Coğrafiya
və təbii resurslar, №1, 2017 (5)
40 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya
Cəmiyyəti
nin maksimum miqdarının 2-ci və 9-cu kəsimlərdə
(KK
As
=5,8) olması muşahidə edilmişdir. Bitkilərdə
As-nin 10-100 mq/kq səviyyəsində xroniki təsiri
onun qida zəncirinə daxil olmasına gətirir ki, bu da
ağciyər və dəri xərçənginə, mədə funksiyalarının
pozulmasına səbəb olur. Bor tədqiqat ərazisinin aq-
rolandşaftları üçün izafi mikroelement olması ilə
digərlərindən seçilir. Borun miqdarı əsasən 0,3-1,0
mq/l olduqda, o, bitkilər üçün toksiki hesab edilir
[7]. Fe,Y, İ, Zr, Rb tədqiqat ərazisində çatışmayan
mikroelementlərdir. Şirvan düzü arolandşaftların-
da Fe-in KK-sı 0,04-lə 0,1arasında dəyişir. Fe-in
çatışmazlığı qan azlığına, halsızlığa, əsəbiliyə və
bir sıra başqa xəstəliklərə səbəb olur. Ərazidə yo-
dun və bromun çatışmazlığı isə qalxanvarı vəzin
xərçənginə və “endemik zob “xəstəliyinin yaran-
masına gətirib çıxarır.
Ağır metalların torpaqdakı canlı orqanizmələrə
müştərək baş verən toksiki təsiri daha güclüdür.
Məsələn, sinkin və kadmiumun torpaq mikroorqa-
nizmlərinə qarşı birgə mənfi təsiri onlara ayrı-ayrı-
lıqda göstərilən təsirdən dəfələrlə güclüdür. Hey-
van və insan orqanizminə daxil olan ağır metallar
uzunmüddətli mənfi təsir göstərir və bir sıra xəstə-
liklərin əmələgəlməsinə səbəb olur. Orqanizmin
çirklənmələrə reaksiyası onun fərdi xüsusiyyətlə-
rindən - yaşından, cinsdən, səhhətindən asılıdır. Bir
qayda olaraq, uşaq, yaşlı, çox qoca və xəstə insan-
lar daha həssas olur. Toksik maddələr orqanizmə
daimi ya vaxtaşırı az miqdarda daxil olduqda xro-
niki zəhərlənmə baş verir.
Xroniki zəhərlənmə baş
verəndə eyni maddələr müxtəlif insanlarda böyrək,
qanəmələgətirən orqan, qaraciyər və sinir sistem-
lərində müxtəlif pozulmalara səbəb ola bilərlər.
Ağır metalların təhlükəli olması ondan ibarətdir ki,
onlar orqanizmdə toplana bilirlər (qurğuşun, sink –
orqanizmin bərk, nikel,
mis və kobalt isə - yumşaq
toxumalarda), kimyəvi formasını dəyişərək öz ara-
larında və bioloji baxımdan əhəmiyyətli olan qeyri-
metallarla çoxsaylı reaksiyalar yaradırlar. Əksər
hallarda insan orqanizminə daxil olan ağır metal
birləşmələri xərçəng xəstəliklərinə səbəb olur.
Bundan əlavə, onlar bir sıra ürək-damar və mərkəzi
əsəb sistemində (əsasən uşaqlarda), böyrəkdə, qa-
raciyər və həzm sistemində funksional və üzvi po-
zulmalara səbəb olurlar. Uşaqların qanında qur-
ğuşunun miqdarı artıq olduqda onlarda ağlın zəif
inkişafı müşahidə olunur. Torpağa fosforu yüksək
miqdarda
verməklə Pb,Cu,Zn
və Cd-un toksiki tə-
sirini azaltmaq mümkündür [8].
Son dövrlərin ən aktual məsələlərindən olan nit-
rat problemi XX əsrdə meydana gəlmişdir. Şübhə-
siz, bu, kənd təsərrüfatının bütün sahələrinin kim-
yalaşması ilə, o cümlədən mineral gübrələrin geniş
miqyasda istifadə olması ilə sıx əlaqədardır. Kənd
təsərrüfatı məhsullarında nitratların miqdarı az ol-
duqda praktiki olaraq uşaqlar və yaşlı insanlar üçün
təhlükə yaranmır. BST-nin normalarına görə nitrat-
ların yol verilən miqdarı çəkisi 60 kq olan insan
üçün 220 mq NO
3
təşkil edir. Kənd təsərrüfatı məh-
sullarından nitratların əsas mənbəyi tərəvəzdir. İs-
tixanalarda alınan məhsullarda açıq qruntda alınan
məhsula nisbətən nitratların miqdarı on dəfələrlə
çox olub 1 kq məhsulda maksimal miqdara 10 qr-a
qədər çata bilər. Bu da istixanalarda zərərli maddə-
lərin sərbəst olaraq buxarlanması və hava axını ilə
aparılmaması ilə əlaqədardır. İstixanalarda örtülü
şəraitdə buxarlanan nitratlar yenə də bitkilərin üzə-
rinə çökür [7].
Gübrələmə texnologiyası gözlənilməyəndə azo-
tun nitrat formalarının ərzaq məhsullarında, yemdə
və suda toplanması baş verir, o da insan orqanizmi-
nə keçərək bəzi xəstəliklərin yaranmasına səbəb
olur (Ə.Güləhmədov, M.P.Babayev, F.Z.Axundov,
1988; Z.R.Mövsümov, 1994). Nitratlar nitritlərlə
birgə konserogen təsir yaradaraq, insan orqanizmi
və ətraf mühit üçün daha ağır fəsadlar törədə bi-
lərlər. Meyvə-tərəvəz və su ilə qəbul edilmiş nitrat-
ların 80%-nin insan orqanizmindən xaric edilməsi-
nə baxmayaraq, onun mədə-bağırsaq sistemində
qalan hissəsi bəzi mikroorqanizmlərin və ferment-
lərin təsiri ilə daha yüksək toksiki maddəyə - nitritə
çevrilir. Nitritin insana toksiki təsiri nitratdan 10-
20 dəfə artıqdır. Ona görə də nitratın insana zərərli
təsiri, eyni zamanda, nitritin təsiri ilə daha da güc-
lənir. Normal halda qanın tərkibində olan hemo-
qlobin nəfəs alan zaman havanın oksigenini özünə
birləşdirərək oksihemoqlobinə çevrilir. Oksihe-
moqlobin qanla birlikdə toxumalara yayılaraq özü-
nə birləşdirdiyi oksigeni bədənin hər yerinə çat-
dırır. Beləliklə, normal vəziyyətdə hemoqlobin bə-
dəndə oksigendaşıyıcısı vəzifəsini yerinə yetirir.
Orqanizmə nitrat və nitrit daxil olduqda isə onlar
hemoqlobinlə birləşərək
methemoqlobin adlanan
davamlı birləşmə əmələ gətirir. Nəticədə qanda he-
moqlobinin miqdarı azalır. Oqranizmin oksigenlə
normal təchizi pozulur.
Adətən, normal orqanizmdə methemoqlobinin
miqdarı hemoqlobinin ümumi miqdarının 2%-ni
təşkil edir. Kiçikyaşlı uşaqlarda, xüsusilə vaxtın-
dan tez doğulmuş körpələrdə methemoqlobinin
miqdarı 4%-ə çatır. Yaşlıların orqanizmində xüsusi
ferment sistemi mövcuddur. Bu sistem əmələgəl-
miş methemoqlobini parçalayaraq onun miqdarını
bərpa edir. Uşaqlarda isə bu ferment sistemi fəaliy-
yət göstərmədiyi üçün nitrat və nitritlə zəhərlənmə
ölümlə nəticələnə bilər. Torpaq biotasının, qismən
mikrobiotanın torpağın münbitliyi və "sağlamlığı",
həmçinin ətraf təbii mühitin vəziyyətinin keyfiy-
yətini saxlamaq üçün üzvi gübrələrdən müntəzəm