42
ləri və prosedurları həm qanunvericilikdə, həm də təlimlərdə rəsmiləşdirilməlidir.
Polisin rəsmi rolu ölkənin daxili təhlükəsizlik arxitekturasının və fəaliyyətinin daha
çox cəhətlərini əhatə etməlidir. Bu müddəaların qanunvericiliyə salınması səlahiy-
yətlərin bölünməsini qorumağa kömək edər və və polisin müstəqilliyinə aparar. Bu,
həmçinin, ordunun polisin səlahiyyətinə iddia etməməsinə və bu səlahiyyətlərdən
istifadə etməməsinə təminat verər və hərbı təhlükəsizlik və kəşfiyyat idarələrinin
daxili düşmənə qarşı yeganə müdafiəçi olması iddialarına da son qoyar. Ayrımanın
əhəmiyyətli amil olması üçün təhsil proqramları da vacibdir. Bu əsasən təhlükəsiz-
lik orqanlarında çalışan mülki şəxslərə və təşkilatların özlərinə də aiddir. Müdafiə
və təhlükəsizlik sektorunun peşəkarlaşmasına yönəlmiş fərqli və xüsusiləşmiş təh-
sil və hazırlıq proqramları hazırlanmalıdır.
Nazirliklər
Hökümətlərin lazımı resursları ayırmaq və idarə etmək üçün proqram və siya-
sətləri olmalıdır; böhranlara cavab vermək; ictimaiyyət və parlament qarşısında öz
fəaliyyətlərini müdafiə etmək üçün. Bu tədbirlər istənilən hökümətin daxilində olan
başqa nazirliklər üçün də tipik bir haldır. Nazirliyin idarəedilməsi mülki təcrübəli
kadrların əlində olsa da,texniki məsləhətçilərin olmasi lazımdır. Nazirliyin mülki
şəxsin rəhbərliyində olmasının praktiklik baxımdan səbəbləri vardır. Siyasətin qu-
rulmasi və təqdim edilməsi təcrübəsi, maliyyənin və hökümətlərarası və hökümət
daxilində münasibətlərin idarə edilməsi təcrübələri hərbçilərdən və ya polisdən
mütləq gözlənilən olmalı deyil və bu üstünlükləri də gözləməyə gərək yoxdur.
Onların məsləhətçi və texniki ekspert kimi hərbi və ya polis əməliyyatçı təcrübələ-
rindən doğan rolları daha faydalıdır. Mülki-hərbi münasibətlərin demokratik ənənə-
si, ordunun hər hansı əməliyyatı aparmaq üzərində israr etməsini və ya müdafiə et-
məsini imkan vermir, yəni başqa sözlə, addım atmaq üçün mümkün olan şərtləri
məhdudlaşdıraraq, real olan diqər alternativləri qayçılayaraq ölkəni və mülki rəh-
bərliyi iflic vəziyyətinə salmağa qoymur.
Nazirliyin nəyə görə mülki rəhbərlik altinda olmasının prinsipal səbəbləri də
vardır. Hökümətin geniş və böyük xərclər tələb edən bir sahəsinin sadəcə özlərinə
sadiq olan qüvvələrə sahib olan texniki mütəxəssislərin əlində olması, istər ordu ol-
sun, istərsə də polis, arzu olunan deyil. Bundan əlavə, hərbi və polis ierarxiyası öz
aralarındakı qruplaşmaların mübahisəsi ilə asanlıqla iflic ola bilər. Mülkilər prin-
sipcə daha neytral mövqə tutmaq iqtidarındadırlar. Mülkiləri bu prosesə calamaq
kifayət deyil. Sadəcə mülki olmaları,onlara xüsusi status və təcrübə vermir. Eynilə,
hərbçilərin və ya polisin xidməti formasını dəyişib mülki etməklə, onlar avtomatik
olaraq mülki siyasət təcrübəsi qazanmırlar. Peşəkar müdafiə və təhlükəsizlik rəsmi-
lərinin hərbçiləri seçib və təlim keçməkdən başqa çox az alternativ yolları vardır.
43
Tez- tez,hökümətin başqa nazirlik və ya idarələrindən ezam olunan peşəkarlardan
da istifadə olunur. Diqqətli nəzarət edilməzsə, mülki işçilərin seçilməsi siyasi parti-
yalar üçün öz adamlarını hakimiyyət mövqelərinə yerləşdirmək imkanı qazandırır
və korrupsiya riskləri ilə müşaiyət olunan və ordudan və ya polisdən öz siyasi xeyri
üçün istifadə imkanı yaradır. Bu hal mülki kadrların başlıca seçimi,təlim və vəzifə
artırmalarını nə qədər mümkünsə siyasi təsirdən uzaq tutulmasını tələb edir. Ən
yaxşı nəticələr təbii ki, mülkilər və hərbçilər və ya polis yan-yana çalışdiqları za-
man əldə edilir. Prioritet ona verilməlidir ki, mülki,hərbi və ya polis ierarxiyası bir-
biri ilə yarışa girməsinlər-bu hal işlərin iflic olmasına gətirər-və mülkilərlə peşəkar-
lar arasında iş elə qurulmalıdır ki,ən yaxşı pragmatik məna daşısın.
Müdafiə Nazirliyi və Daxili İşlər Nazirliyi elə qurulmalı və elə işçilərdən təşkil
olunmmalıdır ki, bir-biri ilə və digər nazirliklər və idarələrlə məhsuldar münasibət-
lər qura bilsin: xarici, maliyyə, iqtisadi,və ticarət nazirlikləri, kəşfiyyat və təhlükə-
sizlik idarələri, gömrük və sərhəd xidməti ilə və ya mühüm ölkə infrastrukturlarının
müdafiəsi ilə bağlı. Hər iki nazirlik geniş təhlükəsizlik siyasəti birliyinin tərkib his-
sələridir, və hər ikisi öz həmkarlarına hərbi və ya polis köməyi ilə bağlı hansı vari-
antların mümkünlüyü haqda məsləhət verməkdə ciddi rol oynayirlar.
Müdafiə Sektoru
Demokratik cəmiyyətlər o qədər fərdi və həssas orqanizmlərdir ki,onların hamı-
sı faktiki olaraq qeyri-demokratik və potensial baxımdan təhlükəli təsisat sayılan
silahlı qüvvələri öz içərisində yerləşdirmək üçün çox fərqli yollar seçirlər. Nəticə-
də, heç bir yerdə ümumi tətbiq edilən bir model yoxdur ki, onun surəti çıxarılsın və
ya hər hansı bir ölkəyə asanlıqla ideal uyğun olsun. Lakin, müdafiə sektoru hökü-
mət üçün üç əsas funksiyanı yerinə yetirərək aydın əmək bölgüsünə aparır. Bunlar
hərbi əməliyyatların idarəedilməsi və icra edilıməsidir:hərbi funksiya, toplanış, tə-
lim və şəxsi heyətin idarə edilməsi və həmçinin, hərbi planlaşdırma,yəni Milli
Hərbi Qərargahın (MHQ) funksiyası; və büdcələmə, müdafiə sektorunun maliyyə
idarəçiliyi və silahların və avadanlıqların alınması və hökümətə texniki məsləhətlə-
rin təmin edilməsi də Müdafiə Nazirliyinin (MN) funksiyasıdır. Bu subyektlər ara-
sında sərhədlər mütləq deyil, lakin onların struktur, yerləşim və səlahiyyət baxı-
mından praktik təşkil olunması silahlı qüvvələrin effektivliyini artırır.Hansı funksi-
yaların MHQ-da və hansının MN-də həyata keçilrilməsi ilə bağlı qəti qaydalar yox-
dur. Lakin MH-nin əsas funksiyalarına bir qayda olaraq aşağıdakılar daxil olur: Na-
zirin birbaşa dəstəklənməsi; strateji siyasətin müəyyən edilməsi və icra edilmə-
si;əməliyyatlara strateji istiqamətin verilməsi; parlamentlə, media və ictimai sorqu-
larla məşğul olmaq; hökümətin başqa qolları ilə, xarici hökümətlərlə və beynəlxalq
təşkilatlarla; və büdcə və proqramların idarə edilməsi ilə.