III Fəsil: Diversifikasiya edilmiş təşkilatda strateji təhlilin
təkmilləşdirilməsi
istiqamətlər
3.1.Təşkilatın resurs və imkanlarının strateji qiymətləndirilməsi
istiqamətləri
Hər bir müəssisənin təşkilati strukturu özünə məxsus xüsusiyyətləri ilə əvvəlki
təşkilati strukturun bəzi xüsuüsiyyətlərini, rəhbərliyin tabeçilik və hesabat sistemi
haqqında təsəvvürlərini, vəzifələrə təyinat siyasətini, tapşırıqların bölgüsünü və digər
daxili amilləri əks etdirir. Digər tərəfdən, hər bir struktur şirkətin dəyərlər zənciri
üzrə konkret fəaliyyət növləri və bu növlərdə «uğurun əsas amilləri» əsasında
qurulur.
Təşkilatın strukturu onun məqsədinə nail olunma texnologiyasına uyğun olmalıdır.
Təşkilati strukturu strategiyaya uyğunlaşdırmaq üçün ədəbiyyatda aşağıdakı
tövsiyyələr əhəmiyətli hesab olunur:
1.
Şirkətin əsas fəaliyyət növləri arasında və «dəyərlər zənciri»ndə
strategiyanın reallaşdırılması üçün ən mühüm olan həlqənin müəyyən
edilməsi və onun strukturun əsas elementinə çevrilməsi;
2.
Əgər strateji əhəmiyyətli fəaliyyətin bütün cəhətlərinin bir menecerin
rəhbərliyinə verilməsi mümkün olmursa, onda bu fəaliyyətin hissələrini
həyata keçirəcək bölmələr arasında əlaqələr qurulmalı, onların fəaliyyəti
koordinasiya olunmalıdır;
3.
Hər bir struktur vahidinə rəhbərlik etmək üçün səlahiyyətlər
mərkəzləşdirmə və qeyri-mərkəzləşdirmənin optimal mütənasibliyini təmin
etməklə müəyyən edilməlidir.
4.
Köməkçi və yardımçı fəaliyyətn kənarda və şirkətin özündə həyata
kçirilməsinin səmərəliliyinin müqayisəsi əsasında onların struktura daxil
edilməsi.
İdarəetmənin təşkilati strukturlarının bir çox növləri vardır. Bu növlərə
xətti, funksional, xətti-funksional, matris, proqram-məqsədli və bir çox digər
struktur formaları aid olunurlar. Funksional əlamət üzrə qurulmuş strukturlarda
60
strateci əhəmiyyətli fəaliyyət növlərinin ayrı-ayrı istiqamətlərinə müxtəlif
bölmələr məsuliyyət daşıyırlar. Nümunə üçün alıcının sifarişinin dəqiq və
vaxtında yerinə yetirilməsi üzrə sadələşdirlmiş prosesə diqqət yetirək. Aılıcının
məhsul alınması ilə bağlı müraciəti ilə başlanan və məhsulun müəyyən edilmiş
zamanda və məkanda alıcıya çatdırılması ilə bitən bu proses müxtəlif bölmələr
tərəfindən icra olunan onlarla əməliyyatdan ibarət olur. Sifarişləri qəbul edən
bölmə onu satış şərtlərinin müəyyən edilməsi üçün (qiymətin müəyyən edilməsi,
ödəniş şərtləri, kreditin müddəti və s.) satış və maliyyə bölmələrinə ötürür.
Bundan sonra məhsulun anbarda olması yoxlanılır. Məhsulun olmadığı halda
istehsalın planlaşdırılması şöbəsi bu barədə məlumatlandırılır. Məhsul hazır
olduqdan sonra daşınma üçün hazırlanır. Nəqliyyat bölməsinin işçiləri daşıma
üçün nəqliyyat vasitəsini və marşrutu seçir və məhsulu daşıyıcı müəssisəyə
ötürür. Göstərilən hər bir əməliyyat vaxt itkisinə və növbələrin yaranmasına
gətirir. Dəqiq əmək bölgüsünə əsaslanan belə təşkilati strukturlarda hər bir işçi
öz vəzifəsini yaxşı bilir və onun işinin qiymətləndirilməsi meyarları dəqiq
məlum olur. Bu strukturun mənfi cəhəti ondan ibarətdir ki, heç kim prosesi və
son nəticəni bütövlükdə müşahidə edə bilmir. Sifarişin vaxtında yerinə
yetirilməsi bir əməkdaşın və ya bir funksional bölmənin işinin nəticəsi olmur və
beləliklə bütün təşkilat üçün çox mühüm olan bu işə görə konkret cavabdeh şəxs
olmur. Buna görə də, strateji əhəmiyyətli fəaliyyət növlərinin idarə edilməsinin
belə parçalanmasına gətirən strateji strukturların tətbiqi işçilərin diqqətini son
nəticədən (alıcının tələbatlarının ödənilməsi, rəqabət üstünlüyünün əldə edilməsi,
daha aşağı məsrəflər səviyyəsinə nail olunması və s.) yayındıraraq onların öz
öhdəliklərinin yerinə yetirilməsinə yönəlməsinə gətirir. Nəticədə müxtəlif
bölmələrin fəaliyyətlərinin koordinasiya edilməsi zərurəti əlavə xərclərin
yaranmasına gətirir, işlərin yerinə yetirilməsi müddətləri böyüyür.
Təcrübə göstərir ki, şirkətin köməkçi və təminedici fəaliyyət növlərinin (maliyyə və
hesablaşma əməliyyatları, heyətin idarə edilməsi, injinirinq, informasiya sistemləri,
texnoloci inkişaf və s.) yerinə yetirilməsində əmək bölgüsünün aparılması və
61
funksional strukturların tətbiqi daha yaxşı nəticələr verir. Köməkçi fəaliyyət
növlərinin təşkilati struktura daxil edilməsi aşağıdakı tələblərə cavab verən əlaqə və
koordinasiya sisteminin yaradılması ilə bilavasitə bağlıdır:
şirkətin strateci əhəmiyyətli fəaliyyət növlərinin yerinə yetirilməsi
keyfiyyətinin yüksəldilməsində köməkçi fəaliyyət növlərinin faydalılığını
yüksəldir;
şirkətin bölmələrinin bir-birilə əlaqələrə sərf etdikləri resursları minimuma
endirir və bu əlaqələrin reallaşdırılmasına məsrəfləri məhdudlaşdırır.
Şirkətdə belə bir sistemin olması funksional bölmələrin məqsədlərinin
şirkətin məqsədlərinə zidd olmamasını təmin etmək üçün çox mühümdür.
Müasir şəraitdə təsərrüfat fəaliyyətinin səmərəli həyata keçirilməsi və perspektiv
inkişafının təmin edilməsi təşkilatlarda strateji idarəetmənin tətbiqindən, missiya və
məqsədlərin müəyyən edilməsindən, xarici və daxili mühitin tətqiq olunmasından və
baş verən dəyişikliklərin araşdırılmasından, alternativ strategiyaların seçilməsindən
və reallaşdırılmasından əhəmiyyətli dərəcədə asılıdır. Strateji menecment
müəssisənin idarə edilməsi prosesinin ilkin mərhələsi olaraq idarəetmənin bütün
funksiyalarını özündə ehtiva edir. Yaxşı strateji idarəetmə təşkilatı gələcəyə
yönüləndirir, uzunmüddətli inkişaf strategiyalarını və biznesdə öz mövqeyini
müəyyən etməyə kömək edir. Strateji idarəetmənin nəticələri müəssisənin bazarda
qazandığı mövqeyində və iqtisadi-maliyyə göstəricilərinin uzunmüddətli meyllərində
təzahür olunur. Təşkilatın strateji idarəedilməsi onun uzun müddətli inkişafının təmin
edilməsinin əsasıdır. Strateji idarəetmə təşkilatın məqsəd və missiyası, onun
planlaşdırılması
və proqnozlaşdırılmasının, məqsədlərinin, strategiyalarının
təsərrüfatçılıq funksiyalarının yerinə yetirilməsi ilə bağlıdır. Strateji idarəetmə
dedikdə təşkilatın qarşısında duran məqsədlərə nail olmaq üçün spesifik
strategiyaların işlənib hazırlanmasına yönəldilən idarəetmə qərarlarının və praktiki
hərəkətlərin məcmusu başa düşülür. Strateji idarəetmə təşkilatın idarə edilməsi
problemləri ilə bağlı olan məsələləri əhatə edir. Strateji idarəetmə təşkilatda ardıcıl
62
işlə0nmiş kompleks prosesdir. Bu prosesin əsas vəzifəsi təşkilatlarda yeniliklərin və
dəyişikliklərin qaneedici dərəcədə təmin edilməsindən ibarətdir. Bu prosesin əsas
elementi kimi təşkilatın strategiyası çıxış edir. Bazar iqtisadiyyatı vəziyyətində
işləyən hər hansı firma öz məhsullarının vaxtında satışını daim mənfəət təminatı kimi
təmin etməyə çalışır. Bunun üçün o,
a) bazarın konyunkturuna;
b) rəqabətə;
c) özünün resurs imkanlarına
adekvat olan uzunmüddətli fəaliyyət proqramını işləyib hazırlayır. Bu cür proqram
firmanın strategiyasını əks etdirir.(36)
İqtisadi təşkilata aid edildikdə, bu, onun əsas məqsədlərinin və bu məqsədlərə
çatmanın əsas üsullarının tamamıdır. Firma fəaliyyət strategiyasını işləyib
hazırlayarkən, eyni zamanda fəaliyyətinin ümumi istiqamətlərini müəyyən edir.
Strategiyalar strateji idarəetmənin əsas bazis elementidir. Strategiyaların
müəyyənləşdirilməsi strateji idarəetmənin səviyyəsindən asılıdır. Strateji idarəetmə
məqsədlərin formalaşdırılması, taktikanın seçilməsi və strategiyanın hazırlanması
üzrə təşkilati fəaliyyətdir. Strateji idarəetmə müəssisəyə tam rəhbərliyi təmin etməyə,
təşkilatın tətqiqatlarının yaxın əlaqələndirilməsinə şərait yaradır. Strategiyaların
hazırlanması strateji idarəetmə prosesi ilə birbaşa bağlıdır. Bu proses missiyanı
müəyyən etmə, məqsədləri görmə, taktiki siyasətləri seçmə və mövcud resurslar
vasitəsilə strateji addımı atmağı özündə əks etdirir. Strategiya həyata keçirildikdən
sonra sondakı nəticə araşdırılır, strategiyanın nə dərəcədə əlverişli olmasını
hesablanır. İdarəedicilər strategiyalar vasitəsilə təhlilləri, analizləri tənzimləyirlər.
Strategiya bir çox əks mövqeli məsələlərə güvənilərək tətbiq edilir ki , rəhbər bu əks
mövqelərdən əlverişlilərini tutuşduraraq ən son məqsədə müvəffəq çatmaq məqsədi
ilə ən dəyərlilərini ön plana çəkir. Faktiki olaraq bir strategiya idarəetmə planı olub,
müəssisənin öz mövqeyində möhkəmlənməsinə, istehlakçıların tələblərinin səmərəli
və vaxtında ödənilməsini təmin etməyə xidmət edir. Rəhbər strategiyanı ona görə
işləyib hazırlamalıdır ki, təşkilatın biznesinin təşkilini və idarəedilməsini təmin edə
63
bilsin Beləliklə, alternativ variantlardan əlverişlisini müəyyən edən rəhbər təşkilatın
strategiyasını müəyyənləşdirərək onu bəyan etmiş olur ki, mövcud imkan və
variantların daha əlverişlisi seçilmiş istiqamətdir, bu istiqamət də biznesin daha
səmərəli təşkilini təmin etmiş olur. Bu şəkildə strategiyanı müəyyənləşdirməmiş
rəhbər müvəffəqiyyətli nəticəyə gələ bilməyəcəkdir. Yaxşı işlənib hazırlanmış
strategiya və onun səmərəli şəkildə reallaşması ümumi fəaliyyətin uğuru mənasına
gəlir. Bəzi rəhbərlər yaxşı strategiyalar ərsəyə gətirsələr də, onu ən yaxşı halda
reallaşdırma imkanına malik deyillər. Əksinə, bir qism rəhbərlər isə başqası
tərəfindən düzgün işlənmiş strategiyanı reallaşdıra bilir. Təcrübə göstərir ki, bunların
hər biri son nəticədə yaxşı sonluqla bitmir. Səmərəli strategiyanın səmərəli də tətbiqi
təkcə biznesdə müvəffəqiyyət qazanmağı göstərmir, o eyni zamanda idarəetmənin
keyfiyyətliliyini göstərir. Lakin hər zaman yüksək səviyyəli işlənmiş strategiya, onun
yüksək səviyyəli tətbiq olunması hələ mütləq uğura gətirib çıxartmır. Belə halda
rəhbərin əsas vəzifəsi strategiyada lazımi düzəlişlər aparmaqdan və fəaliyyəti uğura
yönəltməkdən ibarət olmalıdır. Strategiya təşkilatın müxtəlif fəaliyyəti növlərinin
inkişafı perspektivlərinin müqayisəsi və gələcək müvəffəqiyyəti təmin etmək üçün
fəaliyyət növləri arasında resursların bölüşdürülməsi əsasında seçilir.
Strateji idarəetmədə planlaşdırma şirkətin qarşısına qoyduğu vəzifə və məqsəd
dəqiqləşdirilməsi, onların vaxtında icrası, resursların dəqiq bölüşdürülməsi,
perspektiv meyllərin müəyyənləşdirilməsi fəaliyyətin əsasını təşkil edir. Strateji
planlaşdırma özünün səviyyəsinə, məzmununa, məqsədinə və dövrlərinə görə bir-
birindən fərqlənir. Strateji planlaşdırılma biznesin idarəetmə prosesində mövcud olan
planlaşdırma növlərindən prinsipcə ayrılır. Eləcə də bu fərq planın detallaşdırılması
səviyyəsində, strukturunda, məqsədində və yaxud planlaşdırma dövrünün
dəqiqləşdirilməsində özünü göstərmir. Biznesin strateji planlaşdırılmasında
müəssisənin fəaliyyətinin ümumi və spesifik əsaslandırılır, rəqabətin taktikası və
strategiyası seçilir, qarşıda duran məqsədə çatmaq üçün lazım olan maliyyə material
və əmək resurslarının qiymətləndirilməsi aparılmalıdır. Strateji planlaşdırma seçilmiş
strategiyanın reallaşdırılması və qoyulmuş məqsədə nail olunması üzrə sistem
64
tədbirlərin hazırlanması və reallaşmasını nəzərdə tutur. O çıxış mövqeyinin təhlilinə
və biznes parametrlərinin dəyişilməsi proqnozlarına əsaslanır. Strateji planlaşdırma
firmaya imkan verir ki, bazar konyukturunun dəyişilməsinə çevik reaksiya verməyə
kömək edən seçilmiş kursu və taktikanı saxlasın.(4)
Resursların bölgüsü planlaşdırmanın mühüm vəzifələrindən biri hesab edilir. Qarşıya
qoyulmuş məqsədə çatmaq üçün resursları işin istiqamətləri üzrə bölüşdürülməsində
iştirak edən plandır. Kəmiyyət formasında bölünmüş bu resurslar firmanın büdcəsini
yaradır. Strategiyanı seçdikdə planları işləyib hazırladıqdan sonra qarşıya qoyulan
məqsədə çatmağı aydınlaşdırmaqdan ötrü təşkilatın strukturunu yoxlamaq ilk vacib
işlərdən biridir. Çünki bu, strategiya strukturu aydınlaşdırır. Təşkilat irəli getdikcə və
onun məqsədi yeniləşdikcə bilavasitə strategiya və plan dəyişir. Bu proses strukturda
da öünü aydın göstərir. Strateji plan – firmanın real imkanları əsasında qarşıya
qoyulan son məqsədə nail olmaq üçün vacib yolların müəyyən edilməsidir. (16)
Təşkilatın inkişafı planlarının sistemi
65
Qeyd etmək lazımdır ki, proqnozlaşdırmanın strateji planlaşdırmanın müstəqil
mərhələsi kimi təcrid olunması, korporasiyanın ilkin vəziyyətində olan tendensiyaları
nəzərə alaraq, ümumi şəkili təsəvvür etməyə imkan vermir.
İkincisi, müəyyən proqnozlaşdırma üsullarının istifadəsi ilə proqnoz
işlənmələr imkan verir ki, istehsalatın genişlənməsi zamanı korporasiyanın
fəaliyyətini məhdudlaşdıran amillər açıq-aydın aşkar olunsun. Buna görə proqnoz
işləmələr strateji planlaşdırmanın hər bir müstəqil mərhələsi kimi ayrılmaz
hissələrdəndir. Eyni vaxtda strateji planlaşdırma təkcə proqnozla kifayətlənə bilməz,
o eyni zamanda hökmən strateji plana arxalanmalıdır. Proqnozsuz plan - inzibati
tədbirdir, plansız proqnoz - ədəbi əsər kimidir. Yalnız bu iki mərhələnin cütlüyü
tutarlı strateji planlaşdırmanı həyata keçirməyə imkan verə bilər.
Bu tələblərə arxalanaraq da, sosial-iqtisadi proqnozlaşdırma üsullar
sistemindən istifadə etmək mümkündür.
Ekonometrik modelləşdirmə üsulları
Korporasiyanın inkişafını modelləşdirmək üçün bir çox model mövcuddur.
Aşağıdakı modellərdən istifadə perspektivliyi sayılır:
a)
istehsal funksiyası modeli. Bu model ilkin məlumat kimi resurslar həcmini
və onlardan istifadə əmsallarını (elastiklik əmsalları) özündə cəmləyir. Hər resursun
həcmi və onun istifadə səviyyəsi ayrıca proqnozlaşdırılır.
b)
dialoq modeli. Bu model mənasına görə istehsalat funksiyasının modelinə
bənzəyir, amma ondan fərqli olaraq hesablamalar daha dəqiq səviyyədə olur. Burada
ilkin məlumat kimi hansısa bir dövrün resurs həcmləri və nisbətləri özül kimi istifadə
olunur, məsələn: yanacaq sərfi, enerji tutumu, metal tutumu, nəqliyat istifadəsi, əmək
haqqının həcmi, istehsalat ilə əmək məhsuldarlığının nisbəti və s.
Bu modellərin tətbiqi göstərir ki, korporasiyanın ümumi inkişafının
parametrləri resursların həcmindən və nisbətindən asılıdır və əksinə, resursların
həcmini bilərək korporasiyanın inkişafı səviyyəsini hesablamaq olar. Bu halda artımı
məhdudlaşdıran amillər aşkar olunur.
Ətalət inkişafı və iqtisadi artımı məhdudlaşdıran amillərin ardıcıl olaraq aradan
66
qaldırılması metodu. Bu üsul korporasiyanın inkişafında yaranan tendensiyaların
ekstrapolyası inkişafın məhdudlaşdırıcılarının aşkarlanması və onların aradan
qaldırlması üçün tədbirlərin görülməsidir. Əgər təklif olunan tədbirlər ən güclü
məhdudlaşdırıcını dəf etməyə imkan verirsə, ola bilər ki, meydana başqası çıxsın və
onun üçün ayrı tədbirlər görülməlidir. Bu əməliyyat o vaxta qədər təkrarlanır, ta ki
resursların artırılması üçün heç bir imkan qalmasın.
İnkişafın lazımi parametrlərini əldə etmək üçün məqsədin qoyulması üsulu. Bu
üsul ondan ibarətdir ki, əsas prinsipial məqsəd qoyulur, məsələn: istehsalın artımını
və rentabelliyini müəyyən dərəcədə qaldırmaq və ətraf təsirlərdən maksimal
qorunmanı təmin etmək. Bu məqsədlərə uyğun inkişaf parametrləri müəyyən olunur
və ilkin baza parametrləri ilə müqayisə olunur. Bunun əsasında tələb olunan
parametrlərə
çatmaq üçün resurslar tələbatında dəyişiklklər və əsas
məhdudlaşdırıcılar aşkar olunur. Bu məhdudlaşdırıcıları dəf etmək üçün lazım olan
tədbirlər strateji plan həzarlanarkən nəzərdə tutulur.
Nəticədə bu üsulu tətbiq edərkən proqnozlaşdırmanı dəqiqləşdirmək olar, yəni
hansı vaxta iqtisadi artımın tələb olunan parametrlərinə nail olmaq olar.
Empirik təyin olunan əsas məhdudlaşdırıcıya yönəlmiş üsul. Məsələn, hal-
hazırki vəziyyətin təhlili nəticəsində aşkar olunub ki, gələcək dövrün əsas
məhdudlaşdırıcı sərmayələr ola bilər. Bu o deməkdir ki, növbəti mərhələdə, yəni
korporasiyanın inkişafının strateji planının hazırlanmasında, sərmayələrin cəlb
edilməsinə diqqət yetirilməlidir.
Ən mürəkkəb məsələ, korporasiyanın fəaliyyətinin strateji planının
hazırlanmasıdır. Burada çox vacibdir ki, korporasiyanın inkişafının məqsəd və
məsələlərini düzgün və konkret şəkildə təyin edilsin. Buna görə «məqsədlər ağacı»
üsulundan istifadə etmək olar.
Korporasiyanın fəaliyyətinin strateji planının hazırlanmasının növbəti
mərhələsi, qoyulan məqsədlərə çatmaq üçün tədbirlərin müəyyən olunmasıdır. Buna
görə
proqnozlaşdırma
mərhələsində
aşkar
olunmuş
inkişafına
əsas
məhdudlaşdırıcıları haqqında məlumatdan görə onu dəf etmək üçün tədbirlər sistemi
67
müəyyən olunur və mütləq onun yetirilməsinə məsul olan idarəetmə bölməsinin adı
göstərilməlidir.
Strateji plan hazırlanarkən, proqnozlaşdırma mərhələsindəki kimi bir sıra
mümkün variantlara da yaxından baxılmalıdır. Onlara əsas kimi, proqnoz
ssenarilərin varinatları qəbul edilməlidir. Belə vaxtda, ən mümkün ssenariyə
əsaslanan proqnoz strateji planın özülünü təşkil edir. Bununla birlikdə, strateji planın
da eyni zamanda iki variantının hazırlanması məqsədəuyğundur: nikbin və bədbin
variantları. Əlbəttə, ətraf təsirin dəyişməsi qəbul olunan variantdan hər iki tərəfə
dəyişə bilər. Ona görə hər ehtimala qarşı buna hazır olmaq və ehtiyat planı
hazırlanmalıdır.
Hər bir təşkilat öz sərəncamında olan resursların bütöv siyahısını tərtib edə
bilməsinə baxmayaraq, onlar arasından rəqabət üstünlüklərinin yaradılması və ən
yaxşı halda isə araşdırıla bilən gələcəkdə saxlanıla bilinən faydalılarının
seçilməsi əsas məsələdir. Burada strateji idarəetmə sferasında hazırlanmış
nəzəriyyələr daha çox yararlı ola bilər. Strateji idarəetmənin nəzəriyyəçiləri sübut
etmişlər ki, dayanıqlı rəqabət üstünlüklərinə ancaq rəqiblər tərəfindən
imitasiyaya uğramayan və ya digərlərinin təkrar etməsi mümkün olmayan xüsusi
resurslardan istifadə etməklə nail olmaq mümkündür.
Deyilənlərdən belə nəticə çıxır ki, brend kapitalı, müştərilərlə qarşılıqlı
münasibət, bölüşdürmənin müxtəlif effektiv sistemləri, eləcə də, rəqabətli möv-
qeyin tutulması kimi resurslar rəqabətli üstünlüyün yaradılmasına imkan verən
potensial əhəmiyyətədədir. Bunlar marketinq resursları adlanır,ona görə ki onlar
bilavasitə fəaliyyətin marketinq növü ilə birbaşa bağlıdır və onların səmərəsindən
bazarda istifadə olunur. Müştəri üçün dəyərliliyin əldə olunmasında resursların
rolu aşkardır. Kapital, zavod və avadanlıqlar kimi bəzi resurslar, mahiyyət
etibarilə reputasiya, brendin dəyərliliyi və rəqabətli vəziyyət kimi kompaniyanın
uzunmüddətli fəaliyyəti nəticəsində yığılmış digər aktivlərə nisbətən rəqiblər
tərəfindən daha tez təkrar oluna bilər.
|