saqlagan holda yengil, erkin harakatlar qilishni o‘rgatishdir.
Bolalar katta
maktabgacha yoshda bir yo‘nalishda hamda bir me’yorda yurish va yugurish
ko‘nikmasini egallay biladilar.
Bolalar olti yoshga yetganda yugurishda uchish
holatini egallab olgan
bo‘ladilar. Yurish va yugurishni takomillashtirish uchun oldingi guruhlarda
egallangan
harakat
malakalari asosida
turli
mashqlarni asta-sekin
murakkablashtirib borishdan foydalaniladi.
Tarbiyachi katta guruhda yurish va yugurishni navbatma-navbat o‘rgatib
boradi, bunda topshiriqlarni asta-sekin murakkablashtirib boradi hamda
bajarilayotgan mashqning texnikasiga talablar qo‘yadi.
Masalan, tizzalarni baland ko‘tarib yurish mashqini o‘zlashtirib
olishni
anchagina qiyin desa bo‘ladi. Yurishning ushbu ko‘rinishida qadamlar qisqa
harakatlar aniq, avvaliga oyoqning oldingi qismi uchi, so‘ngra oyoq to‘liq qo‘yiladi.
Tizzalarni baland ko‘tarib yugurishda tizzadan bukilgan oyoq to‘g‘ri
burchak
darajasiga ko‘tariladi va yerga yumshoq qo‘yiladi,
ammo oyoq uchi shahdam
harakat bilan qo‘yiladi.
Keng erkin qadam bilan yurish va yugurish, harakat bir oz sekinlatilishi bilan
harakterlanadi. Bunda qo‘l va oyoq odatdagidek o‘zaro muvofik, harakat qilib oldin
oyoq tovoni qo‘yilib, uchiga o‘tiladi.
Tezkorlik sifatlarini rivojlantirish uchun tezlik bilan yugurish (20 m
masofaga) taklif kilinsa, chaqqonlik va harakat muvofiqligini
rivojlantirish uchun
mokisimon yugurish beriladi va, nihoyat, chidamlilikni rivojlantirish uchun
belgilangan masofaga sekin va o‘rtacha sur’atda 2.5 daqiqa davomida
muntazam
yugurish qo‘llaniladi.
Dostları ilə paylaş: 
