F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
798
baban ölməmişdir, sənə qəsdən belə deyiblər, o indi gedib dilənir, necə ki, biz əvvəllər dilənirdik, özü də həmişə, ilk dəfə biz ona rast gəldiyimiz yerə gedir, o yerdə ki, mən onun ayaqlarına yıxıldım. Azorka da məni tanıdı... – Nelli, bu yuxudur, – dedim, – xəstə bir adamın yuxusudur, ona görə ki, sən özün indi xəstəsən. – Mən özüm də elə bilirdim ki, bu yuxudur, heç kəsə bunu demirdim. Bircə sənə demək istəyirdim. Bu gün ki, sən gəlmədin, mən də gedib yatdım, yuxuda babamın özünü gördüm. O öz evində oturub məni gözləyirdi, özü də çox pis halda idi, çox arıq idi, adam qorxurdu, mənə dedi ki, iki gündür heç bir şey yeməmişəm. Azorka da yeməyib, mənə çox acığı tutdu, məni danladı. Bunu da dedi ki, heç burunotum yoxdur, mən burunotusuz yaşaya bilmirəm. Vanya, doğrudan da, əvvəllər o bir dəfə bunu mənə demişdi, anam öləndən sonra, onda ki mən onun yanına gedirdim. Onda o lap xəstə idi, çox az şey başa düşürdü. Bu gün bu sözü ondan eşidəndə fikirləşdim ki, gedib körpüdə durub dilənərəm, pul yığıb ona çörək də alaram, bişmiş kartof da, burunotu da. Sonra elə bil ki, mən körpüdə durub dilənirdim, downloaded from KitabYurdu.org
799
gördüm ki, babam da mənim ətrafımda hərlənir, bir az gözləyir, sonra mənə yaxınlaşır, baxır ki, nə qədər pul yığmışam, yığdığım pulu məndən alır. Deyir ki, bu çörək üçün, indi isə burunotu üçün yığ. Mən də yığıram, gəlib bunu da əlimdən alır. Mən ona deyirəm ki, onsuz da bunun hamısını sənə verəcəyəm, heç bir şey gizlətməyəcəyəm. “Yox, deyir, sən oğurlayırsan, Bubnova da mənə deyirdi ki, sən oğrusan, buna görə də mən səni öz yanıma gətirməyəcəyəm. Bir şahını yenə neylədin?” O mənə inanmadığı üçün ağladım, o mənim dediyimə heç qulaq asmırdı, elə hey çığırırdı: “Sən bir şahını oğurladın!” Elə oradaca, körpünün üstündə məni döyməyə başladı, yaman da bərk döyürdü. Mən də bərk ağlayırdım... Vanya, mən indi elə fikirləşirəm ki, o mütləq sağdır, haradasa təkbaşına dolanır, gözləyir ki, mən onun yanına gedəcəyəm... Mən onu yenə də başa salmağa, bu fikrindən döndərməyə başladım, axırda deyəsən, başa sala bildim. O dedi ki, indi yatmağa qorxuram, ona görə qorxuram ki, yenə də babamı görəcəyəm. Nəhayət, məni bərk-bərk qucaqladı... O, üzünü üzümə sıxaraq dedi: downloaded from KitabYurdu.org
800
– Vanya, mən səni atıb gedə bilmərəm. Babam olmasa da, mən səndən ayrılmayacağam. Evdə hamı onun bayılmasından qorxmuşdu. Mən gizlincə həkimə onun bütün dediklərini söylədim, qəti olaraq soruşdum ki, onun xəstəliyi haqqında sizin fikriniz nədir? O fikirləşə-fikirləşə cavab verdi: – Hələ heç bir şey məlum deyil, hələ ki, mən güman edirəm, düşünürəm, müşahidə edirəm, amma... heç bir şey məlum deyil. Ümumiyyətlə, onun sağalması mümkün olan şey deyil. O öləcək. Mən bunu onlara demirəm, çünki siz məndən bunu xahiş etmisiniz, ancaq mənim qıza yazığım gəlir, mən günü sabah konsilium təklif edəcəyəm, bəlkə konsiliumdan sonra xəstəlik başqa bir şəkil alacaq. Ancaq mənim bu qıza çox yazığım gəlir, öz qızım kimi... Çox sevimli qızdır! Elə də şən, oynaq zəkası var ki!.. Xüsusilə, Nikolay Sergeiç bərk həyəcan keçirirdi: – Vanya, mənim ağlıma belə bir şey gəlib: Nellinin güldən çox xoşu gəlir. Bilirsən nə var? Bu gün o, vaxtilə Henrixlə bir yerdə anasının otağını gül ilə necə bəzədiklərindən danışırdı, gəlin biz də sabah onun üçün belə downloaded from KitabYurdu.org
801
bir şey edək, yuxudan ayılanda görsün... Nelli bunu elə həyəcanla nəql edirdi ki... – Bəli, həyəcanla... Həyəcanlanmaq indi ona zərərdir. – Doğrudur, amma xoş həyəcan bir başqadır! Əzizim, indi sən mənim təcrübəmə inan, xoş həyəcan pis deyil, xoş həyəcanla hətta xəstəni sağaltmaq olar, xəstəyə yaxşı təsir bağışlayar... Xülasə, Nikolay Sergeiçin ağlına gələn bu fikir onun o qədər xoşuna gəlmişdi ki, sevindiyindən, heç bilmirdi nə etsin. Ona etiraz etmək də mümkün deyildi. Mən bunu həkimə məsləhət elədim, həkim bu məsələni dərk edənə kimi, Nikolay Sergeiç kartuzunu götürüb çiçək almağa getdi. Gedəndə mənə dedi: – Mənə bax, yaxınlıqda bir oranjereya var, zəngin oranjereyadır. Bağbanları çiçək satır, onlardan çiçək almaq olar, çox da ucuz qiymətə!.. Çox ucuz qiymətə ha!.. Sən bunu Anna Andreyevnaya başa sal, yoxsa o elə bilər ki, çox pul xərcləyəcək, acığı tutar... Bu belə... Hə! Bir də belə bir şey var, dost, sən bu saat hara gedirsən? Sənin ki başın downloaded from KitabYurdu.org
802
açıqdır, işini qurtarmısan, daha evə niyə tələsirsən? Bizim yuxarıda balaca bir otağımız var, gecəni orada qal, yadındadır, əvvəllər necə qalardın? Döşək də sənindir, çarpayı da, hamısı əvvəlki yerindədir. Heç əl də dəyməyib. Lap belə fransız kralı kimi yatarsan! Hə? Qal. Sabah erkən oyanarıq, çiçəkləri gətirərlər, biz də saat səkkizə kimi otağı çiçəklə bəzəyərik. Nataşa da kömək edər, onun zövqü bizimkindən yaxşıdır... Razı olursan? Gecəni qalırsan? Qərarımız bu oldu ki, gecəni mən burada qalım. Nikolay Sergeiç gedib işi düzəltdi. Həkimlə Masloboyev xudahafizləşib getdilər. İxmenevlər tez yatırlar: axşam saat on birdə. Masloboyev gedəndə fikirli idi, mənə nəsə demək istəyirdi, ancaq gələn dəfəyə saxladı. Mən Nikolay Sergeiçlə, Anna Andreyevna ilə xudahafizləşib yuxarı otağa qalxanda, Masloboyevi orada görüb çox təəccüb etdim, o stol arxasında oturub kitab vərəqləyir, məni gözləyirdi. – Vanya, yoldan qayıtdım, çünki indi demək yaxşıdır. Bir otur. Elə mənasız bir işdir ki, adamın lap acığı tutur... – Nə olub axı? downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|