ÀÇЯÐÁÀJ†ÀÍ милли åËÌËЯÐ ÀÊÀÄÅÌÈJÀÑÛ ÔÎËÊËÎÐ ÈÍÑÒÈÒÓÒÓ
Yüklə 3,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Hər əməli sorğuya yalnız Allah cəkər
72
– Yox. Dedi:
– Niyə? Dedi:
– Cünki dərdimə əlac eliyə bilməzsən. Sənin ücun dəyil mənim dərdimə əlac eləmək. Mənim dərdimə əlac eliyən tapılmaz. Əlacı olan dərd deyil. Dedi:
– Ə kişi, bəlkə elədim. Bilmir axı peyğəmbərdi. Dedi: – De dana. Dedirtdi. Dedi:
– Mən şəhərin naxırcısıyam, camaatın malını otarıram. Dünənləri yolnan gələndə, yolum padşah yanından düşdü, padşahın qızını gördüm. Ürəgim ona vurulub, nə ürəgimdəi anası vardı, nə cıxarda bilmirəm, nə də adın tuta bilirəm pad- şahın qorxusundan. Adın da tuta bilmirəm, məhəbbət ürəgim- dən cıxmır. Bu dərt də məni öldürəcək, əlac olmuyacaq buaa. Qorxumdan kimə diyə biləcəyəm?! Həzrəti İsa Əleyhsəlam, onun bi anası vardı, oğlanın. Dedi: – Xanım, carşavaıın at başua, get padşahın elci daşının üstündə otur. Səni aparsınlar icəri. Dedi:
– Əəə, sən nə danışırsan?! Mən onu eliyə billəm?! Dedi:
– Səni padşah öldürmiyəcək ki, sənə nə qayıracax?! Qorxma! Hec zad deməz sənə. Qorxma, get! 73
Arvadı göndərdi. Arvad getdi oturdu elci daşının üstün- də. Padşaha xəbər verdilər ki, bi nəfər oturub elci daşının üs- tündə. Padşah güldü, güldü böyük adamdı da dənə. Gətirdilər. Dedi:
– Arvad, elci daşının üstündə oturmusan. Arvad qorxa- qorxa dedi: – Bəli. Dedi:
– Ay arvad! Mənim qızım sənin oğlunun tayı-tuşu deyil, get öz tayın-tuşun tap! Ay arvad, mənim qızıma bir tabaq qır- mızı qızıl gəlməlidi! Arvad yeməyə cörək tapmır. Dedi: – Hə, get bir tabaq qırmızı qızıl gətir, qızımı verəcəm sənin ogluaa. Arvad qayıtdı gəldi. Həzrəti İsaya dedi. Həzrəti İsa dedi: – Get tabağı cöldə qumla doldur gətir. Doldurdu gətirdi. Allah möcüzə vermişdi axı ona. Allah eliyir də hamısını. Əlin sürtdü o quma, hamısı oldu qıpqırmızı qızıl. Üstunə bidənə carşab örtdü, qoydu arvadın başına, dedi, apar ver padşaha. Arvad təəccüb elədi. Qoydu başına getdi padşahın cıxdı yanına, qoydu yerə. Bu səfərki ürəkli gedir ar- vad, qabağ gönülsüz gedirdi, indi gönüllü gedir. Başındakı tabağı qoyur yerə, padşahın qabağında. Acdı üstünü padşah, gördü, məətəl qaldı. Bu nədi ay arvad, bu qızılı hardan tap- mısan, xəzinə tapmısan? Dedi: – Ay padşah, başıaa dönüm, xəzinə tapmamışam, bizdə bi adam var, gəlib, məni bura göndərən də odu. Əlin sürtdü torpaq oldu qızıl. 74
Padşah İsanı bilir, ona iman gətirib. Ama, görmüyüb. Düşündü ki, bu İsadı yəqin. Dedi: – Arvad, get ogluu da, o torpağı qızıl eliyəni də gətir bura. Getdi, dedi sizi padşah cağırır. Buların ücü də gəldilər, cıxdılar yuxarı. Padşah bildi bu İsadı. Görüşdülər, öpüşdülər. Padşah dedi: – Mənim qızımın elciliyin eliyən peyğəmbərdi. Dedi: – Qızımı verirəm, üstündən padşahlığımı da verirəm yeznəmə. Mən qoca kişiyəm. Həzrəti İsa oğlana dedi: – Qızın istiyirdin, üstündən padşahlığ da verdi. Oğlan dedi: – Xeyr, nə mənə padşahın qızı lazım deyil, nə də pad- şahlıq! Mən belə bir Allahdan əl cəkmərəm! Səninlə! Hara getdin, ora gedəcəyəm! Mən naxırcının biriydim, mənə gör Allah nələr verdi. Mənə lazım deyil, ölüncə sən hara getdin, peyğəmbər! Mən sənlə gedərəm! Həzrəti İsa oğlanı götürdü, gəldi onların yanına. Dedi: – Bax padşahlığı da atdı, padşahın qızını da atdı. Mən- dən əl cəkmir. Siz necə vaxtdı mənnən bir yerdəsiz, sizdə bu- nun yüzdə bir əqidəsi yoxdu! Siz elə xeyir gəzirsiz!
* * * Ən qədim ocağ Geygəl ocağıdı. Musa Peyğəmbər Səla- vatullahhın oğlu o vaxt yəhudilər, Allah lənət eləmişlər, öldür- mək istiyilərmiş. O gəlib bura cıxıb. Ona görə burdan ocax yaranıb. Ona görə Geygəl ocağı deyillər ki, öz ogluna deyib ki, get, geyin gəl. Uşax o biri oglan gizlənip, o isə geyinip gəlip.
75
Ona gorə qalıp Gey Gəl ocağı. Burdan da ora bir oğlan gedib, Kəlbayı Tağının ocağında, indi hər iki ocağa gediblər, gəliblər.
İbrahim peyqumbər səlavatullah həmişə çörək yiyəndə, diyərdi, ay Allah, mənə bi adam göndər, sırfada tək oturmu- yum. (İbrahim peyqumbərin nuru camalına salavat!) Bi gün də yiyəndə gördü bir şəxs gəldi. Salamun əleykum, dedi, əleykum salam. Dedi: – Gəl otur. Elə istədilər yiyələr, dedi, namaz qılibsan? Dedi:
– Yox. Dedi:
– Dur burdan! Namaz vacibdi. Bu durdu ayağa, Allah-Taaladan səda gəldi, ey mənim hə- bibim! Mənim istəkli peyqumbərim! Əgər onu tapıb surfa ba- şında oturtmasan, səni peyqumbərlikdən azad edirəm! Namazı qılmıyıb, mən çəkərəm sorğu suala! Sən onun surfa başında niyə qəlbinə dəydin, durğuzdurdun?! Gedib onun gönlünü almasan, səni peyqumbərlikdən cıxardaram. Burdan İbrahim peyqumbər səlavatullah düşdü onun dalına, getdi. Yapışdı gedək. Dedi: – Yox! Sən məni bayaq qovdun, getmirəm! Dedi:
– Səni ant verirəm bir olan Allaha, gedək! Qaytardı, gətirtdi oturtdu, o surfadan, o cörəgdən ona yedirtdi. Allah dedi, namaz qılmıyıb, mən yaratmışam, mən sorğusunu çəkəciyəm, axı mənnən istixasə elədin, dedin, mə- Yüklə 3,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|