ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
39
dəmir yolunun keçdiyi rayonlar və s.) uğrunda amansız dö-
yüşlər də əlavə edildi.
Bakı şəhəri mühüm geosiyasi mövqeyə sahib idi. Bakıda
hökmran olan ölkə Xəzər üzərində nəzarət əldə edirdi. Xəzər
üzərində nəzarət edən ölkə isə həm Cənubi Qafqaz, Orta Asiya
və həm də Şimali Qafqazda yeni imkanlar qazanır, Türküstana
gedən bütün yolları açılmış olurdu. Ona görə də bolşevik
hakimiyyəti Bakının hər hansı bir ölkə tərəfindən tutulmasına
və yaxud azərbaycanlıların öz tarixi, təbii paytaxtı olmuş bu
şəhər üzərində nəzarəti qaytarmalarına qətiyyən yol vermək
fikiri yox idi.
Türk və müsəlman dünyası qarşısında o dövrdə xüsusi
mənəvi məsuliyyət daşıyan Osmanlı dövləti belə bir şəraitdə
Bakıya yürüş etmək və yerli azərbaycanlılara kömək etmək
məqsədilə hərəkətə keçdi. Bu hərəkatda heç şübhəsiz, Osman-
lının regionda neft, təbii sərvətlərdən yararlanmaq, Xəzər höv-
zəsi və Türküstanın qapıları üzərində nəzarət qazanmaq, Orta
Asiyaya sahib olmaq kimi hərbi-strateji maraqları da var idi.
Region əhalisinin milli və dini tərkibi nəzərə alınmaqla bu niy-
yətləri həyata keçirmək Osmanlı üçün sosial və mənəvi ba-
xımdan çətin deyildi.
Osmanlı imperatorluğunun Cənubi Qafqaza qoşun çıxar-
ması və hərtərəfli üstünlük qazanmasına təsir edən əsas amil-
lərdən biri də Rusiyanın müharibədən çıxması və qoşunlarını
Qafqazdan geri çəkməsi idi.
Antanta ölkələri regionda müəyyən rol oynasalar da, on-
ların siyasəti bəhs olunan zaman üçün hələ ki, kifayət qədər
təsirli deyildi. Onlar Mesopotamiya cəbhəsindən müəyyən
qədər ordu hissələrini ayırıb Cənubi Qafqaza göndərmək istə-
sələr də, niyyətlərini bir çox coğrafi, siyasi, hərbi və s. amillər
ucbatından reallaşdıra bilmədilər. Bu isə Osmanlının qəti qərar
verməsinə və Cənubi Qafqazda yeritdiyi siyasətə həlledici təsir
edən amillərdən digəri idi.
ßËÈ ÙßÑßÍÎÂ
40
Bütün bu amillərin məcmusu isə müharibənin gedişində
Cənubi Qafqazda yeni geosiyasi vəziyyətin yaranmasına gəti-
rib çıxardı. Həmin dövrdə Cənubi Qafqazda geosiyasi vəziy-
yəti müəyyənləşdirən əsas dövlətlər Osmanlı, Almaniya, Avst-
riya-Macarıstan və düşdüyü ağır vəziyyətdə çarəsiz qalaraq
həmin dövlətlərlə könülsüz razılaşan bolşevik Rusiyası idi.
Osmanlı imperatopluğunun güclənən təzyiqləri qarşısında
nə Transqafqaz Komissarlığı nə də ki, Bakıya nəzarət edən
bolşevik-daşnak qüvvələri dayanmağa qadir idilər. Vəziyyət
getdikcə mürəkkəbləşirdi. Regionda Osmanlı imperatorluğu-
nun təsirinin günü-gündən artması müşahidə olunurdu.
Ərzincan barışığı müvəqqəti olduğu üçün Osmanlı impe-
ratorluğu Transqafqaz Komissarlığı ilə yeni sülh danışıqlarına
başlamaq qərarına gəlir. 1918-ci ilin yanvarında general Odişe-
lidzeyə göndərdiyi məktubda Osmanlı hökuməti Tranqafqaz
Komissarlığını Brest-Litovskda aparılan sülh danışıqlarına də-
vət edir və Cənubi Qafqazda yeni - müstəqil dövlətin yaranma-
sına öz köməyini göstərəcəyini vəd edir.
Əslində Osmanlı imperatorluğunun bu mövqeyi Cənubi
Qafqazın müstəqilliyi üçün geniş imkanlar yaradırdı. Türk ko-
mandanlığının müraciəti Transqafqaz Komissarlığında müzaki-
rə olunsa da, irəli sürülən təkliflər bu qurumda təmsil olunan
və Antanta ölkələri ilə o dövr üçün müəyyən münasibət yarat-
mağa nail olmuş qeyri-müsəlman nümayəndələri tərəfindən
müəyyən təsirlər nəticəsində qəbul edilmədi. Komissarlığın
erməni və bəzi gürcü nümayəndələri Türkiyənin bölgədəki
mövqeyindən ciddi şəkildə çəkinirdilər. Hadisələrin sonrakı
gedişi Transqafqaz Komissarlığının çar Rusiyasından ayrılaraq
özünün müstəqilliyini elan etməkdə maraqlı olmadığını ortaya
çıxardı. Bunun əsas səbəbi isə Komissarlığa daxil olan siyasi
partiyaların bəzilərinin hadisələrə öz milli maraqları çərçivə-
sindən yanaşması, digər hallarda isə sadəcə cəsarətsizlik gös-
tərmələri ilə bağlı idi.
ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
41
Lakin yaradılmış Tranqafqaz Seymi gürcü və azərbaycanlı
nümayəndələrin təkidi ilə mürəkkəb və ziddiyyətli proseslərlə
üzləşməsinə baxmayaraq, aprelin 22-də böyük səs çoxluğu ilə
Cənubi Qafqazı müstəqil dövlət - Demokratik Federativ Res-
publika elan etdi. Yeni yaranmış dövlətin Konstitusiyasını ha-
zırlamaq üçün komissiya təşkil edilməsi haqqında qərar qəbul
edildi. Cənubi Qafqazın müstəqil respublika elan edilməsi
onun beynəlxalq münasibətlərin subyekti kimi tanınması
yolunda mühüm hadisə idi.
Lakin Cənubi Qafqazın müstəqilliyinin elan edilməsi bu
qurumun xarici siyasət sahəsində hansısa əsaslı dəyişikliklər
aparması ilə nəticələnmədi. Regiondakı böhranın və milli qar-
şıdurmanın qarşısını almaq üçün Seymdə fikir birliyi yox idi.
Fraksiyalararası ziddiyyətlər günü-gündən səngimək əvəzinə,
daha da güclənirdi. Millətlərarası münaqişələr və qarşıdurma-
lar daha da radikallaşırdı. Bakı və Yelizavetpol, İrəvan quber-
niyalarında erməni silahlı dəstələri tərəfindən müsəlman əhali-
ni kütləvi qətillərə məruz qoyma halları getdikcə artırdı. Cə-
nubi Qafqazda anarxiya və xaos, millətlərarası qarşıdurma və
lokal döyüşlər dayanmırdı. Transqafqaz Seymi bu qırğınları
dayandırmaq üçün məsul olsa da, ona nail ola bilmirdi.
§1.3. Azərbaycanın müstəqilliyinin elan edilməsi
və onun Cənubi Qafqazın geosiyasi vəziyyətinə təsiri
Belə şəraitdə, may ayının 26-da Transqafqaz Seyminin so-
nuncu iclasında gürcü nümayəndələri Seymi tərk edərək öz
müstəqil dövlətlərini yaratmaq haqqında bəyanat verdilər. Bu-
nun ardınca qurum özünün buraxılması haqqında qərar qəbul
etdi. Yaranmış vəziyyətlə əlaqədar, mayın 27-də Seymdə təm-
sil olunan Azərbaycan fraksiyasının nümayəndələri fövqəladə
iclas keçirir və Azərbaycan Müvəqqəti Milli Şurasının yaradıl-
Dostları ilə paylaş: |