Gürzəçöl yazıları
146
– Yox, kinonu çäkän köpäkoğlu düz çäkib. Bu
hava sözä yatan şey deyil, eläcä oyun havasıdır, –
dedi Aşıq Saleh.
Vä evin içinä girib, sazını köynäkdän çıxardı. Saz
özü qalxıb aşığın döşünä dirändi. Gözlädi. Vä Aşıq
Saleh bir näfäsä bir sim üstä hämin menueti sazda
dınqıldatdı.
– Bircä il dözämmädin! Bircä il! Qurana äl basıb,
atanın qäbri üstä and içmişdin! Öldür mäni, Allah,
öldür! Kül sänin oğul başına! Yenä içdin o zährima-
rı! – bağırdı yan otaqdan Aşıq Salehin anası.
– İçmämişäm, az! Sänin meyidini görüm! – qış-
qırdı Aşıq Saleh.
– Bä o nä oyundu sazın başına açırsan? – soruş-
du anası yan otaqdan gälib.
Vä oğlunun ağzını iyläyän kimi qarının sifätinin
qırış därisi dümağ ağardı.
Aşıq Saleh sazı çiyninä aşırıb evdän eşiyä çıxdı.
Üz tutdu Kür qırağına. Sınıq yarğana yetib bir qaya-
nın üstündä oturdu. Çaya düşmüş ay işığına, bir dä
o tayda ölüm kölgäsi täk qaralan meşäyä baxıb, sa-
zı sinäsinä basdı. Vä hämin menueti bir dä çaldı.
Havanın son mizrabını vurmaq istäyirdi ki, gördü
arxasında aläm işıqlandı.
Qanrılanda gördü ki, känd tökülüb böyüklü-ki-
çikli üstünä gälir, mämäyeyändän päpäyeyänä kimi
hamının älindä lopa yanır.
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
147
Vä Aşıq Saleh tez ayağa qalxıb Kürün içindä qa-
ralan adanın manşırına sarı yüyürdü, kirmäni tapıb
özünü suya verdi. Sazı başının üstünä qaldırıb, o an
islanıb soyuqdan titräyä-titräyä o taya sarı getmäyä
başladı.
– Ayä, a Saleh, geri dön!
– Ay aşıq, hamının başına gälän işdi. Geri dön.
– Ay oğul, qurban olum, axarsan, aparar Kür
säni!!! – yalvardı anası.
– Häkim var, därman var!
Aşıq Saleh Kürü addayıb meşäyä girdi. Ordan
baxıb gördü ki, lopalar yanır, nä yanır, elä bil Kürün
üstünä yerin altından gün şüası düşüb. Vä anası dil
deyä-deyä, däli olmuş balasına ağlayır.
– Az, vallah, däli olmamışam, ay ciji! – bağırdı
Aşıq Saleh meşänin içindän.
– A bala gäl, sähär özüm gedib sana selmaqdan
araq alaram! – bağırdı ana.
Vä ananın bu sözläri sahildä dayanan milläti bi-
rä-bir ağlatdı. Zarıdı millät.
Aşıq Saleh gördü ki, lopalar bir-bir sönä-sönä
kändä sarı qayıdır. Vä kändin qaranlığı meşänin qa-
ranlığı ilä tän gäländä Aşıq Saleh sırtını bir palıda
dayayıb sazı sinäsinä basdı. Ancaq bu däfä päsdän
çalıb qäsdän dä zümzümä elämäyä başladı. Di gäl,
bu menuetä yata biläcäk bir söz dä tapa bilmädi
Yunus İmrädän tutmuş ta Äläsgärä kimi. Bildiyi
Gürzəçöl yazıları
148
beş-on ermäni sözlärini dä dedi menuet üstünä.
Gördü ki, ermäni dili dä biçilmir bu havaya.
– Yox, o kinonu çäkän köpäkoğlu yaman adam-
dı. Bu hava eläcä oyun havasıdı, – dedi Aşıq Saleh.
Vä sazı sinäsinä basıb menueti çala-çala oyna-
mağa başladı Qarayazı meşäsindä Aşıq Saleh. Gör-
dü ayaqları özü havanın xallarını tutur yerdä. Aşıq
Saleh meşänin zil qaranlığında da gördü ki, ayrım
gälini “ruhanidä” süzän täkin süzür bu havada. Vä
havanı oynayıb, Aşıq Saleh sazı täzädän çiyninä
aşırdı. Vä sazı çiyninä aşıran anda gördü ki, palıd
kömürü täk közärän bir cüt yalquzaq gözü zillänib
üstünä.
– Ayä, bu nä idi gäldi mänim başıma... – pıçılda-
dı dodaqları äsä-äsä Aşıq Saleh.
Vä yavaş-yavaş, daldala Kürä sarı getmäyä baş-
ladı. Sazı da çiynindän aşırıb älindä tutdu ki, ca-
navarla çarpışmağa bir yasağı olsun. Ayaqları suya
däyän anda yalquzaq onun üstünä şığıdı. Aşıq Sa-
leh sazı heyvanın täpäsinä vurub özünü çayın içinä
atdı.
Vä o an axdı. Äl-qol ata-ata bir az getmişdi ki,
yadına uşaqlıqda anasından eşitdiyi bir tapmacanın
sözläri düşdü. Aşıq Saleh gördü ki, tapmacanın
sözläri, deyäsän, hämin havaya yatır. Hämin sözläri
menuet üstä oxumaq istädi, ancaq ağzını açan kimi
qarnına, ciyärlärinä Kürün suyu doldu...
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
149
Ayaqyolu
Gürzäçöl düzü uzununa da, eninä dä düzdür. Vä
il on iki ay bu düzün otu yağışdan yağışa täzälänsä
dä, yovşanı hämişä var. Şor da olsa, suyu da var.
Qoyunlarının yovşan yeyib, şor su içmäkdän ciyär-
läri yara-yara väräm olsa da, Gürzäçöl neçä yurdun
malının , qoyun-quzusunun qışlağıdır...
Vä bir gün Ayıdağın qoyun sürülärinä sarı gälän
Qaz-69 maşınının tozu uzaqdan görünändä Gürzä-
çöl neçä min quşunun, milçäyinin vızıltısı ilä bu elin
istisinä züy tutmuşdu. Allahsız-imansız bir günorta
bürküsü idi.
Çobanlar bir-bir seyräk yulğun kölgälärindän çı-
xıb, Qaz-69-u dövräyä alıb istiyä hürän köpäkläri
qova-qova maşına yanaşdılar. Vä mälum oldu ki,
indän belä çobanlar simpilliyä girib, yarğan enib,
kol dalında gizlänib bellärinin kämärini aça bilmäz-
lär. Gürzäçöl düzünün tän ortasında ayaqyolu tik-
mäk lazımdı.
– Ay Allah dädänizä rähmät eläsin, ata-babamız
bu düzdä ayaqyolu qayırmayıb, bizim näyimizä gä-
räkdi o? – soruşdu çobanlar.
Gürzəçöl yazıları
150
– Ata-babanızın vaxtında turist olub, a köpäkuşa-
ğı? Gürzäçölün böyründäki poçt yolu genişländirilib
Azärbaycanın än mühüm turist yollarından biri ola-
caq. Bura Amerikadan, Bolqarıstandan qonaqlar
gäläcäk, – dedilär rayon märkäzindän gälän maşın-
da oturanlar.
Qaz-69 sözünü deyib, tapşırığını verib, tozunu
qaldırdı. Çıxıb getdi.
– Qälät eläyir Amerika da, Bolqarıstan da. – dedi
Alı.
– Amerikan bura gälsä, Sovet hökümätinin qo-
yununu saymağa gäläcäk, yarğanda çömbälän Tap-
dığın dalına baxmağa yox, – dedi İmran.
– Ä, olmaya onların çobanları qışlaqda ayaqyo-
luya gedirlär yüngülläşmäyä? – soruşdu Tapdıq.
– Yox, ä, nä ayaqyolu! Ancaq onların näcisi bi-
zimki täkin çıxmır dallarından. Neylon paketlärdä çı-
xır. Dädänin goru haqqı, a Tapdıq, – dedi Alı.
– Öz dädänin goru haqqı! – bağırdı Tapdıq.
Vä çobanların hamısı gülüşdü. Qara Moşudan
başqa. Çobanlar Qaz-69 maşının gälmäyini dä, sö-
zünü dä, toz qaldırıb getmäyini dä zarafata saldılar.
Qara Moşudan savayı. Çünkü Qara Moşu yaşda bü-
tün çobanlardan böyük idi.
– Ay uşaqlar, män yaşda sizin hamınızdan böyü-
yäm, mana qulaq asın, –dedi Qara Moşu.
– Nädi, a qağa? – soruşdu çobanlar.
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
151
– Ayaqyolunu tikmäk lazımdır. Hökümätlä zara-
fat elämäk olmaz. Mänim babamı bir alaqoyun inäyi
üstündä özünün äkdiyi tut ağacından asıb bu hökü-
mät, dädämi dä bir qoşma üstündä Sibirdä çürü-
düb. Ayaqyolunu tikmäk lazımdır, – dedi Qara Mo-
şu.
– A Moşu qağa, säni olmaya isti täntidib? Düzün
ortasında ayaqyolu kimä gäräkdir? – dedi Tapdıq.
– Heç kimä. Amma ayaqyolunu tikmäk lazımdır.
– dedi Moşu.
– A Moşu qağa, bizim qoyun iki yüz-üç yüz hek-
tar yerdä otlayır. İndi tutaq ki, ayaqyolunu burda
tikdin, qarnın sarı yarğanın üstündä ağrıdı. Buramı
qaçıb gäläcäksän iyirmi kilometr yolu? – soruşdu
Alı.
Qara Moşu susdu.
– Dillänsänä, a Moşu qağa? – dedi Tapdıq.
– Ayaqyolunu tikmäk lazımdır, – dedi Qara Moşu.
Vä başını aşağı salıb yatağa sarı getdi yavaş-ya-
vaş. Vä bir neçä saatdan sonra bellä, baltayla geri
döndü.
Qara Moşu düzün ortasında üç metrlik quyu
qazdı, sonra gedib yulğun, saqsaul baltaladı. İkicä
günä ayaqyolu hazır oldu. Vä Qara Moşu bir qotur
yulğun kölgäsi tapıb oturdu. Alnının tärini silib, tik-
diyi ayaqyoluya baxa-baxa olanından yedi. Sonra
ayağa qalxıb, öz sürüsünä sarı getdi. Hämin günün
Gürzəçöl yazıları
152
ärzindä Qara Moşu tikdiyi ayaqyoluya bircä däfä
baş çäkib siftä elädi. Vä bir häftädän sonra Qara
Moşu gördü ki, ayaqyolunun böyründäki otları qo-
yunlar yeyib qurtarıb. Yağış da yağmır ki, ot täzä-
länsin. Sürü dä otun dalıncan düşüb, ayaqyoludan
uzaqlaşır.
Vä elä bir gün gäldi ki, Qara Moşu özünü qan-tär
içindä yetirä bildi ayaqyoluya. Vä ayaqyoluda otu-
rub, o biri çobanların taleyi haqda düşünmäyä baş-
ladı.
– Allah uzaq eläsin, cavandırlar, tutulub zad elä-
mäsinlär, – dedi Qara Moşu yana-yana.
Vä ayaqyoludan çıxıb gördü ki, sürüsü xeyli
uzaqlaşıb. Saat yarımdan çox ayaq döymäli oldu
qoyunlara yetänä qädär.
Sonra göyä baxıb gördü ki, yağışın heç iyi dä
gälmir bulutlardan. Uzaqda bir kiçik vergül kimi qa-
ralan ayaqyoluya baxdı.
O biri çobanlar Gürzäçöl düzünä dağılmışdılar
öz sürüläriylä. Härä bir yana.
Qara Moşu onlardan da, özündän dä nigaran idi.
Vä Qara Moşu öz nigarançılığını üräyindän çıxar-
maq üçün älinä yenä dä baltı aldı. Beş gün, beş ge-
cä yulğun baltalayıb paya qayırdı. Vä ayaqyolunun
ätrafına beş-altı yüz metrlik çäpär çäkdi. Qoyunu
qabağına salıb çäpärin içinä saldı. Vä üräyi rahat
ayaqyoluna getdi. Çıxıb gördü ki, sürü otlayır, am-
ma...
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
153
– Ay Allah, sana qurban olum, yağış göndär.
Heyvanı çäpärdän o yana, uzağa buraxa bilmäräm.
Bu ayaqyolundan çox uzaqlaşmaq olmaz mana, ay
Allah, – dedi Qara Moşu dua eläyä-eläyä.
Ancaq Gürzäçölün bu imansız istisindä Allahın
da tärs damarı tutmuşdu.Yağış yağmırdı.
Vä günlärin bir günü bir qoyun böyrü üstä düş-
dü. O biri gün onu murdar oldu.
Qoyunlar bir gün çäpärin boş yerini tapıb paya-
ları araladılar. Qara Moşu zorla, güc-bäla ilä hey-
vanların başını bäri eläyä bildi. Olan qalan yulğunla-
rı baltalayıb, çäpäri möhkämlätdi. Ancaq özü kölgä-
siz qaldı Gürzäçöl düzünü yandıran qızmar günäşin
altında.
Vä Qara Moşu birdäfälik ayaqyoluya köçdü.
Köçdü ki, günün altında qalıb ayaq üstä yanmasın.
Bir neçä gün çömbäldiyi yerdän düzä baxdı.
Gördü bir neçä qoyun da murdar olub. Sonra Qara
Moşu gözlärini yumub yatdı. Vä yuxuda gördü ki,
yağış yağır. Elä bu yağışın säsindän dä oyandı. Gör-
dü yağış yağmır. Gördü ki, sürü çäpäri qırıb, düzä
dağılıb. Gözgörändä qırx-älli qoyunun leşi qalıb. Vä
Qara Moşu ayağa qalxıb sürünü qaytarmaq istädi.
Ancaq ayağa qalxıb ayaqyolundan çıxa bilmädi.
Gözlärini täzädän yumub, başını dizlärinin üstünä
qoydu. Neçä min cücünün, milçäyinin ağzıyla istini
oxutduran Gürzäçölün säsinä qulaq asdı...
Gürzəçöl yazıları
154
***
Çalış, doyma yaşamaqdan. Därd dä sevinc kimi
gäldi-gedärdi. Häyatı sev. Nä sevincä bel bağla, nä
därdä. Bir insana da bänzämäyä çalışma. Bax har-
dasan. Dänizdä balığa, göydä quşa oxşa. Qaçanda
ceyrana dön, qovanda canavara. İnsan oğlu olma-
ğına çox uyma, täbiät säni öz övladı görmäk istäyir.
Onun övladlığından çıxsan batacaqsan. Ata-anadan
yetim qalanlar ölmürlär. Täbiätdän yetim qalanların
kitabı bağlanır.
***
Ötän günlärin çoxuna soyuq däymişdi. Arxadan
elä hey ösküräk säsi gälirdi. Nänämin qızdırması
hälä dä düşmämişdi, otuz altı il bundan ävväl ölüb,
aşağı qäbiristanlıqda basdırılsa da. Här däfä
yolumu ora salanda älimi başdaşına tuturdum.
İstisi çäkilmirdi ki, çäkilmirdi. Täk nänäm yox.
Mäzarların çoxu azarlıydı. Mäzar nädi, asfalt yoldan
Hacı Salehin türbäsinä gedän daşlı-çınqıllı cığır da
yay-qış ya qızdırıb pörtürdü, ya da soyuq tär basırdı
onu. Mäni dä ki, bu küräk ağrısı tamam işdän-
gücdän elämişdi. İki ildän çox olardı ki, nä bir
adama gözüm däyirdi, nä bir käsi qarğışım tuturdu.
(“Azar”)
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
155
Gürzəçöl yazıları
156
Bartlbi
və çevrəsi
ENRÌKE VÌLA-MATAS
“Bartlbi vä çevräsi” häm roman,
häm dä yaxåí sänädli essedir. Äsär-
dä müxtälif säbäblärä görä yazmaõí
atmíå yazíçílardan bähs edilir. Vila-
Matasín çevräsinä häm real (Ser-
vantes, Moppassan, Rembo, Selin-
cer, Pinçon vä b.), häm dä säk-
sändän artíq uydurma müällif da-
xildir. Qeydlär formasínda yazílmíå
romanda Bartlbi “niyä yazíríq, niyä
mövcuduq?” kimi suallara cavab
axtarír. Cavablar isä elä äsärin
özündädir: bu cavablar qadínlar
barädä bäxti gätirmäyän, yazmaõí
bacarmayan qozbel Bartlbinin
dilindän söylänilir.
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
157
Dədə Qorqud
dastanları
Täxminän min il bundan ävväl
namälum bir åäxs täräfindän qälämä
alínmíå “Kitabi-Dädä Qorqud”
Azärbaycan xalq ädäbiyyatínín än
qädim vä möhtäåäm abidälärindän
biridir. Ìlk väräqindäki bir yazíya
görä åärti olaraq “Kitabi-Dädä
Qorqud” adlanan bu misilsiz sänät
nümunäsi XVIII äsrin ortalarína
qädär elm aläminä mälum olmayíb.
Xalqímízín qädim tarixini, mü-
barizäsini, mäiåätini heyrätamiz bir
dillä äks etdirän bu ölmäz sänät
incisi Azärbaycanda ilk däfä 1939-
cu ildä näår olunmuådur.
Gürzəçöl yazıları
158
Tənha
AVQUST YUHAN STRÌNDBERQ
Səsindən tanıdılar payızı
“Tänha” romaní Strindberqin mänävi
axtaríålarínín näticäsidir. Yazíçínín özü
bu äsäri avtobioqrafik romanlarí sírasína
aid edir. Äsärdä müällifin häyatínín bir
dövrü, özü dä onun häyatínda tez-tez
rast gälinmäyän harmonik bir dövrü äks
olunub. Yazíçí elä bir reallíq vä adamlarín
dövräsindädir ki, ruhi-mänävi böhrandan
xilas olur, onu zäncirläyän problemlärdän
uzaqda dayana bilir. Tänhalíq burada
adamlardan zahiri täcrid kimi anlaåílmír,
äksinä, varlíõín mänasí ilä baõlí
axtaríålarín taríma çäkdiyi åüurun därin
qatlarína baåvurmaní ehtiva edir.
Bu kitab klassik yapon poeziyasí ilä
taníålíq imkaní verän färqli bir näårdir.
Klassik yapon poeziyasínín zirväläri
sayílan Baåo, Buson vä Ìssanín ölmäz
üçlükläri – seçmä haykularí ilä yanaåí,
hämin åairlärin özlärinä ustad saydíqlarí
böyük yapon åairi Saygyonun qälämin-
dän çíxan tankalar – beåliklär dä ilk däfä
olaraq oxucularímíza mähz bu toplu ilä
täklif edilir.
Siz bu topluda böyük åairlärin åeirläri
ilä yanaåí, onlarín häyat vä yaradícílíõí-
na iåíq salan, ara-síra yapon poeziyasí
tarixinä dä toxunan mäqaläläri oxuya
biläcäksiz.
VAQÌF SÄMÄDOÕLU
159
Azəristan ölkəsi
VÌNTSAS KREVE
Alman malı
MÌRMEHDÌ AÕAOÕLU
Azärbaycanín milli-mänävi
däyärlärinin, Azärbaycan xalqínín,
onun mädäniyyätinin böyük vä
sämimi dostu Vintsas Krevenin
Åärq mifläri äsasínda yazdíõí,
xüsusilä Azärbaycan tarixi vä milli-
mänävi däyärläri, mäiåäti, dini
adät-änänäläri vä täbiätini ustalíqla
täsvir etdiyi "Azäristan ölkäsi"
yüksäk ädäbi mäziyyätläri, därin
dini-fälsäfi müddäalarí vä milli
varlíõín yaåadílmasí ilä baõlí vacib,
häyati åärtläri özündä ehtiva edän
çox ähämiyyätli bir äsärdir.
“Alman malí” hekayälär toplusu
Azärbaycan cämiyyäti vä insanínín
günümüz üçün aktual olan prob-
lemlärinä, åäxsiyyät kimi formalaå-
masínda maneälär yaradan
faktorlara ironik yanaåmasí ilä
säciyyälänir. Kitabda yer alan
hekayälär äsasän son zamanlarda
baå verän hadisälärlä baõlí olub
gündämdäki, mäiåät häyatímízdakí,
ailädaxili münasibätlärimizdäki
çatíåmazlíqlarí gerçäkliyiylä göstärir.
Bu rakursdan müällifin hekayäläri
özünämäxsusluõu ilä seçilir.
Gürzəçöl yazıları
160
«Tuna» Mәtbәәsindә çap olunmuşdur.
Çapa imzalanmışdır: 18.04.2016
Nәşrin ölçüsü: 60x84 1/16
Fiziki çap vәrәqi: 13,5
Sifariş: 40/2016
Dostları ilə paylaş: |