10
I FƏ S L. QLOBALLAŞ MA ŞƏ RA T NDƏ QT SAD YYATIN DARƏ
ED LMƏ S NDƏ NFORMAS YANIN ROLU
1.1.
qtisadi informasiya və informasiyada iqtisadiyyatın xarakterizə
olunan amillə r
XX əsrin sonlarından etibarən xüsusi ilə daha geniş vüsət alan
qloballaşmanın yaratdıgı şəraiti iqtisadı idarəetməyə və təsərrüfatçılıga olan
maraqların inkişafı nöqtəyi-nəzərindən dəyərləndirdikdə alınan ilkin nəticə liberal
təsərrüfatçılıq mexanizminin yüksək səmərəliliyə malik olmasının hamılıqla qəbul
edilməsidir Bu mexanizmin səmərəliliyini şərtləndirən amillərə aşağıdakılar aiddir:
-
idarəetmənin bütün səviyyələrində, geniş mənada anlaşılan iqtisadi
resursların istifadəsində “qarşılıqlı əvəzləmənin” prioritetliyinin təsbit
olunması;
-
istehsalın beynəlmiləlləşməsinin və iqtisadi fəaliyyətin bütövlükdə
virtuallaşmasının dərinləşməsi və adiləşməsi;
-
iqtisadi inkişafın “avtonomluğunun” kəskin aşağı düşməsi, yəni
səmərəli inkişafın kənar təsirlər olmadan mümkünsüzlüyünün və ya
çətinliyinin, inkarolunmaz fakta çevrilməsi və s.
Qloballaşan dünyanın indiki inkişaf mərhələsinin yuxarıda qeyd edilən
qiymətləndirmələrdən hər biri özünəməxsus təzahür formasına malikdir. Ancaq bu
spektrlərin genişliyinə müvafiq olaraq müasir dövrdə da hətta olduqca fərqli sosial-
ictimai cəmiyyətə, resurslar potensialına və inkişaf səviyyəsınə malık dövlətlərin
daha sürətli inkişafa nail olması üçün birgə fəaliyyət istiqamətlərinin mexanizmləri
mövcuddur. Belə mexanizmlər dunyanın ümumi inkişaf tempinə paralel olaraq
artmaqdadır. Ancaq ekoloji tarazlığın mühafizə olunması, yoxsulluqla mubarizə,
siyasi munaqışələrin həlli və s. kimi birgə fəaliyyət sahələri ilə yanaşı, cəmiyyətin
informasiyaya olan istəyinin dolğun və adekvat təmin edilməsi vacib məsələlərdən
11
biridir. Sonuncunun əhəmiyyəti və mümkünlüyü bir çox amillərlə, həmçinin iqtisadi
inkişaf səviyyəsinin tam dəqiq dəyərləndirilməsi və bu nöqteyi-nəzərdən insanların
dövlətdən və sahıbkarlardan gözləntilərının xarakterının təyin edilməsi, milli iqtısadı
qanunvericilıkdə şəffaflığın və hesabatlılığın müvafiq səviyyəsinin təmini və s. ilə
şə
rtlənır.
Fikıimızin daha düzgün çatdırılması üçün axırıncı amilin daha müfəssəl şərhi
daha məqsədəuyğun hesab edilir. Qeyd edək ki, qanunverıcilıkdə bir cox müvafiq
hüquqı anlayışların olmaması və ya dolaşıq olması, müxtəlif hüquqı normaların
aydınlaşmış və digər qanunvericilik aktlarında qeyd olunmuş anlamlardan fərqli
kontekstdə təkrarı və s. kimi xüsusıyyətlər ədalətli rəqabət halının pozulmasına
gətirib çıxarır.
Dünya təcrübəsi aşkar edir ki, iqtisadı qanunvericilıkdə, həmçinin uyğun
idarəetmədə hüquqi normaların diskresionluluğu (yəni tənzimlənən prosesin
müəyyən məqamlarında icraçıların ışlərində geniş diapozonda seçım hüququ sərbəst-
liyinə malık olmaları); yönəldici normalar çoxluğu (bu və ya başqa normanın,
özəlliklə qayda və müddətlərın təyin edilməsinin digər qanunvericilik aktlarının
sürətlərinin öhdəsınə buraxılması); koollıziyalı (ziddiyyətli) normaların tətbiqi (eyni
halda, mahiyyətcə fərqli normaların istifadə olunması), mahıyyətcə digər fəsadlarla
yanaşı, idarəetmənin müxtəlıf səviyyələrində ayrı–ayrı iqtisadı proseslər haqqında
asimmetrik mə lumatlarin yaranmasına
səbəb olur.
Azərbaycanda isə yuxarıda qeyd etdiklərimizlə yanaşı, iqtisadı qanunvericılık
aktlarını xarakterızə edən ən önəmli cəhətlərdən biri, belə demək olarsa,
iqtisadiyyatımızın tranzitivliyinin yaranma şə
raitidir. Ümumiyyətlə, ıqtisadiyyatın
keçid xarakteri, son zamanlarda bir çox hallarda “əsas təqsirkar” kimi qəbul edilmış
olaraq, ıqtisadi idarəetmədə məqsədyönlü və ya şüursuz şəkildə buraxılmış səhvlərin
bəraətverici qalxanına çevrilmişdir.
qtisadı idarəetmənin və təsərrüfatçılıq
mexanizminin mümkün bütün həlqələrində tranzitivlik halının təsırlərinə rast gəlinır.
bir çoxhallarda hallarda bunlar öz-özlüyündə obyektiv xarakterə malik olur.
Məsələn,
iqtisadiyyatın
sektorial
strukturunun
təkamülünün
dinamikliyi,
12
iqtisadiyyatın sahə quruluşunun dayanıqlılığının zəifliyi, iqtisadi fəaliyyət sahələrində
mənfəətliliyin dəyişməsinin və ona müvafiq olaraq vəsaitlərin və digər iqtisadi
resursların sahələrarası axınının sürətlənməsi və s. kimi meyilləri dinamik
dəyişmələrin yaratdığı obyektiv meyillər hesab etmək mümkündür. Lakın millı və
beynəlxalq təcrübə bir daha sübut edirki, tranzitivliyin doğurduğu şəraitdə
qanunvericilikdə və təsərrufatçılıq sahərində arzu olunan aydınlıq və hesabatlılığın
yaradılmasına ciddi əngəlləmə halları özünü göstərə bilır. Məsələn, ölkəmizin
müstəqilliyi ərzində qəbul edilmiş bütün iqtisadi qanunvericilik aktlarında “keçid
müddəaları” ( “keçid dövrü” ) anlayışı qeyd olunmaqla bu normatıv aktların, xüsusılə
prinsipial müddəaların tətbiq edilməsində “sərt olmayan eniş” üçün mühit
yaradılmışdır. Bu da, özünü qanunvericilik aktlarına, onların təsdiq və qəbulunun
ertəsi günündən başlamaq şərtilə “zəruri düzəlişlər” tələb olunmasında göstərir.
Bütövlükdə, iqtisadi proseslərin monitorinqi, uçotu və qiymətləndirilməsinin
metodologiyası və statistikasının aparılması
üzrə mövcud yanaşmalar Azərbaycanda
şə
rti
olaraq, iqtisadiyyatın tranzitivlik xarakterinin xüsusiyyətlərinə aid edilə biləcək
və ölkəmizdə iqtisadiyyatın dövlət idarəetməsi təcrübəsində şəffaflıq və hesabatlılığa
çox ciddi zərər vuran mühüm məqamlardan biri hesab olunmalıdır. Qeyd olunan
şə
rtiliyin mahiyyəti ondadır ki, müvafiq metodologiya və uyğun statistık yanaşma
üsulu bir növ planlı idarəetmə dövründən qalan miras kimi də dəyərləndirilə bilər..
Respublikamızda
iqtisadi
proseslərin
“bircinsli”
ölçülməsinə
və
qiymətləndirilməsinə əsas maneələrdən biri iqtisadi hesab uçotun çağdaş durumudur.
Bir çox hallarda mərkəzi idarəetmə orqanlarının, ayrı-ayrı ekspert və mütəxəssislərin
iqtisadiyyatda baş verən proseslər haqqında fərqli şərhlərinin (bəzi hallarda isə bir –
birini inkar edən şərhlərin) əsas səbəblərindən biri, məhz onların “geniş” mənada
reprezentativ olmayan, qeyri-adekvat informasiya tutumlu iqtisadi parametrlərə
istinad etməsi hesab olunmalıdır. Ancaq onu qeyd etmək zəruridir ki, idarəetmə üzrə
partnyorların yuxarıdakı qeyd olunan səbəblərdən nəticə etibarı ilə fərqli
informasiyalarla işləməsinin, liberal bazar təsərrüfatçılıq modelinə xas –
“informasiyanın asimmetrikliyi” kimi təsvir edilən “bazar fiaskosu” ilə elə də ciddi
Dostları ilə paylaş: |