downloaded from KitabYurdu.org
64
-
Orta məktəbdə. 6 nömrəli məktəbdə.
Kapitan Vəliyev daha bir neçə sual verib
ayağa qalxdı. Zəlimxan kişi ilə görüşüb,
Rəhilənin ünvanını öyrənmək üçün polis şöbəsinə qayıtdı.
Həmin vaxt Əmirəliyev öz kabinetində Qiyas müəllimi
danışdırırdı. O, mərhumun qonşusundan yeni bir şey öyrənə
bilmədi. Qiyas özü isə şübhə doğurmurdu. Onun boyu
Mahmudunkundan qısa idi. O məşum gecədə isə
pəncərəyə boyca Mahmuddan hündür adamın kölgəsi
düşmüşdü.
Mayor Əmirəliyev Qiyası evə buraxıb, Rafaeli qəbul etdi.
Onun raportunu dinləyib, Rəhiləni tapmağı tapşırdı. Bölmə
rəisini Səfayənin axtarışı o qədər də ciddi maraqlandırmırdı.
Göydağ kəndində qanlı cinayət baş vermişdi və bu cinayətin
açılması bu saat hər şeydən daha vacib idi.
Cinayətin sədası artıq bütün rayona yayılmışdı. Hər yerdə
pəncərəyə düşən məchul kölgədən danışırdılar. Qadın və
uşaqlar gecələr qorxudan həyətə düşə bilmir, görünən hər bir
kölgədən diksinirdilər. Qanlı cinayətin kölgəsi adamların
üzündə gəzirdi...
Mayor Telman Əmirəliyev səhər işə gələn kimi şöbənin
qarşısında dayanmış arıq oğlanı kabinetə çağırdı. Adı
Cavanşir olan bu oğlan Dərəçayda yaşayırdı və o da Sabir
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
65
kimi hər gün öz maşınında şəhərə sərnişin aparıb gətirirdi.
Cavanşiri Əmirəliyev özü çağırtdırmışdı. O, dünən
öyrənmişdi ki, Cavanşir mayın 18-də şəhərdən həmişəki kimi
günortaya yaxın yox, axşamüstü çıxıb. Bu sürücü mayorun
etibarlı adamlarından idi və Əmirəliyev onu bu işlə əlaqədar
onsuz da danışdıracaqdı. Odur ki, kabinetə girən kimi, stolun
arxasına keçib, Cavanşirə də oturmaq üçün stul göstərdi və
birbaşa əsas mətləbə keçdi:
-
Mahmudun öldürülməsində kimdənsə şübhən varmı?
Cavanşir boynunu qaşıyıb bir az fikirləşdi və nəhayət,
dilləndi:
-
Yox, Telman müəllim, ağlım heç nə kəsmir bu barədə.
Mahmudun düşməni olduğunu eşitməmişdim. O, hamı ilə
mehriban olub, hamının işinə yarayıb. Bircə qardaşı ilə yola
getmirdilər. Daha doğrusu, Ağayar özü ona qarşı nankor olub.
-
Onun barəsində fikrin nədir?
Cavanşir yenə boynunu qaşıdı:
-
Necə deyim?.. Davakann biridir. Kəndlərində də heç kəs
onunla oturub-durmur. Danışırlar ki, həmin gün günortadan
bir az sonra qardaşının həyətindən çıxan görüblər. Deyinə-
deyinə gedirmiş. Ancaq mən şəxsən inanmıram ki, o, bu
boyda cinayətə əl ata. Necə olmasa, qardaşdı...
-
Kim görüb onu? - mayor onun sözünü kəsdi.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
66
-
Vallah bilmirəm. Lazımdırsa, öyrənib deyərəm.
-
Mütləq öyrən! - Əmirəliyev stolun üstündən karandaşı
götürüb, arxasını stola vurmağa başladı. - Saat neçədə olub
bu?
-
3 ilə 4 arası olub, deyilənə görə...
-
Sən ayın 18-də kəndə nə vaxt qayıtmısan? - mayor başqa
suala keçdi.
-
O gün şəhərdə bir az işlərim var idi. Müştərilərimi başqa
maşınla yola saldım. Özüm kəndə qayıdanda havanın
qaralmağına az qalmışdı.
-
Yolda kimə rast gəldin?
-
Bayəddinin maşını meşə yolunun başlanğıcında, üzü
kəndə dayanmışdı.
-
Niyə dayanmışdı?
-
Bayəddin düşüb kapotu açmışdı. Yəqin maşın xarab
olubmuş. Onunla yaxşı münasibətim olmadığı üçün dayanıb
köməyimi təklif etmədim.
-
Kimi aparırdı Bayəddin?
-
Mən maşında başqa adam görmədim.
-
Dəqiq deyirsən? - Əmirəliyev Cavanşirin gözlərinin içinə
baxdı.
-
Necə deyim? - Cavanşir inamsız dilləndi.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
67
- Mən hələ asfalt yolda olanda, uzaqdan o maşını gördüm.
Meşə yoluna yaxınlaşdıqca maşın daha aydın görünürdü.
Sürücünün arxasındakı qapı açıq idi. Mənə elə gəldi ki, kimsə
içəridən əlini uzadıb qapını örtdü. Mən maşının yanından
keçərkən ani olaraq başımı döndərib baxdım. Maşının içində
heç kəs yox idi.
-
Nağıl danışırsan? - mayor istehza ilə soruşdu.
-
Yox, rəis! Nə görmüşəm, onu danışıram. Mən and içə
bilərəm ki, qapı açıq idi. Sonra örtüldü...
-
Bəlkə Bayəddin özü örtüb qapını?
-
Bayəddin maşının qarşısında mühərriklə əlləşirdi. Qapını
örtən o deyildi.
-
Deməli, sən qapını örtən adamın əlini gördün?
-
Heç əlini də görmədim... - Cavanşir gözlərini döyüb
bölmə rəisinə baxdı. - Ancaq atamın canı üçün qapı açıq idi,
sonra örtüldü.
-
Sonra da boylanıb baxdın və maşının içində heç kəsi
görmədin, eləmi?
-
Bəli.
-
Bəlkə o adam sənin maşınını görüb, qapını örtüb və
dərhal əyilib ki, sən onu görməyəsən.
Ola bilər?
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
68
-
Ola bilər...
-
Sən gedə bilərsən! Bu söhbət də öz aramızda qalsın!
-
Baş üstə, Telman müəllim!
Əmirəliyev sürücünü buraxıb kabinetdə tək
qaldı və başını əlləri arasına alıb, dərin fikrə getdi.
-
Belə-belə işlər... Deməli, həmin gecə Bayəddinin
maşınında sərnişin də olubmuş. Əgər Bayəddin həmin
sərnişinin kimliyini gizlədirsə, deməli, həmin adam və eyni
zamanda Bayəddin özü Mahmudun ölümü ilə əlaqədardırlar.
Buna daha şübhə ola bilməz! Bəs o adam kim olub görəsən?
Həmin adam o gecə Bayəddinlə geri qayıdıb, yoxsa
Mahmudgildə qalıb? Ya bəlkə piyada qonşu kəndə gedib?...
Bu suallara gec-tez cavab tapılmalı idi. Bu öz yerində... Ancaq
Cavanşirlə söhbətdə bölmə rəisinə bir şey qəti aydın olmuşdu
ki, o da Bayəddinin yalan danışması idi. Adi bir sürücü
təcrübəli əməliyyat işçisini aldada bilmişdi!
Əmirəliyev yumruğunu elə sıxdı ki, barmaqlan şaqqıldadı.
Ayağa qalxıb bir siqaret yandırdı. Hirsindən nə edəcəyini
bilmirdi. Kiçik kabinetdə bir az o baş-bu başa gəzdi. Sonra
daxili telefonu götürüb, kapitan Vəliyevə yanma gəlməyi əmr
etdi.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |