downloaded from KitabYurdu.org
1
Elxan Elatlı
PƏNCƏRƏDƏ
GÖRÜNƏN KÖLGƏ
detektiv roman
PƏNCƏRƏDƏ GORUNƏN KÖLGƏ
« Pəncərədə görünən kölgə» sevilən yazıçı Elxan Elatlmın
detektiv janrında yazdığı dörd hekayə və iki povestdən sonra
ilk romanıdır. Bu maraqlı və təsirli əsərdən başlayaraq,
müəllif
dünya
detektivində
heç
kəsə
bənzəməyən
özünəməxsus üslubunu yaratmışdır. Romanda Azərbaycanın
bir kənd rayonunda baş vermiş müəmmalı cinayətlərin sirrinin
açılmasından söhbət getsə də, burada anaya və övlada
məhəbbətin, halallığın, mənəvi təmizliyin təbliği də xüsusi yer
tutur. Bu baxımdan roman yeniyetmə və
gənclərin tərbiyəsində müsbət rol oynamağa qadirdir.
Elxan Elatlı. Pəncərədə görünən kölgə
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
2
Bakı, Qanun Nəşriyyatı, 2015,
Korrektor: Ceyran Abbasova Qanun Nəşriyyatı
Bakı, Azərbaycan, AZ1102, Tbilisi pros., 76 Te.n.: (+99412)
431-16-62; 431-38-18 Mobil: (+994 55) 212 42 37 e-mail:
info@qanun.az www.qanun.az
www.fb.com/Qanunpublishing
www.instagram.com/Qanunpublishing ISBN 978-9952-36-
060-8
Qanun Nəşriyyatı, 2015 © © E.Elatlı, 2015
ekitabı hazırladı: book_lover
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
3
Proloq
Bu hadisə Azərbaycanın mərkəzdən uzaq rayonlarının birində
baş verib. Həmin rayonun prokuroru olan dostum hadisə
barədə mənə danışsa da, bu barədə yazmağı, xüsusilə də onun
öz adını çəkməyimi məsləhət bilmədi. Ona görə də çox
düşünməli oldum. Nəhayət, bu kədərli əhvalatı olduğu kimi
sizlərə çatdırmağı qərara aldım.
Həmin gün... Günəşin batmağına az qalırdı. Kiçik şəhərin
kənarındakı köhnə qəbiristanlıqda, buranın daimi sakinləri
olan gözə görünməz ruhlardan başqa, bir canlı adam da
dolaşırdı.
Sarışın saçları pərişan halda çiyinlərinə tökülmüş bu gənc
qadın, ətrafa boylanan ürkək nəzərlərindən ölülər
şəhərciyində azmış adama oxşayırdı. Heç şübhəsiz ki, o,
hansısa ölünün əbədi mənzilini soraqlayırdı.
Burada bircə dəfə olmuşdu. On dörd il əvvəl, sevimli nənəsi
buraya köçdüyü gün. Ondan sonra imkanı olmamışdı gəlib
nənəsinə baş çəkməyə. Ona görə də yadına sala bilmirdi onun
son mənzilinin yerini.
Hələ qəbri tapmamış qəbiristanlığın anlaşılmaz vahiməsi
ürəyinə dolmuşdu. Buranın qəmli havasının yaratdığı qəhər
boğazına tıxanıb qalmışdı. Mavi gözləri yavaş-yavaş dolur,
duzlu göz yaşları gözlərinin içini göynədirdi.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
4
Birdən nəzərləri başqa qəbirlərdən bir az aralı, qəribsəmiş bir
baş daşının üzərindəki yazıya sataşdı: «Ruhiyyə Ziyadxan
qızı. 1915- 1991». Gözlərinə yığılıb dolmuş acı göz yaşları
buna bənd imiş kimi qaynayıb axmağa başladı.
İrəli yeriyib qəbrin qarşısında dizi üstə çökdü. Başını sinə
daşının üstünə qoyub onu qucaqladı. Dağılan saçlan qəbrin
üstünə yayıldı. Bir müddət beləcə qalıb göz yaşlan ilə qəbir
daşını islatdı. Sonra dikəlib baş daşıyla, canlı insanla
danışırmış kimi, danışmağa başladı:
- Gəlmişəm, ay nənə! Tanıdın məni? Bilirəm, sənə baş
çəkmədiyim üçün incimisən məndən. Haqqın var, ay nənə,
haqqın var! Ancaq onu bil ki, unutmamışam heç vaxt səni.
Uşaqlar
başımı qarışdırsa da, iş-güc başımdan aşsa da hər gün yadıma
düşmüsən!
Yadmdadı, nənə, məni yanında otuzdurub başımı
sığallayırdın, nəsihət verirdin. Deyirdin xoşbəxt olacaq
mənim balam! Yadmdadı?.. Ancaq heç xoşbəxt ola bilmədim,
ay nənə! Xoşbəxt ola bilmədim... Anlamıram, baş aça
bilmirəm ki, mənə nə olub... Mən nə üçün başqaları kimi ola
bilmirəm? Dərd-sər heç vaxt yaxamı buraxmır, ay nənə! Elə
bil yadam bu dünyada hamı üçün! Heç kəs başa düşmək
istəmir məni. Nə sənin oğlun, nə də gəlinin qulaq asmaq
istəmir mənə. Sənə qurban olum ay nənə, sən niyə öldün axı?!.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
5
Yenə də qaynar göz yaşlan yanaqları ilə üzüaşağı süzülməyə
başladı: - Gəlmək istəyirəm yanma, ay nənə! Həmişəlik
gəlmək istəyirəm. Küsmüşəm daha hamıdan!
Üzünü doğma məzara sürtüb, bir xeyli beləcə dayandı. Sonra
yuxudan ayılıbmış kimi, qəfildən ayağa qalxıb parlaqlığını
itirməkdə olan səmaya baxdı. Axşamın düşməyinə bir şey
qalmamışdı. Ətrafa boylanıb, özünü qəbiristanlıqda tək
görəndə üşürgələndi. Əyilib sonuncu dəfə qəbri öpdü və
qəbirlərin arası ilə sürətlə irəliləməyə başladı.
O, şəhərə tərəf yox, tamamilə əks istiqamətdə gedirdi. Bir
azdan qəbiristanlığı arxada qoyub ətrafa boylandı. Axtardığını
tapıbmış kimi, sağa dönərək tikanlı çöllərlə getməyə başladı.
İndi şəhər onun sağ tərəfində qalmışdı. Ancaq heç şəhərə tərəf
baxmırdı. Tikanlar çılpaq qıçlarını cızıb qanatsa da, heç nəyə
fikir vermir, elə hey irəliləyirdi...
Qarşıdan iyirmi yaşlarında, anq bir oğlan gəlirdi. Bir əlində
vedrə və tilov tutmuşdu. Yanından keçəndə dönüb bir anlığa
onun üzünə baxdı. Oğlanın ona diqqət yetirdiyini görüb üzünü
döndərdi və yoluna davam etdi. Birdən nə düşündüsə,
addımlarını yavaşıtdı. Əgər həmin anda geriyə dönsəydi,
oğlanın ayaq saxlayıb təəccüblə ona baxdığını görərdi.
Ancaq o, geriyə baxmadı və yenidən addımlarını sürətləndirib
irəliyə doğru getdi.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |