«Dünya ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrinin əsərlərinin Azərbaycan dilində nəşr edilməsi haqqında»
Yüklə 3,25 Mb. Pdf görüntüsü
|
MƏĞLUBİYYƏT ZƏNGİ 621
Dayanacaqdan evə otuz metrə yaxın piyada yol da var idi. Onsuz da, yağışda islanmalı olacaqdı. Evə yorğun, əz gin, ya raşıqsız qayıtmaq gözünə durmuşdu. Çatan ki mi An-
tuan filmlə bağlı onu sorğu-suala tutacaq, o isə ba sa bas, av tobus, işləməyə məcbur olan insanların hə ya tı nın cə- hən nəm əzabı olduğu haqda, bir də bu cür hə yat rit mi nin onu necə məhv elədiyi barədə danışmaq is tə yir di. Amma bun ları demək olmazdı: Antuanın qanı qarala bi lər di… Növbəti avtobus sürətini belə azaltmadan daya na caq- dan ötüb-keçdi. Lüsil piyada getmək qərarına gəldi. Elə bu vaxt yaşlı bir qadın növbəyə yaxınlaşdı və onun ya- nında dayandı. Ruhunu bürüyən gözlənilməz həvəsə tabe ola raq Lüsil öz talonunu bu qadına uzatdı: – Götürün, mən gəzə-gəzə getmək istəyirəm. Qadın, elə bil, ona sual dolu baxışlarla, demək olar ki, düşməncəsinə baxdı. Bəlkə də, fikirləşdi ki, yazığı gəldiyi üçün belə edib. Amma yox, bu qadının nə fikirləşdiyini bir cə Allah bilirdi. İnsanlar indi o qədər hər şeydən şüb hə- lənən olublar ki… Səbəb isə… Bütünlüklə qayğılara və pis- pis işlərə qapılmalarıdır. Beyinləri axmaq televiziya ve ri- liş ləri, səfeh qəzet məqalələri ilə doludur. Ona görə də ki minsə təmənnasız bir hərəkət edə biləcəyini heç ağıl la- rı na da gətirmirlər. – Yaxınlıqda yaşayıram. Gözləməyəsə vaxtım yoxdur. Yağış da, deyəsən, yavaşıyır… – Lüsil üzrxahlıq və az qala, yal varış dolu səslə əlavə etdi. Əslində, yağış güclənmişdi. Lüsil: «Onun cavabının nə fərqi var ki? Talonu götürmək istəmirsə, tullayaram, ge- dər. Yağışın altında yarım saat da çox islanmaq istəyirsə, özü bilər, ona pis olacaq», – fikirləşdi. Qız özünə heyrət edirdi: «Mənə nə olub belə? Nə üçün hamı kimi hərəkət edib talonu tullamıram? Hamının xo şu na gəlmək iddiasına düşmüşəm? Alma meydanında han sı ürəyiyumşaqlıqdan söhbət gedə bilər axı? Özü də be lə bir vaxtda? Niyə axı hamı məni sevməlidir? Bu nə ax maq fikirdir beynimə girib? Dostcasına münasibətlər, ali cə nab istəklər… Bütün bunlar varlı insanlara yaraşır, ra hat bir barda, viski içə-içə, ya da inqilab zamanı qoy bu ba rə- də nə qədər istəyirlərsə, çənə döysünlər». Amma ürəyinin dərinliyində Lüsil bunun əksinə dü- şün mək və düşündüklərinə inanmaq istəyirdi. FRANSUAZA SAQAN 622
…Qadın əlini uzadıb talonu aldı. – Çox nəzakətlisiniz, – deyərək gülümsündü. Lüsilin çöh rəsində qətiyyətsiz bir təbəssüm göründü və o, da ya- na caqdan uzaqlaşdı. Həmrəylik meydanından keçərək sa- hil lə – de Lill küçəsi ilə gedirdi. Yol boyu Antuanla ta nış ol duqları gün, onunla birlikdə bu küçə boyunca ad dım la- ma la rı yadına düşürdü. Onda bahar təzəcə gəlmişdi. Hava çox isti idi. Onlar elə-belə, həvəsləri vardı deyə piyada gedirdilər. İndi isə o, böyük məmnuniyyətlə taksiyə minərdi. «Bəsdir deyindin, – Lüsil özünü danladı, – bu gün ax- şam neyləyəcəyik?» Ah, hə, xatırladı, onlar jurnalist Lyuk Solderin evi nə
dəvət olunmuşdular. O, Antuanın dostu idi. Çox əsə bi adam idi. Özü də çoxdanışanın biriydi, mücərrəd möv zu- lar haqqında saatlarla söhbət edə bilərdi. Onunla ün siy-
yət də olmaq Antuanın xoşuna gəlirdi. Bəlkə də, söh bət lə- ri Lü sili də əyləndirə bilərdi. Amma… Lyukun arvadı Ni kol ol ma saydı… Ev işləri içində itib-batan bu qadın hər də fə Lü si li görəndə pulsuzluq və qadın xəstəlikləri haq qın da da nış mağa, belə axmaq söhbətlərlə onun başını qat ma ğa ça lı şırdı. Bir də… Nikol qənaətcillik maniyasına tu tul muş- du, elə buna görə də hazırladığı yeməklər dadsız alınırdı. «Rele-Plassa»da şam etmək daha yaxşı olardı, – Lüsil ge də-gedə dodaqaltı mızıldandı, – piştaxtanın yanında bar menlə birlikdə soyuq daykiri içər, sonra isə hamburger və salat sifariş edə bilərdim. Suyu çox olan supun, iyrənc raqunun 1
bun lar daha yaxşı olardı. Doğrudanmı, ancaq varlılar öz lə- rinə gözəl sadəliyi rəva bilirlər?» O, belə bir səhnəni təsəvvür etməklə özünə təskinlik ver məyə çalışırdı: «Plassa»nın yarımboş barı… Hər zaman ol duğu kimi piştaxtanın üstündə güldanda qladioluslar qo yu lub, restoranın baş ofisiantı xoş üzlə onlara qulluq edir. O, stolun arxasında təkcə oturub, norka mantolu ame ri kalı qadınları dalğın halda gözdən keçirərək qəzet və rəq ləyir. Lüsilin birdən ağlına gəldi bu xəyallarında An- tua na yer yoxdur. Bu fikirdən ürəyi sıxıldı. Artıq çoxdan idi ki, Antuansız şam etmirdi. Amma xəyalına gətirdikləri 1 Raqu – xırda doğranmış ət və ya balıq qovurması. MƏĞLUBİYYƏT ZƏNGİ 623
hə qi qət də olubmuş kimi, nədənsə, özünü günahkar hiss et di. Bu barədə düşünə-düşünə addımlarını yeyinlətdi və de mək olar, qaça-qaça pilləkənlərlə yuxarı qalxdı. Antuan əlin də «Mond» çarpayıda uzanmışdı. Görünür, «Mond» oxu yan kişilər onun taleyinə yazılmışdı. Lüsili görcək ye- rin dən qalxdı, qız ona sığındı. Antuan böyük və isti idi, on dan tütün qoxusu gəlirdi. Heç vaxt, heç vaxt onun uzun, arıq bədəni, açıqrəngli göz lə ri, hər zaman saçlarını sığallayan iri əlləri Lüsili bez- dir mə yə cəkdi. Antuan onu süzə-süzə yağışın altında veyllənən ağıl- sız qadınlar haqqında danışmağa başladı. – Film xoşuna gəldi? – nəhayət, o maraqlandı. – Çox gözəl idi. – Səni ora göndərməkdə haqlı idim? – Haqlı idin. Bu suala cavab verdiyi an Lüsil vanna otağında idi. «Haq lıy dın» sözünü söyləyəndə isə güzgüdə öz əksinə ta ma şa edirdi. Sifətində əvvəllər görmədiyi bir təbəssüm gə zi şir di. Lüsil bu gülüşü öyrənirmiş kimi bir neçə saniyə mü şa hidə etdi, sonra dəsmalı güzgüdə gəzdirdi… Sanki, ora da əks olunmuş arzuolunmaz müttəfiqinin simasını sil- mə yə çalışırdı.
Axşamlar – yeddinin yarısına yaxın onlar de Lill kü çə- sindəki balaca barda görüşürdülər. Lüsil Antuanı gözləyə- göz ləyə Etyen adlı qarsonla çənə vururdu. O həm yara- şıq lı, həm də çox söhbətcil idi. Antuan onun Lüsilə qar şı heç də qardaşcasına münasibət bəsləmədiyindən şüb hə- lə nir di. Bundan əlavə, Etyen özünü at bilicisi kimi təqdim edir di. Lüsil də onun məsləhətlərinə əməl edərək bir ne çə dəfə at yarışlarına qatılmışdı. Nəticə isə acınacaqlı ol muş- du. Beləliklə, Antuanın onları süzərkən gözlərində yaranan şüb hə təkcə qısqanclıqla deyil, həm də maddi iflasa uğ ra- maq təhlükəsi ilə izah oluna bilərdi. Bu gün Lüsilin əhvali-ruhiyyəsi əla idi. Dünən çox gec yatmış, bütün gecəni gələcəklə bağlı planlar qur muş du- lar. Bu planlar dumanlı da olsa, çox uzaqlara gedib çı xır- dı. İndi isə Lüsil nə qədər çalışsa da, hansı qərara gəl dik- Yüklə 3,25 Mb. Dostları ilə paylaş:
|