Сечилмиш ясярляри
87
KƏNDİM MƏNİM
Səhərləri xoruz banlı,
Meşələri moruq qanlı
Bulaqları «soyuqqanlı»
Talam, bərəm, bəndim mənim -
kəndim mənim.
Ulduz yağar gecəsinə,
Layla axar küçəsinə…
Bir beşikdir neçəsinə
Ata-baba rəddim mənim -
kəndim mənim.
Yoxuşunda yorulmuşam,
Bulağında durulmuşam,
Bir qızına vurulmuşam,
Çoxalıbdır «dərdim» mənim -
kəndim mənim.
1975
Адил Ъямил
88
YOLUMA ÇIXAN GECƏ
Bugünkü səfərim yaxındır yaman,
Bir yaxın şəhərə yol gedirəm mən.
Qəribə bir aləm axtardığımdan
Özümü yollarda ləngidirəm mən.
Tor çəkir gözümə axşam toranı,
Sıxır əllərimi bəyaz bir gecə.
Başlayır göylərin ulduz «boranı»,
Kaş mən də ulduza dönəm indicə…
Belə gecələrdə boylanmışam mən
Torpağın səmayla yaxınlığına.
Belə gecələrdə inanmışam mən
İşığın zülmətlə qohumluğuna.
Bu gecə ulduz yox, od bələyiblər
Göylərin yeddi qat qalınlığına.
Elə bil günəşi dənələyiblər,
Səpiblər gecənin qaranlığına.
1978
Сечилмиш ясярляри
89
***
Qara gecə qatıbdılar
Günəş gözlü gündüzümə.
Tale keçib namərdliyə,
Mən salmışam mərd üzümə.
Pis olmaram pis günümdə,
Günəşlidir çiskinim də,
İşıqlıdır nisgilim də,
İşıq salır dərd üzümə…
Əyriürək, «düz» üzlülər
Min hiyləli, yüz üzlülər,
Nərmənazik qızüzlülər
Baxa bilməz sərt üzümə…
Yolum, izim tilsim olsa,
Bir əsimlik hirsim olsa,
Bu şəhərə «təslim» olsam
Heç baxarmı kənd üzümə?..
Qılıncımı qoysam qına,
Ulu dünya məni qına…
Sən də “oğul” demə, ana,
Gətir örpək ört üzümə.
1982
Адил Ъямил
90
BİR AZ
Bu dumanlı zirvələrdə
Kaş kəhərim yorta bir az.
Dağlar mənə nəfəs verə,
Seyrək havam arta bir az.
Qayalarda yazılarım -
Uşaqlığın arzuları…
Otaraydım quzuları,
Təpinəydim qurda bir az…
Boylanıram yal-yamaca,
Yollar yoxuş, zirvə haça.
Qoy söykənim bir ağaca
Nəfəs alım burda bir az.
Gözüm qartal yuvasında,
Könlüm yaylaq obasında.
Bu dağların havasında
İsti imiş qar da bir az…
Ürəksizə ürək olam,
Uçuq evə dirək olam.
Nə zamansa gərək olam
Doğulduğum yurda bir az…
1980
Сечилмиш ясярляри
91
KÜR BOYUNDA DÜŞÜNCƏLƏR
Dayanmışam sahilində Bozdağın
Göy üzündən göyümsovdu Kür üzü.
Hər dalğanın «budağında», «qolunda»
Puçurlayıb bir balığın kürüsü…
Karvanına qoşub dalğa-dəvənin
Xəyal çıxır səfərinə dünənin…
Dəli Kürü dəli kimi sevənin
Axtarsalar elə mənəm birisi…
Damarımda al qanım da kürləşib,
Ürəyimdə Araz ilə birləşib…
Hara getsəm gözlərimə dirəşib,
Hara baxsam mənə baxıb bir üzü…
Xoş anında gül həvəsi göyərdər,
Daşqınında qum təpəsi göyərdər…
Bir vaxt gələr Kür ləpəsi göyərdər
Məndən sonra mənə qalan bir izi…
Gec görüşsək sarmaşıbdı dizimə,
Qəhər olub yığışıbdı gözümə…
Bir gümüşü çaya dönüb, özünə
Ürəyimdə yer eləyib Yer üzü!
1981
Адил Ъямил
92
GÖRÜNMƏZ
Ömrümü-günümü varaqlayaram,
Alnıma yazılan tale görünməz.
Mənzilim uzaqdır, yüküm ağırdır,
Çiynimi çökəldən şələ görünməz.
Məni iki yerə bölməyin üstdə
Hissim ağlım ilə hey bəhsəbəhsdə…
Özüm azad ikən qəlbim qəfəsdə,
Tələyə düşmüşəm, tələ görünməz.
Mənim yollarıma yol qatmayın siz,
Zəhər qismətimə bal qatmayın siz.
Mənim gözlərimi aldatmayın siz,
Görmək istədiyim hələ görünməz.
Daş töküb tikdiyim qala görünməz,
Yaş töküb çəkdiyim bəla görünməz.
Baş tapa bilmirəm özüm, özümdən —
Niyə görünürəm belə görünməz…
1982
Сечилмиш ясярляри
93
SƏN GEDƏLİ
Nənəm Nabatın əziz xatirəsinə
Səninkiydi sən doğulan məmləkət -
Eli evə bölümünü görmədim.
Sən gedəli getdi xeyir-bərəkət,
Gedərginin gəlimini görmədim.
Sən gedəli dünya başqa avazda,
Yayın günü yaylağımız ayazda…
Qızıl inək qısır çıxdı bu yaz da,
Süd gətirən yelinini görmədim.
Sən gedəli hey gəlirsən yuxuma,
Uzaqları yuxu çəkir yaxına…
Çox yer gəzdim, nənə dedim çoxuna,
Vallah, səntək həlimini görmədim…
Barmaqların öyrəşmişdi bəzəyə,
Sığışmazdın yoxsa kəndə-kəsəyə.
Neçə yerdə baxdım neçə muzeyə
Sənin xalça-kilimini görmədim.
Harayına verəmmədim hay, nənə,
Mən günahsız… sən — günahkar say, nənə.
Ölməyinə inanardım, ay nənə,
Nə yaxşı ki, ölümünü görmədim…
1981
Dostları ilə paylaş: |