26
Onun nuru düĢüncə imkanını bağlayır. Bu hal içki içmədən sərxoĢ olmaya
bənzərdir
45
.
Musanın peyğəmbərliyi – birbaĢa Tanrının vəhyidir. Onu Ģüurla dərk
etmək olmaz. Bunu yalnız imanla qəbul etmək lazımdır. Beləliklə Tanrı və
dinə aid baĢqa Ģeylər haqqında bilik Ġlahi ekstaz (yaxud vəhy) vasitəsi ilə və
yaxud Ġlahi kitab (Əhdi-Ətiq) vasitəsi ilə alına bilər.
Filon fəlsəfəsində Tanrı yaratdığı dünyadan daha ucadır. Bu səbəbdən,
bu yaradılıĢı O, Loqos vasitəsi ilə həyata keçirib. Loqos Tanrının sözüdür,
onun atributudur. O əvvəllər Tanrının özündə olub, sonra isə ondan ayrılaraq
sərbəstlik qazanıb. Loqosu Filon Tövratın birinci kitabında hallanan ―…və
Tanrı dedi‖ sözlərində çıxarırdı (1: 3). Lakin sonra ona yunan fəlsəfəsində
olan meyarları aid edirdi. Yəni Loqos haqqında Filonun fikirləri antik fəlsəfi
irsin yəhudi ənənəsi ilə qarıĢmasından irəli gəlmiĢdir. Buna Filon öz Ģəxsi
fikirlərini də əlavə edirdi.
Yunan fəlsəfəsində olduğu kimi Loqos dünya nizamıdır, gözəllik və
harmoniyadır. Ondan hər Ģeyin təbii əlaqələri, forması müəyyənliyi yaranır.
Eyni zamanda, Loqos ideyaların toplusudur. Dünya bu ideyaların obrazı ilə
Tanrı tərəfindən yaradılıb.
Sonra isə Filon Loqos anlayıĢına Əhdi-Ətiq, yəni yəhudi dünyagörüĢü,
nöqteyi-nəzərindən baxır. Burada monoteizm və kreasionizm həlledici rol
oynayır. Tanrı dünyanı öz sözünün (Loqosun) qüdrəti ilə yaradır. Loqos hər
bir Ģeydə Tanrıya bərabərdir və Onun obrazıdır. Onun vasitəsi ilə dünya
yaradılır.
Ġnsan torpaqdan Tanrının obrazına bənzər yaradılıb. Onun Ģüuru da
Ġlahi Loqosa bənzərdir. Yəni kosmik və insanda olan Loqoslar mahiyyətcə
birdirlər, birlik təĢkil edirlər. Belə olan təqdirdə, insanın məntiqi cəhətindən,
ətraf mühitin dərk edilməsi və onun barəsində düĢüncələr məxluqatdan
Tanrıya doğru atılan addımlardır. Dünyanın varlığı və gözəlliyi insanı
Tanrının varlığını dərk etməsinə gətirməlidir. Beləliklə məntiqi fikir bir növ
Ġlahi ilham kimi qəbul edilə bilər.
Buna görə də, Filona görə, yunan fəlsəfəsi və Ġlahi vəhy olan Əhdi-
Ətiq birbirinə zidd deyillər, çünki hər ikisi Loqosun məhsuludur. Əhdi-
Ətiqdə Loqos özünü peyğəmbərlərə vəhy vasitəsi ilə açmıĢdı, yunan
fəlsəfəsində isə məntiqdə, düĢüncədə. Ona görə də Musanın və Platonun
müdrikliyinin mənbəyi birdir. Lakin buna baxmayaraq, Plato və Pifaqoras
45
De Abrahamo, 15-24. // The Works of Philo Judaeus. The contemporary of
Josephus, translated from the Greek By Charles Duke Yonge. London, H. G. Bohn,
1854-1890. http://www.earlychristianwritings.com/yonge/book22.html
27
(Pythagoras) təkcə düĢüncə ilə monoteizmə yaxınlaĢmamıĢdırlar. Onlar,
Filonun fikrincə, Əhdi-Ətiqlə tanıĢ idilər. Bu fikri gələcəkdə xristianlar da
təkrarlayırdılar.
Filon Loqosu ―Tanrının oğlu‖, ―Səmavi Adəm‖ və baĢqa adlarla
adlandırırdı. Bu adlar onun Tanrı ilə dünya arasında bir vasitəçi olduğuna
iĢarə edir.
Loqosa bu cür baxıĢ Filona, Müqəddəs Kitabı alleqorik yozmalara
məruz qoyma imkanı yaratmıĢdı, onu fəlsəfələĢdirirdi. Bu nöqteyi-nəzərdən
onu gələcəkdə yaranan orta əsr ilahiyyatının yaradıcısı adlandırmaq olar.
Əhdi-Ətiq rəvayətləri uzaqlarda olan transsendent
46
Tanrının deyil, Loqosun
məhsuludur. Məsələn, yəhudilərin Misirdən köçməsini Filon ruhun bədənin
əsarətindən azad olması kimi, yəhudilərin səhrada uzun illər boyu
qalmasını
47
insanın bu dünyada yolçu olması kimi yozurdu.
Filonun antik fəlsəfənin yəhudi dini ilə qarıĢdırması cəhdi yəhudi
ortodoksları tərəfindən rədd edildi. Lakin onun fəlsəfəsindən xristianlar
istifadə
etdilər. Onlar Filonun Loqosunu simalaĢdırıb Ġsa ilə
eyniləĢdirmiĢdilər. Bu ideya Yəhya Ġncilində öz əksini tapmıĢdı.
Xristianlıqda olan Ata (Tanrı) – Oğul (Loqos) münasibətləri Filonun
fəlsəfəsindən baĢlayır. Yəhudi dini ənənələrinin yunan fəlsəfəsi
kateqoriyaları ilə izah edilməsi Romada müxtəlif xalqlar üçün yeni Dinin
prinsiplərini aydınlaĢdırırdı və bu amil xristianlığın yayılmasında müstəsna
rol oynamıĢdı.
Qnostisizm
46
Transsendent (latınca ―transcendere‖ – həddi aĢmaq) - Ġnsan düĢüncəsinin
imkanlarından daha uca məkanlarda yerləĢən varlıqlar və anlayıĢlar.
47
Peyğəmbər Musanın rəhbərliyi altında Misirdən Fələstinə köç edən yəhüdilər bu
torpaqlara yaxınlaĢandan sonra, Fələstində yaĢayan yerli xalqların qüdrətindən
qorxmuĢ, və Tanrının əmrindən yayınaraq onlarla müharibə etməkdən imtina
etmiĢdilər. Buna görə Tanrı bu nəsil üçun Fələstin torpaqlarını yasaq etmiĢ və,
beləliklə, yəhudilər uzun illər boyu səhralarda qalmıĢ və köçəri həyat sürmüĢdülər.
Təxminən 40 ildən sonra, günaha batan yəhudilərin yeni nəslinin bir qismi
fələstinlilərlə döyüĢmək və Tanrının əmrini yerinə yetirməyə hazır olduqlarını
bildirmiĢdilər. Bundan sonra Tanrı onlara Fələstin torpağına daxil olmağa icazə
verdi. Lakin Musa artıq dünyasını dəyiĢmiĢdi və buna görə Fələstinə kirə bilmədi.
Bundan sonra bir neçə ilin ərzində gedən müharibələrin nəticəsində yəhudilər
Fələstini fəth etdilər. (Saylar, 13, 14).
Dostları ilə paylaş: |