35
xatırlayaq, çünki Tanrı şübhə yoxdur ki, qarşımıza çıxan bu pisliklərlə bizi
cəzalandırmaqdadır. Beləliklə, boyun əymə bizi səbirsizliyimizdən qurtaracaqdır.
Düşünməliyik ki, pislikləri müalicə etmək bizim üstümüzə düşməz. Bizim üstümüzə düşən tək
ş
ey, bütün kralların ürək və fəaliyyətləri əlində olan Tanrının köməyini istəməkdir.
54
”
99. Qurana görə bir şəxsin xüsusi və səlahiyyətli bir məqamda olması onun doğru
davranacağı mənasına gəlməz. Düzgün davranmayan kim olur olsun, onun bu cür davranışı
qəbul edilə bilməz.
Güclü kral Firavun Musanın (a.s.) sözünə qarşı xalqına belə demişdi:
“ Ey qövmim! Misirin hakimiyyəti məndə deyilmi? Bu çaylar mənim torpaqlarımın içində
axmırmı? Görmürsüzmü?”
“ Yoxsa mən bundan, daha nə demək istədiyini belə başa sala bilməyən bu düşükdən xeyirli
deyiləmmi? ” (Zuhruf 43/51-52)
Firavun dedi: Buraxın məni Musanı öldürüm; o da Rəbbini çağırsın görək. Çünki qorxuram
o, sizin dininizi dəyişdirir vəya bu torpaqlarda qarışıqlıq(fitnə) çıxarır.”
Musa belə dedi: Elə mən, hesab gününə inanmayan hər kibirlinin şərrindən, mənim də
Rəbbim sizin də Rəbbiniz olan Allaha sığınıram.” (Mömin 40/26-27)
Çünki Musa (a.s.) lazım olan hər xəbərdarlığı eləmiş, amma Firavun bütün bu
xəbərdarlıqlara baxmayaraq zülmlə qarşılıq verməyə qalxmışdı. Hz.Musanın timsalında bütün
bu siyasi fəaliyyətlərə qatılıb, səhv davranışlara əngəl olmaq üçün əlindən gələni eləməyin
məcburi olduğunu göstərir. Amma teokratik sistem bunu qəbul etməz.
B- MƏZHƏB VƏ TƏR QƏTLƏR
Buraya qədər izah edilənlər sünni məzhəblərin görüşüdür. Amma şiəlik ilə təriqətlər belə
deyildir. randa şiənin mamiyyə qolu məşhurdur. ndi ran şiələrinin mövzu ilə əlaqəli
görüşləri ilə təriqətlərin bəzi görüşlərinə baxaq.
a- Şiəlikdəki Teokratiya
100. rana hakim olan məzhəb şiəlikdir. Bu məzhəb dövlət başçısının kim olacağı
xüsusunda otraya çıxan mübahisədən meydana gəlmişdir. Onlara görə imam, yəni dövlət
başçısı Peyğəmbər (s.a.v.) tərəfindən təyin edilmiş olmalı və bütün günahlardan təmizlənmiş
olmalıdır. lk şiələr bu şəxsin Hz. Əli olduğunda ittifaq etmişlər. Onlara görə dövlət başçılığı
siyasi deyil dini bir məqamdır. Onların imamlıq yəni, dövlət başçılığı mövzusunda bəzi
görüşləri belədir:
“ mamlıq ancaq Allahdan nass ( yazılı bir əmir) ilə, yaxud o imamdan əvvəlki imamın
onun imamətini açıq elan etməsi ilə təyin edilir. nsanların seçməsi ilə, istəməsiylə olmaz.
54
Jean Calbin, Avropada slami Düşüncələr Tarixi 2, Yeni Çağ, s.51.
36
nsanlar dilədiklərini imam olaraq təyin, yaxud dilədiklərini istehfa etdirmək səlahiyyətinə
sahib deyillər.
55
”
Ş
ianın mövzu ilə əlaqəli inancları belədir:
“ mamın da peyğəmbər kimi içi, çölü, görünüşdə, daxildə, bütün çirkin və pis şeylərdən,
doğumundan vəfatına qədər masun (qorunmuş) olduğuna inanılır. mam imamətdən əvvəl və
sonra əsil, nəsil şərəfi yönündən ən uca və təmiz insan olub hər cür pislikdən, günahdan,
xətadan, səhv iş görməkdən, unutmaqdan və hər cür düşük şeylərdən masundur.
56
”
101. randakı şiələrin mamın vəsfləri və elmi ilə əlaqəli əqidələri belədir:
“ mamın peyğəmbər kimi, igidlik, kərəm, təmizlik, ədalət, hikmət və bütün üstünlüklər və
yaxşı xasiyyət yönündən xalqın ən seçilmişi olması lazımdır və belə inanmaqdadırlar...
mamın ilahi hökümlərə, ilahi maarifə, bütün elmlərə sahib olması peyğambər və yaxud
özündən əvvəlki imamlar vasitəsilədir. Ən yeni şey haqqında da imam Allah Təalanın ona
ehsan etdiyi qüdsi qüvvətlə, lazım olan şəkildə hökm edər, məsələni bütün şəkliylə qavrayır,
bilir. Bir şeyə yönələrsə, onu bilmək istərsə, o şey haqqında ancaq həqiqəti bilir, səhv etməz,
ş
übhəyə düşməz, bu xüsusda əqli dəlillərə yaxud bülletenlərin bildirməsinə ehtiyac yoxdur.
Biliyi tələb edincə daha da dərinləşir, daha da çoxalır...”
“... mamlardan heç biri bir müəllimə getməmiş, hər hansı ədəbiyyatçıdan bir şey
almamışdır...Heç biri bir məktəbə, mədrəsəyə getməmişdir. Belə olduğu halda onlara bir şey
soruşulunca dərhal ən doğru cavabı verirlər. Dillərinə bilmirəm sözü gəlmədiyi kimi cavab
vermək üçün düşünmələri yaxud cavabı bir müddət sonraya buraxmaları da
görülməmişdir...”
57
102. Şiələrin imamlara itaət mövzusunda görüşləri belədir:
“ Onların buyruqları Allahın buyruqlarıdır: Qadağanları Onun qadağalarıdır. Onlara itaət
Allaha itaətdir. Onlara üsyan Allaha üsyandır. Onları sevən Allahı sevər. Onlara düşmən olan
Allaha da düşmən olur. Onların əmirlərini rədd etmək caiz deyildir.
58
.”
Bu görüşlər teokratiya ilə üst-üstə düşür. Əhli sünnətin bunları qəbul etməsi mümkün
deyildir. Şiənin imamlar üçün dediyinin çoxunu ehli sünnət peyğəmbər üçün belə deməz.
Çünki, Qurana görə Hz.Muhamməd eyni bizim kimi bir insandır. Bizdən fərqi Allahın elçisi
olmasıdır. Allahu Təala bu barədə belə buyurur:
“ De ki, mən də sizin kimi bir insanam. Mənə sizin tanrınızın bir tək tanrı olduğu vəhy
edilir. Artıq kim Rəbbinə qovuşmağı ümid edirsə tezliklə yaxşı bir iş görsün və Rəbbinə
ibadətdə heç kimi şərik qoşmasın.” (Kəhf 18/110)
103. Sünnilər dövlət başçılığını siyasi bir məqam sayarlar. Bu səbəblə dövlətlərini, slam
adıyla deyil, Abbasi, Səlcuqlu və Osmanlı kimi adlarla qurmuşlar. Dörd xəlifə dövründə
55
Muhamməd Rıza əl-Müzəffər, Əqaidul- mamiyyə, Şiə nancları (Türkcəyə çevirən Abdulbaki Gölpinarlı)
stanbul 1978, s. 50.
56
Şiə nancları ,s. 51.
57
Şiə nancları, s. 52-53.
58
Şiə nancları, s. 54.