“Kitabxana-İnformasiya Elmləri: tədris və təcrübədə yeni çağırışlar”
Beynəlxalq elmi konfransının materialları
- 276 -
edir və orada ilk dəfə olaraq Şamaxı şairlərindən Füruği, Məxmur, Qənnadi, Qəmi, Rüsva,
Ərdəbil şairlərindən Müxsusi-Gənci, Qaib, Molla Məhəmməd Şəfi, Məhəmmədhəsən Qumru
və başqaları haqqında məlumat verir.
XIX əsrin axırlarında yaranan ən mühüm təzkirə Mirmöhsün Nəvvab Qarabağiyə məx-
susdur. «Təzkirəyi-Nəvvab» adlanan bu təzkirədə Qarabağın 90 şairi haqqında bioqrafik mə-
lumat verilir. Qeyd etmək lazımdır ki, Mirzə Məhəmməd Müctəhidzadə də 1907-ci ildə Qara-
bağ şairlərinin tərcümeyi-halı, türk və fars dillərində olan nəşrləri haqqında məlumat verən
«Riyazül-aşiqin» adlı bir kitab tərtib etmişdir və o, 1910-cu ildə İstanbulda çap olunmuşdur.
M.Tərbiyət «Danişməndani-Azərbaycan» əsərində həmin əsəri «Təzkireyi-Nəvvab» əsərinin
türk dilinə tərcüməsi hesab edir.
Qədim tarixi hadisələr haqqında ilkin məlumat üçün əhəmiyyətli
olan mənbələrə aid çox
misallar göstərmək olar. Məsələn, akademik Ziya Bünyadov Atabəylər dövrünün tarixşünaslı-
ğında maraqlı olan əsərlərdən İbn əl-Cövzünün nəvəsi, Sabit ibn əl-Cövzi adı ilə daha çox ta-
nınmış Şəmsəddin Əbül Müzəffər Yusif ibn Qız oğlunun (1185–1256) öz babasının əsərinin
nümunəsində tərtib etdiyi məşhur «Mirat əz-zaman fi tarix əl-əyan» («Görkəmli adamların ta-
rixinə aid zamanın güzgüsü») əsərini «dünyanın yaranmasından» 1256-cı ilə qədər mühüm
hadisələri nəzərə alan hərtərəfli salnamə hesab edir. Əsərdə 1256-cı ildə vəfat edən tanınmış
adamların əlifba sırası ilə hər biri haqqında biobiblioqrafik məlumat verilir.
XIII–XIV əsr alimlərindən olan Xətib Öməri Şeyx Vəliyəddin Əbu Abdulla Təbrizi
«Kitabul-ikmal fi Əsmair-Rical» («Böyük şəxsiyyətlərin adları haqqında kamil kitab»)
əsərinin müəllifidir. Biobiblioqrafik baxımdan diqqəti çəkən bu əsər «Mişkətül-Məsabih»
(«Çıraqların çıraqları») əsəri ilə birlikdə Kəlküttədə (1843), Peterburqda (1898), Qazanda
(1906) çap olunub.
Coğrafiyaşünas alim Zeynalabdin Şirvani (1780-1837) İran, Türkiyə və Hindistan səya-
hətindən sonra «Bostanüs-siyahə» («Siyahətlərin gülşəni»), «Riyazüs-siyahə» («Səyahət bağ-
ları») əsərlərini yazmışdır. M.Tərbiyət onun «Riyazüs-siyahə» (1821) əsərini faydalı məlumat
xəzinəsi kimi qiymətləndirir.
Tarixçi alimlərdən Əbdürrəzaq bəy Məftunun (Dünbülü) (1762-1827) də adını çəkmək
lazımdır. O, ərəb və fars dillərində nəzm və nəsr əsərləri yazmış, ərəb şairlərinin və rəvayətçi-
lərinin yaradıcılıq incəliklərini öyrənmişdir. Onun tarixi əsərlərindən «Məasiri-Sultaniyyə»
(«Şahın böyük işləri») və «Camei-Xaqani» adlı əsərlərini qeyd etməkolar. Bu əsərlərdə Fətə-
lişah taxta çıxandan 1825-ci ilədək baş vermiş tarixi hadisələrdən danışılır. Tərbiyətin adı çə-
kilən təzkirəsində onun 16 adda əsəri haqqında məlumat verilir.
Yuxarıda qeyd edilmişdir ki, təzkirə yazmaq XX əsrdə də davam etdirilmişdir və bun-
lardan M.Tərbiyətin yuxarıda haqqında bəhs olunan «Danişməndani-Azərbaycan» təzkirəsini
(1987) xüsusilə qeyd etmək lazım gəlir. Bu tərcümeyi- hal xarakterli məlumat kitabı əvvəlki-
lərdən fərqlənir. Əvvəla burada təkcə şairlərin deyil, yazıçı, alim, mütəfəkkir və incəsənət us-
taları haqqında bioqrafik məlumat verilir. İkinci mühüm fərqli, biblioqrafik baxımdan əhə-
miyyətli olan cəhəti odur ki, əsərdə bəzi görkəmli adamların əsərlərinin və onların haqqında
yazılmış ədəbiyyatın biblioqrafik siyahılarına təsadüf edilir. Məsələn, A.A.Bakıxanovun 10
adda əsərinin, Əbdürrəziq bəy Məftunun 16 adda əsərinin, Mirzə Möhsün Təsirin 7 adda məs-
nəvisinin, 6 adda qitə və qəsidəsinin, XIII əsrin söz ustalarından Hüsaməddin Əbdülmövinin
Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universiteti
Azərbaycan Milli Kitabxanası
- 277 –
oğlu Həsənin 5 adda əsərinin, XIV əsrin Təbriz alimlərindən və fəzilət sahiblərindən olan
Şeyx Mahmud Şəbüstərinin (1320) Təbrizdə, Tehranda və Hindistanda çap olunmuş «Gül-
şəni-raz» məsnəvisi haqqında ariflərin və alimlərin yazdıqları 17 adda izahın və nəzirənin si-
yahısı verilmişdir. Qeyd etmək lazımdır ki, bu «biblioqrafik siyahıların» hamısı qısa şərhlə
(annotasiya ilə) müşayiət olunur və bununla da oxucularda həmin əsərlər haqqında
ilkin təsəv-
vür yaradılır.
M.Tərbiyət əsərinə «Kitabın yazılmasınadək Azərbaycan mətbuatı» adlı bir bölmə də
əlavə etmişdir və bu da cənubi Azərbaycan dövri mətbuatı haqqında biblioqrafik məlumat
üçün çox maraqlıdır. Burada 1870-ci ildən 1933-cü ilə qədər çıxan 109 adda jurnal və qəzetin
biblioqrafik təsviri verilir. Təzkirəyə belə bir biblioqrafik informasiyanın əlavə edilməsi onun
cənubi Azərbaycan dövri mətbuatı üzrəretrospektiv biblioqrafik axtarışda təcrübi əhəmiyyə-
tini xeyli artırmışdır.
Tədqiqat əsasında əldə olunan materialların biblioqrafiyaşünaslıq baxımından təhlili
göstərir ki, onlar biblioqrafik xaratkerli mənbələrə aid edilə bilərlər. Bu cür mənbələrdə tər-
cümeyi-hal məlumatları üstünlük təşkil edir, ayrı-ayrı tanınmış elm və sənət adamlarının əsər-
ləri isə nadir hallarda sadalanır və ya onlardan nümunələr verilir. Ona görə də Azərbaycan
biblioqrafiyasının tarixən ilkin nümunələri hesab edilən mənbələr biblioqrafik vəsait olma-
salar da özlərində biblioqrafik əlamətləri əks etdirirlər və belə materiallar Azərbaycan biblio-
qrafiyasının tarixən ilkin formaları hesab edilə bilər.
1959-cu ildə Azərbaycan Respublikasının Mədəniyyət Nazirliyi Azərbaycan Kitabının
ümumi retrospektiv biblioqrafiyası haqqında əsasnamə təsdiq edir. Bu rəsmi sənədə görə
Azərbaycan kitabının ümumi retrospektiv göstəricisi üç cilddə nəzərdə tutulurdu. O, ilk Azər-
baycan kitabından baş- lamalı və 1960-cı ilə qədər olan kitabları əhatə etməli idi. 1959-cu il-
dən Kitab Palatası və M.F.Axundov adına Azərbaycan Dövlət Kitabxanası həmin işə ciddi ya-
naşır və kitabxananın qocaman işçisi Ə.Əliyev 1920-ci ilə qədər işıq üzü görmüş Azərbaycan
kitabı haqqında araşdırmalara və biblioqrafik axtarışa başlayır. Bu zaman o çox ciddi çətinlik-
lərlə üzləşməli olur. Bunun səbəblərindən biri o dövr nəşrlərinin konkret bir fondda toplanma-
masıdır. Başqa bir səbəb isə Azərbaycan müəlliflərinin qələminə məxsus əsərlərin ərəb, fars,
türk, fransız və başqa dillərdə dünyanın müxtəlif ölkələrində, o cümlədən İranda, Türkiyədə,
Misirdə, Hindistanda və Avropanın bir sıra şəhərlərində çap olunması ilə əlaqədardır. Beləlik-
lə, azərbaycanlı müəlliflərə məxsus kitabların ümumi repertuarını yaratmaq probleminin həlli
geniş məkanda çox ciddi axtarış aparmağı, müxtəlif ədəbi və biblioqrafik mənbələri araşdır-
mağı tələb edirdi. Bütün bunlar bir daha göstərir ki, «Azərbaycan kitabı» göstəricisinin birinci
cildinin tərtibi kimi məsuliyyətli, çətin, lakin nəcib bir işi boynuna götürmüş Ə.Əliyev nə qə-
dər geniş miqyaslı axtarışlar aparmaq məcburiyyəti qarşısında qalmışdır. O, təkcə respublika-
nın kitabxanalarında, arxivlərində, yerli biblioqrafik mənbələr üzrə axtarış aparmaqla kifayət-
lənmir. Başqa şəhərlərə, o cümlədən Moskva, Sankt-Peterburq, Tbilisi, Kazan, Daşkənd və
başqa şəhərlərə ezam olunur, ən böyük kitabxanalarda axtarışlar aparmalı olur və Azərbaycan
kitabının mövcudluğu haqqında xeyli faktlar əldə edir.
«Azərbaycan kitabı» göstəricisinin tərtibi prosesində qarşıya çıxan bir çətinilk də 1920-
ci ilə qədər vahid nəşriyyat sisteminin və qaydasının olmaması üzündən kitabın nəşriyyat tər-
tibi prinsipindəki müxtəlifliklə bağlı olmuşdur. Bu həmin kitabların biblioqrafik təsviri