə`na və məzmun
birliyindən başladı.
Qidalarımızda istifadə olunan ədviyyatların orqanizimdə
mübadilə ilə yanaşı müəyyən miqdar nəzərə alınmaqla daxili üzvlərə
köməyi də nəzərə alınırdı.
Dağlıq ərazilərimizdə qış mövsümü soyuq və uzun müddətli
olduğundan kürsülərdə istifadə olunurdu. Əhali arasında “ ayaqlarını
isti saxla, başını sərin” – deyimi kürsü halına görə yaddaşlarda
qalmaqdadır. Məsələ bundadır ki, ailə üzvlərinin ayaqları kürsüdə
olarkən heç vaxt başlarını örtmürdülər ki, baş vücud tərləməsin, əlavə
olaraq soyuqlamasın, xəstələnməsin.
Kürsü üzərinə quru meyvə ərik qurusu (oynaqlar arası və
ürək fəaliyyətinin rahatlığını), alma qurusu (sümük və sümük daxili
iliyin ağrılarını azaltsın) armud qurusu ( vücud daxili vəzlərin
funksiyasını əzələ ağrılarını azaltsın), tut qurusu (qanın rahat dövr
etməsini, qan yorulmasın) az miqdarda innab vücud daxili bərabərliyi
saxlasın deyə istifadə edilirdi.
Ayaqlar kürsüdə olarkən çay içmirdilər ki, bədən tərləməsin:
Kürsüdən çıxdıqdan sonra mütləq çay içməklə bədən daxili
temperaturun tənzim olmasını saxlaya bilsinlər.
Dostları ilə paylaş: |