11
1.2 Bolalarning jinsiy o'zini anglashda ota onaning ro'li.
O‘smirlik 11-12
yoshdan, 14-15 yoshgacha bo‘lan davrni o‘z ichiga oladi. Aksariyat o‘quvchilarda
o‘smirlik yoshiga o‘tish, asosan, 5-sinfdan boshlanadi. «Endi o‘smir bola emas,
biroq katta ham emas»- ayni shu ta’rif o‘smirlik davrining muhim xarakterini
bildiradi. O‘smirlik bolalikdan kattalikka o‘tish davri bo‘lib, fiziologik va psixologik
jismoniy jihatdan o‘ziga xos xususiyatlari bilan xarakterlanadi. Bu bosqichda
bolalarning jismoniy va psixik taraqqiyoti juda tezlashadi, hayotdagi turli narsalarga
qiziqishi, yangilikka intilishi ortadi, xarakteri shakillanadi, ma’naviy dunyosi
boyiydi, ziddiyatlar avj oladi. O‘smirlik balog‘atga yetish davri bo‘lib, yangi xislar,
sezgilar va jinsiy hayotga taalluqli chigal masalalarning paydo bo‘lishi bilan ham
xarakterlanadi. Bular ta’sirida o‘smirning xarakteri, atrofdagi kishilar bilan
muomalasi, jamiyatda sodir bo‘layotgan voqealarga munosabati tez o‘zgarib boradi.
Ba’zan ijtimoiy masalalar to‘g‘risida noto‘g‘ri tassavvur va yanglish fikrlar hosil
bo‘lishi tufayli u muayyan tartib qoidalarga tanqidiy ko‘z bilan qaraydi. Bola
kamolotining bu davrini ko‘pincha «qiyin», «murakkab», «muhim» davr deyiladi.
Ota-onalar hamda hali tarbiyaviy ish sohasida yetarli tajribaga, shuningdek o‘smirlik
yoshidagi bolalarning yosh va individual xususiyatlari haqida zarur bilimlarga ega
bo‘lmagan yosh pedagoglar, odatda o‘smirlarni tarbiya-lash juda qiyin deb
o‘ylaydilar. Lekin hozirgi kunda o‘smirlarni tarbiyalashni o‘ziga xos xususiyatlari,
qonuniyatlari, imkoniyatlari, xatti harakat motivlarining ifodalanishi va vujudga
kelishining murakkab mexanizmlari fanga ma’lumdir. O‘smirlik davri o‘zining
taqlidchanligi, muhim nuqtai nazarning shakillanmagani, hissiyotga beriluvchanligi,
mardligi, tantiligi bilan farqlanadi. Bu o‘smirlarga xos xususiyatdir. Shuning uchun
tashqi ta’sirlarga beriluvchan o‘smir o‘g‘il- qizlarga alohida e’tibor berish talab
qilinadi. Bu yoshda o‘smir rivojida keskin o‘zgarishlar ro‘y beradi. Bu o‘zgarishlar
biologik, fiziologik hamda psixologik o‘zgarishlardir. Fiziologik o‘zgarish jinsiy
yetilishning boshlanishi va bu bilan bog‘liq ravishda tanadagi barcha a’zolarning
mukammal rivojlanishi va o‘sishi, xujayra va organizm tuzilmalarining qaytadan
shakllana boshlashidir. Organizmdagi o‘zgarishlar bevosita o‘smir endokrin
sistemasining o‘zgarishlari bilan bog‘liqdir. O‘smirlik yoshida bolalikdan kattalikka
12
o‘tish jarayoni sodir bo‘ladi. O‘smirda psixik jarayonlar keskin o‘zgarishi bilan aqliy
xususiyatida ham burilishlar sodir bo‘ladi. Bu o‘zgarishlar jarayonida qiyinchiliklar
tug‘iladi. Bular, avvalo, ta’lim jarayonida ro‘y beradi: yangi axborot, ma’lumotlarni
bayon qilish shakli, uslubi va uslublari o‘smirni qoniqtirmay qo‘yadi. Ko‘pgina
o‘smirlarda o‘zidan qonikmaslik holati kuzatiladi. Shuningdek, o‘zi hakidagi
mavjud fikrlarining bugun unda sodir bo‘layotgan o‘zgarishlarga to‘g‘ri
kelmayotganligi o‘smirni asabiylashishiga olib keladi. Bu esa o‘smirda o‘zi haqida
salbiy fikr va qo‘rquvni yuzaga keltirishi mumkin. Ana shunga o‘xshash o‘zgarishlar
ko‘pincha o‘smir ruhiyatiga o‘z ta’sirini o‘tkazadi. U tajangroq, ba’zida huda-
behudaga injiqlik qiladigan, serzarda, gap ko‘tarmas bo‘lib qoladi. O‘smirlik
davrida yetakchi faoliyat- bu o‘qish, muloqot hamda mehnat faoliyatidir. O‘smirlik
davri muloqotining asosiy vazifasi bu – do‘stlik, o‘rtoqlikdagi elementar qoidalarni
aniqlash va egallashdir.O‘smirda psixik jarayonlarning keskin o‘zgarishi bilan aqliy
faoliyatida ham burilishlar seziladi. Shuning uchun shaxslararo munosabatlarda,
o‘quvchi bilan o‘qituvchi muloqotida, kattalar bilan o‘smirlarning muomalasida
qat’iy o‘zgarishlar jarayonida qiyinchiliklar paydo bo‘ladi, bular avvalo ta’lim
jarayonida ro‘y beradi, yangi axborotlar, ma’lumotlarni bayon qilish shakli, uslubi
va usullari o‘smirni qoniqtirmay qo‘yadi. Butun a’zolarida keskin fiziologik
o‘zgarishlar sodir bo‘ladi. Unda o‘pka, yurak, jigar, taloq, buyrak hajmlari
kattalashadi. Bundan tashqari gavda tuzilishi ham o‘zgaradi. Kattalarning o‘smir
yoshidagilarga ta’sir ko‘rsatishi, tarbiya berishi uchun eng qulay sharoit bu- mehnat
bilan shug‘ullanishidir. Agar kichik yoshdagi bolalar yordamchi bo‘lish rollaridan
qoniqsalar, o‘smirlar, ayniqsa katta o‘smirlar kattalar bilan teng ravishda faoliyat
ko‘rsatayotganlaridan, lozim bo‘lganda ularning o‘rinlariga ham ishlay olishlaridan
qoniqadilar. Endi o‘smirlar o‘yin faoliyatiga kamroq vaqtlarini ajratgan xolda
ko‘prok o’qish faoliyati va jiddiy ishlar bilan shug‘ullana boshlaydilar va ularning
bilish jarayonlari jadal rivojlana boshlaydi.O‘smirning psixik o‘sishini harakatga
keltiruvchi kuch uning faoliyatini vujudga keltirgan yangi ehtiyojlar bilan ularni
qondirish imkoniyatlari o‘rtasidagi qarama-qarshiliklar tizimining namoyon
bo‘lishidir. Vujudga kelgan ziddiyatlarni psixologik kamolotni ta’minlash, faoliyat
13
turlarini murakkablashtirish orqali o‘smir shaxsida yangi psixologik fazilatlarni
tarkib topdirish bilan asta-sekin yo‘qotish mumkin.O‘smir o‘quvchi ruhiy dunyosida
paydo bo‘ladigan bunday holatlar balog‘at davri o‘tishi bilan bir me’yorga kelib
qoladi. Lekin farzand o‘stirayotgan har bir ota-ona bolaning o‘sishi to‘g‘risida,
uning o‘ziga xos xususiyati haqida zarur tushunchaga ega bo‘lsalar foydadan holi
bo‘lmaydi, albatta. Shu narsani alohida ta’kidlash kerakki, bu yoshdagi o‘smirlar
o‘ta ta’sirchan, ayniqsa tashqi ta’sirga, tashqi voqealarga beriluvchan bo‘ladilar.
Ishqiy kitoblar o‘qish, shunga o‘xshash kinofilmlarni tomosha qilishga juda
qiziqadilar. O‘zlarining tashqi qiyofalariga ko‘prok e’tibor bera boshlaydilar. O‘g‘il
bolalarda soch qo‘yish, durustroq kiyinish ishtiyoqi tug‘iladi, qizlar esa oynaga
ko‘prok qaraydigan bo‘lib qoladilar. Ular o‘zlariga oro berishni, malikalarday go‘zal
ko‘rinishni istaydilar, orasta ko‘rinishga urinadilar. Bu tabiiy holdir.Yuqori sinf
o‘quvchilari o‘zlarining ma’naviy xususiyatlari bilan boshqa yoshdagi bolalardan
keskin farq qiladilar. Ular ham jinsiy, ham jismoniy, ham aqliy jihatdan yetilgan
bo‘ladilar. Shu tufayli ular vazmin tabiatli, mulohazali, kattalarga hurmat-ehtirom
bilan qaraydilar.Ota-onalar farzandlar bilan muomala qilishda ularning shaxsiy
xususiyatlari, yosh davrlari hislatlarini hisobga olgan holda ish tutsalar, oilada
O‘zaro tushunish, totuvlik, hamjihatlik, umuman yaxshi ma’naviy vaziyat vujudga
keladi. Otaning onaga yoki onaning otaga qilgan munosabatlari ham shu vaziyat
shart-sharoitlariga mos tushishi kerak. Chunki ota-onaning o‘zaro totuv hayot
kechirishlari, inoq va barqaror, mustahkam oilaning bosh omilidir. O‘smirlik
yoshining o‘ziga xos xususiyatlari kattalardan ularga nisbatan jiddiy munosabatda
bo‘lish lozimligini taqozo qiladi. Kattalar ular faoliyatini nazorat qilishlari, faoliyat
motivlarini doimo e’tibordan chiqarib qo‘ymasliklari lozim, aks holda o‘smir
hayotida noxush xususiyatlarning paydo bo‘lishi ham mumkin. Shuning uchun
o‘smirlik yoshi bola taraqqiyotida muhim ahamiyatga ega. O‘smirlik yoshidagi
bolalarning jismoniy xususiyatlari.O‘smir organizmida ro‘y beradigan o‘zgarishlar
bola rivojlanishining ayni shu davrida biologik, fiziologik yetukligi borasida amalga
oshadi. Fiziologik rivojlanish va jinsiy balog‘atga yetishishi jarayonining yangi
bosqichi boshlanadi. O‘smirlik yoshida qizlar va ug‘il bolalarning jismoniy
14
qiyofasida muhim o‘zgarishlar ro‘y beradi. Bu davrning boshlanishida qizlar o‘g‘il
bolarga nisbatan tezroq rivojlanadilar. Bu narsa qiz bolalarning ertaroq jinsiy
balog‘atga yetishishiga bog‘liqdir. VII-VIII sinflarda o‘g‘il bolalar tez o‘sib, qiz
bolalar bilan tenglashib teng ravishda faoliyat ko‘rsatayotganlaridan, lozim
bo‘lganda ularning o‘rinlariga ham ishlay olishlaridan qoniqadilar. Endi o‘smirlar
o‘yin faoliyatiga kamroq vaqtlarini ajratgan xolda ko‘prok o’qish faoliyati va jiddiy
ishlar bilan shug‘ullana boshlaydilar va ularning bilish jarayonlari jadal rivojlana
boshlaydi.O‘smirning psixik o‘sishini harakatga keltiruvchi kuch uning faoliyatini
vujudga keltirgan yangi ehtiyojlar bilan ularni qondirish imkoniyatlari o‘rtasidagi
qarama-qarshiliklar tizimining namoyon bo‘lishidir. Vujudga kelgan ziddiyatlarni
psixologik kamolotni ta’minlash, faoliyat turlarini murakkablashtirish orqali o‘smir
shaxsida yangi psixologik fazilatlarni tarkib topdirish bilan asta-sekin yo‘qotish
mumkin.O‘smir o‘quvchi ruhiy dunyosida paydo bo‘ladigan bunday holatlar
balog‘at davri o‘tishi bilan bir me’yorga kelib qoladi. Lekin farzand o‘stirayotgan
har bir ota-ona bolaning o‘sishi to‘g‘risida, uning o‘ziga xos xususiyati haqida zarur
tushunchaga ega bo‘lsalar foydadan holi bo‘lmaydi, albatta. Shu narsani alohida
ta’kidlash kerakki, bu yoshdagi o‘smirlar o‘ta ta’sirchan, ayniqsa tashqi ta’sirga,
tashqi voqealarga beriluvchan bo‘ladilar. Ishqiy kitoblar o‘qish, shunga o‘xshash
kinofilmlarni tomosha qilishga juda qiziqadilar. O‘zlarining tashqi qiyofalariga
ko‘prok e’tibor bera boshlaydilar. O‘g‘il bolalarda soch qo‘yish, durustroq kiyinish
ishtiyoqi tug‘iladi, qizlar esa oynaga ko‘prok qaraydigan bo‘lib qoladilar. Ular
o‘zlariga oro berishni, malikalarday go‘zal ko‘rinishni istaydilar, orasta ko‘rinishga
urinadilar. Bu tabiiy holdir.Yuqori sinf o‘quvchilari o‘zlarining ma’naviy
xususiyatlari bilan boshqa yoshdagi bolalardan keskin farq qiladilar. Ular ham
jinsiy, ham jismoniy, ham aqliy jihatdan yetilgan bo‘ladilar. Shu tufayli ular vazmin
tabiatli, mulohazali, kattalarga hurmat-ehtirom bilan qaraydilar.Ota-onalar
farzandlar bilan muomala qilishda ularning shaxsiy xususiyatlari, yosh davrlari
hislatlarini hisobga olgan holda ish tutsalar, oilada O‘zaro tushunish, totuvlik,
hamjihatlik, umuman yaxshi ma’naviy vaziyat vujudga keladi. Otaning onaga yoki
onaning otaga qilgan munosabatlari ham shu vaziyat shart-sharoitlariga mos tushishi
15
kerak. Chunki ota-onaning o‘zaro totuv hayot kechirishlari, inoq va barqaror,
mustahkam oilaning bosh omilidir. O‘smirlik yoshining o‘ziga xos xususiyatlari
kattalardan ularga nisbatan jiddiy munosabatda bo‘lish lozimligini taqozo qiladi.
Kattalar ular faoliyatini nazorat qilishlari, faoliyat motivlarini doimo e’tibordan
chiqarib qo‘ymasliklari lozim, aks holda o‘smir hayotida noxush xususiyatlarning
paydo bo‘lishi ham mumkin. Shuning uchun o‘smirlik yoshi bola taraqqiyotida
muhim
ahamiyatga
ega.
O‘smirlik
yoshidagi
bolalarning
jismoniy
xususiyatlari.O‘smir organizmida ro‘y beradigan o‘zgarishlar bola rivojlanishining
ayni shu davrida biologik, fiziologik yetukligi borasida amalga oshadi. Fiziologik
rivojlanish va jinsiy balog‘atga yetishishi jarayonining yangi bosqichi boshlanadi.
O‘smirlik yoshida qizlar va ug‘il bolalarning jismoniy qiyofasida muhim
o‘zgarishlar ro‘y beradi. Bu davrning boshlanishida qizlar o‘g‘il bolarga nisbatan
tezroq rivojlanadilar. Bu narsa qiz bolalarning ertaroq jinsiy balog‘atga yetishishiga
bog‘liqdir. VII-VIII sinflarda o‘g‘il bolalar tez o‘sib, qiz bolalar bilan tenglashib
oladilar. 9-10 sinfga o‘tganlarida bu bosqich o‘g‘il bolalarda yuqorilab ketadi. Qizlar
14 yoshda, o‘g‘il bolalar 15 yoshda balog‘atga yetadilar. O‘smirlik davrida o‘g‘il
bolalarning bo‘yi 25-30 sm, qiz balalarniki 18-20 sm o‘sadi. O‘smirlik yoshining 2-
davrida yuz suyaklari, ayniqsa uning o‘rta qismi (burun, yuqori jag‘, yonoq ) juda
tez shakillana boshlaydi. Og‘iz bo‘shlig‘i va xalqum o‘zgaradi, bo‘g‘izda ham
o‘zgarish ro‘y beradi:Ovoz paylari uzayadi va ko‘payadi. Natijada o‘smirlarning
ayniqsa, o‘g‘il bolalarning ovozi yo‘g‘on va past bo‘lib qoladi. «Ovozning buzili-
shi » yosh bolalarga xos o‘tkir, jaranglagan ovozning nisbatan past kattalarga xos
ovoz bilan almashinishidir. Qiz bolalarning ovozi o‘g‘il bolalarnikidek keskin
o‘zgarmaydi, shunday bo‘lsa ham qizchalarga xos o‘tkir, jaranglagan ovoz asta -
sekin, tekis va nozik salgina pasaygan ovoziga o‘z o‘rnini beradi.O‘smirlik yoshida
muskul tizimining o‘sishi ham o‘ziga xos xususiyatlarga ega. Muskullar tez o‘sib,
mustahkamlanib borsada, lekin oyoq va qo‘l suyaklarining o‘sishidan orqada qoladi.
Natijada o‘smir gavdasi nomutanosib, harakatlari, yurishi notekis, beso‘naqay
bo‘ladi, oyoqlar uzun, muskullar nozik bo‘lganidan o‘smir yurishidagi
beso‘naqaylik ko‘zga tashlanib turadi. Ko‘krak qafasi tananing bo‘yga o‘sishiga
16
nisbatan sekinroq o‘sadi. Natijada o‘smir ko‘kragi tor bo‘ladi. Bu esa o‘z navbatida
muayyan darajada kislorodga ko‘prok ehtiyoj sezdiradi. Kislorodga ehtiyoj
o‘smirning psixik faoliyatiga ta’sir etib, miya muskul sistemasidan farqli ravishda
kislorodni bir necha marta ko‘p is’temol qiladi. Yurak va qon aylanish tizimining
o‘sishiga nisbatan o‘ziga xos xarakterga ega. O‘smirlik yoshining ,birinchi
davridayoq yurak o‘sib borishining hamma sikllari asosan tugallangan bo‘ladi. Qon
aylanish sistemasi yurak o‘sishidan birmuncha orqada qoladi. Natijada u
o‘smirlarda, ayniqsa qizlarda yurak urish tartibi buziladi. Miya va asab tizimining
o‘sishi 13-18 yoshlarda takomillashadi. O‘smirlik yoshining ikkinchi yarmida
miyaning eng murakkab psixik jarayonlar sodir bo‘ladigan peshona qismida asab
tolalari mielinizatsiyalashib bo‘ladi. Bu yoshda xujayralar ichidagi murakkab
o‘zgarishlar natijasida bosh miya ilon izi chiziqlari asosan shakillanib bo‘ladi. Bosh
miya pustlog‘ining ayrim qismlarini va miya yarim sharlarini birlashtirib turuvchi
assotsativ o‘zgarishlar o‘smirning tez ulg‘ayishi va ularning butun psixik hayotining
murakkablashuviga asos bo‘ladi. O‘smirlik davrida ko‘zg‘alish jarayoni
tormozlanishga nisbatan kuchliroq bo‘ladi. O‘smirlarning o‘zini idora qila
olmasligi, muddatliligi, ta’sirlanuvchanligi, qiziqish va havaslarining beqarorligi,
faol faoliyatdan birdaniga passivlikka tushishining boyisi ham ko‘p jihatdan ana
shunda. O‘smirning jismoniy jihatdan o‘sishida jinsiy balog‘atga yetish katta rol
o‘ynaydi, jinsiy balog‘atga yetish o‘smir organizmi faoliyatida jiddiy o‘zgarishlar
yasaydi. Jinsiy balog‘at natijasida o‘smirlarda o‘ziga xos psixik holat vujudga
keladi. Shuning uchun bu davrda maktab va oilada ta’lim- tarbiya ishlari to‘g‘ri
yo‘lga qo‘yil- masa, o‘smirning yosh fiziologik xususiyatlari xisobga olinmasa,
uning xulq atvoridagi salbiy sifatlar ortib borib, bola xarakterining tarkib topishiga
salbiy ta’sir ko‘rsatishi va keyingi hayoti davomida ham o‘zgartirish qiyin bo‘lgan
chuqur iz qoldirishi mumkin.O‘qituvchilar, tarbiyachilar, sinf rahbarlari dastavval
shuni chuqur anglashlari lozimki, jinsiy yetilish organizmning jismoniy taraqqiyotga
ta’sir qilishdan tashqari o‘smirning psixik taraqqiyotiga ham albatta ta’sir qiladi.
O‘smirlarda jinsiy yetilish munosabati bilan shu paytgacha ularga noma’lum bo‘lgan
va qandaydir ma’noda ular uchun kutilmagan jinsiy moyillik va tegishli fikrlar,
17
xislar, kechinmalar, qarama-qarshi jinsga spetsifik qiziqish, ma’lum mazmundagi
kitoblarga, kinofilmlarga, kattalarning gaplariga bo‘lgan qiziqishlarning paydo
bo‘lishi mutlaqo zarur, tabiiy va me’yoriy holdir. Jinsiy tarbiyaning muhim
vositalaridan biri o‘smirlar diqqatini odamlar o‘rtasidagi intilish munosabatlar
doirasidan boshqa ob’ektlarga ko‘chirishdir. Bu o‘smirlar diqqatining jinsiy
kechinmalar ustida to‘rejaishini ozaytiradi.O‘smirning hayot kechirish tarzi va uning
psixik taraqqiyotga ta’siri. Kichik yoshdagi o‘quvchilardan farqli ravishda o‘rta
yoshdagi o‘quvchilarning hayot kechirish tarzida jiddiy o‘zgarishlar ro‘y beradi.
Oilada, maktabda va o‘quvchilar jamoasida o‘smirning mavqei sezilarli darajada
o‘ziga xos xususiyatlarni yuzaga keltiradi. O‘smirlarning oila a’zolari bilan ham
yangicha munosabat o‘rnatishlari lozim bo‘ladi. O‘smir shaxsining takomillashuvi
va shakillanishiga turtki bo‘lgan omillardan biri o‘quv faoliyati motivlaridagi sifat
o‘zgarishlardir. O‘smir endi faqat bilimlar tizimiga ega bo‘lish, o‘qituvchining
maqtovini eshitish va «5» baholarni ko‘paytirish uchun emas, balki tengqurlari
orasida ma’lum ijobiy mavqeni egallash, kelajakda yaxshi odam bo‘lish uchun o‘quv
motivlari ustuvor bo‘lib boradi, lekin o‘quv faoliyati motivlari orasida bilish, yangi
bilimlarga ega bo‘lish motivi kuchsiz bo‘lgani sababli, ular maktabga borgisi
kelmaydi, o‘qishga og‘rinib kelib, salbiy xis tuyg‘ular va xavotirlik xislarini
boshdan kechiradi. Kattalar tomonidan o‘smirning yurish turishi, xulqiga javob
berish talab qilinadi. O‘smirga uning ilgari qondirilib kelinayotgan ehtiyoj va
xohishlari endi qondirilmasligi, ularning ko‘pidan voz kechish lozimligi uqtiriladi.
O‘smir qiyinchilik bilan bo‘lsada, o‘zining yangi mavqeini tushuna boshlaydi, o‘z
xulqini o‘zgartirib unga moslasha boradi. Maktabda o‘smirning mavqei yanada
keskin o‘zgaradi. Uni endi bir necha o‘qituvchi o‘qitadi. O‘smir oldida har bir
o‘qituvchining o‘ziga xos metod va usullariga moslashish, ularning talablarini
anglab, bilib olish kabi murakkab vazifa turadi. Endi o‘smir ko‘pgina yangi o‘quv
fanlarini o‘rganib olishi kerak bo‘ladi. O‘smirning bolalar jamoasiga bo‘lgan
munosabati ham murakkablashadi. O‘smirga o‘zining o‘qishi, mehnati va xatti-
harakatlariga mas’uliyat bilan qarash jamoat topshiriqlarini aniq bajarish, bilim va
ko‘nikmalarni egallashda reja bo‘yicha sistemali ravishda ko‘tarila borish kabi
18
avvalgidan ko‘ra jiddiyroq talab quyiladi. O‘smirning oiladagi mavqeining
o‘zgarishi, maktabda o‘qishning yangi sharoiti, bolalarning ijtimoiy hayotida
murakkab munosabat-lar o‘rta yoshdagi o‘quvchilar oldiga ko‘pgina yangi talablar
qo‘yadi va ularning butun psixik hayotida yangi qiyinchiliklar tug‘diradi.Avval
mustahkam o‘rnashib qolgan ko‘nikma va malakalar yangi hayot kechirish tarziga
ko‘p jihatdan mos kelavermaydi. Shuning uchun o‘smirlarning psixik jihatdan
normal hayot kechirishi va o‘sishini ta’minlash uchun o‘smirlik yoshining o‘ziga
xos psixologik xususiyatlari e’tiborga olingan ta’lim-tarbiyaviy tadbirlar
qo‘llanilishi zarur. O‘smirlik davri qarama-qarshiliklarga boy davrdir. Uni ba’zi
olimlar « krizislar » « tanazzullar » davri ham deb ataydilar. Sababi o‘smir ruhiyatida
shunday inqiroziy holatlar ro‘y beradiki, u bu inqirozni bir tomondan o‘zi hal qilgisi
keladi, ikkinchi tomon-dan, o‘zi hal qilishga imkoniyati, kuchi va aqli yetmaydi.
Bolani ijtimoiy dunyo bilan tanishtirish, boshqa odamlar bilan munosabatlarni
o'rnatish, aksariyat psixologlarning fikriga ko'ra, o'zi haqida g'oyalarni
shakllantirishdan boshlanadi. O'zini anglash hamda o’zini idrok etish muammosi
psixologiyada eng qiyin muammolardan biri hisoblanadi. Tadqiqotchilar
ta'kidlashlaricha, erta yoshdan boshlab bolalar o'zlariga - tanasiga, harakatiga, tashqi
ko'rinishiga, shuningdek atrofdagi odamlarga va ularning munosabatlariga alohida
qiziqish bilan qarashadi. O'zi haqida shakllangan g'oyalar bolaning odamlar bilan
(kattalar va tengdoshlar) munosabatlarining shakllanishiga handa bolalar
faoliyatining barcha turlarini rivojlanishiga ta'sir qiladi. Psixologiyada o'zini anglash
hamda o’zini idrok qilish muammosiga katta e'tibor qaratildi. Psixologlar K.A.
Abulxanova, B.G. Ananyeva, A.S. Arsentieva,
3
R. Berns, A.A. Bodaleva, A.V.
Ivaschenko, I.S. Kon, K. Levin, A. Maslou, K. Rojers, S.A. Rubinshteyn, A.N.
Slavskoy, E. Elkonin va boshqalar shu muammo ustida tadqiqotlar olib bordilar.
Maktabgacha yosh - bu inson hayotidagi o'ziga xos davr. Bu davr atrofdagi dunyoni
faol bilish vaqti, odamlar o'rtasidagi munosabatlarning ma'nosi, ob'ektiv va ijtimoiy
dunyo tizimidagi o'zini anglash va idrok etishning rivojlantirish davridir.
3
Psixologlar K.A. Abulxanova, B.G. Ananyeva, A.S. Arsentieva,
19
Maktabgacha yoshda bolaning o'zi haqidagi g'oyalari hamda atrofni idrok qilishi
sezilarli darajada o'zgarib boradi: u o'z imkoniyatlarini yanada to'g'ri tasavvur
qilishni boshlaydi, boshqalarning u bilan qanday munosabatda bo'lishini tushunadi,
bu esa atrofni idrok etish va bilishni keltirib chiqaradi. Maktabgacha yoshning
oxiriga kelib, bolalarda o'zini anglashning boshlang'ich shakllari - bolaning bilishi
va uning fazilatlari, imkoniyatlarini baholash hamda o'zi uchun o'z tajribalarini kashf
etish rivojlanadi. D.B. Elkonin ta’kidlashicha maktabgacha yoshdagi bola o'zini
boshqalar bilan ajratishdan o'zini anglashga, ichki hayotini kashf etishga o'tadi. Bir
so’z bilan aytganda o’zini idrok eta boshlaydi. Bolani kattalar va tengdoshlari bilan
maxsus tashkil etilgan muloqot jarayoniga qo'shilishi bolalarning o'zlari haqidagi
g'oyalarini rivojlantirish uchun sharoit yaratadi. Ma'lumki, o'zini anglash va uning
asosida shakllangan o'zini idrok qilish tushunchasi insonning o'zi, uning motivlari,
fazilatlari, xususiyatlari va shaxsiyatini, barqarorligini va vaqt o'tishi bilan
tuzilishining o'zgaruvchanligini tavsiflovchi boshqa ko'rinishlarini anglash
jarayonidir. Insonning o'zi haqidagi g'oyalar yoki ushbu jarayonning mahsuli bo'lgan
“Men” kontseptsiya o'tmishdan kelajakgacha o'z vaqtida o'zgarib, rivojlanib boradi.
O'zini idror etishni shakllantirish g'oyasi J.Meadning har bir inson tug'ilishidanoq
4
boshqa odamlar, birinchi navbatda, uning ota-onasi o'rtasidagi munosabatlarning
ob'ekti ekanligi haqidagi g'oyasiga asoslanadi. Shuning uchun har bir bolaning o'zini
anglashi hamda o’zini idrok etishining dastlabki shakllari, mohiyatiga ko'ra, u
tomonidan kattalar bilan aloqa qilish va birgalikdagi faoliyat jarayonida ongsiz
ravishda sintez qilinadi. O'zining qiyofasi bolalarda bolaning individual tajribasi va
boshqa odamlar bilan aloqa qilish tajribasining o'zaro ta'siri sharoitida shakllanadi.
Uch yoshga kelib, ko'plab bolalar o'zlarining qobiliyatlari to'g'risida juda aniq
g'oyalarga ega bo’ladilar, shuning uchun individual tajriba faqat katta yoshdagina
hal qiluvchi bo'ladi va maktabgacha yoshdagi bolalarda ahamiyatsiz rol o'ynaydi,
deb hisoblaydigan tadqiqotchilar fikri tasdiqlanmagan. 3-4 yoshda allaqachon
o'zlarining ayrim imkoniyatlarini mustaqil ravishda baholay oladigan va o'zlarining
4
J.Mead
20
harakatlarining natijalarini boshqalarning yordamisiz to'g'ri taxmin qiladigan, faqat
individual tajriba asosida ishlaydigan maktabgacha yoshdagi bolalar bor. O'z-o'zini
anglash tushunchasining o'zgarishi va rivojlanishi insonning o'zida, uning o'zgarishi
va rivojlanishida u yoki bu darajada voqelikda yuz beradigan o'zgarishlarni aks
ettirishi tubdan muhimdir. Aynan bolaligida, E. Eriksonning fikriga ko'ra, shaxsda
o'zaro munosabat bolada o'ziga xos munosabatni shakllantirish uchun ayniqsa
muhimdir va ularning ahamiyati uchun mezonlarni tanlashda bir qator cheklovlar
mavjud. Bolaligidanoq o'zini qadrlashning mezonlari inson hayoti davomida o'zini
qo'llab-quvvatlaydi va ulardan voz kechish juda qiyin. E.Erikson nuqtai nazaridan
o'zini anglash kontseptsiyasining rivojlanishining ikkinchi bosqichi bir yarim yildan
uch-to'rt yilgacha davom etadi. Ushbu davrda bola o'zining shaxsiy kelib chiqishi va
o'zini faol harakat qiluvchi mavjudot sifatida allaqachon biladi. Chunki atrof, muhit,
o’zaro munosabatlar bolada ko’plab tushunchalarni yuzaga keltirgan bo’ladi.
Bunday tushunchalarning idrok etilishi bola hayoti uchun mauhim ahamiyatga ega.
Maktabgacha yoshda bola rivojlanishining asosiy ijobiy natijasi mustaqillik
tuyg'usiga erishishdir. Bola o'zini kattalarning to'liq qaramligidan xalos etishga va
bir oz mustaqillikka erishishga intilad shuning uchun har qanday yordamni rad etib,
hamma narsani o'zi qiladi. Voyaga etganlar xavfsizlik, tartib va maqsadga
muvofiqligini hisobga olgan holda bolalar faoliyatini asosan cheklaydi. Agar bola
kattalarning talablariga qarshi tursa, u holda o'z kuchida ishonchsizlik hissini paydo
bo'lishiga olib keladi. R. Berns ushbu yoshda bola, ayniqsa, boshqalarning xayrixoh
ko'magi va rag'batlantirishiga muhtoj ekanligiga e'tibor qaratgan. Unda paydo
bo'layotgan xoxish tuyg'usini rag'batlantirish kerak, shunda kattalarning taqiqlari
bilan bog'liq mojarolar bolani haddan tashqari uyatchanlik va o'ziga ishonchsizlikka
olib kelmaydi degan fikrni ilgari surgan. Bunday ishonchsizlik atrofni,
voqeahodisalarni idrok qilinishini pasaytiradi. Bolaning “Men”i haqida gapirganda,
u “Men”ning aniq tasvirini ham, “Men” istiqbolini ham o'z ichiga olganligini
ta'kidlash kerak, ya'ni haqiqiy narsaga yo'naltirilganman tushunchasiga ega bo’lishi
kerak. Maktabgacha yoshdagi bolalarda nafaqat yaqinlashib kelayotgan shaxsiy
o'zgarishlarni kutish va intilish (masalan, maktab o'quvchisi bo'lish), balki o'zini
21
anglash va idrok qilishning (men qanday maktab o'quvchisi bo'laman) mavjudligini
ham aytish mumkin. E. Eriksonning ta'kidlashicha, tengdoshlari bilan muloqot ham
bolaning idrokini boyitadi. Boshqa bolalarga o'zlari haqida ma'lumot berish va
ulardan "uning shaxsini" idrok etish to'g'risida ma'lumot olish orqali bola o'zining
“Men” imidjini sezilarli darajada kengaytiradi. Bolaning o'z tushunchasini
shakllantirishning eng muhim manbai bu tana qiyofasi, uning ob'ektiv xususiyatlari
va sub'ektiv idrokidir. Bolada erta davrlardan chiroyli va xunuk narsalar haqida
tasavvur hosil bo’ladi. O'z tanasi nuqtai nazaridan tashqi belgilar bolaning o'zini o'zi
qoniqtirishi yoki qoniqtirmaslik darajasini belgilaydi va uning qadr-qimmatini
shakllantirishga sezilarli ta'sir qiladi. O'zini hurmat qilish o'ziga yoki individual
fazilatlarga munosabat bilan bog'liq; bu shaxsning o'zi haqidagi g'oyasini affektiv
baholashdir. U har xil intensivlikka ega bo'lishi mumkin, chunki tasvirning o'ziga
xos xususiyatlari - men ularni qabul qilish yoki qoralash bilan bog'liq bo'lgan ozmi-
ko'pmi kuchli histuyg'ularni uyg'otishi mumkin. O'z-o'zini hurmat qilish va o'zini
anglashning predmeti, xususan, inson tanasi, uning qobiliyatlari, ijtimoiy
munosabatlari va boshqa ko'plab shaxsiy namoyishlar bo'lishi mumkin. Kupersmit
o'zining qadr-qimmatini quyidagicha ta'riflaydi: «Insonning o'ziga nisbatan
munosabati, u asta-sekin rivojlanib, tanish bo'lib qoladi. Ushbu munosabat o'zini
ma'qullash yoki rad etish sifatida namoyon bo'ladi, uning darajasi shaxsning o'ziga
xos qiymati va ahamiyatiga ishonchini belgilaydi. Shunday qilib, o'zini hurmat qilish
shaxsning o'zini o'zi qadrlash tuyg'usining rivojlanish darajasi uning shaxsiga
nisbatan ijobiy munosabatni aks ettiradi. Shuning uchun salbiy o'z qadr-qimmati
o'zini inkor etishni, inson “Men” doirasiga kiradigan hamma narsadan voz kechishni
nazarda tutadi; bu insonning intilishlari darajasini pasaytiradi, uning hayotiy
istiqbollarini cheklaydi. O'zini qadrlash "Men" ning ajralmas do'stidir. Bu odamning
o'zi haqida o'ylashi yoki aytishi bilan emas, balki boshqalarning yutuqlariga
munosabatida namoyon bo'ladi. O'z-o'zini hurmat qilish yordamida shaxsning
xattiharakatlarini
tartibga
solish
sodir
bo'ladi.
"Men"
kontseptsiyasini
rivojlantirishning navbatdagi bosqichi - bu gender o'ziga xoslikni shakllantirishdir.
Jinsiy farqlar psixologiyasini tadqiqiq qilgan olim Kona, bolada o'zining "Men" ini
22
tushunadigan birinchi toifa - bu jins deb ta’kidlagan. U asosiy jins identifikatori,
ya'ni ularning jinsi haqidagi bilim, odatda 1,5 yilgacha rivojlanadi. Jinsni anglash -
bu o'zini anglashning eng barqaror, asosiy elementidir. 2 yoshga kelib, bola o'z
jinsini biladi, ammo hali bu unga tegishli ekanligini idrok eta olmaydi. O'zini o'g'il
yoki qiz deb ta'riflagan bola buni biologik xususiyatlari bilan bog'lamaydi. Jjinsiy
sotsializatsiya va o'zini anglashni rivojlantirishni bog'laydigan murakkab biososial
jarayon natijasida bola haqiqiy jinsiy identifikatsiyaga ega bo'ladi. Shaxsni
anglashdagi tadqiqotlar K.A. Abulxanova – Slavskaya tomonidan amalga oshirildi.
Shaxsiyat, shuningdek, vaqtni tartibga solish qobiliyati, o'z vaqtida faoliyat yuritish
qobiliyati, kelajakdagi faoliyatni dasturlash, uning voqealarini oldindan ko'ra bilish
kabi individual qobiliyatlarga ega. O'z xattiharakatlarini uzoqroq maqsadlarga
bo'ysundirish
qobiliyati,
bu
maqsadlarni
xattiharakatlarning
amaldagi
regulyatorlariga
aylantirish
nafaqat
inson
ontogenetik
rivojlanishining
muntazamligi, balki ijtimoiy yetuklik va o'zini anglashni shakllantirish mezonidir.
Shunday qilib, o'zini anglash hamda idrok etishni rivojlanish xususiyatlarini ko'rib
chiqib, shuni ta'kidlash kerakki, o'zini anglash tushunchasining shakllanishi, avvalo,
boshqalarning ta'siri ostida sodir bo'ladi, umuman, o'zini anglash tushunchasi
insonning hayotiy tajribasi, birinchi navbatda, bola-ota-ona munosabatlari ta'sirida
shakllanadi. Biroq, yetarlicha erta u o'zi ushbu tajribani talqin qilish, shaxsning o'zi
oldiga qo'ygan maqsadlari, tegishli taxminlar tizimi, kelajak prognozlari, yutuqlarini
baholash va shu bilan o'z shakllanishiga faol ta'sir ko'rsatadi. Buning uchun
bolalarda maktabgacha yoshdan boshlab barcha tushunchalarning idrok etilishiga
e’tibor qaratish lozimdir.
Dostları ilə paylaş: |