31
arasında Rabat sammitində ilk dəfə bir araya gətirmişdir. Bu zirvədə İsrailin
Qüdsdən çıxması və 1967-cı statusuna geri dönməsi arzulanarkən, İslam Konfransı
Təşkilatı (İKT) adlı yeni bir təşkilatlanmanın da təməli atılmıştır.
88
Altı Günlük
Müharibə çox qısa sürməsinə baxmayaraq heç bir şeyi həll etmədi. Qısa sürən
müharibələr qalıcı nəticələr yaratmadığı halda, uzun sürən müharibələr
nəticələrinin daha təsirli və qalıcı olduğu tarixi hadisələr araşdırıldığında
görülmekdedir.Altı Günlük Müharibə 1973-ci ildə yaşanacaq Yom Kipur'un səbəbi
də olmuşdur. Nasır'dan sonra iqtidara gələn Ənvər Sədat, İsrailə qarşı bir zəfər
qazanaraq Altı Gün Döyüşündə Ərəb Dünyansına itirdiyi qürurunu təkrar
qazandırmaq istəmişdir. Bunun üçün Yəhudilərin bayramı olan Kipur, uyğun
görülmüşdür. Misir qüvvələri qəflətən İsrailə hücum reallaşdırmış lakin İsrail
hücuma dərhal cavab vermiştir. Misirə dərhal cavab verməsinə baxmayaraq İsrail,
Altı Gün Döyüşünə nəzərən böyük itkilər vermişdir. Bu döyüş Ərəblərin, İsrailə
qarşı ilk müvəffəqiyyəti olaraq görülmüştür.
89
Misir Dövlət Başçısı Ənver Sədat,
1970-ci illərin sonlarında Misirdə iqtidara gəldikdən sonra, BMT elçisi Gunnar
Jarring'e etdiyi bir şərhdə İsrail ilə sülh anlaşması imzalamağa istədiyini amma
bunun üçün də 1967-ci ildə itirilmiş olduğu Misir torpaqlarının geri verilməsi
lazım olduğunu söyləmişdir. Misir və Suriya bu siyasi çıkmazı ortadan qaldırmaq
üçün hərəkətə keçməyə qərar vermişdir. Misir, Oktyabr 1973-cü ildə, Yəhudilərin
müqəddəs günü Yom Kipur'da Sina Yarımadası və Golan təpələrində İsrail
güclərinə saldırmıştır. Bu sürpriz hücum İsraili hazırlıqsız yaxalamışdır. Ərəblər,
döyüşün başlarında bəzi hərbi uğurlar əldə etmişdir. Bu vəziyyət Amerikanı siyasi
müdaxilə yoluna getməyə və bununla birlikdə İsrailə artan bir şəkildə hərbi yardım
göndərməyə yönəltmişdir. Döyüşdən sonra, ABŞ xarici işlər naziri Henry
Kissincer, diplomatik bir şəkildə məhdud iki tərəfli müqavilə strategiyası
izləmişdir. Buna görə İsrailin Sina Yarımadası və Çolan Təpələrindən qismən
çəkilməsi garantilenecek amma daha çətin problemlər üzərində Qərb Şəriyə və
88
Aharon Cohen, Israel and the Arab World, (Boston: Beacon Press, 1976), p. 238.
89
Aharon Cohen, Israel and the Arab World, (Boston: Beacon Press, 1976), p. 239
32
Qəzzanın qədəri daxil olmaq üzrə bazarlıqlarda kaçınılacaktır. 1975də sonlarına
doğru bu səylərin potensial gücləri tükənmiş və əhatəli bir Ərəb-İsrail sülh
razılaşmasına nail olmaq ümidi qalmamıştır.
90
Ənvər Sədat, Yom Kipur Savaşının nəticəsini böyük bir zəfər kimi göstərərək
istədiyi diplomatik cəhdləri başlatmışdır. Sedat, Altı Gün Savaşının əzikliyi içində
olan Misir xalqına baxmayaraq İsrail ilə diplomatik cəhddə olmağın mümkün
olmadığını görərək Yom Kipur Döyüşünə başladı. Sədatın rəhbərliyi ilə strateji
müvəffəqiyyətə nail olundu, Camp Daviddə İsraillə Misir arasında sülh anlaşması
17 Sentyabr 1978-ci ildə imzalanmışdır. Bu vəziyyət Ərəb dünyasında şok təsiri
yaratmışdır. Çünki Misir o günə qədər Ərəb Dövlətləri içində İsrailə qarşı ən sərt
siyasətlərin həyata yana olan bir dövlətdir. Ərəblər üçün çox həssas olduqları
Fələstin problemində Misirin İsraili diplomatik mənada tanıyıb anlaşma
imzalaması nəticəsində Misir, Ərəb dünyasından 90-cı illərə qədər dışlanmıştır.
Ayrıca Ənvər Sədat, İsrail ilə diplomatik əlaqəyə girmənin əvəzini, 1981-ci ildə
Yom Kipur Döyüşünün qeyd etmələri əsnasında bir sui-qəsd nəticəsində canıyla
ödemiştir.
91
Burada vurğulanmalı olan əhəmiyyətli bir mövzuda 1982-ci ilin
sentyabrında İsrailli əsgərlərin dəstəyi və yönlendirmesiyle Livanlı xristian
falangist qrupların Beyrutda reallaşdırdığı Səbrə və Şatilla qırğınının. Beyrutda
yaşayan Fələstinli qaçqınlar Səbrə və Şatilla qaçqın düşərgələrində insanlıq xarici
rəftarlarla öldürülmüşdür. İsraillilər, quruluşundan bəri fələstinlilərə qarşı soyqırım
xüsusiyyətində bir çox qırğın etsə də Şabran və Şatilla'da öldürülən qaçqınların
sayının üç mini keçməsi hadisənin soyqırım xüsusiyyətində olduğunun
göstəricisidir. Hücumun məsulu olduğu aydın dövrün İsrail Müdafiə naziri və
90
Howard Sachar, A History of Israel: From the Rise of Zionism to Our Time, (NY: Alfred A. Knopf, 1998), p. 292
91
Moshe Aumann, “Land Ownership in Palestine, 1880–1948,” (Academic Committee on the Middle East: Israel,
1974), p. 18
33
2001-ci ildə İsrail Baş naziri olan Ariel Şaron, bu hücumdan sonra "Beyrut
Qəssabı" olaraq xatırlanmağa başlanmıştır.
92
1990-cı illərin əvvəli dünyada 80 illik bir müddətdir davam edən və Qərbin
Şərq Bloku üzərində qurmağa çalışdığı zəfərin Sovet Sosialist Respublikalar
İttifaqının dağılmasından sonra rəsmiyyət qazandığı bir tarixi ana bərabər gəlir. Bu
dağılışın ən əhəmiyyətli əks olunmalarından biri isə Soyuq Müharibə iki süper
gücün sərt rollar paylaşdığı bir sahəyə bərabər gələn Orta Şərq üzərində müşahidə
edilmişdir. Soyuq Müharibə dövründə SSRİ və Amerika Birləşmiş Ştatları bütün
dünyada olduğu kimi bölgədə də bir-birlərini balanslaşdıra bilirdilər. Ancaq 1985-
ci ildə Qorbaçovun hakimiyyətə gəlməsiylə birlikdə Moskvanın dünyada və
bölgədə azalan fəaliyyəti ABŞ-ın Orta Şərqdə daha sərbəst hərəkət edə bilməsinə
səbəb oldu.
93
Bu tarixdən etibarən ABŞ bölgədəki qarşıdurmanı və sülh prosesini
öz maraqlarına uyğun şəkildə istiqamətləndirə fürsətinə sahib olmuşdur. Soyuq
Döyüş illəri sırasında Sovetlər Birliyi və Şərq Bloku ölkələrinin Orta Şərq
ölkələriylə çox yaxın əlaqələri vardı. Sovetlər Birliyi, BMT Baş Assambleyasının
11 noyabr 1947-ci ildə qəbul edilən 181 saylı qərarda ortaya qoyulan taksim
planına dəstək vermişdir.
94
Bunda İsrailin bölgədə Sovet tərzi "Kibbutz" lar
qurmasının təsiri vardır. Ayrıca Sovetlər Birliyi, II. Dünya Müharibəsindən
sonrasında Sovet Yəhudilərinin Fələstinə köçünə də icazə verilmişdir. Sovetlərə
görə İsrail bölgədə İngilis gücünü balanslaşdıracaq və mütərəqqi bir yönəlişə girə
biləcək bir dövlətdir. Ancaq İsrailin irəlidəki dövrdə ABŞ-la qurduğu çox yaxın
əlaqə Sovetlərin İsrailə baxışını dəyişdirəcək. Bu tarixdən sonra Sovetlər Birliyi,
İsrail üzərindən bölgədə suverenlik qurmağa çalışan ABŞ-ın gücünü tarazlıqlaya
üçün Ərəb dövlətləriylə yaxın əlaqəyə girəcək; Şərq Bloku ölkələri vasitəsilə Ərəb
dövlətlərinə silah satacaq; bölgədə BƏƏS-çılık kimi sosializm və Ərəb
milliyyətçiliyini ən azından prinsip olaraq birləşdirməyə çalışan siyasi axınlar
92
Moshe Aumann, “Land Ownership in Palestine, 1880–1948,” (Academic Committee on the Middle East: Israel,
1974), p. 18
93
Adam Hanieh, “Class, Economy and the Second Intifada”, Monthly Review, V. 54, No. 5 (October 2009)
94
Adam Hanieh, “Class, Economy and the Second Intifada”, Monthly Review, V. 54, No. 5 (October 2009)
Dostları ilə paylaş: |