VAQÌF SÄMÄDOÕLU
9
Ön söz
Bir gün täsadüfän üzärindä “Gürzäçöl yazıları”
yazılmış däftär älimä keçdi. Adını eşitsäm dä, äsärin
özünü görmämişdim. “Tapıntı”ma sevindim. Däftä-
ri, cırılmasın deyä, ehmalla väräqlädim. Müräkkäbli
qälämlä yazılmış pritçalar idi. Üstündä çox äl gäzdi-
rilmiş, näsä pozulumuş, näsä yazılmışdı. Bu, qarala-
ma idi. Sänä: “Gäl, bunu makinada yığım, çap
edäk” – dedim. Vä indiyäcän däftäri görmädiyimä
görä tääccübümü gizlätmädim. Sän çox ciddi tärz-
dä däftäri älimdän alaraq: “Üzärindä işlämäliyäm” –
dedin. (Bu zaman, düzü, bir az incidim dä) Vä däf-
täri gözdän uzaq bir yerä qoydun. Belä ki,
daha heç
gözümä dä däymädi. Sonralar o yazıların taleyi ilä
bağlı bir-iki däfä maraq göstärsäm dä, Sänin sus-
mağın mänimçün dä bu mövzunu bağladı. O gün-
dän nä az, nä çox 15 il vaxt ötdü... “Gürzäçöl yazıla-
rı”nı bu gün tapdım. Yox, bu “tapıntı”ma
daha se-