Eşq dənizləri qovuşanda
199
diq qalmaq üçün edilir. İnsan saf niyyət üçün gördüyü işlər-
lə savaba qovuşur. Bu səbəblə qəlb nurlanır, bu nur da
nəfsə sirayət edir və o, mənəvi çirkabdan təmizlənir. Ürfan
şərabından iç ki, onun təsirindən eşqə tutulub, Allaha qovu-
şasan! Unutma ki, insan Tanrının Həqiqətindən maddi dün-
yaya tənəzzül etmiş bir varlıqdır, o, əsl varlıqdan, Həqiqət-
dən yox olmuşdur. Ona görə də, yoxluqdan varlığa qayıt-
mağa can at, bu yolda fədakarlıq göstər! Tənəzzüldən tərəq-
qiyə dön, Allahda yox ol!
Hər şey vaxtında edilsə və ya deyilsə rəhmət, vaxtsız
deyilsə isə lənət gətirər. Həllacı Mənsurun “Ən əl-Həqq”
deməsi şübhəsiz rəhmət, Fironun “Ən Allah” deməsi isə
nəfsdən olduğu üçün lənət gətirdi. Həllacı Mənsurun təfək-
küründə bu kəlmə zaman-zaman yetşdi və öz vaxtında de-
yildi, Firon isə nəfsinin qulu olduğu üçün sözünü kal və bi-
vaxt dedi. Bu mənada, vaxtsız banlayan xoruzun başı ibrət
olması üçün kəsilməlidir, çünki bu hal nəfsə üsyan etməyə
işarədir.
Hər dövrdə yeni söz deyilir, lakin keçmişlərin söylədiyi
hikmətlər daha faydalıdır, çünki bu hikmətlər bir dağ çayı-
nın axarına düşüb dağların zirvəsindən ətəklərə qədər yu-
varlanıb gələrək hamarlanmış çay daşına bənzəyir. Nə qə-
dər alimlər vardır ki, həqiqi elmdən, mədəniyyətdən, ürfan-
dan nəsibləri yoxdur. Onların ictimaiyyətin diqqətini cəlb
edəcək məntiqləri, xalqı tərəqqiyə səsləyəcək fikirləri yox-
dur. Bu cür alimlər elm hafizidir, elm sevgilisi deyil!
Eşqində doğru olan kişi varlılığa, zənginliyə bağlanmaz.
Aşiqlərin varlılıqla işi yoxdur, onlar qazancı sərmayəsiz əl-
də edərlər, aləmin ətrafında qanadsız uçarlar. Aşiqlər yox-
luqda çadır qurarlar. Onlar yoxluq kimi bir rəngdədirlər,
yalnız ruha sahibdirlər. Aşiqlərin qidası çörək deyil, onlar
İlahi eşqi ilə yaşayarlar. Canın qidası eşq olduğu kimi, ru-
hun qidası da aclıqdır.
Harda cahil bir çılpaq, bir yoxsul görsən, bil ki, o, bir ka-
mildən qaçmışdır. O, gözü kor, diləyi pis adam nəfsin
toruna düşərək könlünün istədiyini etmək üçün bir ustad-
Elbəyi CƏLALOĞLU
200
dan fərar etmişdir. Əgər o, ustadının dediyi ilə getsəydi
özünü və əqrəbasını bəzəmiş olardı. Ustadından qaçan var-
dövlətindən qaçar! Qazanc tək bu dünyada deyil, o dünya-
nın da öz qazancı var. Ulu Tanrı “bu dünyanın qazancı o
qazancın yanında uşaq oyuncağıdır” dedi. O qazanc din qa-
zancıdır, eşqdir, Haqq nuruna qabil olmaqdır. Lakin mərhə-
mət etmək Allah qarşısında hər birimizin borcudur, yolun-
dan çıxanı öz yoluna qaytarmaq, ac qalana çörək vermək,
borclunun borcunu ödəmək Allah yanında şərəf və ləyaqət
sahibi olmaqdır. Çünki Allah “əl-Bəqərə” Surəsinin 261-ci
ayəsində buyurmuşdur: “Mallarını Allah yolunda sərf
edənlərin halı yeddi sünbül verən bir toxuma bənzər ki, bu
sünbüllərin hər birində yüz ədəd dən vardır. Allah istədiyi
kimsə üçün bunu qat-qat artırır. Allah (lütfü ilə) genişdir!”
Maddi və mənəvi dəstəyinizlə bir insanı çətinlikdən çı-
xarmaqdaykən, onu ifrat yoxsulluqdan qurtarmaqdaykən
bu işinizi də yarımçıq qoymayın! Çünki bu halda siz onu
daha dərin quyuya yuvarlamış, bununla da daha böyük gü-
nah qazanmış olarsınız. Suda üzə bilməyən birisini çaydan
keçirmək qərarına gələrkən, onu yarımçıq suda buraxıb geri
dönsəniz, batacağına qətiyyən şübhə etməyin. İşinizi sona
qədər etsəniz axirətdə mükafatınız daha böyük olar! Unut-
mayın ki, varı olanlar yoxsullara borcludur, çünki var elə
yoxdan əmələ gəlmişdir, yox olmasaydı, var da olmazdı,
yoxsul olmasaydı varlı da olmazdı. Maddi dünyanın sərvəti
sayılıdır, yığılan və ya toplana biləndir. Ona görə də, yoxsu-
lu yoxsul edən elə varlıdır, çünki varlı hüdudsuz tamaha,
hədsiz zənginliyə sahib olmasaydı, yoxsul da yoxsul olmaz-
dı, hər ikisi eyni səviyyədə olardı.
Elmi və helmi olanlar bu İlahi vergini onlara Allahın
verdiyini anlayaraq bildiklərini insanlara paylayırlar, lakin
maddi sərvətlə zəngin olanların bir qismi bunu öz hünərləri
saydıqlarından Allahı unudur, daha da əzazilləşir və yox-
sullara yuxarıdan aşağı baxırlar. Ey varlığını maddi zəngin-
likdə görənlər, hər gün rastlaşdığın yoxsullar, çətin vəziyyə-
tə düşmüşlər sənin və ya övladıyın gələcək vəziyyətinin ay-
Eşq dənizləri qovuşanda
201
nası ola bilər! Allahına şükür et, nəfsinə hakim ol! İmkansı-
za nəvazişlə yanaş, ona rəhm elə ki, Allah da sənə rəhm et-
sin! İnsanlara ilan müdrikliyi, göyərçin məsumluğu, evlərə
isə sülh arzulayan Həzrəti İsa peyğəmbər buyurur ki, hər
bir insan öz din və əqidə qardaşını 7 dəfə yox, 70 kərə 7 dəfə
bağışlamağa borcludur. Əlbəttə, bu rəqəm çoxluq mənasın-
da işlədilib, lakin uca Allah hər dəfə insanı bağışlayırsa, in-
sanın bunu etməməsi məgər günah olmazmı?!
Elədiklərinizin qarşılığında kimsədən ödəniş ummayın,
yaxşılıqların da, pisliklərin də bədəlini ulu Tanrı verər. Al-
lah təala mərhəmət edər, lakin “mərhəmət etdim” deməz.
Həlim, yəni səbirli və yumşaq olan, elmli, comərd və əxlaqlı
olan hər bir kəsin Allah qarşısında və insanlar arasında qiy-
məti yüksək olar! Ədəbi və əxlaqı olmayandan insanlıq da
gözləmə, çünki insanı heyvandan fərqləndirən əlamət ədəb
və əxlaqdır! – Mövlana Cəlaləddin Rumi bu sözləri demək-
dəykən bayırdan azan səsi eşidildi və bu zaman o, söhbətini
yekunlaşdıraraq dedi:
– Namaz qılan vaxtı qəlbinə dünya düşüncəsi gəlsə,
dünya zövqü səni özünə çəksə, namazı yenidən qıl!
Mövlana Cəlaləddin Rumi sözünü bitirdikdən sonra ha-
mı namaza hazırlaşdı...
Dostları ilə paylaş: |