CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
42
Osmanlı dövlətinə maraq və meylini daha da artırdı.
Azərbaycan fraksiyasının təzyiqi altında aprelin 20-də
C.Oegeçkorinin rəhbərlik etdiyi Zaqafqaziya hökuməti istefa verdi.
Zaqafqaziya Seymi həmin gün yeni tərkibdə Zaqafqaziya hökumətini
təsdiq etdi. Seymin daha yaşaya bilməyəcəyini görən gürcülər mayın
26-da özlərinin müstəqilliyini elan etdilər.
Bundan iki gün son ra,
mayın 28-də Azərbaycan Milli Şurası İstiqlal Bəyannaməsini açıqladı:
1. “
Azərbaycan tamhüquqlu və müstəqil dövlətdir.
Zaqafqaziyanın cənub və şərq hissələrindən ibarətdir. Ali
hakimiyyət Azərbaycan xalqına məxsusdur.
2. Müstəqil Azərbaycanın siyasi quruluş forması Xalq
Cümhuriyyətidir.
3. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti beynəlxalq birliyin bütün
üzvləri ilə, xüsusən həmsərhəd xalqlar və dövlətlərlə dostluq
əlaqələri yaradacaq.
4. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti öz sərhədləri daxilində
milliyyətindən, dinindən, ictimai vəziyyəti və cinsindən asılı
olmayaraq bütün vətəndaşlarına tam vətəndaşlıq və siyasi
hüquqlar verir.
5. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti onun ərazisində yaşayan
bütün xalqların sərbəst inkişafına şərait yaradacaq.
6. Məclisi-müəssisanın çağırılmasına qədər Azərbaycanda ali
hakimiyyət xalqın səsvermə yolu ilə seçdiyi Milli Şura və Milli
Şuranın qarşısında cavabdeh olan müvəqqəti hökumət sayılır”.
32
Elə həmin gün Milli
Şura Fətəli xan Xoyskiyə
(1875-1920)
müvəqqəti hökuməti təşkil etmək tapşırığı verdi. O, müvəqqəti
hökumətin tərkibini aşağıdakı şəkildə Milli Şuraya təqdim etdi: 1.
Nazirlər Şurasının sədri və daxili işlər naziri - F.Xoyski
(bitərəf), 2.
Hərbi nazir - Xosrovpaşa bəy Sultanov
(“Müsavat”), 3. Xarici işlər
naziri - Məmmədhəsən Hacınski
(“Müsavat”), 4. Maliyyə və xalq
maarifi naziri - Nəsib bəy Yusifbəyli
(“Müsavat”), 5. Ədliyyə naziri
-
Xəlil bəy Xasməmmədov
(“Müsavat”), 6. Ticarət və sənaye naziri
- Məmmədyusif Cəfərov
(bitərəf, sonra “Müsavat”), 7. Əkinçilik və
əmlak naziri - Əkbərağa Şeyxülislamov
(“Hümmət”), 8. Yollar, poçt
və teleqraf naziri – Xudadatbəy Məlikaslanov
(bitərəf), 9. Dövlət
nəzarəti naziri - Camo bəy Hacınski
(sosialist). Beləliklə,
ümumtürk
32 Azərbaycan Respublikası MAİ, f. 970, siy. 1, iş 4, v. 1-2.
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
43
və ümumislam dünyasında ilk dəfə olaraq Azərbaycanda müstəqil,
demokratik respublika üsuli-idarəsi bərqərar oldu.
M.Ə.Rəsulzadə müstəqilliyin Azərbaycana nə verdiyini “Əsrimizin
Səyavuşu” əsərində belə xarakterizə edirdi: “
28 may” Azərbaycanda
yaşayan bütün millətlərə eyni dərəcədə azadlıq və bərabərlik
verdi: “Hər şeydən əvvəl, Azərbaycan Respublikasının əsas idarəsi
bütün vətəndaşların bərabər bir hüquqla yaşaması üzərində
qurulmuşdu. Burada hər bir insanın möhtərəm şəxs, Azərbaycan
vətəndaşı olduğu üçün hüququ qorunurdu. Erkək-qadın,
müsəlman-xristian, cins və milliyyət fərqi gözləmədən, zəngin-
fəqir, müdir-işçi, torpaq sahibi-günəmuzdçu, öyrətmən-tələbə,
möhtərəm-cahil, sinif, məslək, təbəqə, rütbə, məqam, nəsil, bilgi
imtiyazı aramadan bütün vətəndaşlar məmləkət idarəsində iştirak
edir, qanun alan quruluşlara girmək haqqına dəxi sahib idilər.
Burada bir sinif digər sinfə hakim deyildi. İnsan nə varına görə
haqlı, nə də yoxsulluğuna görə haqsız göründü. Bunun kimi ona
nə yoxsulluğu üçün sayğı edilir, nə zənginliyi üçün aşağılanırdı...
Burada misli Avropada tətbiq olunmayan həqiqi bir xalq
cümhuriyyəti qurulmuşdu”
33
. Sadalanan bu xüsusiyyətlər dövlətin
bütün strukturlarında, eyni zamanda parlamentdə də mövcud idi.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1918-1920-ci illər)
33 Rəsulzadə M.Ə. Əsrimizin Səyavuşu. Ankara, 1989, s. 44-45.
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
44
1918-ci il iyunun 16-da milli hökumət Tiflisdən Gəncəyə köçərək,
oranı özünün müvəqqəti paytaxtına çevirdi. Gəncəyə gəliş o qədər
də maneəsiz olmadı. Milli Şuradan kənarda qalmış bəzi qüvvələr
hökumətin demokratik, inqilabi əhvali-ruhiyyəli
şəxslərdən təşkil
olunmasından narazı idilər. Azərbaycanın Türkiyəyə ilhaq edilməsi
tərəfdarı olan bu dairələr Milli Şuraya qarşı fəal kampaniyaya
başlayaraq Qafqaz İslam Ordusunun komandanı Nuru Paşanı da
öz tərəflərinə çəkmək istəyirdilər. Lakin Nuru Paşa özünün yalnız
əsgər olduğunu və siyasi məsələlərə müdaxilə etməyəcəyini bildirdi.
Belə bir vəziyyətdə M.Ə.Rəsulzadənin tutduğu prinsipial və düzgün
mövqe Azərbaycan istiqlaliyyətinin başı üzərini almış təhlükəni
sovuşdurmağa imkan verdi. Bir il sonra M.Ə.Rəsulzadə bu hadisəni
xatırlayaraq deyirdi:
“Bizə dedilər ki, türkləri tənqid etmək olmaz,
çünki onlar bura bizi idarə etməyə yox, bir əsgər kimi xalqı
müdafiə etməyə gəlmişdilər. Bu, doğrudur. Lakin o da doğrudur
ki, bizim öz içərimizdə elə bəylər və ağalar var idi ki, onlar burada
İstanbulun ağalıq etməsini tələb edirdilər”.
34
Azərbaycanın vəziyyətini gərginləşdirən amillərdən biri də Sovet
Rusiyası ilə Almaniya arasında 1918-ci ilin martında imzalanmış
Brest-Litovsk müqaviləsinə həmin ilin avqustun 27-də edilən əlavə
idi
35
. Əlavənin 14-cü maddəsi birbaşa Azərbaycanla bağlı idi. Qafqaz
İslam Ordusunu Bakıya buraxmamaq məqsədilə
orada göstərilirdi ki,
Almaniya Türkiyənin Bakı, Şamaxı və Quba mahallarının müəyyən
olunmuş sərhədlərinə keçməsinə mane olacaq. Bunun müqabilində
Rusiya imkan daxilində Bakı əyalətində neft və neft məhsulları
çıxarılmasına şərait yaradacaq və çıxarılan məhsulun dörddə biri
Almaniyaya veriləcəkdir.
Azərbaycan hökuməti bu müqaviləyə kəskin etirazını bildirərək
göstərirdi ki, “Bakısız Azərbaycan - başsız bədəndir”. Əhməd bəy
Ağaoğlu da almanları Azərbaycanı “bir bidon kerasinə” satmaqda
ittiham edirdi.
Türkiyənin hərbi hissələrinin köməyi ilə Azərbaycan ordusu
(Qafqaz İslam Ordusu) sentyabrın 15-də Bakıya daxil oldu. Bakı
uğrunda gedən döyüşlərdə mindən çox türk əsgəri şəhid oldu.
34 Azərbaycan Respublikası MAİ, f. 894, iş 148, v. 10.
35 Qasımov M. Birinci Dünya müharibəsi illərində böyük dövlətlərin Azərbaycan siyasəti. 3 hissədə. II
hissə (1917-ci il noyabr – 1918-ci il noyabr). Bakı, 2001, s. 234-244.