Həmidli Aqşin Ceyhun oğlu



Yüklə 0,7 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/30
tarix27.03.2018
ölçüsü0,7 Mb.
#35160
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   30

50 

 

və  fəaliyyət  gövlərinin  qarşılıqlı  əlaqəsinə  əsaslanır  və  həmin  qarşılıqlı  asılılığın 



təşkilatda  planlaşdırma  sisteminin,  informasiya  və  digər  tə`minat  altsistemlərinin 

həmçinin,  başqa  sistem  və  proseslərin  layihələndirilməsi  zamanı  nəzərə 

alınmasının  zəruriliyini  müəyyənləşdirir.  R.  Akoffun  fikrincə,  planlaşdırmanın 

təşkili zamanı problemin aşağıda sadalanan üç aspektinə diqqət yetirmək lazımdır: 

1.

 

Verilmiş  təşkilati  struktur  hüdudlarında  planlaşdırma  işlərinin  əsas 



hissəsi harada cəmləşməlidir? 

2.

 



Firmaların rəhbərləri planlaşdırmaya nə qədər vaxt sərf etməlidirlər? 

3.

 



Planlaşdırmada iştirak etməyən müdirləri həmçinin tərtib edilən planların 

əhəmiyyətli  dərəjədə  toxunduğu  şəxslərin  planlaşdırmanın  gedişi  barədə  necə 

məlumatlandırmaq olar? [18,s.158]. 

Birinci  suala  cavab  verərkən  qeyd  etmək  lazımdır  ki,  təşkilatın  strukturu 

fəaliyyətin koordinasiyası və inteqrasiyası ilə fərqləndirilməsi  üsuludur [19,s.132]. 

Adi  strukturlar,  bir  qayda  olaraq,  şaxəli  diaqramlar  kimi  yaxşı  məlum  olan 

sxematik  formada  təsvir  edilir,  həmin  diaqramlar  isə  düzbucaqlılardan  və  onları 

birləşdirən xətlərdən ibarətdir: onlar kimin nə üçün cavabdeh olduğunu və kimlərə 

münasibətdə  bu  və  ya  digər  səlahiyyətlərə  malik  olduğunu  göstərir.  Təşkiletmə 

məsələsi  ilə  bağlı  fikirləri  irəli  sürən  hər  hansı  araşdırmada  təşkilati  strukturun 

tiplərinin  ən`ənəvi  toplusu-yəni  xətti,  funksional,  qərargah,  divizional,  matris 

layihələri  verilməlidir.  İndiki  dövrdə  daima  dəyişən  əhatədə  yalnız  bir  struktur 

tipinə malik olan və öz strukturunu daim qoruyub saxlayan firma yoxdur. Fəaliyyət 

növlərinin düzgün qruplaşdırılması və məsuliyyətin dəqiq bölüşdürülməsi üzərində 

qurulmuş «yaxşı» təşkilati struktur məhsuldar fəaliyyət üçün şərait yaradır.  

Strateji  planlaşdırmanı  həyata  keçirən  təşkilat  elə  bir  struktura  malik 

olmalıdır ki, həmin struktur özündən əvvəlkinin əhatə etdiyi adamları əhatə etsin, 

lakin onları planlı prosesin müvafiq tələblərinə uyğun gələn başqa rollarda nəzərdə 

tutsun. 

Bu halda müəsssisələr təşkilatın mövcud fəaliyyəti üzərində nəzarət etməyə 

yox,  onun  gələcək  fəaliyyətinin  layihələşdirilməsi  və  inkişafına,  strateji  planın 



51 

 

formalaşdırılmasına,  yəni  öz  gələcəyi  haqqında  təsəvvürlərin  formalaşdırılmasına 



istiqamətləndirilməlidir. 

Şirkət  rəhbərinin  strateji  planlaşdırma  və  qismən  də  taktiki  planlaşdırma 

mərhələlərində  iştirakı  zəruridir  və  burada  heç  yerdə  olmadığı  səviyyədə 

«perspektiv-gələcək»  dixotmiyası  meydana  çıxır.  Rəhbər  işçi  gündəlik  işlərdə 

problemin  yaratdığı  təhlükə  həmin  rəhbərin  perspektivlərin  planlaşdırılması 

zamanı  nəzərə  alınmayan  rəyindən  daha  əyani  şəkildədir,  halbuki  həmin  rəyin 

nəzərə  alınması  sonralar  özünü  daha  təsirli  şəkildə  büruzə  verir.  Şirkətlərin 

rəhbərləri  dərk  etməlidir  ki, planlaşdırma  onların  funksialarına daxildir  və  strateji 

planlaşdırma ilə ilk növbədə onlar məşğul olmalıdırlar. 

Dəyişiklikləri dəstəkləyən müəssisələr ifrata varmamalı, belə bir fikri qəbul 

etməlidirlər  ki, perspektiv  ideyaları  təkcə ali rəhbərliyin  və  ya  plan işi  ilə  məşğul 

olan  peşəkar  mütəxəssislərin  müstəsna  hüququna  aid  deyildir.  Yeniliklərə  doğru 

istiqamətlənən  təşkilati  ideyaların  firmada  yayılması  prinsipini  əldə  rəhbər 

tutmalıdır.  R.  Akoff  iddia  edir  ki,  «bu  aparatı  fərqlənlirmək  və  kompleks 

planlaşdırma  şöbəsi  yaratmaq  lazım  deyil».  Məşvərət  xarakteri  daşıyan  digər 

təşkilati  formalar  da  təklif  olunur.  Bu  cür  təşkilati  forma  strateji  xarakterdə  olan 

xüsusi  problemlərin  həlli  zamanı  meydana  çıxa  bilər.  Cari  planlaşdırma 

qərarlarının qəbulu daha  reqlamentləşdirilmiş  qaydada olduğundan, burada həmin 

təşkilati formanı tətbiq etmək olmaz. 

Qeyd edək ki, səmərəli planlaşdırma üçün lazımi iş vərdişlərinə malik olan 

əməkdaşları,  müxtəlif  sahələrdən,  yəni  əməliyyatların  araşdırılması,  informasiya 

sistemləri nəzəriyyəsi, iqtisadiyyat, statistika, davranış haqqında elm və idarəetmə 

ilə  bağlı  olan  digər  elm  sahələrindən  cəlb  etmək  lazımdır.  Şirkətin  inzibati 

aparatından  olan  mütəxəssislərin  lazımi  işlərə  cəlb  edilməsi  və  onlar  arasından 

xüsusi  operativ  qrupun  yaradılması  daha  məqsədəuyğundur.  Bunun  bir  neçə 

üstünlüyü var. Belə şəxslər planlaşdırmaya dair daha  əvvəlki işlərdəki kimi şəxsi 

mənafe baxımdan yanaşmayacaqlar. Beləliklə, onların planlaşdırmaya yanaşmaları 

planlaşdırıcı  vəzifəsini  daşımaq  həvalə  edilən  şəxslərdəki  yanaşmadan  daha  yeni 

olacaq.  İkincisi, həmin  adamdar  sayəsində  planlaşdırmaya  maraq  onların  əvvəllər 



52 

 

çalışdıqları şöbələrə də şamil olunacaq ki, bu da həmin şöbələrdə planlaşdırmaya 



yardım  üçün  nəzərdə  tutulan  işlərin  genişlənməsinə  və  sürətlənməsinə  səbəb 

olacaqdır. 

Müəssisədə  perspektiv  planlaşdırma  ilə  xüsusi  məşğul  olan  vahid  şöbə 

mövcud  olduğu  halda,  həmin  şöbə,  R.Akoffun  fikrincə,  inzibati  aparata  başçılıq 

edən  rəhbər işçiyə  tabe olmalıdır. Əməliyyatların  araşdırılması  qrupu informasiya 

sistemləri  və  bu  qəbildən  olan  qruplar  da  həmin    adama  tabe  edilməlidir.  Bu  cür 

təşkil  olunmuş  planlaşdırma  zamanı  işçiləri,  ən  azı,  eyni  sahədən  olan 

mütəxəssislərin  işlədikləri  qruplar  üzrə  yenidən  paylaşdırmaq  mümkündür. 

Mütəxəssislərin  mə

lumatlandırılmaları  məqsədi  ilə  planlaşdırma  aparatının, 



araşdırma  və  sistem  qruplarının  bütün  əməkdaşları  üçün  təlimatlandırıcı 

müşavirələr keçirilir. Daha sonralar belə bir nəticə əldə edilir ki, operativ rəhbərlik 

üçün  yararlı  olan  təşkilati  strukturlar  prespektiv  planlaşdırmada  bir  o  qədər  də 

səmərəli deyil 

26, s.311



Strateji  nəzarət  sisteminin  səmərəli  olması  üçün  o, bir  sıra  bütöv  tələblərə 



cavab  verməlidir.  İnformasiya  nəzarəti  sistemindən  daxil  olan  daha  əhəmiyyətli 

tələblər aşağıdakılardan ibarətdir: 

-strategiyanın təshihi üzrə zəruri qərarlar qəbul etməkdən ötrü informasiya 

vaxtı vaxtında daxil olmalıdır; 

-  informasiyalar  nəzarət  olunan  proseslərin  vəziyyətini  adekvat  olaraq  əks 

etdirən düzgün məlumatlardan ibarət olmalıdır; 

-  informasiyalarda  onun  alınmasının  dəqiq  vaxtı  və  onun  aid  olunduğu 

dəqiq vaxt göstərilməlidir. 

Elə görünə bilər ki, bu tələblərin istənilən nəzarət sisteminə ən adi tələblər 

sayılmasında elə bir əhəmiyyətli şey yoxdur. 

Strateji  nəzarət  sistemi  özündə  aşağıdakı  dörd  əsas  ünsürü  birləşdirir. 

Birincisi,  bu,  strategiyanın  reallaşdırılmasının  qiymətləndirilməsi  aparılacaq 

göstəricilərin müəyyən edilməsidir. Adətən bu göstəricilər təşkilatın reallaşdırdığı 

strategiya  ilə  birbaşa  əlaqədardır.  Hesab  olunur  ki,  təşkilatın  vəziyyətinin  təsbit 




Yüklə 0,7 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   30




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə