ləşməsi fonunda qeyd edilən meylin mənfi yönümlü təsir gücü daha
da artır. Bu mənada mühüm əhəmiyyət daşıyan məsələlərdən
biri-xammal təbiətli ixrac sektomnun diversifikasiyası bütünlüklə
xarici amillərin təsir dairəsindədir və qeyd edilən sferanın dünya
bazannın «anklavına» çevrilməsi ehtimalı tamamilə realdır.
Araşdırmalarımız belə bir həqiqəti aşkarlamağa imkan
verir ki, rəqabətqabiliyyətli iqtisadi strukturlara malik olmayan
ölkələrin gömrük ittifaqı yaratması mənasızlıqdan başqa bir şey
deyildir. Bu, o deməkdir ki, MDB daxili gömrük ittifaqı «ölü
doğulmuş» ideya timsalmdadır. Fikrimizcə, söhbət hər şeydən
əvvəl, «bir məhsul—> bir ölkə» sindromundan qurtarmaq,
biliteral asılılıq təhlükəsini aradan qaldırmaq və ixrac siyasəti ilə
ümumiqtisadi inkişaf strategiyası arasında üzvi əlaqələrin
formalaşmasına nail olmaqdan getməlidir. Bunun üçün
hal-hazırda real məzmun kəsb edən problemlər kompleksinin
vahid metodoloji platforma üzərində həllinin labüdlüyü ön plana
çıxarılmalıdır: Regional inhisarizmdən mühafizə olunmaq;
Beynəlxalq normalara münasibətdə spesifik mövqeni qoruyub
saxlamaq; Xarici ticarət siyasətini keçid iqtisadiyyatının
məzmununa uyğunlaşdırmaq; Uduşun maksimumuna nail olmaq
və s. xüsusi əhəmiyyət kəsb edirlər. Zənnimizcə, Azərbaycanın
xarici ticarətinin perspektiv inkişafının paradiqması aşağıdakıları
özündə ehtiva etməlidir: ölkənin dünya iqtisadiyyatındakı yeri və
roluna «kiçik» ölkə hipotezi mövqeyindən yanaşılmalıdır; Qlobal
əlaqələr sistemində tam şəkilli «ərimə»nin qarşısı alınmalıdır;
Bazarın bili- teral-əmultiliteral müstəvidə optimal mütənasibliyi
gözlənilməlidir; Milli bazar subyektlərinin regional və dünya
bazarları sistemində bazar paylarının təmərküzləşməsi və iriləşmə
prosesinə hökumət tərəfindən yaxından yardım edilməlidir.
Ötəri səciyyə daşıyan keçid dövrünün xarici ticarət
əlaqələrinin
metodoloji
sxemi
müqayisəli
üstünlüklər—>dinamik
üstünlüklər-^rəqabət
üstünlükləri
triadasını özündə ehtiva etməlidir və s.
352
-
Tədqiqat materialları göstərir ki, ənənəvi partnyorlarla
qarşılıqlı ticarət əlaqələrinin kəskin şəkildə aşağı düşməsinin əsas
səbəbləri sırasında valyuta-kredit münasibətlərinin dəyişən
sosial-siyasi və iqtisadi situasiyanın tələblərinə cavab verməməsi,
eləcə də, ümumiyyətlə bu istiqamətdə hər hansı bir əməli
fəaliyyətin yoxluğu amilləri özünəməxsus yer tutmuşdur.
Araşdırmalarımız real valyuta məzənnəsi ilə keçid dövrü arasında
aksiomatik məna daşıyan cəhətlərin üzə çıxanimasma imkan
vermişdir: real məzənnənin artımı keçid dövrünün müvəffəqiyyətli
gedişinə işarədir; Bu artım yalnız iqtisadi islahatların həqiqi
sistemliliyinə nail olmaqla reallaşa bilər; Keçid iqtisadiyyatı şəraiti
üçün alıcılıq qabiliyyətinin pariteti nəzəriyyəsi yararlı deyil və s.
Valyuta məzənnəsinin dəyişməsi ilə xarici ticarət dövriyyəsi
arasında funksional qarşılıqlı asılılıq yalnız «çoxölçülü»
determinizmə istinadla şərh edilə bilər.
Ümumiyyətlə, valyutanın məzənnə siyasəti ilə bağlı həm
inkişaf etmiş ölkələrin təcrübələrinin təhlili, həm də keçid
iqtisadiyyatı şəraitində 10 illik dinamikanın empirik araşdırılması
belə bir qənaəti ortalığa qo)mr ki: Bu problemin birdəfelik həlli
yoxdur; Məzənnə siyasəti ölkənin həm siyasi, həm də iqtisadi
prioritetlərindən düzmütənasib asılılıqdadır; Nəhayət, məzənnə
siyasəti makroiqtisadi və sosial inkişafın başlıca istiqamətlərinin
ümumuyğunluğuna söykənməlidir. Bu istiqamətdə apardığımız
araşdırmaların yekununu belə bir tezislə ifadə etmək olar:
Valyuta məzənnəsinin
dəyişikliyindən əldə edilən effekt stimullaşdıncı xarakter daşıyan
pul-kredit və büdcə siyasətindən tərsmütənasib asılılıqdadır. Başqa
sözlə, deyilən şərtlər çərçivəsində devalvasiya infliyasiyanm
güclənməsinə gətirib çıxaracaqdır.
-
Keçid iqtisadiyyatı şəraitində xarici ticarət uduşunun
maksimumlaşdırılması çoxlu sayda məhdudiyyətlərin mövcudluğu
baxımından praktiki olaraq, mümkünsüzdür.
-
Araşdırmalanmız aydın şəkildə göstərir ki, birgə
sahibkarlığın inkişafı və xarici investisiyaları cəlb etmək sferasında
həyata keçirilən fəaliyyət sistemli səciyyə daşımır. Qeyd edilən
yönümdə fəaliyyətin intensivləşdirilməsi üçün,
353
zənnimizcə, aşağıdakı istiqamətlərdə mövcud olan problemləri
aradan qaldırmaq məqsədəmüvafiq olardı:
-Problemə
yanaşmada subyektiv amillərin rolunun
minimuma endirilməsi;
-İri özəlləşdirmə prosesinin bütövlükdə, onun xarici
investisiyalarla bağlı olan sferasının isə ələlxüsus şəffaflaşdırılması
üçüp zəruri hesab edilən bütün vasitələrdən maksimum səviyyədə
istifadə edilməsi;
-Xarici investisiyaların cəlbedilməsi; Prosesual fəaliyyət və
onlardan istifadə edilməsi effektivliyinin yüksəldilməsi yönümündə
hökumət tərəfindən xüsusi sərəncam verilməsi yaxud «Xarici
investisiyalardan
istifadənin
səmərəliliyinin
yüksəldilməsi
haqqında» parlamentin qanun qəbul etməsinə böyük ehtiyac
vardır;
-Xarici
investisiyalann cəlb edilməsində ölkədaxili
mütənasibliyə maksimum əməl edilməsinə çalışmaq zəruridir.
-
Milli bazarın kiçik tutumluluğunun mövcudluğu və bu
əsasda da bazar cəlbediciliyinin olmaması əsas problemlərdən
biridir (xarici investisiyaların cəlb edilməsi baxımından). Milli
bazann iqtisadi və texnoloji sərhədlərinin «calaq» yolu
genişləndirilməsi zəruriliyi MDB çərçivəsində regional ümumiliyin
formalaşdırılmasmdan funksional asılılıqdadır.
-
Xarici ticarət və investisiya siyasəti arasında optimal
uyğunluğun müəyyənləşdirilməsi və bu əsasda da xarici iqtisadi
strategiyanın təkmilləşdirilməsi məqsədəmüvafiq olardı.
-
İri özəlləşdirmə prosesində meydana çıxması tamamilə
real məzmun kəsb edən əcnəbi mənşəli inhisarçı təmayüllərin
qarşısını almaq məqsədilə ölkənin müasir inkişaf mərhələsinin
xüsusiyyətlərinə
uyğun
surətdə
sənaye
siyasətinin
for-
malaşdınlması və onun effektiv rəqabət mühiti—»konyunktura
siyasəti tandemilə qarşılıqlı əlaqələndirilməsi zəruridir.
-
İnhisar nəzəriyyəsi çərçivəsində müxtəlif elmi baxışların
müqayisəli təhlili göstərir ki, bu fenomenə yanaşmada
tədqiqatçılann böyük əksəriyyəti «bir ölçülü» məntiqi təfəkkürdən
çıxış edirlər. Araşdırmalanmız göstərir
354
Dostları ilə paylaş: |