41
Hipomaqnemiya tez-tez hipokaliemiyaya və hipokalsiemiyaya səbəb olur.
Hipokaliemiya eləcə də, hipokalsiemiya adətən hipomaqnemiyanın müalicəsi ilə
korreksiya olunur. Maqneziumun qan zərdabında səviyyəsi ümumi maqnezium
səviyyəsini həmişə əks etdirmədiyi üçün maqnezium səviyyəsi normal olduğu halda
belə hipokaliemiya zamanı maqnezimun təyini tələb olunur.
Kalium defisiti. Kalium çatışmazlığının əsas əlamətləri spesifik deyil.
Mülayim defisit zamanı zəiflik, mialgiya müşahidə olunur, ağır hallarda tənəffüs
zəifləyir və iflic baş verməsi mümkündür. Kalium defısitinin aradan götürülməsi
üçün peroral qəbul və pəhriz təyin olunur:
Kalium xlorid məhlul və ya adi tabletlər formasında təyin edilə bilər. Bu zaman
gündəlik dozanı 2-3 dəfəyə qəbul edilir. Pəhrizə banan, portağal, pomidor, qreyfrut
şirəsi, qabıgı ilə qızardılmış kartof, meyvə qurusu kompotu, noxud sıyıqları və
şorbaları, kəsmik əlavə etməklə defisit aradan qaldırıla bilər. Bütün bunlarla yardım
mümkün olmadıqda preparat venadaxilinə yeridilir. Bu zaman yeridilən kaliumun
həcmi saatda 20 mekv-dən artıq olmamalıdır (1 q KCl 13,3 mekv-ə bərabərdir).
Adətən 1 litr 0,9%li NaCl-da 40 mekv, maksimal 60 mekv/l, KCl tərkibli məhluludan
istifadə olunur. Belə ki, 40 mekv KCI tərkibli 1 litr məhlul hazırlamaq üçün 7,5 ml
4% KCl məhlulunu bir litr 0,9%-li NaCl məhlulunda həll etmək, 60 mekv KCI
tərkibli 1 litr məhlul hazırlamaq üçün 12,25 ml 4% KCI məhlulunu bir litr 0.9%-li
NaCl məhlulunda həll etmək lazımdır. Aşağıdakı tərkiblərdə təxminən 40 mekv
kalium vardır: 3,9 q kalium asetat; 4,0 q kalium bikarbonat 3,0 q kalium xlorid 4,3q
kalium sistrat; 9,4q kalium qlukonat ; 5,4q birəsaslı kalium fosfatda ; 3,5q ikiəsaslı
kalium fosfatda ;
Kalium asetat, bikarbonat, xlorid, sitrat və qlukonat peroral təyin edilə bilər.
İnfuzion əvəzedici terapiya üçün kalium xloriddən, asetatdan və fosfatdan istifadə
olunur. Kalium xloridin 10%-li 10 ml-də 1 q və ya 13,3 mekv kalium olur.
Qan zərdabında kaliumun səviyyəsindən asılı olaraq kalium xloru yeridmə
miqdarı aşağıdakı kimi olmalıdır. Belə ki, normada qan zərdabında kaliumun
səviyyəsi 3.7 mekv/l-dən çox olmalıdır. Xəstələrdə qusma və ishal halları
təkrarlanarsa bu göstərici hər ay təyin edilməlidir. Eləcə də kaliumun miqdarı 3.4-3.6
mekv/l olarsa, kalium 20-40 mekv/l (1.5-3.0 q) yeridilməklə hər ay qan zərdabında
kaliumun miqdarına nəzarət olunmalıdır. Qan zərdabında kalium miqdarı 3.0-3.3
mekv/l olduqda iki həftədən bir müayinə aparılmalı və 60 mekv/l (4.5q) kali
yeridilməlidir. Bəzən qan zərdabında kaliumun miqdarı 2.7-2.9 mekv/l səviyyəsinə
enir. Bu zaman xəstəyə 80 mekv/l (6.0q) kalium yeridilməli və zərdabda kaliumun
səviyyəsinə bir həftədən bir nəzarət etmək lazımdır. Əgər kaliumun miqdarı 2.4-2.6
mekv/l olarsa xəstəyə 80-120 mekv/l (6.0-9.0q) kalium yeridilməli və qan
42
zərdabında kaliumun səviyyəsinə 1-6 gün ərzində nəzarət vacibdir. Ciddi hallarda
kaliumun miqdarı 2.0-2.3 mekv/l ola bilər. Bu hallarda 60 mekv/l (4.5q) vena
daxilinə və 20 mekv/l (6.0q) peros verilir. Qan zərdabında səviyyəyə 6-24 saat
müddətində nəzarət edilməlidir. Daha ciddi hallarda kaliumun qan zərdabında
səviyyəsi 50 mekv/l –dən az olur. Belə hallarda 60 mekv (4.5q) venaya, 100 mekv/l
(7.5q) peros yeridilir. Səviyyə 2.4 mekv/l-dən artıq olana qədər infuziyalar davam
etdirilir və intensiv infuziyalar zamanı hər 6 saatdan bir zərdabda səviyyəyə nəzarət
edilməlidir.
Maqnezium defisiti. Normada maqneziumun qan zərdabında səviyyəsi - 1,5-
2,5 mekv/l təşkil edir. Per oral qəbulu üçün maqnezium qlukonat və ya oksid istifadə
olunur.
Müxtəlif dərman vasitələrində maqnezium elektrolitinin müxtəlif miqdarı olur.
Gündəlik dozanın hesablanması üçün 400 mq tabletdə 240 mq elementar
maqneziumun olduğu güman edilir. İstifadə edilən preparatda elementar
maqneziumun dozası daha az olarsa, tövsiyə olunan dozanı əldə etmək üçün
tabletlərin sayını artırmaq olar. Gündəlik doza 2000 mq olduqda onun vena və ya
əzələdaxili yeridilməsi daha rahat ola bilər.
Venadaxili istifadə zamanı maksimal konsentrasiya 5 q (25%-li 20 ml MgSO
4
məhlulu) və ya 40 mekv (Mg bir litr 0,9% NaCl və ya 5% qlükoza məhlulunda)
təşkil edir. Bu zaman dəqiqədə 50 mq-dan (yuxarıda qeyd edilmiş məhluldan 30 ml)
artıq daxil etmək yol verilməzdir. Vəziyyət təcili deyilsə əzələdaxili 100 ml 0,9%
NaCl və ya 5% qlükoza məhlulunda 2 q (8 ml 25% MgSO
4
məhlulunda) və ya 16
mekv Mg 1-2 saat ərzində; 4 q (16 ml 25% MgSO
4
məhlulunda) və ya 32 mekv Mg
250 ml 0,9% NaCl məhlulunda və ya 5% qlükoza məhlulunda 2-3 saat ərzində
yeridilir.
Əzələdaxili prosedura zamanı isə 1 q (25% - 4 ml MgSO
4
) həll etmədən hər 6
saatdan bir yeridilir. Maqneziumun əzələ daxili qəbul vena daxili və ya per oral
tətbiqi mümkün olmadıqda istifadə olunur.
Maqneziumun səviyyəsinə normal vəziyyətdə nəzarət hər ay aparılmalıdır.
Əgər bu səviyyə 1.1-1.4 mekv/l olarsa 1000-1200mq(8.0-9.6 mekv) peros
maqnezium sulfat verilir və hər ay zərdabdakı səviyyəyə nəzarət olunur. Ciddi
vəziyyətdə (zərdabda səviyyə 0.8-1.0 mekv olarsa) 2000 mq (16mekv) per os və ya
əzələ daxilinə yeridilir. Zərdabda səviyyəyə hər 1-2 həftə ərzində nəzarət edilir.
Daha ciddi hallarda zərdabda səviyyə 0.8 mekv/l-dən az olur. Belə hallarda 3000-
6000 mq (24-48 mekv) vena daxilinə və ya əzələ daxilinə maqnezium yeridilərək
hər 1-6 gün ərzində zərdabda səviyyəyə nəzarət edilir.